Με την κυβέρνηση ανίκανη -και κάποιες φορές μυστηριωδώς αδιάφορη- να αντιδράσει, τα καταναλωτικά αγαθά και οι υπηρεσίες στην Ελλάδα βρίσκονται σε επίπεδα που αγγίζουν τα όρια της κλοπής του ήδη πενιχρού εισοδήματος της μικρής και μεσαίας τάξης.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΧΤΣΙΔΗΣ
Ρεύμα, καύσιμα, καφές, προϊόντα σουπερ μάρκετ, συνταγογραφούμενα φάρμακα, ψωμί. Αυξήσεις παντού.
Οι αυξήσεις τιμών σε αγαθά πρώτης ανάγκης καθιστούν -με φόντο και την πανδημία- το φάσμα της ανισότητας ακόμη μεγαλύτερο.
Όπως ακριβώς είχε σχεδόν προαναγγείλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στη ΔΕΘ το 2017, όταν και δήλωνε πως δεν πιστεύει σε μια κοινωνία χωρίς ανισότητες γιατί κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση.
Γι αυτό ακριβώς και η ακρίβεια που γονατίζει την κοινωνία "πρέπει" να συνδυαστεί με λιτότητα, κοινωνικό αυτοματισμό και «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα».
Πριν ένα μόλις χρόνο, στις 16 Σεπτεμβρίου του 2020, ο Κωστής Χατζηδάκης, υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας τότε, δήλωνε πως η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας θα ρίξει τις τιμές του ρεύματος και «το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα σπάσει αυγά, όποια συμφέροντα και αν θιγούν και όποιες ιδεοληψίες και αν ταρακουνηθούν».
Ένα χρόνο μετά, η Ελλάδα έχει, με διαφορά από τον δεύτερο, το ακριβότερο ρεύμα και τις ακριβότερες τηλεπικοινωνίες στην Ευρώπη.
Η χυδαία επίκληση του επιχειρήματος πως η λιανική τιμή του ρεύματος θα αυξηθεί επειδή αυξάνεται παγκοσμίως η τιμή της χονδρικής αγοράς ανά μεγαβατώρα στα χρηματηστήρια ενέργειας, μπορεί να πείσει μόνο τους αφελείς, καθώς δε νομίζω να θυμάται κανείς να "μετακυλίονται" προς όφελος του καταναλωτή οι μειώσεις στη χονδρική αγορά. Πάντα και μόνο οι αυξήσεις.
Με μια πολύ απλή έρευνα μπορεί επίσης κανείς εύκολα να δει πως ο ανεπάγγελτος κατεδαφιστής του Κοινωνικού Κράτους, Κωστής Χατζηδάκης -που απ' όπου περνάει αφήνει συντρίμμια και πλουσιότερα golden boys-, είχε ξεκινήσει την απορρύθμιση της αγοράς ενέργειας πολύ νωρίτερα, με "μυθριδατικές" αυξήσεις στους λογαριασμούς και με
ενσωματωμένους σε αυτούς, κάθε λογής πιθανούς και απίθανους φόρους.
Χθες ο Άδωνις Γεωργιάδης ανακοίνωσε -λες και είναι εκφωνητής δελτίου Ειδήσεων και όχι υπουργός Ανάπτυξης- πως έρχονται αυξήσεις σε πολλά προϊόντα, όπως ο καφές, το ψωμί και το ρεύμα.
Έτσι, απλά, το ανακοίνωσε.
Όπως και με την πανδημία, έτσι και με την επικείμενη "Μεγάλη Ληστεία", η "γραμμή" της κυβέρνησης είναι βέβαια: «δεν φταίμε εμείς, αυτά συμβαίνουν σε όλο τον πλανήτη».
Είναι όντως έτσι;
Όχι, δεν είναι.
Δεν μπορείς να επικαλείσαι ως κυβέρνηση, δημοσίως, «όλον τον πλανήτη», όταν καλείσαι να διαχειριστείς μια οποιαδήποτε κρίση στην χώρα σου.
Χθες, για παράδειγμα, έγινε γνωστό πως με αφορμή τη διαχείριση της πανδημίας ο ιάπωνας πρωθυπουργός θα παραιτηθεί και δεν θα είναι ξανά υποψήφιος στις επερχόμενες εκλογές. Η Ιαπωνία έχει 16.184 νεκρούς και 128 εκατομμύρια πληθυσμό. Η Ελλάδα 13.800 νεκρούς και 11 εκατομμύρια πληθυσμό.
Πιο απλά η Ιαπωνία έχει περίπου 13 νεκρούς ανά 100 χιλιάδες κατοίκους, ενώ η χώρα μας περίπου 128 νεκρούς ανά 100 χιλιάδες κατοίκους.
Μαντέψτε ποιος πρωθυπουργός έχει κάνει περισσότερες τριήμερες «αποδράσεις από την καθημερινότητα».
Δεν έχουν λοιπόν το ίδιο πρόβλημα τα 2 στα 3 ελληνικά νοικοκυριά, που δυσκολεύονται να πληρώσουν τους λογαριασμούς ρεύματος, με τους κατοίκους χωρών, όπως (για να μην πάμε στην Σκανδιναβία) στην Ισπανία, που επίσης έχει μεγάλη ύφεση και χτυπήθηκε δραματικά από το πρώτο κύμα του κορωνοϊού, αλλά όμως υπήρξε πλάνο τεράστιων δημοσίων επενδύσεων και γενναίας αύξησης του κατώτατου μισθού.
Δεν γίνεται να αυξάνεται η τιμή του ψωμιού κατά 30% και η αύξηση του μισθού να είναι 2%
Δεν γίνεται να αυξάνονται τιμές και πληθωρισμός και η κυβέρνηση να ψηφίζει εν μέσω παδημίας, μερικά τα πιο κατάπτυστα νομοσχέδια των τελευταίων 50 ετών. Το "εργασιακό Χατηδακη", το "Ασφαλιστικό Χατζηδάκη", το αντιπεριβαλλοντικό Χατζηδάκη και το "εκπαιδευτικό Κεραμέως".
Όλα αυτά, με κοινο παρονομαστή φυσικά τον πρωθυπουργό.
Δεν γίνεται να πεθαίνουν χιλιάδες εκτός ΜΕΘ, να αποτυγχάνει η εκστρατεία εμβολιασμού και η κυβέρνηση της χώρας που ζεις να το βλέπει ως ευκαιρία ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών του ΕΣΥ με τα λεφτά των φορολογούμενων (δεν τα λέω εγώ, ο Άρης Πορτοσάλτε το παραδέχθηκε). Όταν επίσης όλη η χώρα έχει ξεφτιλιστεί διεθνώς από την τοποθέτηση ως υπουργού Υγείας, του Θάνου Πλεύρη.
Και για να πάμε και σε ρεπορτάζ, υπάλληλος σε πολύ γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ στην Κυψέλη, δηλώνει στο 2020mag.gr: «Οι αυξήσεις που περνάμε στα προϊόντα είναι η μία μετά την άλλη. Δεν υπάρχει προϊόν που να μην έχει ανατιμηθεί έστω και ελάχιστα προς τα πάνω το τελευταίο διάστημα. Οι εταιρείες όπως ίσως να έχετε προσέξει βγάζουν πολύ περισσότερες προσφορές απ’ ότι στο παρελθόν για να ισοροπήσει κάπως η κατάσταση».
Παρατηρείτε αντιδράσεις των καταναλων;
Αυτό που βλέπουμε και είναι λυπηρο, είναι η επαναφορά της πίστωσης, ειδικά σε εμάς που είμασε συνοικιακά σούπερ μάρκετ και γνωρίζουμε πάνω κάτω ο ένας τον άλλον. Το ίδιο συβαίνει απ' όσο ξέρω και στα φαρμακεία. Έχει τύχει πολλές φορες πελάτες να συμπληρώνουν χρήματα που λείπουν σε άλλους πελάτες στο ταμείο. Σίγουρα κάτι δεν πάει καλά.
Η καθολική και δυσβάσταχτη αύξηση των τιμών παντού, δεν είναι φυσικά τωρινή.
Εδώ και δύο χρόνια έχει δοθεί το "σήμα" για αισχροκέρδεια και αυθαιρεσία παντού.
Οικογένειες, επαγγελματίες και φοιτητές δεν μπορούν να "ακουμπήσουν" τα ενοίκια. Οι μακροχρόνια άνεργοι είναι αόρατοι. Η πανδημία έγινε ευκαιρία για να πλουτίσουν συγκεκριμένοι "εκλεκτοί" και φυσικά για επιδόματα προστασίας των αδυνάμων, ούτε λόγος. «
Κάνουν τους φτωχούς, τεμπέληδες», λένε. «Που να τα φάμε; Στα σούπερ μάρκετ; Να γίνουμε 300 κιλά;», λένε.
Ρέυμα, καύσιμα, φάρμακα, ψωμι, παιδεία, ελευθερείες, καταστολή, νέο ασφαλιστικό Πινοσέτ, πρωτια ξανά στην ανεργία των νέων πανεπυρωπαικά, πληρωμές υπερωριών με ρεπο, κοινωνικός αυτόματισμός και ο υπερσυντηρητικός νεοφασισμός να προελαύνει.
Η μία κοινωνική ομάδα απέναντι στην άλλη, με τα Δελτία των 8 να δίνουν τον ρυθμό.
Όχι, «αυτά» δεν «συμβαίνουν σε όλο τον πλανήτη».
Συμβαίνουν σε χώρες που ο κοινωνικός ιστός έχει διαλυθεί. Εκεί που επιβιώνουν απελπισμένες ατομικότητες, αποκομμένες απο το "συλλογικό".
Στόχος αυτής της κυβέρνησης φυσικά και δεν είναι η εξαθλίωση των πολιτών.
Είναι να νιώθουν ότι φταίνε οι ίδιοι για την εξαθλίωσή τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου