Γιάννης Ελαφρός
Πανηγυρική αλλά και μαχητική ήταν η απεργιακή συγκέντρωση και μοτοπορεία των διανομέων την Παρασκευή 24 Σεπτέμβρη. Οι υψωμένες γροθιές, τα συνθήματα, τα κόκκινα ρούχα των διανομέων της efood, οι σημαίες των συνδικάτων, τα χειροκροτήματα των περαστικών και ύστερα το κόκκινο μηχανοκίνητο ποτάμι των καβαλάρηδων της επιβίωσης, που γεύονται την πρώτη τους νίκη και τους ανοίγει η όρεξη. Οι ντελιβεράδες, ένας από τους κλάδους που κράτησαν όρθιο τον κόσμο μέσα στην πανδημία (γι’ αυτό και η μεγάλη υποστήριξη), οι οδηγοί που δουλεύουν επικίνδυνα μέσα σε ήλιο, κρύο και βροχή απέκτησαν ταξική υπόσταση. Δεν είναι «παιδιά» (πολλοί είναι 40-50 χρονών και), δεν είναι «παπιά», είναι εργάτες με δύναμη και ιδανικά. Πολλοί δεν θα είναι πια οι «riders» της ανταγωνιστικότητας της εταιρείας (καθόλου easy), αλλά το «ιππικό» ενός ταξικού εργατικού κινήματος που μπορεί να βγει από τη ναφθαλίνη.
Μετά την εργατική εξέγερση των διανομέων την Τετάρτη 22 Σεπτέμβρη και την έκρηξη λαϊκής υποστήριξης που καταβαράθρωσε την efood, η πολυεθνική εταιρεία υποχώρησε την Πέμπτη, ανακοινώνοντας πως μετατρέπει όλες τις υπάρχουσες συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου, «προσλαμβάνοντας 2.016 εργαζόμενους στο efood με συμβάσεις αορίστου χρόνου, αναγνωρίζοντας παράλληλα την προϋπηρεσία τους». Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση διατηρούνται για τους εργαζόμενους τα δικαιώματα και οι πρόσθετες παροχές, ενώ η εταιρεία δεσμεύεται ότι θα αναδιαμορφώσει τα κριτήρια αξιολόγησης «και σε συνεργασία με τους διανομείς».
«Η κοινή δράση των σωματείων μας, η ενότητα και η αποφασιστικότητα μας, η στήριξη του δίκαιου αγώνα μας από τους εργαζόμενους και το λαό, ήταν που οδήγησαν την εταιρεία στην απόφασή αυτή. Κάθε προσπάθεια να εμφανιστεί ως φιλεργατική και ανθρωποκεντρική, πέφτει στο κενό. Άλλωστε πριν από ένα 24ωρο αυτοί ήταν που μας “υποδέχτηκαν” με αστυνομικές κλούβες στα γραφεία τους», σημειώνει το Συνδικάτο Επισιτισμού Τουρισμού Αττικής. «Η απεργία μετά την πλήρη αναδίπλωση της εταιρείας σηματοδοτεί την απαρχή της επόμενης περιόδου. Από τον αγώνα δρόμου στον δρόμο του αγώνα. Δεν θα αλλάξουμε επάγγελμα θα αλλάξουμε το επάγγελμα», τονίζεται στην κοινή ανακοίνωση του Συνδικάτου Επισιτισμού και της Συνέλευσης Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου.
Ο σπουδαίος αυτός εργατικός αγώνας προσφέρει ήδη ορισμένα «μαθήματα» για όλους μας. Πρώτο, αναδεικνύει την υπαρκτή και πλειοψηφική εργατική τάξη, που είναι εδώ και ματώνει, αλλά μπορεί να συγκροτείται, να δίνει μάχες και να κερδίζει. Μπορεί να είναι «θύμα και ψώνιο», αλλά δεν είναι μόνο «σύμβολο αιώνιο», είναι μια μεγάλη δύναμη που «αν ξυπνήσει» μπορεί να τα φέρει όλα τούμπα. Ας τσακώνονται ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ για τα μάτια της κατασκευασμένης «μεσαίας τάξης», ας αναζητούν άλλοι «νέα υποκείμενα» και κινήματα «ταυτοτήτων», η εργατική βάση –με τις αντιφάσεις της και όλη την πολυμορφία της– μπορεί να κάνει τελικά τη διαφορά.
Δεύτερο, φωτίζει τους σύγχρονους όρους της ταξικής πάλης. Οι διανομείς δεν βρίσκονται βεβαίως στην αιχμή της τεχνολογίας, αλλά οι εταιρείες-πλατφόρμες στις οποίες δουλεύουν (ειδικά στον τομέα της διανομής που θα έχει εκρηκτική άνοδο τα επόμενα χρόνια λόγω ηλεκτρονικού εμπορίου) είναι από τις πιο σύγχρονες απαντήσεις του κεφαλαίου για την απογείωση της απόσπασης υπεραξίας. Να υπογραμμίσουμε τη διαδικασία συγκέντρωσης της ιδιοκτησίας, που φέρνει απέναντί μας πολυεθνικά μονοπώλια τύπου Delivery Ηero (η εταιρεία που ελέγχει την efood) και που οδηγεί επίσης σε συνένωση της εργατικής τάξης και δημιουργία ξανά μεγάλων «χώρων» εργασίας. Η efood με 3.700 υπαλλήλους συνενώνει κάτω από το ίδιο κόκκινο τζάκετ χιλιάδες ντελιβεράδες που θα ήταν σκορπισμένοι στο σουβλατζίδικο της γειτονιάς. Αυτή την τάση ενοποίησης θέλουν να σπάσουν με την εξατομίκευση του «συνεργάτη».
Τρίτο, είδαμε πως οι εργατικοί αγώνες μπορούν να ξεσπούν και να νικούν, ακόμα και στους πιο δύσκολους χώρους του ιδιωτικού τομέα. Πως; Με σωματεία, με άμεση αντίδραση, με επιτροπές αγώνα στη βάση, με μαχητικότητα. Με ταξική και λαϊκή αλληλεγγύη. Με συνεργασία των αγωνιζόμενων δυνάμεων. Ήταν πολύ σημαντικό πως ο αγώνας οργανώθηκε και ξεδιπλώθηκε από κοινού από το Συνδικάτο Επισιτισμού και τη ΣΒΕΟΔ, καθώς αυτό ήθελε η βάση των διανομέων. Η αγωνιστική ταξική ενότητα στην πράξη είναι αναγκαία, χωρίς μικροκομματικούς ή ιδεολογικούς διαχωρισμούς. Οι διανομείς νίκησαν γιατί δεν βασίστηκαν στη γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, που κοιμάται στην αγκαλιά του ΣΕΒ. Ούτε οι κόρνες από τα χιλιάδες μηχανάκια που συγκεντρώθηκαν απέναντι από τα γραφεία της δεν ξύπνησαν τη ΓΣΕΕ. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να ενισχυθούν δυνάμεις σαν την «Λάντζα», που εκφράζουν τον ανατρεπτικό αγώνα.
Τέταρτο, ο αγώνας είναι σαν το ποδήλατο (ή το μηχανάκι), όταν δεν προχωράει, πέφτει. Οι διανομείς ξεδίπλωσαν μια μάχη για να νικήσουν, όχι για να κάνουν «κάτι» για την τιμή των όπλων. Είχαν απέναντί τους την κυβέρνηση της ΝΔ που ενίσχυσε τις νομικές αντεργατικές δυνατότητες της εργοδοσίας με το νόμο Χατζηδάκη κι έστειλε τα ΜΑΤ κατά των απεργών. Είχαν την πρώην κυβέρνηση, τον ΣΥΡΙΖΑ, να τους κτυπά φιλικά στην πλάτη μόνο για να μετατρέψει από πρωταγωνιστές της πάλης σε κομπάρσους της εκλογικής αναμονής, ενώ σαν κυβέρνηση είχε διατηρήσει τον πυρήνα των αντεργατικών επιλογών.
Από τους «riders» της ανταγωνιστικότητας στο «ιππικό» του ταξικού εργατικού κινήματος
Γι’ αυτό από ‘δω και πέρα ξεκινά μια καινούργια φάση. Η αγωνιστική συνέχεια και κλιμάκωση είναι αναγκαία: Για την εταιρεία (για παράδειγμα τι συμβάσεις και τι μισθοί θα υπάρχουν;), τον κλάδο (διεκδίκηση Βαρέων και Ανθυγιεινών, τι θα γίνει τις εταιρείες που έχουν επιβάλλει τους συνεργάτες;), αλλά και συνολικά για την ανατροπή του νόμου Χατζηδάκη και ευρύτερα της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης και της επίθεσης του κεφαλαίου που στηρίζει η νυσταλέα «αντιπολίτευση» του ΣΥΡΙΖΑ.
ΠΗΓΗ ΠΡΙΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου