Τα πετρέλαια φαίνεται να τα μοίρασαν μια χαρά μεταξύ τους αμερικανικές και ευρωπαϊκές πολυεθνικές, αλλά η μεταλαμπάδευση της Δυτικής Δημοκρατίας, επίσημο πρόσχημα της βάρβαρης αμερικανοβρετανικής εισβολής στο Ιράκ, φαίνεται αδύνατη.
Από τη μια μεριά αραβικές και κουρδικές αστικές δυνάμεις, σουνητικές και σιιτικές ακραίες μουσουλμανικές οργανώσεις και εμίρηδες, που όταν δεν συνεργάζονται με τους εισβολείς για να καταπνίξουν την Αντίσταση, τρώγονται λυσσαλέα μεταξύ τους, με επίδικο την εξουσία.
Από την άλλη μεριά, μια πολυεπίπεδη λαϊκή αντίσταση, που πυροδοτείται από την άθλια διαβίωση του κόσμου της εργασίας που τον υπερεκμεταλλεύονται ξένοι εισβολείς-πολυεθνικές και εθνική αστική τάξη (σε όλες της τις εκδοχές), με ένα μεταπολεμικό κράτος που δεν μπορεί να παρέχει ούτε τα βασικά.
Ενώ, οι δύο πολυεθνικές ιμπεριαλιστικές εισβολές (1991-2003) κόστισαν περισσότερους από 1.200.000 νεκρούς, εκατοντάδες χιλιάδες τραυματίες, συνήθως αμάχους, γέρους, γυναίκες και παιδιά, ενώ για πάντα επικρέμονται πάνω από το κεφάλι τους οι ραδιενεργές συνέπειες των βομβαρδισμών με όπλα απεμπλουτισμένου ουρανίου.
Αυτοί οι λόγοι ενισχύουν την Αντίσταση, που πλέον διεισδύει ακόμη και μέσα στις ταγματασφαλίτικες αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις. Το λουτρό αίματος ντόπιων συνεργατών και των κατακτητών είναι συνεχές.
Στην τελευταία επίθεση αυτοκτονίας σε κέντρο εκπαίδευσης αστυνομικών στο Τικρίτ, τουλάχιστον 50 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και πάνω από 100 τραυματίστηκαν, σύμφωνα με τις δηλώσεις αξιωματούχων της στρατιωτικής διοίκησης της επαρχίας Σαλαχεντίν. Οι απώλειες υπολογίζεται ότι θα αυξηθούν καθώς αρκετοί τραυματίες βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση.
Όμως και οι αμερικανικές μισθοφορικές δυνάμεις μετρούν νεκρούς. Μάλιστα, οι πρόσφατες απώλειες τους προέρχονται από μέλη των Ιρακινών στρατιωτικών δυνάμεων που εκπαιδεύουν. Τρεις αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν, εκ των οποίων οι δύο από τουλάχιστον έναν ιρακινό στρατιώτη σε στρατιωτική βάση στο βόρειο τμήμα της χώρας.
Η 14η Ιανουαρίου θεωρείται η πιο αιματηρή ημέρα για τον αμερικανικό στρατό στο Ιράκ, μετά το θάνατο επίσης τριών μισθοφόρων στις 2 Ιουλίου 2010.
Οι αμερικανικές αρχές δε μπορούν να κρύψουν το άγχος και την αμηχανία τους καθώς δέχτηκαν πυρά από τα μετόπισθεν τους. Ο Ιρακινός στρατιώτης άνοιξε πυρ εναντίον των αμερικανών εκπαιδευτών και σκοτώθηκε στη συνέχεια από τα αμερικανικά πυρά, σε περιστατικό που σημειώθηκε στη διάρκεια εκπαίδευσης στο κέντρο εκπαίδευσης του Αλ Γκαζιάνι, δυτικά της Μοσούλης, 350 χλμ. βόρεια της Βαγδάτης.
Με τους θανάτους αυτούς αυξάνεται σε 4.435 ο αριθμός των αμερικανών μισθοφόρων που έχουν σκοτωθεί στο Ιράκ, μετά την εισβολή του 2003. Ουσιαστικά, η ξένη κατοχή συνεχίζεται κανονικά, ενώ έχει μοιραστεί με τις ντόπιες ταγματασφαλίτικες δυνάμεις την επιβολή του ελέγχου και την καταπίεση του ιρακινού λαού. Από τις 31 Αυγούστου 2010, ο αμερικανικός στρατός επικεντρώνεται στην εκπαίδευσης των ιρακινών δυνάμεων καταστολής και «ασφάλειας», ενώ οι 50.000 Αμερικανοί Μισθοφόροι που παραμένουν στο Ιράκ διατηρούν το δικαίωμα να δράσουν στρατιωτικά αν δεχτούν επίθεση ή τους ζητηθεί από τις ιρακινές αρχές.
Εμείς απαιτούμε την άμεση αποχώρηση των επεμβατικών κατοχικών δυνάμεων των ΗΠΑ-Ε.Ε. από το Ιράκ, αλλά και των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων από Βαλκάνια, Σομαλία, Αφρική και Αφγανιστάν. Ο ελληνικός στρατός στο Αφγανιστάν αντιμετωπίζεται ως ξένος στρατός κατοχής από τον πολύπαθο λαό καθώς όχι μόνο αναλαμβάνει σημαντικές αποστολές στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων (έλεγχος αεροδρομίου Καμπούλ, με ορφανά αφγανόπουλα ως ανθρώπινες ασπίδες), αλλά συμμετέχει και στην εκπαίδευση των αφγανικών ταγματασφαλίτικων δυνάμεων.
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΩΝ ΛΑΩΝ
Στον αγώνα για την απελευθέρωση τους από τη Διπλή Κατοχή.
Να ανατραπεί η διπλή κατοχή, από τους ξένους εισβολείς και τα αστικά διεφθαρμένα ανδρείκελα που συνεργάζονται με τους κατακτητές και καταπιέζουν τους λαούς στο όνομα της επιβολής της Δυτικής Δημοκρατίας.
Αποκαλύπτοντας εξάλλου το πραγματικό εκμεταλλευτικό και αυταρχικό πρόσωπο της Αστικής Δημοκρατίας την εποχή του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού.
Αυτοί οι λόγοι δημιουργούν τα ποτάμια της προσφυγιάς και μετανάστευσης που προσκρούον στα Τείχη του Αίσχους της Ευρώπης Φρούριο που οικοδομεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κομματιάζοντας τους απελπισμένους στα ναρκοπέδια του Έβρου, όταν δεν τους πνίγει το Λιμενικό στο Αιγαίο.
Δηλώνουμε την πλήρη Αλληλεγγύης μας στους 300 Μετανάστες Εργάτες Απεργούς Πείνας.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437 diktiospartakos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου