Με το γερμανικό ΑΕΠ να συρρικνώνεται για πρώτη φορά την τελευταία εικοσαετία για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, οι πονοκέφαλοι για την κυβέρνηση συνασπισμού του Όλαφ Σολτς πολλαπλασιάζονται. Πλάι στις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις που συγκλονίζουν τη χώρα, οι επιδόσεις της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD) προκαλούν έντονη ανησυχία. Για την ακρίβεια, η AfD φιγουράρει σταθερά στη δεύτερη θέση όλων των δημοσκοπήσεων του τελευταίου έτους, με ποσοστά άνω του 20%, αφήνοντας 5 έως 10 μονάδες πίσω του τους Σοσιαλδημοκράτες του Σολτς.
Αυτή η υπεροχή της AfD, που αναμένεται να αποτυπωθεί και στις επερχόμενες ευρωεκλογές, της έχει δώσει αυξημένη νομιμοποίηση ώστε να διατυπώνει ιδιαιτέρως προκλητικές απόψεις, όπως η εκπόνηση σχεδίου μεταφοράς έως δύο εκατομμυρίων μεταναστών και προσφύγων (αλλά και Γερμανών πολιτών που συμμετέχουν σε επιθετικές, εγκληματικές ομάδες) σε κάποια αφρικανική χώρα. Αν και επισήμως το κόμμα αρνήθηκε ότι αυτό αποτελεί μέρος του κυβερνητικού του προγράμματος, η «διαρροή» της πρότασης από στελέχη και έντυπα που πρόσκεινται στην AfD μόνο τυχαία δεν πρέπει να θεωρείται. Μάλιστα στελέχη του κόμματος φέρεται να συμμετείχαν σε συνάντηση νεοναζιστών στο Πότσδαμ όπου συζητήθηκαν λεπτομερώς οι παραπάνω προτάσεις.
Μπορεί η αντίδραση στη συγκεκριμένη είδηση να ήταν ηχηρή, αφού άνοιξε η συζήτηση για πιθανή απαγόρευση της AfD – λύση που βέβαια διχάζει τους Σοσιαλδημοκράτες του Σολτς – όμως η αλήθεια είναι πως η «ιδέα» των Γερμανών ακροδεξιών μόνο πρωτότυπη δεν είναι. Το Ηνωμένο Βασίλειο είχε φτάσει πέρυσι κοντά στην πραγματοποίηση της πρώτης πτήσης απέλασης μεταναστών στη Ρουάντα, με την οποία είχαν συνάψει διακρατική συμφωνία – κάτι που αναμένεται να συμβεί φέτος, μετά την έγκριση του αναθεωρημένου νομοσχεδίου από τη βουλή. Αντίστοιχη πολιτική ακολουθούν εδώ και χρόνια η Αυστραλία και το Ισραήλ. Το τελευταίο προωθεί στην Ουγκάντα και τη Ρουάντα το ένα τρίτο των Αφρικανών μεταναστών που αναζητούν καταφύγιο στα εδάφη του. Όσο για την Ιταλία, έχει συνάψει παρόμοια συμφωνία με την Αλβανία.
Αλλά και στην ίδια τη Γερμανία, πίσω απ’ τις φωνές Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων για κίνδυνο αναβίωσης του αυταρχικού παρελθόντος της χώρας, οι πολιτικές που προκρίνονται από το «δημοκρατικό τόξο» περιλαμβάνουν σκλήρυνση του καθεστώτος απονομής ασύλου. Τι κι αν ήταν οι επιλογές της γερμανικής ηγεσίας που έφεραν στη χώρα πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες από την Ουκρανία μέσα σε ένα χρόνο, τι κι αν ένας στους τρεις Ευρωπαίους το 2060 θα είναι άνω των 65 ετών; Τα αδιέξοδα των αστικών κυβερνήσεων είναι αξιοσημείωτα και θρέφουν την ακροδεξιά.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (20.1.24)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου