"'Ενα φράγκο τὸ ποτήρι νερό" για τον πρόσφυγα... όσα χρόνια και να περάσουν!

Ἄκουσα σήμερα ἀπὸ ἕναν πρόσφυγα τοῦτο: 

Βγῆκαν κυνηγημένοι σ' ἕνα ἑλληνικὸ νησί. 
Μαγαζιά, σπίτια, πόρτες, παράθυρα, ἔκλεισαν ὅλα μονομιᾶς. 

Αὐτὸς μὲ τὴν γυναίκα του μέσα στὸ κοπάδι. 

Τὸ μωρὸ ἕξι μέρες νὰ τραφεῖ· ἔκλαιγε, χαλνοῦσε τὸν κόσμο. 

Ἡ γυναίκα παρακαλοῦσε γιὰ νερό. 

Τέλος ἀπὸ ἕνα σπίτι τῆς ἀποκρίθηκαν: 

"'Ενα φράγκο τὸ ποτήρι". 

Κι ὁ πατέρας συνεχίζει: 

"Τί νὰ κάνω, κύρ-Στράτη, ἔφτυσα μέσα στὸ στόμα τοῦ παιδιοῦ μου γιὰ νὰ τὸ ξεδιψάσω".

Ο Γιώργος Σεφέρης τα γράφει στο έργο του «Ἕξι νύχτες στὴν Ἀκρόπολη» , αναφερόμενος στον διωγμό της Σμύρνης.

Διάφορες και ομοιότητες με 100 χρόνια διαφορά...

Stefanos Pantos