Νίκη των μεταλλεργατών στην Τουρκία

Νίκη των μεταλλεργατών στην Τουρκία

Χρίστος Κρανάκης

Όπως ήταν αναμενόμενο, τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης «ξέχασαν» μια σημαντική είδηση, που έρχεται από τη γειτονική Τουρκία, αλλά δεν έχει σχέση με «παραβιάσεις» και «προκλήσεις», ούτε βεβαίως με τον «πόλεμο» Μαρινάκη-Σαββίδη και της κυβέρνησης-μαριονέτας των επιχειρηματικών συμφερόντων. Κι όμως, συμβαίνει· από την Τετάρτη, 27 Γενάρη, ξεκίνησε στην Τουρκία μαζική απεργία 15.000 μεταλλεργατών, σε 22 εργοστάσια που βρίσκονται σε δέκα πόλεις, με αίτημα την κατοχύρωση νέων συλλογικών συμβάσεων με αυξήσεις μισθών.

Η εργοδοσία και η κυβέρνηση θέλησαν από νωρίς να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση. Με απεργοσπαστικούς μηχανισμούς προσπάθησαν να ακυρώσουν την απεργία, ενώ δεν δίστασαν να στήσουν κάλπες, καλώντας τους υπαλλήλους των γραφείων να ψηφίσουν κατά της απεργίας των μεταλλεργατών. Μια κίνηση, όμως, που γύρισε «μπούμερανγκ», καθώς πάνω από 100.000 εργάτες κινητοποιήθηκαν σε πυρετώδεις διαδικασίες, με στόχο ακόμα πιο μαζικές και μαχητικές απεργίες.

Την τελευταία στιγμή και μπροστά στο φόβο μιας γενικευμένης απεργίας διαρκείας οι εργοδοτικές ενώσεις υποχώρησαν και ενώ όλες οι προηογούμενες διαπραγματεύσεις είχαν ναυαγήσει υπογράφτηκε νέα συμφωνία που θα ισχύει για δύο χρόνια. Σύμφωνα με τη νέα συμφωνία η ωριαία αμοιβή όλων των εργατών θα αυξηθεί. Όλοι οι μισθοί θα αυξηθούν κατά 17% μέσα σε ένα εξάμηνο, ενώ ο πληθωρισμός τρέχει με 6%. Για το 2021 η άυξηση στις αμοιβές θα είναι ίση με την αύξηση του πληθωρισμού.

Σημειώνεται ότι οι εργάτες μετάλλου στην Τουρκία απασχολούνται στις αυτοκινητοβιομηχανίες, τις λεγόμενες «λευκές» συσκευές, καθώς και στα χυτήρια. Ειδικότερα, ο τομέας της αυτοκινητοβιομηχανίας αποτελεί στρατηγικό πυλώνα για την τουρκική οικονομία και προσωπικό στόχο του Ερντογάν, ενώ γερμανικές και αμερικάνικες εταιρείες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για χτίσιμο μεγάλων εργοστασίων στη χώρα, προσπαθώντας να ευνοηθούν από το καθεστώς φοροελαφρύνσεων και τους χαμηλούς μισθούς. Οι μεταλλεργάτες, παραδοσιακά, αποτελούν τη «ραχοκοκαλιά» του εργατικού κινήματος, με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις του ’15, του ’17 αλλά και του ’18, τις οποίες η κυβέρνηση προσπάθησε να θέσει εκτός νόμου. οι εργάτες μετάλλου στην Τουρκία δείχνουν τον αναγκαίο δρόμο της ταξικής σύγκρουσης, κόντρα στις ψευδεπίγραφες υποσχέσεις περί «εθνικής ανάπτυξης». Στα πλαίσια της διεθνιστικής αλληλεγγύης, συνάδελφοί τους στην Ελλάδα έχουν ξεκινήσει καμπάνια για τη στήριξη του δίκαιου αγώνα των Τούρκων εργατών (metalstrikesolidarity@gmail.com).

ΠΗΓΗ ΠΡΙΝ