Η αυτοκτονία του
φαντάρου δεν είναι άλλη μια αυτοκτονία. Δεν είναι το οριακό «λύγισμα» του
κλαριού ακόμη ενός αδύναμου χαρακτήρα. Είναι η τελευταία κίνηση απελπισίας μια
γενιάς χωρίς προοπτική, της οποίας όποια ελπίδα και αξιοπρέπεια τσαλαπατιέται
στο πιο σκληρό θεσμό του αστικού κράτους. Είναι η οριακή κίνηση μιας γενιάς με
αναπαραστάσεις ηττών, και ανυπαρξία οποιασδήποτε προοπτικής. Η γενιά της
ανεργίας και της ανασφάλειας κατά τη διάρκεια της θητείας της, πιέζεται σε
τέτοιο βαθμό από τους καραβανάδες που λυγίζει κάτω από την πίεση.
Είναι η γενιά
που βλέπει στα ιντερνετικά μέσα δικτύωσης την ζωή να κυλά, ενώ οι ίδιοι
σαπίζουν στη σκοπιά, στην αγγαρία και στις ιαχές πολέμου.
Δεν υπάρχει
τίποτα μέσα που να την κρατάει, και τίποτα έξω που να την εμπνέει. Οι 9 μήνες
θητείας την φέρνουν αντιμέτωπη με όλο το βάρος που έχει να σηκώσει. Βάρος που
ενισχύεται από τους καραβανάδες, από τα εθνικιστικά παραληρήματα, από τις ιαχές
των στελεχών περί «βουτυρομπεμπέδων» και της ματσό προτροπής του να πρέπει να
«αντρέψεις».
Η παραμεθόριος,
ξεριζώνει τα παιδιά από τα σπίτια τους, και ενισχύει την αίσθηση απόλυτης
μοναξιάς. Και με το νέο σύστημα οι φαντάροι υποχρεούνται να είναι καθόλη την
διάρκεια της θητείας τους στην παραμεθόριο, μακριά από τα σπίτια τους.
Οι φαντάροι είναι
οι αναλώσιμοι ενός επικείμενου πολέμου και ως τέτοιοι αντιμετωπίζονται σε καιρό
ειρήνης. Ως οι χαμάλιδες, ως το δωρεάν προσωπικό που θα συντηρήσει τις σάπιες
εγκαταστάσεις, ενώ ταυτόχρονα θα δουλεύει παράνομα στις κατασκηνώσεις και στους
ξενώνες των στρατιωτικών.
Η λογική και το
παράλογο του ελληνικού στρατού, είναι ο ένας και μοναδικός λόγος, η πραγματική
και ουσιαστική αιτία. Ο ελληνικός στρατός δολοφονεί τη νεολαία του τόπου, και
τα στελέχη σφυρίζουν αδιάφορα.
Και ποια είναι η
λύση του ελληνικού στρατού;
Στις φρουρές μας
λένε τα περίπολα πλέον να μην έχουν απόσταση μεταξύ τους, και οι σκοποί να
είναι σε δύο μέτρα απόσταση μεταξύ τους και να συνομιλούν. Οι αυτοκτονίες είναι
η κινητήριος δύναμη για την ηγεσία του ελληνικού στρατού να εξανθρωπίσουν τις
υπηρεσίες. Φτάσαμε στο σημείο να πρέπει να χαθούν ανθρώπινες ζωές για να
γίνεται κάτι αυτονόητο το οποίο όμως δεν αρκεί. Από τις μονές σκοπιές στις
διπλές, και από τις διπλές στο δικαίωμα επικοινωνίας.
Φυσικά όμως δεν
τους πέρασε από το μυαλό να χαλαρώσουν τις άσκοπες υπηρεσίες. Δεν τους πέρασε
από το μυαλό να σταματήσουν ετσιθελικά να στρατεύουν τη νεολαία και να την
κάνουν κιμά στην κρεατομηχανή του πολέμου. Δεν τους πέρασε το μυαλό ότι η
ψυχολογική υποστήριξη που παρέχεται είναι καρικατούρα, και δίνουν πυρομαχικά σε
παιδιά που δεν είναι έτοιμα –και ούτε θα έπρεπε να είναι – να διαχειριστούν την
πίεση που ασκείται από την διαχείριση δολοφονικών όπλων.
Θα γίνουν και
άλλες αυτοκτονίες. Και το αίμα βαραίνει αποκλειστικά την ηγεσία του ελληνικού
στρατού, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και την καινούργια ηγεσία στην 95 ΑΔΤΕ που
από τότε που ανέλαβε τα πράγματα έχουν γίνει εμφανώς χειρότερα.
Η μόνη λύση
βρίσκεται μέσα από την συλλογική πάλη. Συλλογική πάλη δεν είναι μόνο η
σύγκρουση με τα στελέχη, είτε για τον ιδεολογικό ρόλο του στρατού είτε για
υλικά και αναλώσιμα που δεν μας παρέχονται. Συλλογική πάλη είναι η αλληλεγγύη
μεταξύ των φαντάρων απέναντι σε κάθε είδους αυθαιρεσία εντός κι εκτός στρατού,
η συλλογική κοινωνικοποίηση των προβλημάτων τους, η προστασία από
τραμπουκισμούς, η απομόνωση των φασιστών, η συλλογική διεκδίκηση από το
μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο. Συλλογική πάλη είναι πάνω από όλα η απόρριψη της
λογικής «πατήματος» επί πτωμάτων για την προσωπική ανέλιξη, το κλείσιμο στους
εαυτούς μας και η ικανοποίηση επιθυμιών μέσα στο στρατό. Συλλογική πάλη, διεκδίκηση και δράση ενάντια
σε κάθε είδους παραλογισμού του στρατού που καταλήγει να χάνονται αθώες ζωές
νέων ανθρώπων ή να εξαφανίζονται νεολαίοι στο δρόμο της επιστροφής για το σπίτι
τους. Μόνο έτσι μπορούμε να αντιπαρατεθούμε και να νικήσουμε.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΝΗΣΩΝ ΠΑΡΑΜΕΘΩΡΙΟΥ
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
Τηλ: 6932 955437
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου