Η πρόσφατη ένταση του
ελληνο-τουρκικού ανταγωνισμού δεν μπορεί να εκτιμηθεί αν δεν σταθμίσουμε τις εξελίξεις
στον πόλεμο στην Ουκρανία και τις συνέπειες αυτού στον παγκόσμιο συσχετισμό
δύναμης μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, σε στρατιωτικό-οικονομικό-πολιτικό
επίπεδο, αλλά και μεταξύ των αστών και του κόσμου της εργασίας, καθώς κυριαρχεί
ο εθνικισμός και η προσπάθεια να οικοδομηθούν Αντιπολεμικά κινήματα
φιλο-νατοϊκά και ενσωματωμένα στις κυρίαρχες αστικές πολιτικές. Παράλληλα όμως οι
διεθνείς οργανισμοί προειδοποιούν ότι αυξάνει ο φόβος κοινωνικών εντάσεων, με τις
γαλλικές εκλογές να στέλνουν μηνύματα κοινωνικής ανυπακοής. Σε αυτό το τοπίο πλέον πρέπει να πάρουν σάρκα και
οστά οι στρατηγικές επιδιώξεις της κάθε άρχουσας τάξης.
Η ιμπεριαλιστική εισβολή της Ρωσίας
στην Ουκρανία επιχείρησε και επιχειρεί να ξαναμοιράσει ζώνες επιρροής και να
θέσει τους ρωσικούς όρους για την νέα καπιταλιστική –ιμπεριαλιστική τάξη
πραγμάτων, βασιζόμενη στις αντιθέσεις που υπήρχαν στο στρατόπεδο των Δυτικών
ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, την ιδιαίτερη
θέση που βρέθηκαν οι ΗΠΑ μετά την απόσυρση των στρατευμάτων τους στο Αφγανιστάν
όταν ξεκαθάρισαν με λόγια και με έργα ότι Εχθρός τους είναι η Ρωσία και
στρατηγικός Αντίπαλος η Κίνα.
Μετά από δύο (2) μήνες ρωσικής
εισβολής στην Ουκρανία, η εκστρατεία της αναπροσαρμόζεται καθώς απέτυχε το
αρχικό σχέδιο επίθεσης του ρωσικού στρατού. Μετρούν κέρδη και ζημιές όλες οι εμπλεκόμενες
δυνάμεις καθώς ολοένα περισσότερο η ουκρανική σύγκρουση μετατρέπεται σε Πόλεμο
δια Αντιπροσώπων. Νέες ισορροπίες –συχνά επίπλαστες- διαμορφώνονται. Δραματικές
οι συνέπειες για τους λαούς που υφίσταται την Ακρίβεια, την νέα φτώχεια και την
διογκούμενη επισιτιστική κρίση.
Ο πόλεμος πλέον δίνει τον τόνο και τα διλήμματα είναι εκβιαστικά.
Οι ΗΠΑ αποβιβάζουν δεκάδες
χιλιάδες στρατεύματα στην Ευρώπη επιβεβαιώνοντας με τον πιο απόλυτο τρόπο την
επικυριαρχία τους στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο, επεκτείνουν το ΝΑΤΟ με την επερχόμενη
είσοδο των Βαλτικών χωρών και το ισχυροποιούν με τις Ομάδες Μάχης στην
Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκανικά κράτη «που βλέπουν» Μαύρη Θάλασσα. Αρπάζουν
από την Ρωσία τις ευρωπαϊκές αγορές ενέργειας, ανατρέπουν καθεστώτα που δεν
συντάσσονται όπως του Πακιστάν και απειλούν τα νησιά του Σολομώντα εξαιτίας της
συμμαχίας τους με την Κίνα. Χρησιμοποιώντας τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα που
προέβαλε το καθεστώς Πούτιν για να εισβάλλει στην Ουκρανία. Κίνα που
προσεγγίζει προσεκτικά την Ρωσία και δείχνει τον θυμό της στις ΗΠΑ, εκτιμώντας
ότι σε αυτή τη φάση ο ειρηνικός δρόμος εξασφαλίζει τις επενδύσεις, την εξάπλωση
και την ευόδωση του νέου Δρόμου του Μεταξιού!
Και ενώ η Ευρώπη με πρωταγωνιστή
την Γερμανία επανεξοπλίζεται και απειλεί τους λαούς παγκόσμια, η επιδίωξη κοινής
Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας είναι ακόμη μακρινή υπόθεση και σε κάθε
περίπτωση αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τις ΗΠΑ, οι συνέπειες των κυρώσεων εις
βάρος της Ρωσίας καταδυναστεύουν κυρίως τους λαούς της, οι ΗΠΑ δείχνουν να
αποχωρούν από τη Μέση Ανατολή, δημιουργώντας νέα δεδομένα για το Ισραήλ και τα
αραβικά καθεστώτα της Περιοχής, αλλά και για την Τουρκία.
Ο ΕΛΛΗΝΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΤΟΠΙΟ
Σε αυτό επομένως το τοπίο, με την
πολεμική έξαρση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, διαμορφώνονται οι όροι του
ελληνο-τουρκικού ανταγωνισμού. Τι σημαίνει επομένως ο πόλεμος της Ουκρανίας και
η πολιτική των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ για την περιοχή;
Καταρχήν τίποτε δεν πρέπει να
διασαλεύσει την ενότητα της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Οι βάσεις στην
περιοχή παίζουν συγκεκριμένο ρόλο στον Ουκρανικό πόλεμο και στις επιχειρήσεις
του ΝΑΤΟ, ενώ το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης είναι βασικό πέρασμα για τα
στρατεύματα – πολεμικά μέσα ΝΑΤΟ-ΗΠΑ, ενώ γίνεται συστηματική μεταφορά όπλων
που δίνει το Δυτικό στρατόπεδο στην Ουκρανία.
Ο πόλεμος όμως στην Ουκρανία έχει
ευρύτερες συνέπειες. Καταρχήν οι ΗΠΑ αποφασίζουν να προτάξουν τη μεταφορά του
δικού τους φυσικού αερίου (LNG),
να ακυρώσουν των αγωγό EAST MED και να παγώσουν τα σχέδια εκμετάλλευσης των πιθανολογούμενων
ενεργειακών κοιτασμάτων στα Νότια της Κρήτης, όπως έπραξε και η Γαλλική TOTAL.
Αυτό σημαίνει ότι αυξάνει η στρατηγική
σημασία του Αιγαίου ως θαλάσσιο και εναέριο πέρασμα. Να μην ξεχνούμε ότι η
Τουρκία έχει κλείσει τα Στενά για όλους τους πολεμικούς στόλους, κάτι που
αναγκάζει τους Νατοϊκούς στόλους να πλέουν μέχρι την Θάσο και τη Λήμνο, στο
Ιόνιο, την Αδριατική και την Κρήτη.
Ενώ το ελληνικό αστικό κράτος
ταυτίζεται τόσο πολύ με τους επιθετικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ,
ετοιμάζεται μάλιστα να στείλει βαρύ οπλισμό και αντιαεροπορικά συστήματα
ρωσικής κατασκευής στην Ουκρανία, το Τουρκικό κράτος προβάλλει τον Αυτόνομο
ρόλο του. Παρουσιάζεται ως ειρηνευτικός παράγοντας που προωθεί τις συνομιλίες
μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, ενώ ενισχύει με πολεμικούς εξοπλισμούς που πουλά
στον Ουκρανικό στρατό, χωρίς να συμμετέχει στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Κλείνει
τον εναέριο χώρο της ώστε η Ρωσία να μην μπορεί να τον χρησιμοποιήσει για να
μεταφέρει Μισθοφόρους από την Συρία και προβάλλει ενστάσεις στη δράση του ΝΑΤΟ
στη Μαύρη Θάλασσα. Παράλληλα εισβάλλει στο Βόρειο Ιράκ, βομβαρδίζει και
ετοιμάζεται να εισβάλλει ξανά την Συρία. Ρίχνει γέφυρες στο Ισραήλ και τα
αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα.
Ο ελληνο-τουρκικός ανταγωνισμός
για την Ανατολική Μεσόγειο σφραγίζεται από τις νέες εξελίξεις που αμφισβητούν τις
προσδοκίες της ελληνικής άρχουσας τάξης που προσδοκούσε να κυριαρχήσει
βασιζόμενη στον υπερεξοπλισμό της, τις συμφωνίες της με ενεργειακούς κολοσσούς,
τις συμμαχίες με ΗΠΑ-Γαλλία και τους Άξονες του Πολέμου μεταξύ
Ελλάδας-Αιγύπτου-Ισραήλ-Κύπρου. Τώρα όλοι δέχονται ότι το τουρκικό κράτος
πρέπει να λάβει μέρος στην μοιρασιά της Ανατολικής Μεσογείου. Πως θα γίνει αυτό
είναι άλλο θέμα καθώς προϋποθέτει νέα προσέγγιση του Κυπριακού ζητήματος,
αναπροσανατολισμό διακρατικών σχέσεων, ενώ η προβολή στρατιωτικής ισχύος είναι
παράγοντας που δεν λείπει από τις διαβουλεύσεις του αστικού κόσμου και κρατών.
Δεν μπορεί να μην παρατηρήσει
κανείς ότι η ένταση των ελληνο-τουρκικών σχέσεων εστιάζεται στο Αιγαίο όπου το
ελληνικό κράτος υπεραμύνεται των
δικαιωμάτων που θεωρεί ότι έχει στον εναέριο χώρο, με τον παραλογισμό που δεν
δέχεται ούτε το ΝΑΤΟ να θεωρείς ότι έχεις 10 ν.μ. εναέριο χώρο και 6 ν.μ.
χωρικά ύδατα, ενώ μιλά για κυριαρχικά δικαιώματα όταν αναφέρεται στο FIR!!! Θυμίζουμε:
Στην περιοχή του FIR η οποία βρίσκεται
πάνω από διεθνή ύδατα δεν μπορεί να ασκηθεί εθνική κυριαρχία, δηλαδή δεν ο
χώρος δεν ανήκει στην χώρα.
Από την άλλη μεριά το τουρκικό
κράτος προβάλλει τις διεκδικήσεις της άρχουσας τάξης όταν με τις πτήσεις των
πολεμικών αεροσκαφών επιχειρεί να δημιουργήσει δεδομένο τον έλεγχο του μισού
εναέριου χώρου του Αιγαίου. Ενώ με το αίτημα αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών
νησιών θέτει ζήτημα μοιρασιάς του Αιγαίου, απειλώντας με κατάληψη τους, προβάλλοντας
την αιτίαση ότι η στρατιωτικοποίηση τους δεν προβλέπεται από τις διεθνείς
συνθήκες παραχώρησης τους στην Ελλάδα. Αρνείται το δικαίωμα άμυνας των νησιών
ενώ διατηρεί στην Μικρά Ασία αποβατικό στόλο και φτάνει στο σημείο να εντάσσει
στην πρόσφατη άσκηση Γαλάζια Πατρίδα επιχείρηση κατάληψης τους από τμήμα του
Τουρκικού στρατού.
ΕΝΑΣ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΜΕ ΠΑΡΑΝΟΜΑΣΤΗ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ
ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
Το συμπέρασμα είναι ότι με τις Απειλές,
με τις στρατιωτικές-διπλωματικές κινήσεις και την Εμπλοκή-Συμμετοχή στον
Ουκρανικό πόλεμο οι άρχουσες τάξεις επιδιώκουν την αναβάθμιση του περιφερειακού
τους ρόλου, επιχειρώντας να συγκεράσουν τα κρατικά συμφέροντα με τις ιμπεριαλιστικές
επιδιώξεις.
Η αστική Ελλάδα και η Τουρκία
είναι κράτη Πολεμικά Ορμητήρια και εισβολείς, με επιθετική και επεκτατική
πολιτική, που διαιωνίζουν την εκμετάλλευση και καταπίεση του κόσμου της εργασίας.
Μόνη απάντηση μας είναι η Άρνηση
να Σκοτώσουμε και να Σκοτωθούμε για τα αστικά και ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.
Είναι ο Κοινός Διεθνιστικός αγώνας των στρατιωτών και του κόσμου της εργασίας ενάντια
στις κυβερνήσεις του πολέμου, της κρατικής καταστολής και των ακραίων
αντεργατικών πολιτικών σε Ελλάδα και Τουρκία.
Την Ειρήνη στο Αιγαίο, τη Μεσόγειο και την Ουκρανία μπορεί να επιβάλλει
μόνο η Πάλη των λαών.
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ
ΤΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΩΝ
ΔΕΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ
ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ ΜΕ ΗΠΑ-ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ Η ΕΕ
ΔΕΝ ΦΕΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΗΕΡΙΑ ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΚΟΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ όπως μας λένε οι εθνικιστές και μιλιταριστές.
ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ
ΙΜΠΕΡΙΑΛΣΙΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ
ΚΑΜΙΑ
ΕΜΠΛΟΚΗ-ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ
KATAΔIKAZOYME ΤΗΝ
ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΡΩΣΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ-ΟΧΙ ΣΤΗΝ
ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ
Να σταματήσει η ρωσική εισβολή και να αποχωρήσουν όλα τα στρατεύματα και οι
Μισθοφόροι όλων των εμπλεκόμενων μερών, αλλά και οι οπλισμοί που έχουν δώσει οι
χώρες της Δύσης. Να διαλυθούν οι Ναζιστικές Πολιτοφυλακές.
Ένταση της ταξικής πάλης ενάντια στις κυβερνήσεις του πολέμου, με
διεθνιστικά, αντικαπιταλιστικά και αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά.
Δικαίωση των λαών της Ουκρανίας και σεβασμό των δικαιωμάτων τους. Στήριξη
των προσφύγων.
Απαιτούμε την Απομάκρυνση των Αμερικανικών Στρατευμάτων από την Ευρώπη. Να
κλείσουν οι Βάσεις. Όχι μόνο να μην ενταχθούν νέες χώρες αλλά να διαλυθεί το
ΝΑΤΟ. Να Απαγορευτούν τα Πυρηνικά Όπλα.
ΟΧΙ στην Στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης.
Να αντισταθούμε στην εμπλοκή των βάσεων της Αλεξανδρούπολης, Σούδας,
Αράξου, Λάρισας και Ακτίου, αλλά και των Ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων.
Κανένας φαντάρος, στρατιωτικός και στρατιωτικό μέσο εκτός των ελληνικών συνόρων.
Να μπλοκάρουμε τη Μηχανή του Πολέμου με Κίνημα Μέσα και Έξω από τον Στρατό.
Καμιά παροχή υπηρεσίας στις πολεμικές προετοιμασίες και επιχειρήσεις.
Ο Διεθνιστικός Αγώνας των λαών εναντίον ιμπεριαλιστών-καπιταλιστών να
Επιβάλλει την Ειρήνη
ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ για Ελληνική Ολιγαρχία-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ
ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ
ΔΙΚΤΥΟ
ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ.
ΕΠΙΚ. 6932 955437
diktiospartakos.blogspot.com
diktiospartakos@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου