Σχόλιο Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης: Η θέση μας είναι να κλείσουν όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, και πως η εργασία εντός αυτών των δομών, στον πυρήνα της καταστολής, δημιουργεί υλικά προνόμια, άρα και συνείδηση στους εργαζομένους, σε σύγκρουση με τις εξεγέρσεις των μεταναστών και των μεταναστριών. Είναι ενδεικτικό ωστόσο, από το παρακάτω άρθρο, πως αντιμετωπίζονται οι μετανάστες και οι μετανάστριες των δομών αυτών.
ΚΥΤ Μόριας: Έμειναν 22 εργαζόμενοι για 22.000 κόσμο
Σε κατάσταση απελπισίας βρίσκονται οι εργαζόμενοι από τα κοινωφελή προγράμματα εργασίας, καθώς ακόμη δεν έχει δοθεί λύση με την ανανέωση των συμβάσεών τους – Το αποτέλεσμα είναι όσοι δεν έμεναν από πριν στη Λέσβο να έχουν εγκλωβιστεί στο νησί χωρίς εισόδημα – Τραγική είναι η κατάσταση στον καταυλισμό, που παρουσίαζε ήδη μεγάλες ανάγκες ενόσω υλοποιούνταν κανονικά τα προγράμματα
Όμηροι της κυβερνητικής κωλυσιεργίας να ανανεώσει τις συμβάσεις εργασίας στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης της Μόριας είναι δεκάδες εργαζόμενοι. Παρά την υπόσχεση του Γιάννη Βρούτση στη Βουλή και τη δέσμευση κονδυλίου για τετράμηνη παράταση των προγραμμάτων, η οποία έχει δημοσιευτεί και στην ιστοσελίδα του ΟΑΕΔ, ακόμη δεν έχει επιλυθεί στην πράξη το πρόβλημα. Το αποτέλεσμα είναι οι εργαζόμενοι που δεν ζούσαν από πριν στο νησί να μένουν εγκλωβισμένοι, περιμένοντας τις εξελίξεις, ακόμη και για δύο μήνες χωρίς κανένα εισόδημα.
Την ίδια ώρα οι μόνιμοι εργαζόμενοι στον καταυλισμό της Μόριας υφίστανται ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις, καθώς ο πληθυσμός των προσφύγων είναι πολύ μεγαλύτερος σε σχέση με ένα χρόνο πριν, όταν βρίσκονταν σε πλήρη ανάπτυξη τα προγράμματα. Ακόμη και τότε βέβαια ο αριθμός των εργαζομένων από τα κοινωφελή προγράμματα δεν ήταν αρκετός για να καλυφθούν οι ανάγκες.
Από τους 285 εργαζόμενους οι οποίοι απασχολούνταν, σήμερα έχουν απομείνει 22. “Κάθε ημέρα μένουμε και λιγότεροι” λέει στην «Αυγή» ο Χρήστος Λιακόπουλος, που εργαζόταν μέχρι τις 13 Ιανουαρίου ως φροντιστής στην πτέρυγα των ανήλικων προσφύγων, καθώς κάθε ημέρα που περνάει λήγει και μία σύμβαση. Όπως επισημαίνει, ακόμη και την περίοδο που δούλευαν οι 285 εργαζόμενοι από τα κοινωφελή, εξακολουθούσαν να υπάρχουν ανάγκες για μεγαλύτερο προσωπικό, ενώ ο πληθυσμός των προσφύγων δεν ξεπερνούσε τους 7.000. Σήμερα οι πρόσφυγες στη Μόρια είναι περισσότεροι από 21.500…
Χωρίς φροντιστές και συνοδούς οι ανήλικοι πρόσφυγες
“Σήμερα (σ.σ.: χθες) επισκέφθηκα την πτέρυγα όπου εργαζόμουν και δεν υπήρχε κανένας εργαζόμενος στις υπηρεσίες για τα 170 με 180 προσφυγόπουλα. Είναι μόνο εθελοντές, οι προϊστάμενοι και η συντονίστρια” λέει ο Χρήστος.
Μιλώντας για τη δουλειά του εκεί αναφέρει ότι το πρωί πήγαινε να κάνει την καταγραφή των παιδιών, παίρνοντας παρουσίες, τα ρωτούσε αν είναι καλά, τους υπενθύμιζε και φρόντιζε για τα ραντεβού με ψυχολόγο και άλλους γιατρούς, ενώ πήγαινε καθημερινά ως συνοδός τα προσφυγάκια στο σχολείο της Μετάδρασης, όπου μαθαίνουν Ελληνικά και Μαθηματικά. “Τα μαθήματα, μετά κόπων βασάνων και εθελοντών, συνεχίζονταν. Όμως εδώ κι ένα μήνα οι αθλητικές δραστηριότητες στις οποίες πήγαιναν τα παιδιά επίσης με συνοδούς διακόπηκαν”.
“Η δέσμευση του υπουργού και η έγκριση του κονδυλίου μας δίνει ελπίδες, αλλά δεν είναι αρκετή. Η προηγούμενη κυβέρνηση, όταν είδε το πρόβλημα, έδωσε άμεσα παρατάσεις. Με όλη αυτή την καθυστέρηση γινόμαστε όμηροι. Δεν μας λένε για παράδειγμα “μην περιμένετε την παράταση, πηγαίνετε σπίτια σας”. Εμείς, που είμαστε από επαρχία, εγώ από την Αμαλιάδα, πληρώνουμε ενοίκιο, το οποίο είναι τουλάχιστον 200 ευρώ. Τα λειτουργικά έξοδα είναι τρομερά. Γιατί δεν είναι μόνο το ενοίκιο, είναι και το ρεύμα, είναι και το φαγητό και πόσα ακόμη. Ας μας πει κάποιος υπεύθυνα τι να κάνουμε”.
«Έχουν να μαζέψουν δυο μήνες τα σκουπίδια»
Την κατάσταση περισώζουν όσο μπορούν ορισμένοι εργαζόμενοι που πηγαίνουν εθελοντικά σε δομές αλληλεγγύης εντός και εκτός νησιού. Την περασμένη Δευτέρα επισκέφθηκε το νησί και τον καταυλισμό αντιπροσωπεία από την Αλληλεγγύη για Όλους, η οποία ενίσχυσε τους πρόσφυγες με βασικά είδη υγιεινής (σαμπουάν, οδοντόκρεμες, σερβιέτες, παιδικές πάνες κ.ά.) τα οποία είχαν συγκεντρώσει δομές αλληλεγγύης στην Αττική. “Θέλαμε με έναν τρόπο να φτιάξουμε ένα ανάχωμα στο κλίμα που υπάρχει και πριμοδοτείται από τις τοπικές αρχές” δηλώνει στην «Αυγή» ο Μιχάλης Υδραίος, συντονιστής του κόμβου αλληλεγγύης.
Μιλώντας για τις εικόνες που αντίκρισαν ανέφερε ότι “η κατάσταση είναι απερίγραπτη, ειδικά εκτός του καταυλισμού, όπου ο κόσμος ζει κυριολεκτικά μέσα στη ζούγκλα σε παραπήγματα. Διαβιούν πάνω από 22.000 άτομα στη Μόρια και οι συνθήκες είναι άθλιες. Μιλάμε για μια υγειονομική βόμβα, καθώς ο δήμος έχει να μαζέψει δύο μήνες τα σκουπίδια”. Πίσω από τη στάση αυτή της Πολιτείας θεωρεί πως υπάρχει πολιτική σκοπιμότητα κι ότι η κυβέρνηση θέλει να διαμορφώσει τις χειρότερες δυνατές συνθήκες διαβίωσης, προσδοκώντας ότι θα αποτρέψει άλλους πρόσφυγες από το να έρθουν στη χώρα.
Το προσφυγικό ζήτημα όμως, όπως απέδειξε και η κίνηση επανασύστασης του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί απλοϊκά και με ρατσισμό. Αλλά ούτε και με καθυστερήσεις. Ειδικότερα η κατάσταση στη Μόρια είναι οριακή. “Τα πράγματα είναι επί χίλιες φορές χειρότερα από αυτά που βλέπεις στο Ίντερνετ. Είναι τραγική η καθημερινότητα. Δε μιλάμε για το μακρινό μέλλον. Αν όλο αυτό αφεθεί στην τύχη του για 5-10 μέρες, πολύ φοβάμαι ότι θα έχουμε διάφορα αρνητικά συμβάντα. Ήδη τα φαινόμενα βίας είναι καθημερινά, και από ανηλίκους ακόμη”.
“Δεν υλοποιούνται οι κατάλληλες πολιτικές ώστε να φεύγει ο κόσμος, όπως συνέβαινε με την προηγούμενη κυβέρνηση. Από τους 19.800 που έρχονταν, οι 19.150 έφευγαν, με αποτέλεσμα να δημιουργείται θετικό ισοζύγιο” υπογραμμίζει ο Μιχάλης Υδραίος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου