Κάτω τα χέρια από το 18 Άνω
Κατερίνα Μάτσα
Σε κίνδυνο ο Δημόσιος και Δωρεάν χαρακτήρας της Απεξάρτησης
Στο πνεύμα του γενικότερου κυβερνητικού σχεδιασμού για μια σαρωτική ιδιωτικοποίηση όλων των δημόσιων δομών στην Υγεία, την Παιδεία, τον Πολιτισμό εκπονήθηκαν και ανακοινώθηκαν θεσμικές αλλαγές στην Ψυχική Υγεία και την Απεξάρτηση, κάτω από τον ψευδεπίγραφο, παραπλανητικό τίτλο «Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση». Με ένα φιρμάνι -Δελτίο Τύπου του Υπουργείου εξαγγέλθηκε η δημιουργία δύο φορέων, του Εθνικού Δικτύου υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας και του Ενιαίου Οργανισμού για την Πρόληψη και Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων.
Σε αυτή τη μεγάλη ομπρέλα του Ενιαίου Οργανισμού των εξαρτήσεων σκοπεύουν να εντάξουν και τη Μονάδα Απεξάρτησης 18 Άνω. Ο Οργανισμός θα είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου- ΝΠΙΔ, με διοίκηση στα πρότυπα του ΟΚΑΝΑ, διορισμένη από την κυβέρνηση και θα περιλαμβάνει ΟΚΑΝΑ, ΚΕΘΕΑ, 18 Άνω Τοξικομανών και 18 Άνω Αλκοολικών, καθώς και τα αντίστοιχα προγράμματα απεξάρτησης των νοσοκομείων του ΕΣΥ (ΨΝΑ, ΨΝΘ, ΙΩΑΝΝΊΝΩΝ και ΚΕΡΚΥΡΑΣ).
Αυτό το μέτρο αντιμεταρρύθμισης δεν διασφαλίζει το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα των υπηρεσιών απεξάρτησης, ανοίγοντας την Κερκόπορτα στην κατάργηση του, όσες καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις και να δίνουν σήμερα οι αρμόδιοι υπουργοί.
Η αυθαίρετη ενοποίηση προγραμμάτων με διαφορετικές φιλοσοφίες, διαφορετικό χαρακτήρα, διαφορετική ιστορική προέλευση καταργεί στην πράξη την λειτουργική αυτοτέλεια κάθε προγράμματος με όλες τις δομές του.
Καταργεί επίσης το θεραπευτικό συνεχές με αρνητικές επιπτώσεις στο ίδιο το θεραπευτικό αποτέλεσμα της απεξάρτησης.
Στο χώρο των Εξαρτήσεων δημιουργούνται 6 Διευθύνσεις ( Απεξάρτηση, Υποκατάσταση, Μείωση Βλάβης, Φυλακές, Πρόληψη, Κοινωνική Επανένταξη), διορισμένες από το Υπουργείο και τους “εκλεκτούς” της κυβέρνησης και κάθε κυβέρνησης Δημιουργείται, επίσης, μια “Επιστημονική Επιτροπή”, επίσης διορισμένη από το Υπουργείο για να του δίνει επιστημονικοφανές άλλοθι.
Διαμορφώνεται, ένας υδροκέφαλος, συγκεντρωτικός γραφειοκρατικός μηχανισμός, με τεράστιες κι ανεξέλεγκτες εξουσίες που θα λειτουργεί σαν ιμάντας μεταβίβασης των κυβερνητικών αποφάσεων. Καμία ισχύ και καμία αρμοδιότητα δεν θα έχουν τα εκλεγμένα όργανα, οι επιτροπές διατομεακές και άλλες) των προγραμμάτων, ακυρώνοντας εκ των πραγμάτων τον ιδιαίτερο χαρακτήρα και τη φιλοσοφία του ίδιου του θεραπευτικού προγράμματος απεξάρτησης.
Στα προγράμματα που εντάσσονται στον Ενιαίο Οργανισμό εργάζονται σήμερα 1.500 εργαζόμενοι περίπου, με διαφορετικές σχέσεις εργασίας, μόνιμοι, με σύμβαση αορίστου χρόνου, με σύμβαση ορισμένου χρόνου κλπ. Τίποτα δεν εγγυάται και κανένας αρμόδιος δεν δεσμεύεται ότι θα διατηρηθούν όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι στις θέσεις τους. Και είναι αυτοί οι εργαζόμενοι που προσφέρουν με αυτοθυσία τις υπηρεσίες τους, παρά το γεγονός ότι ο αριθμός τους μειώνεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια, παρά τα συσσωρευμένα λειτουργικά προβλήματα και παρά τις τόσο χαμηλές αποδοχές τους.
Οι θέσεις τους, όμως, δεν διασφαλίζονται, με τη νέα νομοθετική ρύθμιση, αφού είναι βέβαιο ότι κανένας διοικητής δεν θα πάει κόντρα στη δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης και την άνωθεν πίεση για δραστικές περικοπές στις δημόσιες δαπάνες. Εξάλλου η τραγική υποστελέχωση όλου του ΕΣΥ, που συνεχίζεται παρά τις διαμαρτυρίες και τις αθρόες παραιτήσεις γιατρών, επιβεβαιώνει τους φόβους για την σχεδιαζόμενη εκχώρηση τομέων και υπηρεσιών στον ληστρικό ιδιωτικό τομέα, μέσω διαφόρων τύπων συμπράξεων.
Το σχέδιο στο σύνολό του είναι διάτρητο. Δεν προβλέπεται τίποτε για τις εφημερίες του επιστημονικού προσωπικού, για τα επιδόματα (ανθυγιεινής εργασίας και άλλα που δίνονται μόνο στον ΟΚΑΝΑ κλπ ) και άλλα πολλά.
Κανένα περιθώριο χρόνου δεν δόθηκε για τον αναγκαίο διάλογο. Η κυβέρνηση επείγεται να τελειώνει με τη ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ. Επείγεται γιατί, όπως είπε πρόσφατα δημόσια και ο μεγαλοεπιχειρηματίας Β. Μυτιληναίος, «όλα τα επώδυνα μέτρα πρέπει να παρθούν στους επόμενους 12-18 μήνες» για να προλάβει η κυβέρνηση αναμενόμενες λαϊκές αντιδράσεις και πολιτικές πιέσεις.
Η κυβέρνηση επείγεται τώρα να τελειώνει με τη μεγαλύτερη δημόσια Μονάδα Απεξάρτησης, το 18 Άνω, με την πλούσια ιστορία αγώνων που εξασφάλισε το τόσο ψηλό επίπεδο υπηρεσιών, με διεθνή αναγνώριση. Πάντα στο πλευρό των κοινωνικά αποκλεισμένων και των απόκληρων το 18ανω δίνει τη μάχη ενάντια στο βιολογισμό, την αντίληψη ότι η εξάρτηση είναι “νόσος του εγκεφάλου, χρονία και ανίατη”, ότι η μόνη αντιμετώπιση είναι η “μείωση της βλάβης” και η συντήρηση- διαιώνιση της εξάρτησης. Το 18 Άνω, αντίθετα, προσεγγίζοντας ψυχοκοινωνικά το φαινόμενο, άνοιξε και ανοίγει διαρκώς νέους δρόμους και στο πεδίο της θεραπευτικής αντιμετώπισης και της ισότιμης επανένταξης των απεξαρτημένων με ενεργό ρόλο μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Σε μια εποχή που αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο οι εξαρτήσεις όλων των τύπων, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί να σβήσει ένα φάρο ελπίδας, όπως το 18 Άνω, για τα εξαρτημένα άτομα που βρίσκονται ακόμα στη χρήση και για τις οικογένειες τους. Φοβάται περισσότερο την απελευθέρωση από τον εφιάλτη της εξάρτησης από ό,τι την ίδια την εξάρτηση
Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ σε αυτά τα σχέδια είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους του 18 Άνω και όλων των δημόσιων προγραμμάτων απεξάρτησης, για το ίδιο το ΕΣΥ που έχει ανάγκη από προγράμματα απεξάρτησης, για τις οικογένειες των εξαρτημένων, για όλους τους ανθρώπους της Επιστήμης, της Τέχνης και του Πολιτισμού, για το εργατικό κίνημα, για ολόκληρη την πάσχουσα ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Ο κοινός ΑΓΩΝΑΣ αφορά ένα σύστημα που γεννά και συντηρεί τις εξαρτήσεις και την ίδια στιγμή κλείνει κάθε ορίζοντα αλλαγής, κάθε διέξοδο, κάθε ελπίδα να βγουν αυτά τα παιδιά από την κόλαση της εξάρτησης. Αφορά μια κυβέρνηση που εμπορευματοποιεί τα όνειρα των νέων, διαψεύδει προσδοκίες και θυσιάζει ζωές στο βωμό του κέρδους. Η ρήξη και η ανατροπή του συστήματος είναι επιτακτική ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου