Αριστερά: Η Αντριάνα Ρίβας, πράκτορας της μυστικής αστυνομίας του Πινοτσέτ και «ανελέητη βασανίστρια». Δεξιά: Η Αντριάνα Ρίβας με τον αρχηγό της μυστικής αστυνομίας DINA, Μανουέλ Κοντρέρας, που μετέπειτα καταδικάστηκε σε κάθειρξη 529 ετών για τα εγκλήματά του
Δέκα χρόνια αφότου παραβίασε τους περιοριστικούς όρους και διέφυγε στην Αυστραλία, η 68χρονη σήμερα Αντριάνα Ρίβας -διαβόητη βασανίστρια κομμουνιστών και λοιπών πολιτικών αντιπάλων του Χιλιανού δικτάτορα- εύχεται να λυτρωθεί από την έφεση που έχει ασκήσει στην απόφαση έκδοσής της στις χιλιανές αρχές από το Σίδνεϊ, όμως αυτό θεωρείται απίθανο ● Η ίδια δηλώνει... σοκαρισμένη από όσα της προσάπτονται, όχι όμως από τα ίδια τα φρικτά βασανιστήρια τα οποία θεωρεί απολύτως θεμιτά και απαραίτητα.
Για πολλά χρόνια η Αντριάνα Ρίβας θυμόταν τον Σεπτέμβριο του 1973 με ανείπωτη χαρά: ήταν η ανατροπή του προέδρου Αγιέντε, η άνοδος στην εξουσία του δικτάτορα Πινοτσέτ και μιας δικτατορίας που της πρόσφερε μια «ονειρεμένη δουλειά που σφράγισε τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου». Ηταν 20 χρόνων όταν προσλήφθηκε στο υπουργείο Αμυνας της χούντας και αυτά τα «καλύτερά» της χρόνια, εκείνα που δούλεψε ως μέλος μιας επίλεκτης ομάδας της DINA, της διαβόητης μυστικής υπηρεσίας του Πινοτσέτ, τώρα την έχουν οδηγήσει σε φυλακές της Αυστραλίας, όπου περιμένει την απόφαση για έκδοσή της στη Χιλή ώστε να δικαστεί για την απαγωγή και εξαφάνιση το 1976 του Βίκτορ Ντίας, αναπληρωτή γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Χιλής, και άλλων έξι στελεχών του.
Η «Τσάνι», όπως είναι γνωστή η 68χρονη σήμερα Ρίβας, λίγο μετά την πρόσληψή της διορίστηκε γραμματέας του αρχηγού της DINA, Μανουέλ Κοντρέρας, του δεύτερου ισχυρότερου στρατιωτικού της χούντας, που μετέπειτα καταδικάστηκε σε κάθειρξη 529 ετών για μερικά μόνο από τα εγκλήματά του. Σύντομα πέρασε από ειδική εκπαίδευση κι έγινε μια από τις πιο σκληρές πράκτορες της ομάδας ελίτ «Brigada Lautaro», η οποία είχε αποστολή την απαγωγή, τα βασανιστήρια και την εξολόθρευση πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος, ιδίως των κομμουνιστών.
Δρούσαν σε ένα μυστικό κέντρο κράτησης, το Σιμόν Μπολίβαρ. Κανείς από όσους κρατήθηκαν εκεί δεν επέζησε για να μιλήσει γι’ αυτό. Η ύπαρξη αυτού του στρατοπέδου εξόντωσης έγινε γνωστή μόλις το 2007 όταν ένας μάρτυρας, ο Χορχελίνο Βεργάρα, πρώην υπάλληλος στο σπίτι του Κοντρέρας, το αποκάλυψε στο πλαίσιο της «Υπόθεσης Οδός Κονφερένσια», που διερευνούσε την εξαφάνιση της ηγεσίας του Κ.Κ. Ο Βεργάρα, που τότε ήταν 15 ετών κι είχε αναλάβει με εντολή του Κοντρέρας να πηγαίνει στο Σιμόν Μπολίβαρ για να φτιάχνει καφέ στους βασανιστές και να καθαρίζει τα δωμάτια ύστερα από κάθε βασανισμό, αναγνώρισε τη Ρίβας ως μέλος της «Brigada Lautaro»: την είδε να βασανίζει πολλούς κρατούμενους, ανάμεσά τους και τον Ντίας, και τη χαρακτήρισε μια από τις πιο ανελέητες βασανίστριες του κέντρου.
Ηταν εκείνη τη χρονιά που επιστρέφοντας στη Χιλή από την Αυστραλία, όπου ζούσε από το 1978, για να δει την οικογένειά της, η Ρίβας συνελήφθη και προφυλακίστηκε. Ελεύθερη υπό όρους, το 2011 κατάφερε να διαφύγει ξανά στο Σίδνεϊ. Παρά τις αποκαλύψεις, επιμένει να μιλά για «πολιτική της δίωξη», πως είναι αθώα, πως ποτέ δεν πήρε μέρος σε ανακρίσεις ούτε σε βασανιστήρια.
«Τα όσα μου καταμαρτυρούν, όταν τα διάβασα φρίκιασα, εγώ μια γραμματέας ήμουν», έλεγε η Ρίβας στο ντοκιμαντέρ που έκανε η ανιψιά της Λισέτε Ορόσκο, «Η συμφωνία της Αντριάνα». Ενα φιλμ που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου το 2017 προσφέροντας πολλές μαρτυρίες για την τόσα χρόνια κρυμμένη σκοτεινή πλευρά της Ρίβας και που αποτελεί ένα παράλληλο ταξίδι μνήμης: της βασανίστριας να αρνείται το παρελθόν της και της σκηνοθέτιδας να το αναζητά και να το φέρνει στο φως.
Η Ρίβας «φρίττει» με όσα της καταμαρτυρούν, αλλά όχι με τα βασανιστήρια, μια πρακτική που θεωρεί απόλυτα θεμιτή, όπως δήλωσε κυνικά σε συνέντευξή της στο αυστραλιανό ραδιόφωνο Sbs το 2013: «Τα βασανιστήρια είναι ο μόνος τρόπος για να σπάσεις κάποιον, γιατί δεν υπάρχει μια ψυχολογική μέθοδος γι’ αυτό, δεν υπάρχει η ένεση που κάνουν στις ταινίες στους κρατούμενους για να πουν την αλήθεια. Ολοι ξέρουν ότι χρειάζονται να γίνουν για να σπάσουν τη σιωπή των ανθρώπων, ιδίως των κομμουνιστών που έχουν μια στρατιωτική εκπαίδευση καλύτερη και από των στρατιωτών και δεν μιλάνε ποτέ. Ας ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα: τα βασανιστήρια ήταν απαραίτητα».
Η πραγματική συμφωνία της Αντριάνα είναι αυτή της σιωπής για αποτρόπαια εγκλήματα, όπως λέει ο Χαβιέρ Ρεμπογέδο, συγγραφέας τού «Ο χορός των κορακιών», μιας δημοσιογραφικής έρευνας που ξεσκέπασε τα εγκλήματα της «Brigada Lautaro» και τον τρόπο δράσης των μελών της: «Υπήρχε μια πρακτική στην DINA να μην αφήνει κανέναν έξω από τη δράση της. Δεν μπορούσες απλά να κοιτάς, γιατί αυτό δημιουργεί δυσπιστία. Ηταν σαν πραιτοριανοί φρουροί και τόσο ενωμένοι ώστε δεν αρκούσε να λένε ότι σου είμαι πιστός, έπρεπε και να το αποδείξουν με κάθε τίμημα». Αυτό έκανε και η Ρίβας. Τα πτώματα των επτά κομμουνιστών ηγετών που κατηγορείται ότι απήγαγε, βασάνισε και εξαφάνισε, τυλίχτηκαν με βάρη και αλυσίδες, φορτώθηκαν σε ελικόπτερο και πετάχτηκαν στη θάλασσα ώστε να μη βρεθούν ποτέ, να μην υπάρξουν πειστήρια της δολοφονίας τους.
Αυτά τα χρόνια των φρικαλεοτήτων και της αιματοχυσίας μιας χούντας που άφησε πίσω της περισσότερα από 40.000 θύματα διώξεων και περισσότερους από 3.000 νεκρούς και αγνοούμενους, είναι που η πρώην «αθώα» πράκτορας θυμάται ως τα καλύτερά της, γιατί «στην DΙΝΑ ανακάλυψα έναν νέο κόσμο, που μια κοπέλα σαν κι εμένα αλλιώς δεν θα γνώριζε: μου έδιναν λεφτά για να αγοράζω σινιέ ρούχα, κυκλοφορούσα με λιμουζίνα, πήγαινα σε αποκλειστικά γκαλά και γιορτές, σε δείπνα σε πρεσβείες, στα καλύτερα ξενοδοχεία».
Επειτα από μάχη χρόνων των συγγενών των θυμάτων της, το 2014 οι αρχές της Χιλής ζήτησαν την έκδοσή της από την Αυστραλία. Τον Φεβρουάριο του 2019 συνελήφθη και έκτοτε κρατείται σε φυλακές του Σίδνεϊ. Τον Οκτώβριο του 2020 οι εισαγγελείς αποφάνθηκαν υπέρ της έκδοσής της στη Χιλή.
Εχασε την πρώτη της έφεση τον Ιούνιο και τώρα κατέθεσε τη δεύτερη και τελευταία της. Η οριστική απόφαση αναμένεται τον Νοέμβριο και είναι σχεδόν απίθανο να αποφύγει να λογοδοτήσει ώστε επιτέλους να αποδοθεί δικαιοσύνη. Τα «καλύτερά της χρόνια», που ήταν η κόλαση για χιλιάδες αντιστασιακούς, τη φέρνουν αντιμέτωπη με ποινή πολύχρονης κάθειρξης.
EΦΣΥΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου