Κυριακή 16 Αυγούστου 2020

Η Μεγάλη Ιδέα

Η Μεγάλη Ιδέα για περίπου έναν αιώνα ήταν το κύριο πολιτικό όχημα με το οποίο πορεύτηκαν οι κυρίαρχες τάξεις στην Ελλάδα. Είτε με το ένδυμα της ρωμαλέας οικονομικής ανάπτυξης, είτε με αυτό της δραστικής στρατιωτικής δράσης και υπεροπλίας, η Μεγάλη Ιδέα της συνύπαρξης όλων των Ελλήνων σε ένα (μεγάλο) κράτος που ουσιαστικά θα αποτελούσε το βασικό διάδοχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στο χώρο της Βαλκανικής καθόρισε τις βασικές πολιτικές εξελίξεις. Θα χρησιμεύσει για την ενσωμάτωση φτωχών ελληνικών πληθυσμών, χωρίς να συνοδεύεται με τα αντίστοιχα υλικά οφέλη προφανώς, θα χαρίσει εξουσία σε όλους τους πολιτικούς που συνδύαζαν το ΜεγαλοΙδεατισμό τους με την υποταγή και τις εξυπηρετήσεις σε κάποια μεγάλη δύναμη (συνήθως τους άγγλους), θα τροφοδοτήσει τυχοδιωκτισμούς σαν αυτούς του 1897, θα οδηγήσει στην Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, σαν το νάνο που δείχνει τη γη που του ανήκει πάνω στους ώμους κάποιου γίγαντα.

Η Μεγάλη Ιδέα θα κοστίσει και τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων με την ήττα και την καταστροφή της Σμύρνης. Αυτό το τριήμερο, 13, 14 και 15 Αυγούστου του 1922 θα λάβει χώρα η σφοδρότερη επίθεση ενάντια στα ελληνικά στρατεύματα καθοδηγούμενη από τον ίδιο τον Κεμάλ. Στις ερήμους της τουρκικής χερσονήσου και στα καμένα παράλια της Σμύρνης θα θαφτεί οριστικά ως κεντρικό πολιτικό σχέδιο της ελληνικής άρχουσας τάξης η Μεγάλη Ιδέα. Ποτισμένη με το αίμα αυτών που υποτίθεται πως θα ελευθέρωνε.
Νέες μεγάλες ιδέες θα τη διαδεχτούν, ο αντικομμουνισμός, η Δύση και η δημοκρατία της και άλλες που δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα στο ξόδεμα ζωών και ονείρων από τη Μεγάλη Ιδέα. 
Υ.Γ. Ήδη από τις 20 Ιουλίου, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Πρωτοπαπαδάκη, με ομόφωνη απόφαση της ελληνικής Βουλής θα δημοσιεύσει το νόμο 2870 «περί της παρανόμου μεταφοράς προσώπων ομαδόν ερχομένων εις τους ελληνικούς λιμένας εκ της αλλοδαπής». Στόχος να μπει τείχος στη δυνατότητα μετακίνησης και σωτηρίας χιλιάδων ανθρώπων που θα επιχειρούσαν να περάσουν στην Ελλάδα. Η χυδαιότητα του νόμου γίνεται πιο έντονη διότι διαφαινόταν η ήττα του ελληνικού στρατού και η συνακόλουθη έλευση χιλιάδων προσφύγων. 
Η ταξική πολεμική κραυγή των Παλαιών Πολεμιστών "Πόλεμος κατά του Πολέμου" θα ηχεί πάντα επίκαιρη.
από το F.B. του Ν.Π.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου