Του Γιώργου Αγγελόπουλου
Ξαφνικά γίνεται και πάλι λόγος για λιμό στην Αφρική. Δέκα εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν να πεθάνουν από την πείνα καθώς η ξηρασία είναι η χειρότερη που έχουν αντιμετωπίσει εδώ και 60 χρόνια η Αιθιοπία, η Σομαλία και η Bόρεια Κένυα. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους και περιφέρονται αναζητώντας νερό και τροφή. Εκατοντάδες χιλιάδες ζώα κτηνοτροφίας έχουν πεθάνει.
Κάθε μέρα, περίπου 1.200 Σομαλοί διασχίζουν τα σύνορα προς την Κένυα. Κοντά στην πόλη Ντανταάμπ έχει δημιουργηθεί ο μεγαλύτερος καταυλισμός προσφύγων στον κόσμο, απλωμένος σε μια έκταση 50 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Πολλά από τα παιδιά που φθάνουν εκεί, έπειτα από πορεία πολλών μηνών μέσα στην αφιλόξενη έρημο, είναι τόσο εξασθενημένα που πεθαίνουν παρά τις προσπάθειες του ιατρικού προσωπικού. Εκατομμύρια άλλα πεινούν και έχουν αρχίσει το μακρύ και οδυνηρό ταξίδι προς τον θάνατο από υποσιτισμό.
Το φαινόμενο δεν είναι καθόλου ξαφνικό. Η καταστρ
οφή που ερχόταν ήταν φανερή και απολύτως προβλέψιμη. Τον Απρίλιο, υπηρεσίες αρωγής είχαν προειδοποιήσει πως οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν σοβαρή έλλειψη τροφίμων. Δεν έγινε τίποτε. Τρεις μήνες αργότερα, ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί στα 10 εκατομμύρια. Και, αν ο κόσμος γυρίσει την πλάτη του, είναι σαφές ότι τον Σεπτέμβριο η κατάσταση θα είναι πολύ χειρότερη.
Το πρόβλημα είναι πως, ενώ άλλοτε οι ξηρασίες έρχονταν μια φορά κάθε δέκα χρόνια, τώρα έρχονται κάθε δύο. Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε πως οι συνθήκες ξηρασίας στην Ανατολική Αφρική θα συνεχιστούν εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Ωστόσο, μολονότι για την αλλαγή του κλίματος φταίει ανεπιφύλακτα ο πλούσιος κόσμος, στους Αφρικανούς πέφτει η ευθύνη για τον άλλο παράγοντα - τις ένοπλες συγκρούσεις. Στη Σομαλία, οι εμφύλιες συγκρούσεις είναι συνεχείς, ακόμη και οι ζωοκλέφτες είναι οπλισμένοι με Καλάσνικοφ. Το χάος που δημιουργούν αποτρέπει τη διεθνή κοινότητα να χρηματοδοτήσει όπως πρέπει το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) ώστε να αντιμετωπιστεί ο λιμός που προκαλείται από την ξηρασία. Πέρυσι το WFP ζήτησε 500 εκατομμύρια για να αντιμετωπίσει τον λιμό στην Αιθιοπία, τη Σομαλία και την Κένυα. Το ποσό που διέθεσαν οι πλούσιες χώρες ήταν κάτω από το μισό.
Ομως η βοήθεια σε τρόφιμα δεν είναι αρκετή. Πρέπει να ληφθούν μέτρα για να αυξηθεί η παραγωγικότητα τόσο στην καλλιέργεια δημητριακών όσο και στην κτηνοτροφία. Οι βοσκοί της Ανατολικής Αφρικής χρειάζονται βοήθεια με συμπληρώματα διατροφής και εμβολιασμούς των ζώων τους, καλύτερες τεχνικές συντήρησης των υδάτων και του εδάφους.
Το 2009, το G8 υποσχέθηκε 22 δισ. δολάρια για τη βελτίωση των τεχνικών της γεωργίας σ' όλο τον κόσμο και την προώθηση της επισιτιστικής αυτάρκειας. Τα χρήματα αυτά δεν δόθηκαν. Δημιουργείται έτσι ένας φαύλος κύκλος όπου οι βοσκοί πουλούν τα μέσα παραγωγής τους - τα κοπάδια τους - για να επιβιώσουν βραχυπρόθεσμα. Οπως σημειώνει ο Πωλ Βαλέλι στον βρετανικό «Ιντιπέντεντ», αν ο λιμός πλήξει ξανά την Αφρική, δεν θα φταίει η φύση, αλλά οι πολέμαρχοι της Αφρικής και η αδιαφορία της πλούσιας Δύσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου