REUTERS/ALEXANDER ERMOCHENKO
O 26χρονος Ρώσος Γεβγένι, οπλίτης θητείας με βαθμό επιλοχία, σκοτώθηκε τις πρώτες μέρες του πολέμου στην Ουκρανία λίγο έξω από το Κίεβο. Δεν είχε λάβει ποτέ στο παρελθόν μέρος σε εχθροπραξίες. Πριν από τον πόλεμο θήτευσε στην Εθνική Φρουρά, η οποία διέλυε διαδηλώσεις στη Μόσχα. Αργότερα εργάστηκε ως κυνολόγος στον ρωσικό στρατό.
Μέχρι τον περασμένο Ιανουάριο η μητέρα του Νατάλια (δεν είναι το πραγματικό της όνομα) δεν είχε ασχοληθεί ποτέ με την Ουκρανία. Παρά την απώλεια του γιού της όμως θεωρεί ότι ορθώς η Ρωσία εισέβαλε στη γειτονική χώρα.
Η DW δημοσιεύει τη συνέντευξη ως κατάθεση εμπειρίας μιας μητέρας, η οποία έχασε τον γιό της στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Πότε έγινε οπλίτης θητείας;
«Αμέσως μετά τις εξετάσεις λυκείου το 2014 πήγε στο στρατό, αρχικά σε ειδική μονάδα της στρατιωτικής αντικατασκοπίας GRU. Ήδη από τότε του είχαν προσφέρει συμβόλαιο. Κατάφερα όμως να τον αποτρέψω, διότι γνώριζα ότι θα τον πήγαιναν σε εστίες πολέμου. Στη συνέχεια προσπάθησε να βρει δουλειά στην αστυνομία και εργάστηκε σε εταιρία Security. Δεν του άρεσε όμως η δουλειά και αποφάσισε να διεκδικήσει ένα συμβόλαιο. Τον πήραν αμέσως. Διέλυε συγκεντρώσεις στο κέντρο της Μόσχας. Μετά είπε ότι κουράστηκε και πήγε στο κέντρο κυνολογίας της Εθνικής Φρουράς. Το 2017 απέκτησε ένα γιό. Γνωρίστηκε με την γυναίκα του όταν εργαζόταν στην εταιρία φύλαξης».
Πότε ξεκίνησε η ιστορία με την Ουκρανία;
«Ήταν τέλη Ιανουαρίου. Μου τηλεφώνησε και είπε ότι θα τους μετέφεραν στο Σμολένσκ για στρατιωτικές ασκήσεις με τη Λευκορωσία. Τον προειδοποίησα ότι ίσως να μην γυρίσει ζωντανός. Γελούσε. Δεν νομίζω ότι γνώριζε που τον στέλνουν. Ίσως να είχε υποστεί πλύση εγκεφάλου ή δεν μπορούσε να φανταστεί ότι τον στέλνουν σε ένα μακελειό. Πιθανώς ουδείς φανταζόταν, ούτε καν ο ίδιος ο Πούτιν, τι θα συνέβαινε. Κάτι πήγε στραβά.
Όταν μου τον έφεραν πίσω αναρωτιόμουν μήπως θα έπρεπε να είχα πάει στη Μόσχα, να τον πείσω να μην φύγει για την αποστολή. Με αγαπούσε και θα τον απέτρεπα με τα σωστά επιχειρήματα. Όταν όμως έθετε έναν στόχο δεν έκανε πίσω. Ποτέ δεν θα αρνούνταν την εκτέλεση εντολής».
Είχατε επικοινωνία και αργότερα;
«Τελευταία φορά το πρωινό της 24ης Φεβρουαρίου, όταν ξεκίνησαν όλα. Σε μήνυμα στο WhatsApp έγραφε "μαμά ο πόλεμος ξεκίνησε". Απάντησα ότι "το βλέπω στην τηλεόραση". Θα πρέπει να ήταν τότε ήδη κάπου στα σύνορα διότι μόνο από εκεί θα μπορούσε να πετάξει στο αεροδρόμιο του Χοστομέλ. Τους θυσίασαν. Δεν γνωρίζω γιατί η επιχείρηση είχε σχεδιαστεί τόσο άσχημα. Πίστεψαν ότι είχαν καταλάβει το αεροδρόμιο και τότε δέχθηκαν πυρά. Από τότε και μέχρι τις 8 Μαρτίου δεν είχαμε καμία επικοινωνία».
Πώς πέρασαν αυτές οι δύο εβδομάδες μέχρι τη μοιραία είδηση;
«Δεν άφηνα το κινητό από το χέρι. Κάθε μέρα άναβα ένα κεράκι στην εκκλησία και προσευχόμουν. Είχε όμως σκοτωθεί. Δεν μπορούσα να φανταστώ αυτό που συνέβη. Ήδη από τις 24 Φεβρουαρίου ήταν στο Χοστομέλ. Δεν σκοτώθηκε στις 27 του μηνός, όπως αναγράφεται στο πιστοποιητικό θανάτου, αλλά το πιθανότερο τη νύχτα της 24ης Φεβρουαρίου. Με ειδοποίησαν στις 8 Μαρτίου. Στις 1:30 μμ. μου τηλεφώνησαν από τη μονάδα του για να μου πουν ότι ο γιός μου σκοτώθηκε σε μάχη κοντά στο Ροστόφ. Νόμισα ότι θα χάσω τα λογικά μου».
Κατανοείτε γιατί ξεκίνησε αυτός ο πόλεμος;
«Νομίζω ότι αν δεν είχαμε βομβαρδίσει εμείς, θα μας βομβάρδιζαν οι Ουκρανοί. Πιθανότατα να έπρεπε να βομβαρδίσουμε. Δεν είχαμε άλλη επιλογή. Κάτι όμως πήγε στραβά και κανείς δεν το είχε προβλέψει. Τώρα όμως που έχουν σκοτωθεί τόσοι δεν μπορούν να σταματήσουν. Πρέπει να συνεχίσουν μέχρι τη νίκη».
Αντιλαμβάνεστε τι κάνει η Ρωσία στην Ουκρανία; Γιατί πολέμησε ο Γεβγένι;
«Ο γιός μου πολέμησε για τη Ρωσία και τους Ρώσους. Για να μπορούμε εμείς σήμερα να μιλάμε στο τηλέφωνο, να πίνουμε και να τρώμε. Είχε νόημα ο θάνατός του. Σκοτώθηκε για μας, για να ζήσουμε ευτυχισμένα για πολλά χρόνια ακόμα, για να μην ξεσπάσει και εδώ πόλεμος, για να μην πέσουν και εδώ βόμβες.
Στη Ρωσία απαγορεύεται ο χαρακτηρισμός της στρατιωτικής αντιπαράθεσης ως πολέμου. Πιστεύετε ότι είναι πόλεμος ή «ειδική επιχείρηση»;
«Όχι δεν είναι "ειδική επιχείρηση". Πρόκειται για κανονικό πόλεμο. Κατανοώ γιατί δεν επιτρέπεται να χαρακτηρίζεται ως τέτοιος, αλλά είναι ένας πόλεμος. Ένα λουτρό αίματος».
ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου