Θεοπίστη Καπέτα
▸Ο Mert Gökduman και ο Utku Türkbey βρέθηκαν πριν λίγες μέρες στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στην Θεσσαλονίκη, με αφορμή τον εορτασμό της 48ου επετείου του Πολυτεχνείου ως αντιπρόσωποι των αγωνιζόμενων φοιτητών του Βοσπόρου.
Μεταξύ άλλων συμμετείχαν και στην εκδήλωση αλληλεγγύης που διοργάνωσαν οι φοιτητικοί σύλλογοι του ΑΠΘ για τους αγώνες της νεολαίας και του λαού και στις δύο πλευρές του Αιγαίου.
Ο Mert Gökduman σπουδάζει παράλληλα σε δύο σχολές του πανεπιστημίου Bogazici, στα τμήματα Ηλεκτρολογίας και Φυσικής, και πρόκειται να αποφοιτήσει τον προσεχή Ιούνιο. Ο Utku Türkbey είμαι τελειόφοιτος ηλεκτρολόγος και ηλεκτρονικός μηχανικός στο ίδιο πανεπιστήμιο.
Ρωτήσαμε τον Mert για την εμπειρία του από τους αγώνες στο πανεπιστήμιο Bogazici τα τελευταία χρόνια. «Το Bogazici τρέμει από την συνεχή παρουσία των αστυνομικών, της ιδιωτικής ασφάλειας και των διαχειριστών αλλά αντιστέκεται. Πολλοί καθηγητές διώχθηκαν, το ίδιο και πολλοί φοιτητές. Κάποιοι από τους οποίους συνελήφθησαν κιόλας και βρίσκονται ακόμα στη φυλακή, ενώ ορισμένοι χαρακτηρίστηκαν τρομοκράτες επειδή μίλησαν για κυβέρνηση. Στις 4 Ιανουαρίου, υπήρξε μια τεράστια διαμαρτυρία εξαιτίας της αναταραχής που προκλήθηκε από το διορισμό “φυτευτού” διευθυντή. Η προσπάθειά μας απέδειξε πώς η αλληλέγγυα νεολαία είναι μια πολύ ισχυρή δύναμη και ότι υπάρχει μια πανεπιστημιούπολη στην οποία τα ελεύθερα μυαλά μπορούν να υψώσουν τη φωνή τους στην καταπίεση κάθε είδους. Δεν ενδιαφερόμασταν μόνο για το ποιος είναι ο διευθυντής, όπως έδειξαν ξεκάθαρα οι εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν στην πανεπιστημιούπολη. Η κυβέρνηση αντέδρασε χαρακτηρίζοντας τους διαδηλωτές φοιτητές “τρομοκράτες”, “ηχηρή μειοψηφία”, “LGBT διεστραμμένους” κ.λπ. Εγώ ο ίδιος, κρατήθηκα για 30 ώρες περίπου επειδή έφερα μαζί μου μια σημαία LGBTI+. Είμαι ένα από τα εκατοντάδες παραδείγματα όπου η αστυνομία συνέλαβε φοιτητές», μας είπε.
Του ζητήσαμε να μας μιλήσει για τον τρόπο οργάνωσης και λήψης αποφάσεων κατά την διάρκεια του αγώνα του. «Έχουμε πολλές πρωτοβουλίες φοιτητών, ακαδημαϊκών και αποφοίτων που συνεργάζονται αλλά και που κάνει συναντήσεις χωριστά για νέες πρακτικές αντίστασης. Ένα άτομο μπορεί να είναι σε μία πρωτοβουλία ή σε πολλές. Μπορεί ακόμα να μην ανήκει και σε καμία πρωτοβουλία και να συμβάλει με την ατομική του οπτική. Πιστεύω ότι αυτό αντιπροσωπεύει την ποικιλόμορφη κοινότητα που έχει το Bogazici. Για συγκεκριμένες εκστρατείες και διαδηλώσεις, σχηματίζονται κοινότητες από εθελοντές που ως επί το πλείστον προέρχονται από τις προαναφερθείσες πρωτοβουλίες. Αυτό επιτρέπει στο κίνημα να έχει μια υπεύθυνη και διαφανή λειτουργία», εξήγησε ο Mert.
Για την ισχυρή παρουσία της αστυνομίας στα πανεπιστήμια της Τουρκίας ο Mert ξεκαθάρισε ότι δεν συνέβη ξαφνικά. «Η παρουσία ένστολων αστυνομικών στις πανεπιστημιουπόλεις αρχικά συνέβαινε περιστασιακά και ξεκίνησε με άλλα “μέτρα ασφαλείας”, όπως απαιτήσεις ταυτότητας. Στην συνέχεια, οι κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν περιστατικά “εγκλήματος” ως δικαιολογία για να αυξήσουν την επιθεώρηση στις πανεπιστημιουπόλεις».
Τον ρωτήσαμε και για τον τρόπο που ο Τύπος της γειτονικής χώρας κάλυψε τον αγώνα της πανεπιστημιακής κοινότητας. «Αν και τα κύρια μέσα ενημέρωσης δεν συμμετέχουν στη δημοσίευση αντικειμενικών ειδήσεων, υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές πηγές ενημέρωσης που μας δίνουν φωνή. Οι περισσότεροι από τους δημοσιογράφους εναλλακτικών μέσων αντιμετώπισαν πολλές κατηγορίες κατά τη διάρκεια της αντίστασής μας επειδή προσπάθησαν να ευαισθητοποιήσουν το κοινό όσον αφορά την ελευθερία του λόγου στα μέσα ενημέρωσης. Επιπλέον, από την πρώτη κιόλας εβδομάδα, πρωτοβουλίες για τα μέσα ενημέρωσης ιδρύθηκαν από φοιτητές, καθώς δεν επιτρέπονταν στους εργαζόμενους των μέσων ενημέρωσης που δεν είναι φιλοκυβερνητικά να μπούνε στην πανεπιστημιούπολη», μας περιέγραψε.
Ζητήσαμε από τον Utku Türkbey να εκτιμήσει αν θεωρεί ότι και η Ελλάδα βαδίζει σιγά σιγά στην ίδια κατεύθυνση με αυτήν της χώρας του. «Κατά την ολιγοήμερη επίσκεψή μας στην Ελλάδα πιστεύω ότι αποκτήσαμε σημαντική γνώση για την τρέχουσα πολιτική και κοινωνική κατάσταση, ειδικά κατά τη διάρκεια των συνομιλιών που είχαμε με τους Έλληνες φοιτητές. Πολλά γεγονότα και πολλές πολιτικές ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης μας θύμισαν τη μετάβαση της Τουρκίας τα προηγούμενα χρόνια. Σημαντική αύξηση της αστυνομικής βίας, πόλωση των ανθρώπων στην κοινωνία ως προς τις ιδεολογίες τους, άνοδος του εθνικισμού, συνεχιζόμενη και αυξανόμενη οικονομική κρίση (όπως ανεργία, πληθωρισμός), διαμόρφωση αντιμεταναστευτικών. Πιο συγκεκριμένα για τα πανεπιστήμια η τρέχουσα μετάβαση στην Ελλάδα, ειδικά ως αποτέλεσμα των νέων νόμων, εμφανίστηκε ως μια από τις πολύ κρίσιμες πτυχές της. Είχαμε πολλές ευκαιρίες να συζητήσουμε τις επιθέσεις στην ελευθερία και την αυτονομία του ακαδημαϊκού χώρου και στις δύο χώρες και να συγκρίνουμε τις κοινές απειλές. Μπορούμε εν συντομία να πούμε ότι τα πανεπιστήμια της Ελλάδας βρίσκονται στην ίδια φάση αγώνα με εκείνη που υπήρξε στην Τουρκία μετά την ίδρυση του Συμβουλίου Ανώτατης Εκπαίδευσης το 1981, με κατάργηση του ασύλου, περιορισμό των ετών σπουδών, διαμόρφωση του ακαδημαϊκού χώρου ως προέκταση της βιομηχανίας, εισαγωγή νέων μέτρων ασφαλείας και το σημαντικότερο ύπαρξη αστυνομίας στις πανεπιστημιουπόλεις. Το πανεπιστήμιο Boğaziçi ήταν ένα από τα μέρη που αντιστάθηκε μέχρι και πρόσφατα σε τέτοια μέτρα, έως ότου ξεκίνησε η γενική εφαρμογή τους το 2016 και η οποία επιταχύνθηκε πολύ πέρυσι», μας εξηγεί ο Utku.
Παράλληλα τον ρωτήσαμε, ποιο πράγμα θα ξεχώρισε ο ίδιος από την εμπειρία του αγώνα των φοιτητών στην Τουρκία το οποίο θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο και στου φοιτητές εδώ στην Ελλάδα. «Όπως βλέπουμε μετά τις πορείες της 17ης Νοεμβρίου, στην Ελλάδα είναι ακόμα δυνατό να συγκεντρωθούν μεγάλα πλήθη στους δρόμους και τις πλατείες των πόλεων και να διαμαρτυρηθούν όλοι μαζί με ειρηνικό τρόπο ενάντια στην καταπίεση. Πιστεύουμε ότι είναι πολύ σημαντικό να υψώσουμε φωνή όλοι μαζί, ώστε η υπόλοιπη κοινωνία να γνωρίζει ότι κανείς δεν είναι μόνος του σε αυτόν τον αγώνα. Ειδικά για τα φοιτητικά κινήματα, η πολιτική ύπαρξη φοιτητικών συμβουλίων και συνελεύσεων στα πανεπιστήμια της Ελλάδας φαίνεται ισχυρή και ικανή να παράγει δημοκρατικές αποφάσεις και αιτήματα», μας τόνισε ο Utku.
Τέλος, ο Utku θέλησε να στείλει και ένα μήνυμα αγώνα και αλληλεγγύης για τους πρόσφατους αγώνες των φοιτητών ενάντια στην δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας. «Είναι πολύ σημαντική επιτυχία η παρουσία τόσων ανθρώπων σε αυτόν τον αγώνα. Είναι ένα σημάδι ελπίδας για την προστασία του ακαδημαϊκού κόσμου από την καταπίεση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου