Δεν πρέπει να είναι κανείς ειδικός αναλυτής, για να καταλάβει τι γίνεται αυτή τη στιγμή. Σίγουρα δεν πρέπει να ακούει τους «ειδικούς» των τηλεοπτικών καναλιών, που είτε από αφέλεια, είτε από σκοπιμότητα, χάνονται σε επουσιώδεις λεπτομέρειες, κρύβοντάς μας την ουσία : Η πολεμική βιομηχανία των ΗΠΑ είναι αυτή που υποδαυλίζει, αν δεν δημιουργεί ευθέως και ανερυθριάστως -αδιαφορώντας για τις συνέπειες- την αιματηρή σύγκρουση των Πολιτισμών.
Προσφάτως, εγκρίθηκε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ η πώληση στρατιωτικού εξοπλισμού στο Ισραήλ, άνω των 20 δις δολαρίων, παρά τις περί αντιθέτου πιέσεις των επιθυμούντων ειρήνη. Είναι προφανές πως οι «πιέσεις» προς τον Πρόεδρο του Ισραήλ, να προσέλθει σε διαπραγμάτευση με την Παλαιστίνη, είναι υποκριτικές. Αλλά και ο πόλεμος Ουκρανίας -Ρωσίας, που κατ’ουσίαν είναι πόλεμος «δι’αντιπροσώπων» ΗΠΑ-Ρωσίας, δεν είναι μόνο υποδαυλισμένος, αλλά είναι ευθέως δημιουργημένος από την πολιτική του ΝΑΤΟ, δηλαδή των ΗΠΑ και ως τέτοιος συντηρείται. Διαχωρίστηκε βιαίως η «Δύση» από τη Ρωσία άνευ λόγου, τουλάχιστον μέχρι την εισβολή της στην Ουκρανία. Η Ρωσία είχε πολιτικώς και οικονομικώς γίνει «Δύση» και η Ευρώπη συνεργαζόταν στενά μαζί της. Οι ΗΠΑ όμως εξακολουθούσαν να τη θεωρούν εχθρό, άνευ λόγου. Έτσι, την εξώθησαν να εισβάλει στην Ουκρανία -όπως βεβαιώνουν έμπειροι πολιτικοί αναλυτές και παράγοντες των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του Κίσσσιγκερ- και πολεμούν εναντίον της, «δι’ αντιπροσώπων», οι οποίοι επωμίζονται τις συνέπειες του πολέμου. Η Ουκρανία -και η Ρωσία- χάνουν τους νέους τους και η Ευρώπη υποφέρει οικονομικώς. Οι πραγματικές εμπόλεμες ΗΠΑ κερδοσκοπούν ασυστόλως, σε όλα τα πεδία.
Μάλλον δεν είχαμε πάρει στα σοβαρά τον Huntington, όταν διαχώριζε την Ορθοδοξία από τη Δύση, στην περίφημη «Σύγκρουση των Πολιτισμών» του. Εν πολλοίς θεωρούσε τη Δύση συνδεδεμένη με τη ρωμαιοκαθολική χριστιανοσύνη, αλλά επισημαίνουμε πως αυτή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη, αν όχι προάγγελος, των προτάσεων της Νεωτερικότητας, μακράν της Χριστιανικής Ορθοδοξίας. Αυτή η σύγκρουση σήμερα επισημοποιείται, οδηγεί σε αιματηρές συγκρούσεις και η Δύση οδηγείται στο ανώτατο στάδιο των Νεωτερικών προτάσεων, σε αγαστή σύμπνοια με τον Προτεσταντισμό, που είναι ο νοσηρός ατομικισμός και η διάλυση των κοινωνιών. Αυτές οι αιματηρές συγκρούσεις δημιουργήθηκαν εν πολλοίς από τη σημερινή ηγέτιδα της Δύσης , δηλαδή τις ΗΠΑ. Άλλοτε ευθέως, άλλοτε εμμέσως, ενισχύουν τοπικές εντάσεις, ενδεχομένως μάλιστα οργανώνουν εντέχνως και προκλητικές ενέργειες (προβακάτσιες) με πληρωμένους «επαναστάτες» (υπάρχουν ενδείξεις και καταγγελίες, όχι αποδείξεις), δημιουργούν και συντηρούν τοπικούς πολέμους. Με το ζόρι δηλαδή αιματηρή σύγκρουση Πολιτισμών. Η Ευρώπη έχει εμφανώς παραιτηθεί πλήρως και ακολουθεί ακούσα άκουσα τις αμερικανικές εντολές, καίτοι διακυβεύεται η ίδια της η ύπαρξη, ως ανεξάρτητη οικονομική και πολιτισμική οντότητα.
Προσοχή όμως. Οι ΗΠΑ, είτε αφελώς, είτε εκούσες άκουσες, οδηγούνται σε υπαρξιακή παρακμή, συμπαρασύροντας όλη τη σήμερα αποκαλούμενη Δύση. Ακυρώνουν την ταυτότητά τους, δηλαδή αυτήν που υιοθέτησαν ως τέτοια, για να μπορούν να υπάρξουν ως κράτος και στη συνέχεια να καμωθούν πως υπάρχουν και ως έθνος. Αποδέχονται με ανακούφιση την «κουλτούρα ακύρωσης» και αυτήν προωθούν αφελώς, προφανώς γιατί στερούνται στέρεης πολιτισμικής βάσης και ιστορίας. Δυστυχώς όμως, συμπαρασύρουν και την Ευρώπη, η οποία δείχνει να έχει παραιτηθεί κάθε αυτόνομης πορείας, έχοντας αποδεχθεί τον ρόλο του δορυφόρου τους.
Δεν μπορούμε να προβλέψουμε αν μετά τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου αλλάξει κάτι στις ΗΠΑ, αλλά, επί του παρόντος, το μέλλον τους προμηνύεται δυσοίωνο. Όπως και αυτό της Ευρώπης, η οποία, εκτός των άλλων, ακυρώνει και κάθε δυνατότητα ενίσχυσής της από ένα μεγάλο, πλούσιο και πολυπληθές κομμάτι της, αυτό της Ρωσίας. Η Ευρώπη σήμερα ωθεί τη Ρωσία προς άλλους οικονομικούς και στρατιωτικούς μεγα-σχηματισμούς, κατ’ εντολήν των ΗΠΑ και αυτό ήδη το πληρώνει πολύ ακριβά. Η Ρωσία είχε προγραφεί από τις ΗΠΑ, γιατί ο Huntington την είχε εντάξει στους Ορθοδόξους, σε αντιδιαστολή με τη Δύση, αυτό το ξέραμε, δεν πιστεύαμε όμως πως θα επικυρωνόταν με αιματηρούς πολέμους. Η ομόδοξη Ελλάδα όμως, γιατί την προγράφει; Αλλά και η Ευρώπη, γιατί απεμπολεί τον ρωμαιοκαθολικισμό της ; Είναι προφανές πως οι ΗΠΑ θεωρούν και αυτόν αντίπαλό τους και επιβάλουν στην Ευρώπη τους δικούς του νέο-φονταμενταλισμούς, ακυρώνοντας έτσι την ταυτότητά της, την ιστορία της και τον πολιτισμό της.
Ως έθνος κομίζον πρόταση οικουμενικής αξίας, βρισκόμαστε ενώπιον κρίσιμης ιστορικής καμπής. Οφείλουμε να δούμε καθαρά την σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα και την προβολή της στο μέλλον. Ανατρέχοντας στην Ιστορία, διαπιστώνουμε πως ο Ελληνισμός υπήρξε καθοριστικός της παράγοντας και μάλιστα υπό επίσης δυσμενείς συνθήκες, αν όχι δυσμενέστερες. Προβλέπουμε (και ελπίζουμε) πως αυτό θα συμβεί και τώρα, παρά τις περί αντιθέτου προσπάθειες των σπιθαμιαίων πολιτικών ηγετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου