Επα­να­προ­ω­θεί η Ελ­λά­δα πα­ρά­νο­μα πρό­σφυ­γες στην Τουρ­κία; Και ο ρόλος του Στρατού;

Επα­να­προ­ω­θεί η Ελ­λά­δα πα­ρά­νο­μα πρό­σφυ­γες στην Τουρ­κία;

Οι καταγγελίες των ευρωπαϊκών μέσων έρχονται να προστεθούν στις αποκαλύψεις του ΔΙΚΤΥΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ περισσότερα:
Εκπαίδευση με άσκηση βίας και πλαστικές χειροπέδες! 
Οι φαντάροι πρέπει να συλλαμβάνουν Πρόσφυγες
http://diktiospartakos.blogspot.com/2020/01/blog-post_469.html
Έλληνες στρατιωτικοί "πετούν" πρόσφυγες στον Έβρο
http://diktiospartakos.blogspot.com/2019/12/blog-post_623.html

To oρ­μη­τι­κό πο­τά­μι του Έβρου είναι το φυ­σι­κό σύ­νο­ρο Ελ­λά­δας-Τουρ­κί­ας. Όταν πέ­φτει ο ήλιος πυκνά σύν­νε­φα κα­λύ­πτουν τα νερά του Έβρου, ενώ οι θερ­μο­κρα­σί­ες είναι ορια­κά πάνω από το μηδέν. Το ει­δυλ­λια­κό χει­με­ρι­νό τοπίο συ­μπλέ­κε­ται όμως με το δράμα των προ­σφύ­γων, οι οποί­οι κα­τα­φθά­νουν εδώ αθρόα, επι­λέ­γο­ντας να δια­σχί­σουν τα επι­κίν­δυ­να νερά του Έβρου από το να κα­τα­λή­ξουν σε ένα από τα δια­βό­η­τα hot-spot των νη­σιών, της Λέ­σβου, της Σάμου ή της Χίου. Πολ­λοί το πλη­ρώ­νουν με τη ζωή τους. «Έχω μα­ζέ­ψει δε­κά­δες πτώ­μα­τα από τον Έβρο» ανα­φέ­ρει στη DW ψαράς στο δέλτα του Έβρου, δεί­χνο­ντας μα­κά­βριες ει­κό­νες στο κι­νη­τό του. Πολ­λοί από εκεί­νους που κα­τα­φέρ­νουν να πε­ρά­σουν το πο­τά­μι, πε­θαί­νουν στη συ­νέ­χεια από κρυο­πα­γή­μα­τα και από την πείνα, στην προ­σπά­θεια τους να κρυ­φτούν από τη συ­νο­ριο­φυ­λα­κή.

Η πε­ριο­χή γύρω από τον Έβρο απο­τε­λεί απο­κλει­σμέ­νη στρα­τιω­τι­κή ζώνη. Μόνο αγρό­τες της πε­ριο­χής έχουν πρό­σβα­ση, για να πάνε στα χω­ρά­φια τους. «Στο πο­τά­μι δεν φτά­νεις αν δεν έχεις αυ­το­κί­νη­το με ει­δι­κές πι­να­κί­δες» ανα­φέ­ρει αγρό­της από το χωριό Νέα Βύσσα. Οι ντό­πιοι ξέ­ρουν καλά πώς είναι η ζωή στα σύ­νο­ρα. Η διαρ­κής δια­μά­χη με την Τουρ­κία είναι πα­ντα­χού πα­ρού­σα. «Συχνά δε­χό­μα­στε απει­λές από Τούρ­κους συ­νο­ριο­φύ­λα­κες, που ισχυ­ρί­ζο­νται ότι μπαί­νου­με στα νερά τους, αλλά αυτό δεν ισχύ­ει», ανα­φέ­ρει ο ίδιος ψαράς. Η ζωή στα σύ­νο­ρα δεν συ­νο­δεύ­ε­ται μόνο από τις πο­λι­τι­κές εντά­σεις με­τα­ξύ των δύο γει­το­νι­κών χωρών. Τε­λευ­ταία χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται και από την κλι­μά­κω­ση του προ­σφυ­γι­κού.

Η το­πι­κή κοι­νω­νία και οι πρό­σφυ­γες

Από τον Πρώτο Πό­λε­μο του Περ­σι­κού Κόλ­που το 1990 οι κά­τοι­κοι του Έβρου συ­νή­θι­σαν να ζουν με πρό­σφυ­γες, οι οποί­οι έφτα­ναν εδώ. Οι ντό­πιοι γνω­ρί­ζουν καλά ότι στα νερά του με­θο­ρια­κού πο­τα­μού πε­θαί­νουν άν­θρω­ποι. Όπως ανέ­φε­ρε στη DW η Μα­ριάν­θη Τα­σού­λη από το χωριό Μικρό Δέ­ρειο, οι ντό­πιοι πάντα προ­σέ­φε­ραν βο­ή­θεια, τρό­φι­μα και ρούχα στους πρό­σφυ­γες. Ακόμη και σή­με­ρα, παρά τον φόβο που στο με­τα­ξύ νιώ­θουν κά­ποιοι. «Τέσ­σε­ρις άν­δρες απεί­λη­σαν τον γιο μου με μα­χαί­ρι και του είπαν να τους με­τα­φέ­ρει στο επό­με­νο χωριό» λέει η Μα­ριάν­θη Τα­σού­λη. Ωστό­σο οι κά­τοι­κοι από το Μικρό Δέ­ρειο αλλά και το γει­το­νι­κό χωριό Ρούσ­σα δεν έχουν να αφη­γη­θούν μόνο αρ­νη­τι­κά πε­ρι­στα­τι­κά, αλλά και θε­τι­κά. Όπως ο Δη­μή­τρης Κα­ζαν­τζής από τη Νέα Βύσσα, ιδιο­κτή­της καφέ, ο οποί­ος ένα πρωί βρήκε έκ­πλη­κτος δέκα ευρώ από πρό­σφυ­γες που είχαν πάρει ένα ξύλο από το μα­γα­ζί του για το κά­ψουν και να ζε­στα­θούν.

Αλλά γιατί όλοι αυτοί οι άν­θρω­ποι που περ­νούν τα σύ­νο­ρα φο­βού­νται τόσο πολύ τις ελ­λη­νι­κές αρχές, που βάσει νόμου υπο­χρε­ού­νται να εξε­τά­ζουν κάθε πε­ρί­πτω­ση ασύ­λου; Ανε­ξάρ­τη­τες ΜΚΟ ανα­φέ­ρουν ότι συχνά είναι τα φαι­νό­με­να βίας αλλά και οι πα­ρά­νο­μες επα­να­προ­ω­θή­σεις στην Τουρ­κία από την ελ­λη­νι­κή αστυ­νο­μία. Κατά συ­νέ­πεια, εκτι­μούν ότι οι πρό­σφυ­γες εμπο­δί­ζο­νται να προ­χω­ρή­σουν στην ελ­λη­νι­κή επι­κρά­τεια. Κά­νουν λόγο επί­σης για αι­τού­ντες άσυλο που είναι ήδη γνω­στοί στην αστυ­νο­μία και οι οποί­οι μέσα στη νύχτα εξα­να­γκά­ζο­νται να επι­στρέ­ψουν στην Τουρ­κία. Οι κά­τοι­κοι της πε­ριο­χής θε­ω­ρούν ότι είναι μόνοι τους και σιω­πούν για τη συ­μπε­ρι­φο­ρά των αρχών, «Όλοι εδώ γνω­ρί­ζουν τα βαν χωρίς πι­να­κί­δες της αστυ­νο­μί­ας και όλοι γνω­ρί­ζουν ότι πρό­σφυ­γες έχουν απε­λα­θεί πα­ρά­νο­μα» ανα­φέ­ρει ιδιο­κτή­της καφέ από το με­θο­ρια­κό χωριό Πραγ­γί. «Κα­τά­φε­ρα με την τέ­ταρ­τη φορά να φτάσω στη Θεσ­σα­λο­νί­κη» ανέ­φε­ρε από την πλευ­ρά του στη DW ένας 19χρο­νος Αφ­γα­νός. «Τις πρώ­τες δύο φορές η τουρ­κι­κή αστυ­νο­μία με εμπό­δι­σε, την τρίτη φορά οι Έλ­λη­νες, με χτύ­πη­σαν, κα­τέ­στρε­ψαν το κι­νη­τό μου και με έστει­λαν πίσω στην Τουρ­κία».

ΜΚΟ ζη­τούν απα­ντή­σεις

Τον Δε­κέμ­βριο το πε­ριο­δι­κό Der Spiegel είχε δη­μο­σιεύ­σει υλικό που τεκ­μη­ρί­ω­νε τα απο­κα­λού­με­να «push-back» στην πε­ριο­χή του Έβρου. Υπάλ­λη­λος της Frontex που πε­ρι­πο­λεί στα ελ­λη­νο­τουρ­κι­κά σύ­νο­ρα, σε άτυπη συ­νο­μι­λία με τη DW, εκτι­μά ότι το υλικό του Der Spiegel είναι αξιό­πι­στο. Η Σέλμα Μέ­σιτς από την Ομάδα «Μobile Info Team» της Θεσ­σα­λο­νί­κης ανέ­φε­ρε στη DW ότι συχνά νε­ο­α­φι­χθέ­ντες οδη­γού­νται με βαν της αστυ­νο­μί­ας σε ένα μέρος, όπου ενί­ο­τε κρα­τού­νται 60 με 100 άτομα τη φορά. Η συ­γκε­κρι­μέ­νη ορ­γά­νω­ση έκανε συ­νε­ντεύ­ξεις με πρό­σφυ­γες και με τη βο­ή­θεια εθε­λο­ντών κα­τέ­γρα­ψε πα­ρά­νο­μες επα­να­προ­ω­θή­σεις. «Το βράδυ οδη­γού­νται στο πο­τά­μι. Οι πρό­σφυ­γες μας είπαν ότι εκεί τους πε­ρί­με­ναν άν­δρες με μά­σκες, οι οποί­οι τους έβα­λαν σε βάρ­κες και τους έσπρω­ξαν στο πο­τά­μι», λέει η ίδια στη DW.

Και η ορ­γά­νω­ση «Βο­rder Violence Monitoring Networks», που εξε­τά­ζει πε­ρι­στα­τι­κά push-back κατά μήκος της Βαλ­κα­νι­κής οδού, ανα­φέ­ρει ένα πε­ρι­στα­τι­κό από τον Νο­έμ­βριο του 2019. Δύο Μα­ρο­κι­νοί 25 με 26 ετών διέ­σχι­ζαν τον Έβρο με έναν ακόμη άνδρα. Έλ­λη­νες αξιω­μα­τού­χοι φέ­ρο­νται να έδε­σαν με πλα­στι­κά κα­λώ­δια χει­ρο­πό­δα­ρα έναν εξ αυτών και έπει­τα τον έρι­ξαν στο πο­τά­μι. Ο άν­δρας αυτός δεν είναι γνω­στό αν ζει ή αν πέ­θα­νε, ενώ οι άλλοι δύο επα­να­προ­ω­θή­θη­καν στην Τουρ­κία. Η DW απηύ­θυ­νε ερώ­τη­ση στην ελ­λη­νι­κή αστυ­νο­μία, ωστό­σο αυτή δεν θέ­λη­σε να σχο­λιά­σει τα πε­ρι­στα­τι­κά. Η Σέλμα Μέ­σιτς ζητά την ανε­ξάρ­τη­τη διε­ρεύ­νη­ση των υπο­θέ­σε­ων αυτών. Όπως επι­ση­μαί­νει η ίδια ήδη υπάρ­χουν πολλά στοι­χεία και δε­δο­μέ­να από ανε­ξάρ­τη­τους ορ­γα­νι­σμούς αλλά και θε­σμι­κά όρ­γα­να της ΕΕ σχε­τι­κά με πα­ρά­νο­μες απε­λά­σεις. «Ο τρό­πος με τον οποίο γί­νο­νται αυτές οι ενέρ­γειες σε όλες τις αφη­γή­σεις συ­μπί­πτει», λέει η ίδια υπο­γραμ­μί­ζο­ντας ότι είναι απί­θα­νο τόσοι πολ­λοί και δια­φο­ρε­τι­κοί άν­θρω­ποι να πε­ρι­γρά­φουν με πα­ρό­μοιο τρόπο πα­ρό­μοια πε­ρι­στα­τι­κά.

Πηγή: Deutsche Welle