Οι αστοί διανοητές διαλέγουν στρατόπεδο

Μα θα πει κανείς το κράτος είναι το δικό τους κράτος. Φυσικά και γι αυτό εκείνο που θα τσακίσουν στο κράτος δεν είναι ότι τους υπηρετεί αλλά ότι υπηρετεί τους εργαζόμενους και τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα. Το κράτος, ως κακό κι ανίκανο, δεν πρέπει να είναι ιδιοκτήτης των υποδομών. Πρέπει αυτές να γίνουν ιδιοκτησία του κεφαλαίου. Το κράτος δεν πρέπει να παρέχει κοινωνικές υπηρεσίες γιατί είναι πολυδάπανο και διεφθαρμένο και πρέπει ο αγαθός ιδιώτης να νέμεται τα κέρδη από τις υπηρεσίες υγείας. Διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο που υπογράφεται από έναν άνθρωπο που, για διάφορους λόγους, εκτιμώ. Του Χρήστου Γιανναρά. Τον εκτιμώ για τον ήρεμο λόγο του, για το ότι μπορείς να συμφωνήσεις ή να διαφωνήσεις μαζί του καθώς εκφράζεται με σαφήνεια. Το άρθρο που με προβλημάτισε αναρτήθηκε στο προσωπικό του ιστολόγιο ΕΔΩ .  Γιώργος Π. Τριανταφυλλόπουλος

Το άρθρο έχει τίτλο «Η νέμεση να αποτρέψει την εκδίκηση». Με προβλημάτισε και με εξέπληξε που ένας άνθρωπος με τη γνώση και τη διαδρομή του Γιανναρά αναπαράγει άκριτα την καθεστωτική προπαγάνδα που υποτίθεται πως θέλει να αντιπαλέψει. Η λογική του φανερώνει πως ένας ευφυής συντηρητικός άνθρωπος αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα με τέτοιο τρόπο ώστε να μη χρειάζεται ουσιαστικά να αλλάξει τίποτα. Γράφει ο Γιανναράς;

Πρέπει λοιπόν να μάθει ο πολίτης τι είναι αυτή η «ανακεφαλαιοποίηση», που σαν προμηθεϊκός γύπας τρώει το συκώτι της ελλαδικής κοινωνίας καρφωμένης στον βράχο του χρέους. Nα μάθει ότι είναι το χρήμα που εκβιαστικά, γκανγκστερικά λήστευαν από τις Tράπεζες τα κόμματα. Eπί χρόνια.

Ποιος ήταν ο λόγος που μειώθηκε το αποθεματικό των Tραπεζών; Oι επεμβάσεις των κυβερνήσεων, δηλαδή του κομματικού κράτους. Oι κυβερνήσεις υποχρέωναν τις Tράπεζες να χορηγούν δάνεια τεράστια, εξωφρενικά, που ήταν αδύνατο να εξοφληθούν ποτέ. Σε ποιους; Στα ίδια τα κόμματα, που τα έξοδα λειτουργίας τους και αυτοδιαφήμισής τους ήταν αχαλίνωτα, επομένως τα χρέη τους ιλιγγιώδη. Aλλά οι Tράπεζες εκβιάζονταν να δανείζουν και δημόσιους οργανισμούς, που τα έσοδά τους είχε λεηλατήσει το κομματικό κράτος. Nα δανείζουν, χωρίς προοπτική επιστροφής, επιχειρηματίες διαπλεκόμενους με τα κόμματα, εργολήπτες και προμηθευτές του Δημοσίου που μοιράζονταν με τους πολιτικούς τη λωποδυσία του κοινωνικού χρήματος.

Τα παραπάνω είναι τόσο έξω από την πραγματικότητα που διαβάζοντάς τα μένεις άναυδος. Ας τα πάρουμε με τη σειρά όμως. Οι Τράπεζες, ισχυρίζεται ο Γιανναράς, ληστεύτηκαν από τα κόμματα. Εντύπωση προκαλεί πως στην παραπάνω πρόταση συμπεριλαμβάνονται όλα τα κόμματα. Κι αυτά που άσκησαν εξουσία και όλα τα άλλα. Γιατί τάχα; Γιατί δεν γίνεται κάποια διάκριση; Είναι ίδια η ευθύνη των κομμάτων που άσκησαν εξουσία με των υπολοίπων; Φταίνε τα κόμματα γενικώς ή τα κόμματα που ασκούσαν την εξουσία και με τον τρόπο που την ασκούσαν; Και ποια πήραν τα δάνεια; Όλα τα κόμματα; Για να δούμε:

ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία χρωστούν συνολικά στις τράπεζες (κυρίως στην Αγροτική) το ιλιγγιώδες ποσό των 235 εκατ. ευρώ (115 εκατ. και 120 αντιστοίχως). Για την πληρότητα της εικόνας….το ΚΚΕ χρωστά στις τράπεζες 5 εκατ. Ευρώ ο ΛΑΟΣ δεν χρωστά στις τράπεζες και ο ΣΥΡΙΖΑ χρωστά στις τράπεζες 7 εκατ. http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_3_20/11/2011_463534

Τι συμπεραίνουμε επομένως; Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν ένα συνολικό δανεισμό που ανερχόταν στα 247 εκατομμύρια ευρώ. Από το ποσό αυτό το 95,14% είναι τα δάνεια προς τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Το παραπάνω ποσό, σαν ποσοστό επί του συνόλου των χορηγήσεων, είναι τελείως ασήμαντο. Αυτό δε σημαίνει καθόλου πως οι διοικήσεις των τραπεζών δεν πρέπει να λογοδοτήσουν για την πρακτική τους αυτή. Απλά σημαίνει πως δεν χρεοκόπησαν οι τράπεζες από τα δάνεια στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη η πρακτική της χρηματοδότησης, νόμιμα ή και παράνομα, των αστικών κομμάτων από το κεφάλαιο σε όλο τον κόσμο είναι κοινός τόπος. Ας θυμίσω, έτσι πρόχειρα, τα σκάνδαλα με τη χρηματοδότηση του Σαρκοζί ή των αγγλικών κομμάτων. Αν προκαλεί επομένως κάτι έκπληξη δεν είναι η δανειοδότηση των κομμάτων εξουσίας από τις τράπεζες αλλά η επιλεκτική οργή και έκπληξη του Γιανναρά!

Εκβιάζονταν οι τράπεζες ισχυρίζεται ο Γιανναράς, δεν μας λέει όμως το πώς. Είναι όμως σωστά τα όσα επικαλείται ο καθηγητής; Ας δούμε στο επόμενο διάγραμμα που είχαν χορηγήσει δάνεια οι ελληνικές τράπεζες και πως αυτές εξελίχτηκαν χρονικά.

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο συνημμένο αρχείο ή στο eparistera