Μεγάλη εντύπωση προκαλεί η χρονική στιγμή που ένα από τα κορυφαία αμερικανικά δορυφορικά τηλεοπτικά δίκτυα, το ABC, επιλέγει να αναφερθεί μέσω ρεπορτάζ που βγήκε στον αέρα, το ότι οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις που επιχειρούσαν στο Αφγανιστάν τα τελευταία 12 χρόνια, ενεπλάκησαν σε σκληρές μάχες εναντίον Τσετσένων φανατικών ισλαμιστών…
Το αμερικανικό δίκτυο σημειώνει χαρακτηριστικά την κοινή προέλευση των μαχητών αυτών στην επιχείρηση στο Αφγανιστάν (Operation Enduring Freedom) με τους Τσετσένους τρομοκράτες που απειλούν την ειρηνική διεξαγωγή των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο θέρετρο Σότσι της Μαύρης Θάλασσας, στη Ρωσία.
Στο ρεπορτάζ μάλιστα αναφέρεται επίσης, ότι οι Τσετσένοι ισλαμιστές μαχητές αποτελούσαν σημαντικό ποσοστό των εχθρικών δυνάμεων που αντιμετώπισαν. Να συνυπολογιστεί, ότι τέτοιες πληροφορίες δεν δίνονται εύκολα στη δημοσιότητα, αφού η αποστολή και οι επιχειρήσεις των ειδικών δυνάμεων συνήθως μένουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Οι Τσετσένοι που είχαν σχέση με την Αλ Κάιντα και είχαν μεταβεί στο Αφγανιστάν για να διεξάγουν «ιερό πόλεμο» (τζιχάντ) σε βάρος των διεθνών δυνάμεων, διακρίνονταν για την αγριότητά τους, την πειθαρχία τους και την άρνηση να παραδοθούν, μη διστάζοντας να προτιμήσουν τον θάνατο στη μάχη. Στο Αφγανιστάν είχαν μεταβεί και μέλη των «Μαύρων Χήρων» για να επιχειρήσουν αποστολές αυτοκτονίας στην πρωτεύουσα Καμπούλ. Ποιος ξέρει πόσες επιθέσεις ολοκλήρωσαν επιτυχώς…
Το ενδιαφέρον όμως στη συγκεκριμένη είδηση είναι περισσότερο η διαπίστωση του κινήτρου δημοσιοποίησης ενός τέτοιου ρεπορτάζ. Στην επικαιρότητα βρίσκεται κυρίως η Ολυμπιάδα με τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, τον εμφύλιο στη Συρία, αλλά και η σύγκρουση στην Ουκρανία, που εμπλέκει ευθέως τα συμφέροντα τόσο των ΗΠΑ όσο και της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Θα αποτολμήσουμε να υποστηρίξουμε, ότι η δημοσιοποίηση του συγκεκριμένου ρεπορτάζ δεν ήταν τυχαία τη συγκεκριμένη συγκυρία. Μοιάζει έντονα με ένα μήνυμα της αμερικανικής πλευράς στη ρωσική με δύο άξονες. Ο πρώτος αποτελεί έμμεση έκκληση επίδειξης ψυχραιμίας, αφού αυτό σκοπεύει να κάνει και η αμερικανική πλευρά, σεβόμενη τα ζωτικά συμφέροντα της Ρωσίας. Τουλάχιστον στο πρόβλημα της Ουκρανίας.
Ο δεύτερος, είναι η έμμεση υπενθύμιση των καλών στιγμών των ρωσο-αμερικανικών σχέσεων που ξεκίνησαν αμέσως μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Ενώ οι ΗΠΑ δεν έχαναν ευκαιρία – λόγω νεοσυντηρητικών – να ασκούν ασφυκτικές πιέσεις στη Ρωσία του Πούτιν με βραχίονα τα ανθρώπινα δικαιώματα στις χώρες του «εγγύς εξωτερικού» (near abroad), περιοχή όπου διακυβεύονται ζωτικά αμερικανικά συμφέροντα, αίφνης, άλλαξαν στάση.
Όπως άλλωστε έκαναν και στην περίπτωση των Ουιγούρων στην επαρχία της Κίνας, Ξινγιάνγκ, όπου κι εκεί οι τόνοι έπεσαν, έτσι και σταδιακά χάθηκαν από τα μέσα ενημέρωσης οι καταδίκες των «παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ρωσικών δυνάμεων στην περιοχή». Κάπως έτσι εξασφαλίστηκε η αποδοχή ή/και ανοχή της Μόσχας και του Πεκίνου, εν όψει της σχεδιαζόμενης τότε επίθεσης σε βάρος του Αφγανιστάν και όπως αποδείχθηκε αργότερα και κατά του Ιράκ.
Εν πολλοίς, σήμερα έχει ατονήσει αυτή η «εγκάρδια συνεννόηση» Ανατολής – Δύσης, με την ευθύνη να βαραίνει όλες τις πλευρές, άλλον περισσότερο κι άλλον λιγότερο. Οπότε, καθώς έχουν αρχίσει πολλοί να ομιλούν για νέο Ψυχρό Πόλεμο, οι Αμερικανοί επιδιώκουν να θυμίσουν στους Ρώσους, ότι τα κοινά συμφέροντα είναι πολλά και ότι οι ίδιοι δεν έχουν αλλάξει τη θέση τους (σημαντικά έστω…).
Ταυτόχρονα, αποφεύγουν να εμφανιστούν στο Κίεβο για να μην ενοχληθεί το Κρεμλίνο, αφήνοντας την έστω ευνουχισμένη Ευρωπαϊκή Ένωση να παρουσιάζεται ως ο έχων το γενικό πρόσταγμα στην προσπάθεια ειρήνευσης… Το διάστημα που ακολουθεί θα αποδείξει εάν οι Ρώσοι έχουν λάβει αυτό το δυτικό μήνυμα ή όχι… DEFENCE POINT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου