Που το πάει η κυβέρνηση με την Καταστολή;

Γιάννης Ελαφρός

▸ Προσπαθούν να τρομοκρατήσουν λαό και νεολαία, μπροστά στην όξυνση της ταξικής πάλης

Τα σημάδια είναι σαφέστατα. Πρώτο, από τις αρχές Σεπτεμβρίου και με υπουργό «Προστασίας του Πολίτη» τον Π. Θεοδωρικάκο έχουν χτυπηθεί οι περισσότερες πορείες στο κέντρο της Αθήνας από τα ΜΑΤ, συνήθως με την αστεία δικαιολογία πως πρέπει να μείνει ανοικτή μια λωρίδα κυκλοφορίας, την οποία συνήθως κλείνουν οι ίδιοι οι άνδρες των ΜΑΤ! Πορείες φοιτητών, εκπαιδευτικών σωματείων, συγκέντρωση για την κούκλα Αμάλ, συλλαλητήριο ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, πορεία διαμαρτυρίας για τη δολοφονία στο Πέραμα, κινητοποίηση ενάντια στην υποχρεωτική λήψη DNA. Σε όλες τις περιπτώσεις χαρακτηριστική είναι η βαναυσότητα των αστυνομικών. Βεβαίως, αποφεύγουν μέχρι τώρα επιθέσεις σε πολύ μαζικές κινητοποιήσεις, όπως η διαδήλωση εκπαιδευτικών από το Εφετείο, η αντίστοιχη αντιφασιστική πορεία, οι μοτοπορείες των διανομέων κλπ.

Δεύτερο, ποια ήταν η απάντηση του υπουργείου ΠΡΟΠΟ στη δολοφονία του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα από άνδρες της ΔΙΑΣ; Με τις δηλώσεις του Π. Θεοδωρικάκου τη Δευτέρα 1 Νοέμβρη πως «δεν μπορεί να διακόπτεται καμία καταδίωξη» και «δεν θα υπάρχει ανοχή σε περιοχές και ομάδες υψηλής παραβατικότητας» (στοχοποιώντας τους Ρομά), η κυβέρνηση δικαιώνει τους αστυνομικούς εκτελεστές, που «ολοκλήρωσαν» την καταδίωξη με μια δολοφονία και έναν βαρύτατο τραυματισμό. Ταυτόχρονα, καρατόμησε την ηγεσία της Άμεσης Δράσης, που είχε ζητήσει από τους άνδρες της ΔΙΑΣ να σταματήσουν. Η έκφραση ικανοποίησης για την απόφαση του ανακριτή να τους αφήσει ελεύθερους(!), όχι μόνο αποτελεί ευθεία παρέμβαση στη δικαιοσύνη, αλλά ενισχύει το αίσθημα δικαίωσης των πιστολέρο. Αποκαλυπτικός ήταν ο Π. Θεοδωρικάκος στο συνέδριο της ΠΟΑΣΥ (31/10/21): «Δεν πρόκειται ούτε μία στιγμή να αφήσω ανυπεράσπιστους τους Έλληνες αστυνομικούς. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ούτε ένας στην ΕΛΑΣ που να θέλει να αφαιρέσει ανθρώπινη ζωή». Ο τίτλος του υπουργείου του είναι ακόμα «προστασίας του πολίτη», όχι αστυνομικής βίας…

Τρίτο, αποκαλυπτική ήταν και η δικάσιμος για την υπόθεση των Σεπολίων τη Δευτέρα. Εκεί εμφανίστηκε, όπως και στις απολογίες των εφτά της ΔΙΑΣ στον Πειραιά, μια ομάδα τραμπούκων-αστυνομικών με πολιτικά, οι οποίοι, όπως κατήγγειλαν παρευρισκόμενοι δημοσιογράφοι και πολίτες, προσπαθούσαν να επιβάλουν κλίμα τρομοκρατίας στους μάρτυρες, στο δικαστήριο και σε όσους είχαν έρθει σε αλληλεγγύη των τεσσάρων κατηγορούμενων αγωνιστών. Δείτε τι αναφέρει η ΚΕΔΔΑ: Οι αστυνομικοί με πολιτικά «εκτόξευαν απειλές, ακατανόμαστες ύβρεις και σεξιστικές εκφράσεις ακόμα και μέσα στην αίθουσα και ειδικά σε γυναίκες […], Έβγαζαν προκλητικά φωτογραφίες τους συγκεντρωμένους. Ενώ μετά το τέλος της συνεδρίασης, μια ομάδα από αυτούς έστησε καρτέρι στην έξοδο των δικαστηρίων και περικύκλωσαν ένα φοιτητή και μια φοιτήτρια, απαιτώντας το κινητό τους! Κάτω από τις αποδοκιμασίες όσων είδαν τη σκηνή, υποχώρησαν. Στη συνέχεια, με τις μηχανές τους, φεύγοντας παρενόχλησαν μάρτυρα»! Και μέσα στα δικαστήρια, όπως και στις διαδηλώσεις, οι αστυνομικοί δρουν «απελευθερωμένα» ως συμμορίες τραμπούκων, ένστολων ή με πολιτικά, με ειδική στοχοποίηση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, του ΝΑΡ και της νΚΑ. Κι επειδή γνωριζόμαστε σε αυτόν τον τόπο, είναι φανερό ποιοι και γιατί ανάβουν το πράσινο φως. Μέχρι πού θα το πάνε;

Όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Σε πρώτο επίπεδο αποτελούν μια κυβερνητική προσπάθεια για ρεβάνς απέναντι στην κοινωνική έκρηξη μετά την ακραία αστυνομοκρατία των lockdown και τον ξυλοδαρμό on camera στη Νέα Σμύρνη, που υποχρέωσε την αστυνομία σε αναδίπλωση και έβαλε τον υπεραντιδραστικό νόμο Χρυσοχοΐδη για τις διαδηλώσεις στο ράφι. Επίσης, ο Π. Θεοδωρικάκος, που από διορισμένος γραμματέας της ΚΝΕ το 1989 και θιασώτης του «εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ αργότερα, έγινε υπουργός της ΝΔ, θέλει να αποδείξει πως αξίζει το πόστο του υπουργείου κρατικής καταστολής. Ακόμα, η επίδειξη από την κυβέρνηση της πιο ακραίας εφαρμογής του «νόμου και της τάξης» χρησιμοποιείται και ως στοιχείο κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας με τμήματα που πολώνονται σε αντιδραστική κατεύθυνση από την κρίση, ενώ επιχειρεί να κρατήσει την εκλογική επιρροή στην ακροδεξιά, στα ορφανά της Χρυσής Αυγής κλπ.

Υπάρχει, όμως, «κάτι πιο βαθύ που τους λερώνει». Μέσα στη γενικότερη υπεραντιδραστική τάση στην εποχή της βαθιάς και πολύπλευρης κρίσης του συστήματος, η κυβέρνηση νιώθει τη «μυστική βοή» των «πλησιαζόντων γεγονότων». Η κοινωνία βράζει, ο συνδυασμός πανδημίας – υγειονομικής κρίσης, ακρίβειας – ενεργειακής φτώχειας και πολύπλευρης καταπίεσης, μαζί με την αδυναμία να συνεχιστεί για πολύ η επιδοματική πολιτική (απεναντίας αρχίζει η προεργασία για τα νέα πολύχρονα ευρω-μνημόνια) οδηγούν σε όξυνση της ταξικής πάλης. Γι’ αυτό θέλουν να τρομοκρατηθεί προληπτικά ο λαός, να χτυπηθούν ειδικά οι πρωτοπορίες.

Πέρυσι επιχείρησαν, με άθλιο πρόσχημα την πανδημία, να ακυρώσουν το Πολυτεχνείο κι απέτυχαν

Πολύ περισσότερο καθώς μπήκαμε στο Νοέμβρη, με το εξεγερτικό μήνυμα του Πολυτεχνείου τόσο επίκαιρο και με πλήθος απεργιακών αγώνων και κοινωνικών μετώπων να εξελίσσονται και να μπορούν να συνενωθούν σε ένα ανατρεπτικό ποτάμι. Πέρσι, επιχείρησαν με άθλιο πρόσχημα την πανδημία, να ακυρώσουν το Πολυτεχνείο. Παρά την τρομερή καταστολή, απέτυχαν. «Η χρησιμοποίηση της αστυνομικής βίας και της άγριας καταστολής είναι πλέον μόνιμη επιλογή της κυβέρνησης […] δεν δείχνει δύναμη αλλά αδυναμία», τονίζει το ΝΑΡ. «Οι επιθέσεις θα τσακιστούν πάνω στη λαϊκή αντίσταση, όπως έγινε και στο πρόσφατο παρελθόν. Στην πάλη του εργατικού και λαϊκού κινήματος και της νεολαίας για το ψωμί, για τις δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα, για τη μόρφωση, για να γυρνάνε ζωντανοί στα σπίτια τους οι εργαζόμενοι και οι νέοι».

Δεν θα τους περάσει, ξανά! Με μαζικότητα, οργάνωση, συσπείρωση. Με ισχυρή αντικαπιταλιστική και σύγχρονη κομμουνιστική Αριστερά. Με κοινή δράση της μαχόμενης αριστεράς και του ριζοσπαστικού κινήματος και όλων των δυνάμεων που δεν ανέχονται την αστυνομοκρατία.

ΠΗΓΗ ΠΡΙΝ