147 Τάγμα Εθνοφυλακής στο Χαλκειός της Χίου: ένα κολαστήριο για τους φαντάρους!

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ
Υπηρέτησα στο 147 Τάγμα Εθνοφυλακής στο Χαλκειός της Χίου και πραγματικά ζήσαμε και εμείς το κολαστήριο του στρατοπέδου...
Όλα όσα μάθαμε για αυτό το στρατόπεδο το επιβεβαιώσαμε και οι ίδιοι.
Συνεχίζουν ακάθεκτοι την παράδοσή τους να βασανίζουν τον φαντάρο όσο τίποτα άλλο...'
Ολοκληρώναμε τους μήνες με 21-22 υπερεσίες στάνταρ καθώς τα πρωινά χωσίματα ήταν κάτι το ανεπανάληπτο.
Με τα στελέχη να απολαμβάνουν το καφεδάκι τους στα γραφεία τους και πίσω από τα άρματα μάχης για να μην δει ο διοικητής τι γίνεται.
Με φαντάρους να δουλεύουν άυπνοι αφού οι υπηρεσίες βαρούσαν κόκκινο κάθε βράδυ.
Κάποια στιγμή, αφού μείναμε αρκετό καιρό δίχως καμία έξοδο, ούτε μια λόγω κορονοιού, μείναμε 11 φαντάροι για 11 υπηρεσίες.
Λόγω αδειών (15 ημέρες το κάθε γκρουπ) είχαμε εμπλοκή υπηρεσιών 45 ημέρες. Τρία (3) γκρουπ από το μήνα Μάιο μέχρι και 22 Ιουνίου μετά και από καραντίνα και η μόνη σωτηρία για τους φαντάρους που έμειναν εκεί θα ήταν η καινούργια σειρά που θα ξεκινούσε και αυτή τις υπηρεσίες τον Ιούλιο.
Ακούγαμε έξοδο και γελούσαμε ειρωνικά.
Ο Μάιος για κάποιους τελείωσε με 27 υπηρεσίες.
Μόλις 4 έξοδοι.
Από 20 μέχρι 30 και σερί υπηρεσίες.
Ούτε ένα βράδυ 4ωρου ύπνου.
Για κάποιους, για να βγει Μάιος και Ιούνιος δίχως να υπολογίζουν σωματική και ψυχική κούραση καθώς πολλά στελέχη εν μέσω εμπλοκής μας φώναζαν πως έχουμε χαλαρώσει και δεν είμαστε σωστοί στα στρατιωτικά μας καθήκοντα...(κρεβάτια, καθαριότητες, ξύρισμα, γυάλισμα).
Τα πρωινά χωσίματα σε όρχους και δουλειές φυσικά και δε κόπηκαν αφού περίμεναν από 11 φαντάρους που είχαν να κοιμηθούν από 25 μέχρι 30 και μέρες ο καθένας μας να βγάλουμε τη δουλειά.
Με στελέχη που δεν σεβόντουσαν την ψυχική και σωματική κούραση μας που χτυπούσε κόκκινο και το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε για να ξεκουραστούμε έστω μια μέρα να αιτηθούμε ΣΤΕΠ μήπως μας βγάλει έστω και μια μέρα Ελεύθερους Υπηρεσίας.
Τρεις (3) από τους 11 φαντάρους μάλιστα είχαν ζητήσει και ψυχολόγο.
Αντιθέτως κάποιοι απολάμβαναν τον ύπνο τους ως αρχιφύλακες στην κεντρική πύλη τα μεσάνυχτα και το πρωί μας φώναζαν πως εμείς χαλαρώσαμε.
Μόνη έξοδο μας υπηρεσιακά των δύο ωρών 3:30-5:30 που εννοείτε κάποια στελέχη, συνήθως ΟΔΕΠ, θα γκρινιάζαν και θα προσπαθούσαν να μας αλλάξουν γνώμη λέγοντάς μας "για μια ώρα θα κατεβείτε" φυσικά για να γλυτώσουν τη κίνηση.
Εννοείτε πως πάντα φτάναμε 4:00 ακριβώς και είχαμε περίπου στη μία ώρα για να πιούμε ένα καφέ μέχρι 5:15, αλλά τι τους ένοιαζε.
Απαράδεκτη συμπεριφορά Αξιωματικού καθώς νόμιζε ότι είμαστε σκυλιά και μας κυνηγούσε όταν θα πηγαίναμε στο γραφείο του.
Πιστεύω πως θα μπορούσε να βρεθεί μια λύση στην δική μας κόλαση αφού αλλά στρατόπεδα της Χίου έβγαζαν καθημερινά αρκετούς εξοδούχους πηγαίνοντας τους στρατιώτες 1 ημέρα υπηρεσία και 1 έξοδο...
Διάβασα σε ένα άρθρο πως στο 147 ΤΕ Χιου η έξοδος πανηγυρίζετε περισσότερο και από το γκολ του Χαριστέα στο τελικό και όντως ήταν η αλήθεια.
Ελπίζαμε να δούμε έξοδο να ηρεμήσουμε λίγο να πιούμε ένα καφέ να δούμε κόσμο.
Είμαι πανευτυχής που το μαρτύριο μου τελείωσε με το πέρας της θητείας μου νιώθοντας την υποχρέωση να κάνω αυτή την αναφορά για να μάθει ο κόσμος πως είναι η ζωή μέσα σε κάποια στρατόπεδα.
Πραγματικά λυπάμαι όσα παιδιά έμειναν εκεί και θα υποστούν και αυτοί αρκετά...
Εμείς καλούμε τους συναδέλφους να αντιδράσουν.
Να βγουν Παραπονούμενοι και μαζί με το ΔΙΚΤΥΟ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ να διεκδικήσουμε τα Δικαιώματα του Φαντάρου Πολίτη με Στολή.
Συνάδελφοι, γράψτε Επιστολές, συγκροτείστε επιτροπές φαντάρων.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437 

diktiospartakos.blogspot.com 

diktiospartakos@hotmail.com