«Σαν στο σπίτι του» αισθάνθηκε ο πρωθυπουργός του Ισραήλ στο Κογκρέσο, παρά την απουσία μερικών δεκάδων Δημοκρατικών βουλευτών. Το ίδιο και στον Λευκό Οίκο, όπου έγινε δεκτός από τον Μπάιντεν, αλλά και στις συναντήσεις του με τη Χάρις και τον Τραμπ – όλοι πιστοί του σύμμαχοι. Δεν συνέβη, όμως, το ίδιο στους δρόμους της Ουάσιγκτον, όπου χιλιάδες άνθρωποι μας υπενθύμισαν τι ακριβώς είναι ο Νετανιάχου: εγκληματίας πολέμου.
Συμφωνία Παλαιστινίων στο φόντο του πολέμου
Η συμφωνία ανάμεσα στη Χαμάς, τη Φατάχ και άλλες 12 παλαιστινιακές οργανώσεις (ανάμεσά τους το Λαϊκό και το Δημοκρατικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης) για τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας και τη διεξαγωγή εκλογών είναι κυρίως συμβολική, καθώς εξαιτίας της σφαγής στη Γάζα και της ασύλληπτης καταστολής στη Δυτική Όχθη δεν υπάρχει πραγματικό «έδαφος» πάνω στο οποίο θα γίνουν όλα αυτά. Δεν παύει, όμως, να είναι σημαντική και μάλιστα για περισσότερους από έναν λόγους. Πρώτα απ’ όλα, διότι αποδεικνύει πως ούτε η Χαμάς ούτε καμία άλλη οργάνωση δεν μπορούν να εξαλειφθούν δια της βίας, όπως επίσης και το γεγονός πως ό,τι και να κάνει και να επιδιώκει το Ισραήλ, οι Παλαιστίνιοι επιμένουν να είναι αυτοί που θα ορίζουν ποιος θα τους κυβερνά. Και στη συνέχεια, επειδή υπογράφηκε στο Πεκίνο.
Ουκρανικό μήνυμα στη Μόσχα μέσω Κίνας
Προφανώς, δεν αποτελεί σύμπτωση ότι σχεδόν την ίδια στιγμή, ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας, Ντμίτρο Κουλέμπα, ο οποίος επίσης επισκεπτόταν την πρωτεύουσα της Κίνας, άφηνε για πρώτη φορά δημοσίως να εννοηθεί ότι το Κίεβο θέλει να έχει συνομιλίες με τη Μόσχα. Ήταν κάτι δε που ήρθε σε συνέχεια της ουκρανικής «διαρροής» ότι στην επόμενη ειρηνευτική διάσκεψη πρέπει να μετέχει και η Ρωσία, εάν είναι να υπάρχουν κάποιες ελπίδες ότι θα ανοίξει τον δρόμο για μια συμφωνία που θα τερματίσει τον πόλεμο που διαρκεί ήδη δυόμιση χρόνια. Το συμπέρασμα, σε κάθε περίπτωση, είναι ότι πλέον, καμία ουσιαστική εξέλιξη στα πιο σημαντικά διεθνή μέτωπα δεν μπορεί να γίνει χωρίς την Κίνα, η οποία μάλιστα έχει καταφέρει (για την ώρα) να επιβάλει την ισχύ της χωρίς να χρειαστεί να κάνει χρήση των όπλων της.
Το θερμόμετρο συνεχίζει να ανεβαίνει…
Και για να μην ξεχνιόμαστε, ειδικά καθώς είμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού: Σύμφωνα με το σύστημα «Κοπέρνικος», η Δευτέρα 22 Ιουλίου ήταν η πιο θερμή μέρα που έχει καταγραφεί ποτέ στον πλανήτη από τότε που άρχισαν να τηρούνται συστηματικά δεδομένα, με τη μέση θερμοκρασία να φτάνει τους 17,15 βαθμούς Κελσίου. Είχε προηγηθεί η κατάρριψη του ρεκόρ την Κυριακή, με 17,09 βαθμούς, ενώ δεν αποκλείεται σύντομα το θερμόμετρο να φτάσει ακόμη πιο ψηλά. Όλα δείχνουν, μάλιστα, ότι η περίοδος στην οποία ζούμε είναι η θερμότερη εδώ και τουλάχιστον 120.000 χρόνια, με την εξέλιξη αυτή να οφείλεται στον άνθρωπο. Όχι γενικώς, όμως, αλλά στους τρόπους οργάνωσης της οικονομίας και των κοινωνιών μετά τη βιομηχανική επανάσταση, κυρίως τον καπιταλισμό, που είναι προφανές ότι αντιμετώπισαν τη φύση ως πεδίο για άνευ ορίων εκμετάλλευση και ως χωματερή.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (27.7.24)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου