« Με ρωτούν πώς έφτασα εδώ. Δεν μπορείτε να το δείτε στο σώμα μου;» Για το έγκλημα στην Πύλο

« Με ρωτούν πώς έφτασα εδώ. Δεν μπορείτε να το δείτε στο σώμα μου;» Για το έγκλημα στην Πύλο

Από selidodeiktis

Της Αιμιλίας Τσαγκαράτου,

«Με ρωτούν πώς έφτασα εδώ. Δεν μπορείτε να το δείτε στο σώμα μου; Η Λιβυκή έρημος κόκκινη από τα σώματα των μεταναστών, ο Κόλπος του Άντεν φουσκωμένος. Ελπίζω το ταξίδι να σήμαινε κάτι περισσότερο από μίλια γιατί όλα μου τα παιδιά είναι στο νερό. Πίστευα ότι η θάλασσα ήταν πιο ασφαλής από τη στεριά…»

Warshan Shire, Συζητήσεις για την Πατρίδα

Οι δημοσιογραφικές πηγές και τα ρεπορτάζ μας λένε ότι το έγκλημα στην Πύλο θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Το λένε οι πρώην αρχηγοί του Λιμενικού, το λένε ειδικοί, το λένε ακόμα και αξιωματούχοι του ΟΗΕ σε πρόσφατη έκθεσή του.

Κι όμως. Εμείς λέμε ότι δεν θα μπορούσε να αποφευχθεί. Γιατί οι αιτίες του πνιγμού πάνω από 500 ανθρώπων στα βάθη της Μεσογείου έξω από την Πύλο έχουν ρίζες βαθιές.

Είναι «εύκολο» να πει κανείς ότι δεν ήρθε έγκαιρα το υπερσύγχρονο ναυαγοσωστικό από το λιμάνι της Καλαμάτας, ή ότι έφταιγε η διελκυστίνδα του θανάτου με τα σχοινιά που τραβούσαν το αλιευτικό. Είναι «εύκολο» να πει κανείς ότι φταίει το Λιμενικό ή οι διακινητές – που φυσικά έχουν τις ευθύνες τους. Τα δύσκολα αρχίζουν όταν πρέπει να ονοματίσεις και κυρίως να συγκρουστείς με όλα αυτά που έχουν βυθίσει εκτός από τους κατατρεγμένους στον πάτο της θάλασσας και τις χώρες από όπου προέρχονται στον πόνο και τη φτώχεια εδώ και αιώνες. Όταν πρέπει να μιλήσεις για αυτούς που εκμεταλλεύονται τις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές αλλά αντιμετωπίζουν ως μιάσματα και ανθρώπους δεύτερης κατηγορίας τους κατοίκους τους. Την περασμένη βδομάδα τα Ηνωμένα Έθνη ανακοίνωσαν ότι μόνο το 2022, 108,4 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν βίαια από τους τόπους τους – είτε εκτός είτε εντός της χώρας τους – ως αποτέλεσμα διώξεων, συγκρούσεων , βίας, και παραβίασης ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι βασικός θύτης! Στα «περιούσια» εδάφη της, δεν υπάρχει χώρος για τους κατατρεγμένους που η ίδια η πολιτική της δημιουργεί. Κλειστά σύνορα, κλειστές θάλασσες, pushbacks, FRONTEX και συνοριοφύλακες, όλα στην υπηρεσία του απανωτού διωγμού των ανθρώπων που προσπαθούν να βρουν ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Ακόμα και αυτοί που στο τέλος τα καταφέρνουν, έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με απίστευτα εμπόδια για την απόδοση ασύλου, τα οποία με τις τελευταίες αποφάσεις της ΕΕ γίνονται ακόμα πιο μεγάλα. Κρατούν το χέρι των ανθρώπων τους μέσα από κάγκελα, κλείνονται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως εκείνο της Μαλακάσας στο οποίο έχουν στείλει τους διασωθέντες. Οι φτωχοδιάβολοι να μείνουν μακριά, λες κι έτσι μπορούν να κρυφτούν τα διαχρονικά εγκλήματα απέναντί τους από όλες τις κυβερνήσεις και από όλο το αστικό πολιτικό μπλοκ. Συναγωνισμός δηλώσεων με αφορμή και τις επερχόμενες εκλογές, «ευθύνες στους λιμενικούς και στους διακινητές», φωτογραφίες στους φράχτες του Έβρου, εμείς συμπονάμε και θα αποδώσουμε ευθύνες, και ταυτόχρονα γίνονται υποβολείς όλου του φασιστικού, ρατσιστικού εσμού που βρήκε την ευκαιρία να χύσει δηλητήριο.

Το προσφυγικό- μεταναστευτικό ήρθε λοιπόν ξανά με τραγικό τρόπο στην επικαιρότητα, λόγω του μεγάλου αριθμού των πνιγμένων στο συγκεκριμένο ναυάγιο. Όμως μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2023, σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, εκτός από το συγκεκριμένο φονικό έχουμε 441 πνιγμένους πρόσφυγες – μετανάστες στη Μεσόγειο (εκτός από τους νεκρούς της Πύλου). Την τελευταία δεκαετία, πάνω από 25.000 άνθρωποι έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο, στην προσπάθειά τους να περάσουν στην Ευρώπη για μια καλύτερη ζωή. Ο αριθμός συγκλονίζει, δείχνοντας ότι η κρίση του προσφυγικού/μεταναστευτικού είναι εδώ για να μείνει, ως αποτέλεσμα και αναπόσπαστο στοιχείο του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, που ξερνά πόλεμο, φτώχια, πείνα, κατατρεγμό. Όμως ας μην ανησυχούμε. Πριν μερικές μέρες κάποιες δεκάδες φιλάνθρωπες εταιρείες, μεταξύ τους η Amazon, η Hilton, η Microsoft, γνωστές για τις «φιλεργατικές» πολιτικές τους, δήλωσαν ότι σε βάθος τριετίας θα δώσουν δουλειά σε χιλιάδες πρόσφυγες παγκόσμια, φτηνό εργατικό δυναμικό προς εκμετάλλευση, αφού έτσι κι αλλιώς οι δουλειές που προβλέπονται είναι εκείνες που όπως δηλώνουν οι CEO τους είναι αυτές που δεν αναλαμβάνουν οι ντόπιοι. Νοικοκυρεμένα πράγματα….

Υ.Γ. Η αγωνία για την τύχη των εκατοντάδων προσφύγων στο ναυάγιο της Πύλου γρήγορα έδωσε τη θέση της στις λεπτομερείς περιγραφές για την αναζήτηση των ζάμπλουτων εξερευνητών του βυθού στο ναυάγιο του Τιτανικού. Οι συγκρίσεις αναπόφευκτες. Οι κατατρεγμένοι στα αζήτητα – δεν είναι εξάλλου η πρώτη φορά – για τους δισεκατομμυριούχους αγωνία. Το θέμα πάντα ήταν και θα είναι ταξικό.