Το ελληνικό κράτος πολεμά.
Το ελληνικό κράτος βρίσκεται στην μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση μετά την ελληνική κρίση του 87’. Οι 3 κλάδοι των ενόπλων δυνάμεων μαζί με την Αστυνομία και την πυροσβεστική εφαρμόζουν όλα τα σύγχρονα κρατικά δόγματα ταξικής πάλης.
Άλλωστε δεν είναι κάποιο μυστικό «η ιστορία θα γράψει ότι αυτές τις μέρες η πατρίδα μας είναι σε επιχειρήσεις» θα δηλώσει ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Α. Στεφανής[1].
Άλλωστε δεν είναι κάποιο μυστικό «η ιστορία θα γράψει ότι αυτές τις μέρες η πατρίδα μας είναι σε επιχειρήσεις» θα δηλώσει ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Α. Στεφανής[1].
Όλη αυτή η στρατιωτικοποίηση, η καταστολή η ενεργοποίηση των κανόνων εμπλοκής, ο ρόλος των λεσχών εφέδρων, των εθνοφυλάκων και όλου του εθνικού κορμού με όρους καταστολής είναι η σύγχρονη μορφή του Κράτους Άμυνας/Ασφάλειας του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού. Από τα κίτρινα γιλέκα με τους ακρωτηριασμούς, τους βιασμούς και τους βαριά τραυματίες, την Χιλή της εξέγερσης, τους αγνοούμενος, τους νεκρούς και τις βιασμένες γυναίκες, την Κίνα των «κέντρων συμμόρφωσης» ως το χέρι της αστικής Ελληνικής Δημοκρατίας που πέφτει και χτυπά στα σύνορα της αυτούς που περισσεύουν από το σύστημα. Ο πόλεμος εναντίον των προσφύγων και η θωράκιση των συνόρων είναι προϋπόθεση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.
Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε πολιτικά ότι είχε χάσει με την απόβαση των Δυνάμεων Καταστολής σε Λέσβο και Χίο. Καταστέλλοντας τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στον Έβρο πήρε μαζί της όλο το συντηρητικό ξενόφοβο αίσθημα που είχε τόσο καιρό καλλιεργηθεί. Ορίζοντας ως "εχθρό και εισβολέα" τους πρόσφυγες που δημιουργούν οι βρώμικοι πόλεμοι που συμμετέχει ο Ελληνικός Στρατός.
Ταυτόχρονα, επιχειρεί να ταυτίσει τα ελληνικά με τα ευρωπαϊκά σύνορα ώστε να βγει κερδισμένη στον ανταγωνισμό της με το τουρκικό κράτος. Για αυτό αλλά και για να αναβαθμίσει τη θέση της η ελληνική αστική τάξη αναλαμβάνει το ρόλο του εγγυητή της Ευρώπης Φρούριο.
Ταυτόχρονα, επιχειρεί να ταυτίσει τα ελληνικά με τα ευρωπαϊκά σύνορα ώστε να βγει κερδισμένη στον ανταγωνισμό της με το τουρκικό κράτος. Για αυτό αλλά και για να αναβαθμίσει τη θέση της η ελληνική αστική τάξη αναλαμβάνει το ρόλο του εγγυητή της Ευρώπης Φρούριο.
Η εθνική ενότητα ωστόσο και ο εξοπλισμός του εθνικού κορμού δεν μπορεί να γίνει χωρίς την συστημική αριστερά, αλλά όχι μόνο. Από τον αντιπολιτευτικό ΣΥΡΙΖΑ που χειροκροτεί το σφράγισμα των συνόρων και ζητά να ενταχθεί σε συμπολίτευση καθώς υπάρχει βαθύτερη πολιτική συμφωνία στους στρατηγικούς στόχους του ελληνικού κεφαλαίου, έως την πατριωτική αριστερά που εντάσσεται στο εθνικό αφήγημα, απαιτεί την υπεράσπιση των συνόρων και παρουσιάζεται ως ο πιο ένθερμος υπερασπιστής των "εθνικών συμφερόντων".
Ο πόλεμος κατά των Προσφύγων ακριβώς επειδή είναι ταξικός και αλληλοσυνδέεται με τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, γίνεται και από τις δύο πλευρές. Το τουρκικό κράτος συνεργάζεται και συμφωνεί με το ελληνικό στην ουσία. Κάνει διαλογή των προσφύγων που θα στείλει στα ελληνικά σύνορα και κρατά τους Σύριους στην κατοχή του για διαπραγματευτικό χαρτί με την κυβέρνηση Άσαντ. Εργαλειοποιεί το προσφυγικό ζήτημα προκειμένου να βρει πάνω σε ανθρώπινες ψυχές συμμάχους όπως οι ΗΠΑ και η ΕΕ απέναντι στην Ρωσία που του γυρνά την πλάτη.
Από την άλλη το Ελληνικό κράτος σφραγίζει τα σύνορά του απέναντι σε αυτό το κύμα και σταματάει τις αιτήσεις Ασύλου για ένα μήνα προσπαθώντας να μην βρεθεί σε δυσχερέστερη θέση στον ρόλο που του έχει διανεμηθεί αλλά και το ίδιο συνειδητά επιλέξει αυτόν του συνοριοφύλακα, του δεσμοφύλακα και του μαντρόσκυλου της ΕΕ.
Στο εθνικό αφήγημα φυσικά που υφαίνεται καθημερινά στα επιτελεία, τα υπουργεία και τα MME η Ελλάδα είναι μια αμυνόμενη χώρα που δέχεται ασύμμετρο πόλεμο και αμύνεται δίκαια. Σε αυτό το αφήγημα δεν υπάρχουν οι κοινές ασκήσεις Ελλάδας – Τουρκίας[2], τα κοινά αναπτυξιακά Forum[3], οι
Σε αυτές τις συνθήκες μόνη απάντηση υπέρ των λαών δεν μπορεί να είναι άλλη από τον κοινό διεθνιστικό αγώνα των εργαζομένων και τις νεολαίας σε Ελλάδα Τουρκία Βαλκάνια και Μέση Ανατολή.
Χωρίς εθνικισμούς, χωρίς μισαλλοδοξία και με μαζικό αντιπολεμικό κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό.
Για έναν κόσμο χωρίς πολέμους φτώχεια και θάνατο χωρίς εκμετάλλευση αλλά με ειρήνη, φιλία, συνύπαρξη και αλληλεγγύη.
Χωρίς εθνικισμούς, χωρίς μισαλλοδοξία και με μαζικό αντιπολεμικό κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό.
Για έναν κόσμο χωρίς πολέμους φτώχεια και θάνατο χωρίς εκμετάλλευση αλλά με ειρήνη, φιλία, συνύπαρξη και αλληλεγγύη.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
diktiospartakos.blogspot.com
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου