Φυσικά και δεν ταυτιζόμαστε με το άρθρο που αναδημοσιεύουμε.
Καταρχήν, η φιλολογία περί ευρωπαϊκής άμυνας είναι της Πλάκας!
Δεύτερον, οι Πολεμικοί Εξοπλισμοί οξύνουν το ήδη τεταμένο κλίμα στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις. Μόνο πολιτική λύση μπορεί να βρεθεί. Όμως δεν μπορεί να βρεθεί πολιτική λύση γιατί αντιμέτωπα βρίσκονται δύο επιθετικά και επεκτατικά κράτη με μεγαλοιδεατικούς προσανατολισμούς.
Τρίτον, το κείμενο επισημαίνει τους κινδύνους από την πρόσδεση του ελληνικού κράτους και του αστικού κατεστημένου στους επιθετικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ.
Εξοπλισμοί: η ανατομία ενός εθνικού λάθους – Οι εξοπλισμοί δεν συνοδεύονται από μια σχεδιασμένη διπλωματική αντεπίθεση
Οι υψηλοί , σχεδόν θριαμβευτικοί τόνοι με εθνικιστικό κέλυφος για τη νέα αγορά του αιώνα, την αγορά 3+1 γαλλικών φρεγατών και κορβετών, που υποτίθεται κάνουν τον Ερντογάν να τρέμει, είναι ένα ακόμη επεισόδιο που συμπληρώνει το διπλωματικό κενό με εξοπλισμούς.
Η όλη συλλογιστική του Έλληνα πρωθυπουργού στηρίζεται περισσότερο στην αγορά προστασίας, παρά στην ανάπτυξη της στρατηγικής ασφάλειας που είναι ένα διαφορετικό μοντέλο και δεν περιλαμβάνει μόνο εξοπλισμούς, αλλά εξωτερική πολιτική, ενεργητική διπλωματία και ανάπτυξη.
Η ολοκλήρωση των συνομιλιών έγινε ευκολότερη μετά το ναυάγιο της Γαλλίας από την συμφωνία ΗΠΑ –Αγγλίας –Αυστραλίας , καθώς η Ουάσιγκτον δεν μπορούσε πλέον να απαιτεί την Αθήνα να μην αγοράσει γαλλικά όπλα. Υπάρχουν όμως νέα δεδομένα στην περιοχή, αλλαγή στρατηγικής των ΗΠΑ, εμπλοκή Τουρκίας , η κρίση στην Συρία και την Λιβύη που απαιτούν μια πιο ολιστική προσέγγιση. Η Ελλάδα μπορεί να βελτιώσει το αίσθημα ασφάλειας με τους εξοπλισμούς, όμως δεν μπορεί και δεν θα λύσει διπλωματικά προβλήματα με φρεγάτες.
Τα προβλήματα θα λυθούν με συνομιλίες και μόνο. Αν ήταν εύκολο να επιβληθεί ο ισχυρότερος, η Τουρκία θα είχε τελειώσει με το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο εδώ και χρόνια. Αλλά δεν μπορεί.
Κατά συνέπεια, οι εξοπλισμοί δισεκατομμυρίων που εκτοξεύουν μάλιστα το δημόσιο χρέος δεν οικοδομούν από μόνοι τους αρχιτεκτονική ασφάλειας. Πέραν αυτών η διαδικασία λήψης των αποφάσεων αγνοείται, υπάρχει ούτως ή άλλως υποψία σκανδαλώδους εξοπλιστικής πολιτικής.
Οι δηλώσεις Μακρόν –Μητσοτάκη , κυρίως το Έλληνα πρωθυπουργού που ενέταξε την νέα αγορά στο πλαίσιο μιας ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας δεν αντέχει σε κριτική. Ο θυμός της Γαλλίας έναντι των ΗΠΑ και της Αγγλίας επανέφερε την συζήτηση στην ΕΕ για την αμυντική της ανεξαρτησία.
Το γεγονός όμως ότι καμία άλλη χώρα, κυρίως η Γερμανία δεν ενδιαφέρθηκαν ιδιαίτερα , δείχνει ότι ήταν και είναι ένα πυροτέχνημα, προς το παρόν τουλάχιστον. Δυνατότητες υπάρχουν, αλλά χωρίς μια δομημένη πολιτική, που θα λαμβάνει υπόψη της τις διαθέσεις των κρατών-μελών, την αμυντική βιομηχανία, το μέλλον της PESCO, και την συνεισφορά κάθε κράτους μέλους, δεν πρόκειται να κουνηθεί φύλο.
Η ΕΕ βρίσκεται σε κρίση, πολιτική και οικονομική και το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει πολλές χώρες, που μάλιστα δεν αντιμετωπίσουν καμία απειλή, είναι αν η ΕΕ αποκτήσει στρατό στο μέλλον. Και μιλάμε για μια ΕΕ, ου έφτυσε αίμα για να συσπειρώσει τα κράτη στην πανδημία. Κατά συνέπεια οι δηλώσεις του πρωθυπουργού είναι τουλάχιστον ατυχείς. Μπορεί να ικανοποιούν την γαλλική πολεμική βιομηχανία , αλλά κανέναν άλλον.
Όπλα χωρίς διπλωματία
Μια ακόμη παράμετρος είναι ότι η ανάγκη όπως σημειώσαμε για ενίσχυση της άμυνας , χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά προς την κατεύθυνση των εξοπλισμών. Διαφεύγει ίσως σε πολλούς ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική ήδη εμβαθύνει στην τυχοδιωκτική πολιτική των ΗΠΑ, που κύριο στόχο έχει να δημιουργεί μέτωπα κατά της Κίνας και της Ρωσίας.
Υπό αυτό το πρίσμα η εμπλοκή της Ελλάδας σε μια πολιτική χαίτισης του Ιράν, της Κίνας ή της Ρωσίας, είναι λάθος και θα αποδειχθεί με τον χρόνο.
Δεύτερο λάθος είναι το γεγονός ότι οι διθύραμβοι για την ενίσχυση της άμυνας, θα εξελιχθούν σταδιακά σε κραυγές, όσο οι εξοπλισμοί δεν συνοδεύονται από μια σχεδιασμένη διπλωματική αντεπίθεση και κυρίως , δεν εντάσσονται σε μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας στην περιοχή.
Προκαλεί εντύπωση ωστόσο το γεγονός ότι κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης, δεν ανέλυσε, δεν εμβάθυνε, δεν ζήτησε εξηγήσεις, δεν απαίτησε να γίνει λογαριασμός για όλο αυτό το εξοπλιστικό ντελίριο που έχει στήσει η κυβέρνηση.
Αν ο σκοπός είναι η άμυνα, υπάρχουν και οι εξοπλισμοί , αλλά όχι μόνο. Αν στόχος είναι η Ελλάδα να ενταχθεί στο τυχοδιωκτικό παιχνίδι των ΗΠΑ, που είναι, είναι λάθος. Μοιραία, η κυβέρνηση και ο Μητσοτάκης αναδεικνύονται οι ρυθμιστές ενός άγριου παιχνιδιού, με προφανείς επιπτώσεις στην οικονομία, στην περιοχή και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι η είναι η ίδια η κυβέρνηση που με την υποχωρητική της πολιτική , έχει δώσει γη και ύδωρ στην Τουρκία να ξεδιπλώνει την αναθεωρητική και επεκτατική της πολιτική.
Γι αυτό και η υπερβολικοί εξοπλισμοί, δεν θα είναι μόνο επώδυνοι για την οικονομία, είναι και λάθος κατεύθυνση.
Πηγή: omegapress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου