Παρασκευή 17 Μαΐου 2019

Κάντε ησυχία, θέλω ν' ακούσω το κλάμα της πείνας ενός παιδιού της Υεμένης

Πού ήταν μωρέ τα πολιτικά αηδόνια; Πού ήταν όταν βλέπαμε τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας μπρος τα μάτια μας; Στη σιωπή τους ήταν. Εκεί ήταν. Και τώρα τους βλέπω υποψήφιους να παρελαύνουν μπρος τα μάτια μου και να θυμούνται τα Φαρμακονήσια και τα Χαλέπια και τις Δαμασκούς και τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων και τον λαό της Παλαιστίνης και τις ζωές των άλλων και να μιλούν, για τις αδικίες να φωνάζουν, πολύ φωνάζουν και θυμώνω και θυμώνω.
Όχι. Αφήστε τους ανθρώπους μας, ανάγκη δεν έχουν από την προσωρινή σας συμπόνοια, αφήστε, αφήστε τους ανθρώπους μας στην ησυχία τους και ψεύτικες ελπίδες για το δίκαιο μην τους δίνετε. Και πριν αρχίσετε να γενικεύετε, μικροί δεν είμαστε, γνωρίζουμε καλά σ' όλη αυτήν την φρίκη ποιον είχαμε στο πλευρό μας. Γνωρίζουμε πολύ καλά. Κάντε ησυχία, θέλω ν' ακούσω το κλάμα της πείνας ενός παιδιού της Υεμένης.Gianna Kouka





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου