Παρίσι 2024: Το Χρυσό των Ολυμπιακών Αγώνων στην καταστροφή φυσικών πόρων και την καταστολή

Φρουροί ασφαλείας περιπολούν κατά την ανατολή του ηλίου δίπλα στους Ολυμπιακούς δακτυλίους που έχουν εγκατασταθεί στην Esplanade du Trocadero κοντά στον πύργο του Άιφελ μετά την υποψηφιότητα του Παρισιού ως οικοδεσπότη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024, στις 14 Σεπτεμβρίου 2017 στο Παρίσι. (Photo credit: LUDOVIC MARIN/AFP/Getty Images)

Παρίσι 2024: Το Χρυσό των Ολυμπιακών Αγώνων στην καταστροφή φυσικών πόρων και την καταστολή

Πηγή: mediatvnews.gr

Πίσω από το θέαμα των αθλητικών ικανοτήτων βασιλεύει μια βάρβαρη πολιτική και μια βάναυση οικονομία.

«Οικολογικοί Ολυμπιακοί Αγώνες», «Κινητήρες για την οικολογική μετάβαση» και με «θετική συμβολή στο κλίμα». Αυτές είναι οι φιλόδοξες περιβαλλοντικές υποσχέσεις του Παρισιού 2024. Σε αυτό το πλαίσιο, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) υιοθέτησε μια στρατηγική για το κλίμα με πολλαπλούς στόχους: μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 50% σε σύγκριση με τo 2010, υποστηρίζοντας θετικά έργα για το κλίμα, τα οποία είναι: η μαζική σκυροδέτηση, η ιδιωτικοποίηση και η καταστροφή φυσικών χώρων όπως το Parc de la Courneuve, το Bois de Taverny, οι εργατικοί κήποι του Aubervilliers, τα κοράλλια του Teahupoo στην Ταϊτή.

Και αυτό χωρίς να αναφέρουμε την κατασκευή ενός αυτοκινητόδρομου που θα διπλασιάσει την ατμοσφαιρική και την ηχορύπανση στο Saint-Denis, ακριβώς πάνω από ένα σχολείο, ενώ το χωριό των αθλητών ακριβώς απέναντι θα επωφεληθεί από τους «ήχους». Η πραγματικότητα είναι ότι η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων οδηγεί σε μαζική σκυροδέτηση των φυσικών και αστικών χώρων, θυσιάζοντας τη βιοποικιλότητα και την ευημερία των κατοίκων.

Προφανώς δεν αντιμετωπίζονται όλα με τον ίδιο τρόπο, ενώ τα έργα είναι κυρίως εφήμερες και αφαιρούμενες εγκαταστάσεις, ολόκληρες γειτονιές αναδιαμορφώνονται και σκυροδετούνται, κυρίως στο διαμέρισμα 93, για να φιλοξενήσουν Ολυμπιακές υποδομές, προωθώντας το gentrification. Αυτή η μεταμόρφωση διώχνει τους κατοίκους χαμηλού εισοδήματος από τις γειτονιές τους, αυξάνοντας τις κοινωνικές ανισότητες.

Οι αγώνες μια γιορτή αλλά όχι για όλους! Κοινωνική κάθαρση και κατάληψη του Παρισιού και των προαστίων του

Ενώ οι Ολυμπιακοί Αγώνες, λένε «είναι μια γιορτή ενότητας και αλληλεγγύης», πάρα πολλοί άνθρωποι αποκλείονται και πληρώνουν υψηλό τίμημα. Για να προετοιμαστούμε για το πάρτι, γινόμαστε μάρτυρες ενός πραγματικού πολέμου ενάντια στις γειτονιές, μιας άθλιας κοινωνικής κάθαρσης.

Οι οικοδομικές εργασίες και τα έργα αστικής ανάπλασης έχουν ήδη οδηγήσει σε αναγκαστικές εξώσεις πολλών οικογενειών, συχνά χωρίς επαρκή πρόβλεψη μετεγκατάστασης. Οι συνοικίες του Σεν Ντενί, όπου σχεδιάζονται πολλές ολυμπιακές υποδομές, αποτελούν θλιβερό παράδειγμα. Οι κάτοικοι εκτοπίζονται για να ανοίξουν χώρο για κατασκευές που θα ωφελήσουν μόνο μια πλούσια μειοψηφία, οδηγώντας σε αύξηση των ενοικίων και στον εξευγενισμό αυτών των περιοχών.

Ο Jade Lingaard, δημοσιογράφος στο Médiapart, υπολογίζει ότι τουλάχιστον 1.500 άνθρωποι εκτοπίστηκαν από το Παρίσι.

Για να διασφαλιστεί ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι γιορτή, η αστυνομία επιβάλει πραγματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες καταστολής: η αύξηση της αστυνομικής βίας είναι ένα ανησυχητικό φαινόμενο.

Η επιβολή του νόμου αναπτύσσεται σε μεγάλους αριθμούς για να εξασφαλίσει εργοτάξια και μελλοντικές Ολυμπιακές ζώνες, συχνά εις βάρος των δικαιωμάτων των κατοίκων της περιοχής. Οι έλεγχοι και οι δυναμικές παρεμβάσεις αυξήθηκαν, δημιουργώντας κλίμα φόβου και ανασφάλειας στους ευάλωτους πληθυσμούς.

Οι άστεγοι, ειδικότερα, αντιμετωπίζουν συνεχείς πιέσεις να εγκαταλείψουν τους δημόσιους χώρους, συχνά χωρίς βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις.

Τέλος, οι συνθήκες εργασίας στα εργοτάξια των Ολυμπιακών Αγώνων είναι συχνά άθλιες.

Οι εργαζόμενοι, συχνά μετανάστες ή επισφαλείς εργαζόμενοι, υπόκεινται σε εξαντλητικά ωράρια, χαμηλούς μισθούς και ανεπαρκείς συνθήκες ασφάλειας.

Τα εργατικά ατυχήματα είναι συχνά και τα δικαιώματα των εργαζομένων παραβιάζονται τακτικά.

Η βιασύνη για την έγκαιρη ολοκλήρωση των υποδομών οδήγησε σε σοβαρή παραμέληση της ασφάλειας των εργαζομένων.

Ποτέ δεν ζητήθηκε η γνώμη Γάλλων πολιτών πριν παρουσιαστεί η υποψηφιότητα του Παρισιού για τους Αγώνες του 2024. Αυτή η απόφαση ελήφθη από μια μικρή αστική ελίτ, αποκομμένη από τις πραγματικές ανησυχίες και τις ανάγκες των πολιτών.

Αυτό δείχνει μια πλήρη περιφρόνηση για τη συμμετοχική δημοκρατία και για την κοινή γνώμη, η οποία βρίσκεται να πληρώνει τις συνέπειες μιας απόφασης που επιβλήθηκε από τα πάνω. Παράλληλα, να θυμίσουμε ότι μόνο το 25% του πληθυσμού ενδιαφέρεται για τους Αγώνες.

Επιπλέον, οι Αγώνες του Παρισιού 2024 απεικονίζουν μια αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση της επιβολής του νόμου και αυξημένη επιτήρηση, που παραβιάζουν τις ατομικές ελευθερίες.

Η μαζική ανάπτυξη οργάνων ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτρονικής επιτήρησης και της εντατικής χρήσης των ενόπλων δυνάμεων, μετατρέπει το Παρίσι σε πόλη υπό στρατιωτικό έλεγχο. Δημιουργείται έτσι ένα κλίμα καταστολής και καχυποψίας που βλάπτει σοβαρά την καθημερινότητα των πολιτών.

Ιδιωτικά κέρδη αλλά δημόσιες δαπάνες

Στο παρελθόν, οι αξιωματούχοι της ΔΟΕ έδιναν υποσχέσεις σχετικά με τα οφέλη που επέφεραν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στον τουρισμό, την απασχόληση και την οικονομική ανάπτυξη. Όμως, τα τελευταία χρόνια, αυτές οι υποσχέσεις έχουν καταρριφθεί: η ιστορία και η έρευνα έχουν καταρρίψει τον Ολυμπιακό μύθο.

Οι Αγώνες δημιουργούν μια σημαντική εισροή κεφαλαίων, αλλά όλα αυτά τα χρήματα ρέουν πάντα προς τα πάνω, σε όσους έχουν ήδη πολλά από αυτά. Είναι η πραγματική οικονομία του κεφαλαίου: τα χρήματα συγκεντρώνονται στις τσέπες εκείνων που έχουν ήδη πολλά από αυτά.

Συνοπτικά, το δημόσιο πληρώνει τα ιδιωτικά οφέλη και οι επιχειρήσεις πανηγυρίζουν. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες κινητοποιούν κολοσσιαία ποσά δημόσιου χρήματος, εις βάρος των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτεραιοτήτων.

Ενώ δαπανώνται δισεκατομμύρια για την κατασκευή γηπέδων και πολυτελών υποδομών, τα κονδύλια που απαιτούνται για τη χρηματοδότηση των βασικών κοινωνικών υπηρεσιών λείπουν σοβαρά.

Οι δαπάνες που έχουν προγραμματιστεί για το Παρίσι 2024 ξεπερνούν ήδη τα 7 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που θα μπορούσε να είχε επενδυθεί σε βιώσιμα και χωρίς αποκλεισμούς έργα για το κοινωνικό σύνολο.

Αύξηση τιμών, gentrification, καταστολή

Για αρκετές εβδομάδες, η κυβέρνηση, η Νομαρχία του Παρισιού και η Πρόεδρος του Île-de-France, Valérie Pécresse, έχουν κάνει πολυάριθμες παρεμβάσεις σχετικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, όπως μια σειρά από μεγάλης κλίμακας επιθέσεις εναντίον των πιο επισφαλών, μεταναστών και εργατικών γειτονιών. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Λονδίνο το 2012 και το Ρίο το 2016 είχαν τροχιές παρόμοιες με αυτές που αναδύονται για το Παρίσι το 2024: Αγώνες για την ευχαρίστηση των πλουσίων, σε βάρος των φτωχών.

Αύξηση των τιμών των μεταφορών, κερδοσκοπία ακινήτων, απελάσεις μεταναστών: είπατε «λαϊκό πανηγύρι»;

«Δημοφιλή παιχνίδια» και «προσβάσιμο σε όλους»: έτσι η κυβέρνηση, προσπάθησε να απεικονίσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024. Μια ψευδαίσθηση που εξατμίζεται γρήγορα ενόψει των τιμών των εισιτηρίων σε αρκετές εκατοντάδες ευρώ. Αλλά πέρα από το κόστος της πρόσβασης στα ίδια τα παιχνίδια, αυτή η λογική κατά των φτωχών θα γίνει αισθητή σε όλη την πόλη, πρώτα και κύρια από τη δραστική αύξηση των τιμών των μεταφορών στο Παρίσι.

Μεταξύ 20 Ιουλίου και 8 Σεπτεμβρίου 2024, τα εισιτήρια του μετρό θα διπλασιαστούν στα τέσσερα ευρώ (έναντι 2,15 ευρώ σήμερα), το εισιτήριο RER θα αυξηθεί στα έξι ευρώ και οι ημερήσιες και εβδομαδιαίες κάρτες θα κοστίζουν 16 και 70 ευρώ αντίστοιχα. Μια λογιστική λογική που θα πραγματοποιηθεί στις πλάτες εκατομμυρίων τουριστών, αλλά και εργαζομένων στο Ile-de-France.

Οι ιδιοκτήτες ξενοδοχείων και διαμερισμάτων στο Airbnb προβλέπουν επίσης μεγάλα ρεκόρ κερδών χάρη στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σύμφωνα με μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Le Parisien, η τιμή των ξενοδοχείων θα πρέπει να τετραπλασιαστεί μέχρι τον Αύγουστο του 2024. Η Mediapart προβλέπει ότι, χάρη στην κερδοσκοπία ακινήτων σε πλατφόρμες όπως η Airbnb, «κάθε οικοδεσπότης Ile-de-France που ανοίγει τις πόρτες του σε πλατφόρμα αυτού του τύπου θα μπορούσε να βάλει στην τσέπη σχεδόν… 2.000 ευρώ κατά τη διάρκεια των Αγώνων. Ή 220 ευρώ ανά διανυκτέρευση και ανά ενοικιαστή».

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση, χέρι-χέρι με το δημαρχείο του Παρισιού, ηγείται μιας επίθεσης κατά της πρόσβασης στη στέγαση για τους πιο επισφαλείς. Πολλοί φοιτητές θα αποβληθούν από το κατάλυμά τους CROUS με επιταγή 100 ευρώ. Ενώ 18.600 κατοικίες είναι κενές μόνο στο Παρίσι, το κράτος εκμεταλλεύεται τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να προσπαθήσει να απαλλάξει την περιοχή του Παρισιού από χιλιάδες άστεγους, χρησιμοποιώντας το πρόσχημα της μείωσης του αριθμού των θέσεων για τη φιλοξενία τους.

Από την περασμένη άνοιξη, η κυβέρνηση έχει εκδιώξει πολλές χιλιάδες μετανάστες και άστεγους από τα ξενοδοχεία έκτακτης ανάγκης ή τις καταλήψεις χωρίς να τους προσφέρει μετεγκατάσταση ή στέλνοντάς τους σε περιοχές με ανάξιους όρους. Ένα πραγματικό κυνήγι κατά των φτωχών και κατά των μεταναστών στο όνομα ενός καλωσορίσματος τουρίστα για να αποκαταστήσει την εικόνα της Γαλλίας μεταξύ των υπερπλούσιων.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ανοίγουν την πόρτα στο γρήγορο gentrification του Seine-Saint-Denis

Από την πλευρά των εργοδοτών, οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι είναι αυτοί που έχουν πετύχει το τζακ ποτ και αποκομίζουν τεράστια κέρδη με τις εργασίες που απαιτούνται για τις νέες υποδομές. Ο Vinci απέκτησε το μεγαλύτερο συμβόλαιο με ολόκληρο το χωριό αθλητών στο Pleyel. Επίσης, σε εργοτάξια που διαχειρίζονται ομάδες όπως οι Bouygues και Vinci, οι εργαζόμενοι χωρίς έγγραφα διακινδυνεύουν τη ζωή τους για μισθούς της φτώχειας.

Ενώ οι κατασκευές για τους Ολυμπιακούς Αγώνες εκτείνονται σε δεκάδες εκτάρια, αυτές οι εξελίξεις επιταχύνουν τον εξευγενισμό του Seine-Saint-Denis. Πίσω από την καταστροφή κτιρίων και κοινωνικών κατοικιών για την ανέγερση του μελλοντικού Ολυμπιακού Χωριού, εκατοντάδες οικογένειες μετακόμισαν όλο και πιο μακριά από το κέντρο του Παρισιού, ενώ οι νέες κατοικίες και οι νέες επιχειρήσεις θα εμφανίζουν απαγορευτικές τιμές για τα λαϊκά νοικοκυριά.

Όσοι δεν εκδιώχθηκαν άμεσα θα αναγκαστούν να μετακινηθούν λόγω της αύξησης των τιμών. Όπως εξηγεί η Marie-Hélène Bacqué, πολεοδόμος και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Nanterre του Παρισιού, «οι Ολυμπιακοί Αγώνες χρησιμοποιούν μια στρατηγική gentrification στο όνομα της κοινωνικής πολυμορφίας […]. Αλλά γινόμαστε μάρτυρες μιας εκ νέου ιεράρχησης των εδαφών: εξευγενισμού ορισμένων γειτονιών και φτωχοποίησης σε άλλες».

Το gentrification είναι μια από τις κοινές συνέπειες των Ολυμπιακών Αγώνων, που εφαρμόζεται από κράτη που επωφελούνται από τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να «καθαρίσουν» μεγάλες πόλεις όπως η Αθήνα το 2004 ή το Λονδίνο το 2012. Η δημοφιλής συνοικία Stratford, στο Λονδίνο, είναι ιδιαίτερα εμβληματική: αυτή η συνοικία του Ανατολικού Λονδίνου είναι εδώ και καιρό αγκάθι για αρκετούς δημάρχους που προσπάθησαν σε διάφορες περιπτώσεις να σπρώξουν τους κατοίκους της προς τα προάστια. Με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η συνοικία ορίστηκε να φιλοξενήσει το Ολυμπιακό στάδιο καθώς και σύγχρονες κατοικίες, χώρους πρασίνου και διάφορες αθλητικές υποδομές, όλα συνοδευόμενα από τη βελτίωση των δικτύων δημόσιων συγκοινωνιών.

Αυτή η αστική ανακαίνιση πραγματοποιήθηκε με το κόστος πολλών κατεδαφίσεων και μετεγκατάστασης έξω από το Λονδίνο. Σήμερα, όπως εξηγεί ένα άρθρο στην Tribune, το gentrification που προκλήθηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν βάναυσο: δίπλα στο στάδιο, η τιμή των ακινήτων αυξήθηκε κατά 64% σε τέσσερα χρόνια -παράλληλα με μια έκρηξη του πληθυσμού των αστέγων κατά 151% στην περιοχή του Στράτφορντ συνολικά. Ο πληθυσμός του Στράτφορντ έχει επομένως αλλάξει σημαντικά με τη μετεγκατάσταση επισφαλών οικογενειών -συχνά μεταναστών- στα προάστια, μερικές φορές μια ώρα από το Λονδίνο. Σήμερα, μόνο το 11% των «μέτριων» νοικοκυριών έχει πρόσβαση στις τιμές ενοικίασης διαμερισμάτων στο Στάνφορντ .

«Καθαρισμός παραβατικότητας»: Ο Νταρμανίν (υπουργός εσωτερικών) προετοιμάζει την ολυμπιακή καταστολή

Εκτός από το να διώχνει τους φτωχούς, η κυβέρνηση σκοπεύει επίσης να χρησιμοποιήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να συνεχίσει τη βάση ασφάλειας της στις εργατικές γειτονιές. Πίσω από το επιχείρημα της «διασφάλισης» των Ολυμπιακών Αγώνων, υπάρχει μια πραγματική ενίσχυση του αστυνομικού μηχανισμού που η Darmanin έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζει με το σχέδιο «μηδενικής παραβατικότητας» που προβλέπει περισσότερες από 5.000 επιχειρήσεις «αντιπαραβατικότητας» και την ενίσχυση της αστυνομικής παρουσίας στις συγκοινωνίες στο Παρίσι και τα προάστια του. Σε αυτό προστίθεται ο νόμος των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024 που επιτρέπει την καθιέρωση μαζικής αλγοριθμικής βιντεοεπιτήρησης, που κατασκευάζεται από κολοσσούς όπλων όπως η Thalès.

Η ίδια επιχείρηση ασφαλείας, σε εντελώς διαφορετικό βαθμό, ξεκίνησε από την κυβέρνηση της Βραζιλίας πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, οδηγώντας σε μια βίαιη επίθεση κατά των φαβέλων υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης της «παραβατικότητας», συμπεριλαμβανομένων στρατιωτικών επιχειρήσεων στις φαβέλες του Ρίο. Ως εκ τούτου, η περίοδος των Ολυμπιακών Αγώνων οδήγησε σε επιτάχυνση των δολοφονιών της αστυνομίας στις φαβέλες. Η καταστροφή με μπουλντόζες της φαβέλας Vila Autodromo λίγα μέτρα από το Ολυμπιακό Πάρκο, με τη βοήθεια βαριά οπλισμένων ειδικών δυνάμεων, ήταν το αποκορύφωμα αυτής της καταστολής. 600 οικογένειες εκδιώχθηκαν.

Ο Darmanin εμπνέυστηκε από αυτήν την ολυμπιακή μέθοδο που συνίσταται στο πρόσχημα της ασφάλειας για την εισαγωγή έκτακτων μέτρων στο κοινό δίκαιο. Αναφέρεται στα μέτρα ασφαλείας που υιοθετήθηκαν ως «κληρονομιά των Ολυμπιακών Αγώνων». Τελευταία έφτασαν στην Γαλλική πρωτεύουσα 1.800 μπάτσοι από όλον τον κόσμο (40 χώρες) για «ασφάλεια».

Εξασφάλιση δημόσιου χώρου, εξώσεις των πιο επισφαλών, gentrification. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024 δεν θα είναι «λαϊκοί Ολυμπιακοί Αγώνες» αλλά μια επίθεση εναντίον των φτωχών. Μια πανηγυρική πανδαισία υπό το πρόσημο της «εθνικής ενότητας», ενώ ο Μακρόν και οι καπιταλιστές φίλοι του δεν φοβούνται τίποτα περισσότερο από την αναζωπύρωση της ταξικής πάλης που τους τρόμαξε τόσο πολύ στη μάχη για τις συντάξεις. Ωστόσο, η περίοδος των Ολυμπιακών Αγώνων θα είναι κόλαση για τους χρήστες στην περιοχή του Παρισιού και για τους εργαζόμενους στις μεταφορές, ανυπομονώντας να κατευνάσει οποιαδήποτε πιθανή διαμαρτυρία.

Φ.Μ.