Η de facto κατάργηση των διαδηλώσεων-συγκεντρώσεων-ανοιχτών διαμαρτυριών!

Η de facto κατάργηση των διαδηλώσεων-συγκεντρώσεων-ανοιχτών διαμαρτυριών!

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ 

Της Αλέκας Ζορμπαλά

Με το σχέδιο νόμου, που κατέθεσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, επιχειρείται σαφώς, όχι κάποια λειτουργική ρύθμιση των δημόσιων συναθροίσεων, αλλά η επιβολή τέτοιων και τόσων περιορισμών, που, αν τηρηθούν, οδηγούν νομοτελειακά στον υπέρμετρο περιορισμό και, εν τοις πράγμασι, στην κατάργηση του δικαιώματος του Συνέρχεσθαι, όπως ορίζει το Σύνταγμα, αλλά και όπως αυτό ασκήθηκε στις δεκαετίες της πολιτικής ζωής αυτού του τόπου.

Πολύ συνοπτικά:

1) Σκοπός του είναι η διασφάλιση της δημόσιας ασφάλειας και η μη διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής μιας περιοχής.

Για το σκοπό αυτό δεν χρειαζόταν νέος νόμος, από την στιγμή, που υπάρχει ολόκληρο νομοθετικό πλέγμα χουντικής προέλευσης εν ισχύ, που καμία από τις “σοσιαλιστικές” κυβερνήσεις, ή την “πρώτη φορά αριστερά” δεν κατάργησε (ΝΔ 794/1971, ΒΔ 269/1972, ΝΔ 797/1971), αλλά και το ΠΔ 131/91, που ρυθμίζουν ακριβώς τα θέματα αυτά.

Ίσως να “ντρέπονται” εκεί στην ΝΔ να βασισθούν σε χουντικά νομοθετήματα και ως εκ τούτου, νομοθετούν ακριβώς τα ίδια και με επιπλέον δυσμενέστερες διατάξεις ...

2) Θεωρείται ως “Διατάραξη”, άρα και η δυνατότητα του Κράτους να απαγορεύει ή να διαλύει μια συνάθροιση, η “σοβαρή παρεμπόδιση της κίνησης των πολιτών και γενικά η διασάλευση της ομαλής κοινωνικής και οικονομικής ζωής μιας περιοχής. Άρα κάθε διαδήλωση, συγκέντρωση κλπ, εν δυνάμει συνιστά Διατάραξη, πλην αυτών, που θα γίνονται στη “γυάλα”...

3) καθιερώνεται μια νέα ιδιότητα στην ελληνική πολιτική σκηνή, αυτή του Οργανωτή της συνάθροισης (φυσικά πρόσωπα, συλλογικότητες, αλλά και το φυσικό πρόσωπο της κάθε συλλογικότητας, που θα δηλώνεται ως υπεύθυνος).

Ο Οργανωτής θα ευθύνεται ποινικά, αλλά και αστικά, αποζημιώνοντας (και με την ατομική του περιουσία) οποιονδήποτε υπέστη βλάβη προσωπική ή βλάβη της περιουσίας του, από τους συμμετέχοντες στην συνάθροιση.

Συλλογική και Αντικειμενική ευθύνη ταυτόχρονα!!!

Ο Οργανωτής οφείλει να γνωστοποιεί έγκαιρα στην αστυνομία ή στο λιμενικό (αυτό μάλλον για τις διαμαρτυρίες των λιμενεργατών, γιατί τίποτα δεν αφήνει στην τύχη του αυτό το Σχέδιο Νόμου) τα ακριβή στοιχεία του, τον χρόνο, τόπο, έναρξη,διάρκεια συνάθροισης, αριθμό συμμετεχόντων, σκοπό και δρομολόγιο!!!, άλλως η “αυθόρμητη” συνάθροιση “δύναται να επιτραπεί”, δηλ. και για να μην μας κοροϊδεύουν, απαγορεύεται.

Ο Οργανωτής επίσης, οφείλει να συνεργάζεται με την αστυνομία για την τήρηση της τάξης, να συμμορφώνεται στις υποδείξεις της, και να την καλεί να απομακρύνει από το σώμα της διαδήλωσης άτομα, που χωρίς να έχουν διαπράξει κάποιο αδίκημα, φέρουν όμως αντικείμενα πρόσφορα για την άσκηση βίας!!!!, δηλ. τα πάντα! (πχ και εντελώς φανταστικό το σενάριο, στο μπλοκ του ΚΚΕ ο Οργανωτής διαπιστώνει, ότι έχω παρεισφρύσει και εγώ με κάποιες φίλες μου κρατώντας κόκκινες ή μαυροκόκκινες σημαίες με κοντάρια-άρα αντικείμενο πρόσφορα για άσκηση βίας από πλευράς μας- και αμέσως, ως καλός συνεργάτης της ασφάλειας, καλεί τις αστυνομικές δυνάμεις, ανοίγει το μπλοκ του στις δυνάμεις της τάξης και μας απομακρύνουν από το σώμα της διαδήλωσης με κάθε μέσο και τρόπο).

4) Όμως έχουμε και τυποποίηση μιας νέας αστυνομικής και λιμενικής ιδιότητας, αυτής του Διαμεσολαβητή! Ο οποίος θα επιφορτίζεται με το τιτανοτεράστιο καθήκον για την δημιουργία άμεσης επαφής, διαρκούς συνεργασίας και επικοινωνίας μεταξύ του Οργανωτή της συνάθροισης και των αστυνομικών αρχών!Ο σύνδεσμός μας δηλ. στην Ασφάλεια..

Αναλογίζεται κανείς, αν κάποιος από την κυβέρνηση, από το υπουργείο ΠροΠο, από όλους αυτούς του πολιτικούς και νομικούς μανδαρίνους, έχει συμμετάσχει, έστω και μία φορά στη ζωή του σε διαδήλωση, αλλιώς, ακόμα και εν γνώσει τους δεν θα είχαν την αφέλεια να προτείνουν τέτοια ανερμάτιστα και ανεδαφικά μέτρα.

5) Οι αστυνομικές αρχές μπορούν να απαγορεύσουν μια συνάθροιση, αν ΠΙΘΑΝΟΛΟΓΟΥΝ κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια ή διατάραξη της οικονοικοκοινωνικής ζωής, με κριτήρια α) ο εκτιμώμενος αριθμό των συμμετεχόντων (???)((β) η περιοχή πραγματοποίησής της, (γ) ο βαθμός επικινδυνότητας αυτής ως προς την πιθανότητα διάπραξης σοβαρών εγκλημάτων και διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής.!!!!

Εν ολίγοις κάθε διαδήλωση στην απόλυτη διακριτική ευχέρεια της κάθε πολιτικής ηγεσίας και στο έλεος του κάθε αστυνομικού ή λιμενικού διευθυντή.

Μία συνάθροιση μπορεί, επίσης, να απαγορευθεί και αν ο σκοπός της είναι αντίθετος σε άλλη συνάθροιση, που ήδη έχει γνωστοποιηθεί.

Εν ολίγοις, απαγόρευση αντισυγκεντρώσεων.

6) Ακόμα όμως και αν έχεις περάσει με επιτυχία το σκληρό τεστ και σου έχει δοθεί η άδεια για να προχωρήσεις σε μια συνάθροιση, υπάρχει μετά το στάδιο και η δυνατότητα από πλευράς αρχών, της επιβολής Περιορισμών και σε μελλούμενη συνάθροιση, αλλά και σε συνάθροιση εν εξελίξει, αρκεί και μόνον αν πιθανολογείται, ότι η διεξαγωγή της προκαλεί μεγάλη διατάραξη στην κοινωνικοοικονομική ζωή της περιοχής, λόγω ιδίως του αριθμού των συμμετεχόντων και λαμβάνοντας υπόψη ιδίως τις ειδικότερες κυκλοφοριακές και άλλες ιδιαίτερες τοπικές συνθήκες.

7) Σε περίπτωση Απείθαρχων, σε περίπτωση αυτών, που δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις, τότε ακολουθεί το στάδιο της Διάλυσης!

Διαδήλωση χωρίς άδεια, απαγορευμένη διαδήλωση, μη τήρηση περιορισμών, καθώς και εάν κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης διαπραχθούν αδικήματα (αδιακρίτως και αορίστως), τότε οι αστυνομικές και λιμενικές αρχές επεμβαίνουν (όπως πάντα, άλλωστε, έκαναν) και την διαλύουν με κάθε ΝΟΜΙΜΟ, ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΜΕΣΟ...

Αρα και εφόσον δεν απαγορεύεται ρητώς, εκτός από το ξύλο και τα χημικά με τα οποία έχουν δηλητηριάσει γενιές και γενιές, στην έννοια του νόμιμου μέσου υπάγεται και η χρήση πιστολιών.

Πεδίον δόξης λαμπρό για τους Ράμπο της Ασφάλειας!

8) Και βεβαίως βεβαίως, αν παρά την απαγόρευση συμμετέχεις σε συνάθροιση, ή σε αντισυγκέντρωση τιμωρείσαι με φυλάκιση μέχρι ενός έτους.

Αν επιχειρήσεις να αλλοιώσεις τον ειρηνικό χαρακτήρα της συνάθροισης με φυλάκιση μέχρι δύο έτη (ποιός είναι αυτός που θα κρίνει άραγε, ποιές είναι οι προθέσεις, ποιές είναι οι προπαρασκευαστικές πράξεις αυτές, με τις οποίες επιχειρείται η αλλοίωση του ειρηνικού χαρακτήρα; και υπάρχει άραγε τέτοιο αδίκημα; πάντως, όσο ζω, συνεχώς μαθαίνω!)

Ως επιμύθιο δεν διστάζω να πω, ότι με το προτεινόμενο Σχέδιο Νόμου, επιχειρείται εν τοις πράγμασι η κατάργηση του Συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος των δημοσίων συναθροίσεων.

Όλα και όλοι όμως δοκιμάζονται στην πράξη και στους δρόμους!

Και να μην ξεχνά η Κυβέρνηση, ότι εν μέσω χούντας, τρόμου, δολοφονιών, βασανιστηρίων και απαγορεύσεων, και διαδηλώσεις έγιναν, και η Νομική έγινε και το Πολυτεχνείο!