Γιώργος Μιχαηλίδης
Πολλά γράφτηκαν, ακούστηκαν και μεταδόθηκαν τις τελευταίες ημέρες για όσα συνέβησαν έξω και μέσα στο αστυνομικό τμήμα Κολωνού.
Η συμπεριφορά των αστυνομικών των μηχανοκίνητων ομάδων της ΕΛ.ΑΣ. αλλά και του ίδιου του τμήματος με βάση το υλικό που κυκλοφορεί δικαιολογεί μαζικές ΕΔΕ και τιμωρίες, για τις οποίες ωστόσο δε θεωρεί κανείς ότι θα κινητοποιηθεί η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη ή οι εισαγγελικές αρχές.
Ωστόσο, υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να αναδειχθεί με αφορμή την επικαιρότητα. Όπως προκύπτει από φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και μπορούν εύκολα να διασταυρωθούν μέσα από μια τυπική επίσκεψη στο συγκεκριμένο ΑΤ, ο εισερχόμενος στον χώρο έρχεται σε άμεση οπτική επαφή με ένα μικρό ηρώο πεσόντων αστυνομικών «εν τη εκτελέσει του καθήκοντος». Δύο πλάκες και μερικά πορτραίτα με τα ονόματα των πεσόντων αποτελούν μία διαρκή υπενθύμιση. Όχι απλά και μόνο για τους κινδύνους του επαγγέλματος.
Οι πλάκες που κοσμούν τους τοίχους του ΑΤ Κολωνού τιμούν συνολικά έντεκα σκοτωμένους αστυνομικούς. Όλοι τους έχουν πέσει νεκροί κατά την τριετία 1941-1944, ωστόσο οι εννέα εξ αυτών είναι νεκροί του Δεκέμβρη του 1944. Πρόκειται για μία διαρκή πλην σαφή υπενθύμιση προς τους παλαιότερους αλλά και ένα μάθημα ιστορίας προς τους νέους αστυνομικούς σχετικά με το τι σημαίνει «πεσόντας εν τη εκτελέσει του καθήκοντος». Ποιο ήταν αυτό το καθήκον κατά τον Δεκέμβριο του 1944 και από ποιους κινδυνεύουν να πέσουν οι συνάδελφοι. Φυσικά, όποιος θέλει να κρυφτεί πίσω από το δάκτυλό του σχετικά με τον ρόλο που επιτελούν αυτές οι πλάκες μπορεί να ισχυριστεί ότι οι αστυνομικοί κατά τα Δεκεμβριανά υπηρετούσαν τη νόμιμη κυβέρνηση της χώρας. Πόσο νόμιμη ήταν αυτή η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της χίτες, ταγματασφαλίτες και Βρετανοί είναι μια συζήτηση που θα άξιζε να γίνει αν οι περιπτώσεις των τιμώμενων πεσόντων εξαντλούνταν εδώ.
Όμως, ανάμεσα στα ονόματα που φιγουράρουν στις τιμητικές πλάκες υπάρχει και αυτό του αρχιφύλακα Μιλτιάδη Καλέντζου, πεσόντα, όπως αναγράφεται, στις 13 Σεπτεμβρίου 1944 δηλαδή τότε που η Αθήνα και η Ελλάδα βρίσκονταν υπό γερμανική, ναζιστική κατοχή. Η περίπτωση του Καλέντζου θα μπορούσε ενδεχομένως να ομοιάζει με αυτή του ενδέκατου τιμώμενου προσώπου, του Γεώργιου Μαγριπλή, ο οποίος είναι ο μόνος που σκοτώθηκε το 1941 μαχόμενος εναντίον των Γερμανών στη μάχη της Κρήτης. Αλλά αν ανατρέξει κανείς στις εφημερίδες της εποχής ή σε παλαιότερες εκδόσεις του αστυνομικού σώματος, όπως το περιοδικό Αστυνομικά Χρονικά, μία δεκαπενθήμερη έκδοση της Αστυνομίας Πόλεων, θα πληροφορηθεί ότι η περίπτωση Καλέντζου είναι εντελώς διαφορετική. Πιο συγκεκριμένα, στο τεύχος της 1ης Δεκεμβρίου 1953 (τεύχος 13), ο Μιλτιάδης Καλέντζος, μνημονεύεται ότι «εδολοφονήθη υπό των κομμουνιστών». Μάλιστα στο ΑΤ Κολωνού υπάρχει όχι μόνο αναφορά στην πλάκα αλλά και πορτραίτο του συγκεκριμένου αστυνομικού.
Το ερώτημα που προκύπτει φυσικά είναι στη διάρκεια ποιου καθήκοντος έπεσε ο Μιλτιάδης Καλέντζος, ώστε να τιμάται από μια κρατική υπηρεσία εν έτει 2020. Αν και το ελληνικό κράτος αποφεύγει να γιορτάσει την επέτειο, υπενθυμίζουμε ότι η Αθήνα απελευθερώθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1944 δηλαδή ένα μήνα μετά τον θάνατο του τιμώμενου άνδρα της αστυνομίας. Όπως προκύπτει από τα γεγονότα, εκείνες τις ημέρες του Σεπτεμβρίου εκτυλίσσονταν λυσσαλέες μάχες του ΕΛΑΣ-Αθήνας δηλαδή της αναγνωρισμένης δύναμης της Αντίστασης με τους Γερμανούς και τους συνεργάτες τους στο Παγκράτι και τις γύρω συνοικίες. Εκεί «έπεσαν» πολλοί αρχιφύλακες και άλλοι βαθμοφόροι και μη, οι οποίοι όμως βρίσκονταν στην υπηρεσία της δοσιλογικής κυβέρνησης και των Γερμανών, ναζί κατακτητών.
Για να το πούμε ξεκάθαρα, ένας συνεργάτης των ναζί τιμάται μέχρι και σήμερα σε αστυνομικό τμήμα και κανείς «πατριώτης» ένστολος ως τώρα δεν πρόσεξε ή δεν ενοχλήθηκε από αυτή την λεπτομέρεια γεγονός που πιστοποιεί ότι η συγκεκριμένη τιμητική πλάκα έχει τον στόχο να γαλουχεί και να υπενθυμίζει στους νέους ένστολους αλλά και στους πολίτες που επισκέπτονται το τμήμα ποιοι θεωρούνται ήρωες και ποιοι είναι οι εχθροί τους.
Είναι μετά να απορεί κανείς για τη συμπεριφορά της «εκδημοκρατισμένης» και «επαγγελματικής» ΕΛ.ΑΣ. του Χρυσοχοϊδη απέναντι στον «εχθρό λαό»;
Η αφαίρεση της συγκεκριμένης πλάκας και κάθε ανάλογης πλάκας που υπάρχει σε δημόσιο κτίριο αποτελεί πολιτικό καθήκον για την κομμουνιστική Αριστερά, κάθε δημοκράτη, ελεύθερο άνθρωπο.
*Τις συγκεκριμένες φωτογραφίες αλιεύσαμε από τον λογαριασμό twitter του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Μπογδάνου . Φανταζόμαστε ότι ούτε ο ίδιος πρόσεξε αυτές τις λεπτομέρειες όταν περήφανα φωτογράφιζε και αναρτούσε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου