[Πώς η υπηκοότητα έσωσε ένα "γαϊδούρι"]
Ήταν Σεπτέμβριος του 1943, καταμεσής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν μία πολυεθνική δύναμη ανταρτών αποτελούμενη από Αλβανούς αντάρτες, Έλληνες αντάρτες του ΕΛΑΣ και αντάρτες από την ελληνική μειονότητα της Αλβανίας μαζί με έναν Άγγλο σαμποτέρ επιχείρησαν εναντίον του γερμανικού φυλακίου της Κακαβιάς στα ελληνο-αλβανικά σύνορα.
Η ομάδα αφού ανατίναξε επιτυχώς την γέφυρα του Γκόλα, κοντά στα χωριά Κτίσματα (Αρίνιστα), απ' όπου περνούσαν γερμανικά στρατεύματα και εφοδιοπομπές διανυκτέρευσε στο χωριό Κατούνα.
Εκεί οι Έλληνες και Αλβανοί αντάρτες έφαγαν καλαμποκίσιο ψωμί και ντομάτες, το οποίο για αντάρτες δεν ήταν και κακό, αλλά όλοι κοιτούσαν τον Άγγλο που τσάκιζε ένα κουτί σοκολατάκια χωρίς να προσφέρει ούτε ένα σε κανέναν.
Ανάστατος ο Αλβανός διοικητής στρέφεται στον απεσταλμένο του 15ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, Παναγιώτη Παπαδημητρίου, του δείχνει τον Άγγλο που μασαμπουκιάζει μόνος του και του λέει: "Να, ποιοι είναι οι πολιτισμένοι!" για να συνεχίσει ακόμα πιο τρελαμένος απ' το θέαμα "Άσε με να το σκοτώσω το γαϊδούρι!"
Η απάντηση του Παπαδημητρίου: "Ασ' τον αφού είναι Άγγλος και όχι μόνο γαϊδούρι" αποτελεί μία σύνοψη του ιστορικού δυτικοευρωπαϊκού προνομίου απέναντι σε εμάς τους απολίτιστους Βαλκάνιους και τους ακόμα πιο απολίτιστους Αφρικανούς και Ασιάτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου