Ακόμα, και την εποχή του κορωνοϊού με τις εξόδους κομμένες το οικονομικό βάρος δεν είναι αμελητέο. Ενδεικτικά, η μετακίνηση με επιστροφή από μια μονάδα του Έβρου στην Αθήνα και πάλι πίσω κοστίζει κοντά στα 130 ευρώ. Το χαρτζιλίκι των 8,67 ευρώ που δίνεται από τον ελληνικό στρατό σαν μισθός ακόμα και αν μαζευτούν αθροιστικά από τους 9 μήνες δεν αρκούν για να καλύψουν ούτε μια τέτοια μετακίνηση. Και στο σενάριο που θα χρειαστεί να καλύψει τα έξοδα έστω άλλης μιας μετακίνησης για άδεια καταλαβαίνουμε πως το κόστος σκαρφαλώνει με γρήγορους ρυθμούς. Συμπεριλαμβάνοντας τα καθημερινά έξοδα το κόστος τη θητείας σε μια περίπτωση αποφυγής εξόδων, πέραν των βασικών της καθημερινότητας και των μετακινήσεων, ανέρχεται στα 1000 ευρώ. Σε όλα αυτά έχει συμπεριληφθεί το δικαίωμα για δωρεάν μετακινήσεις από και προς την μονάδα ένταξης σου και την μια μετακίνηση άδειας που παρέχονται.
Το δίλημμα για την μεγάλη πλειοψηφία των φαντάρων που ασφυκτιούν οικονομικά μοιάζει να είναι μεταξύ κατάθλιψης λόγω εγκλεισμού ή "χρεωκοπίας". Την ιδία στιγμή που προσλαμβάνονται 15.000 ΕΠ.ΟΠ. και αυξάνονται οι εισακτέοι των στρατιωτικών σχολών, που το ελληνικό κράτος ρίχνει μυθικά ποσά (από τον κόπο των εργαζομένων) στην κούρσα εξοπλισμών τα λεφτά για παροχές για την υποχρεωτική θητεία των φαντάρων περισσεύουν και η υποχρέωση αυτή γίνεται αβάσταχτο βάρος από κάθε άποψη.
Ο μέχρι χθες μαθητής που η οικογένεια του χρυσοπλήρωνε τα φροντιστήρια ή ο νέος που άφησε τις σπουδές, την δουλειά του ή την ανεργία για να εκπληρώσει την θητεία του δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν αναλώσιμος πελάτης από τις εταιρείες μεταφορών και το στρατιωτικό κατεστημένο. Μετά από δέκα χρόνια κρίσης είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να διεκδικηθεί και να επιβληθεί η αύξηση του μισθού του φαντάρου και οι δωρεάν μετακινήσεις του εκτός νομού για όσες φορές αυτό χρειαστεί.
Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση ανακύπτει και άλλο ένα ζήτημα για την περίοδο μετά τις γιορτές. Οι ΕΣΣΟ του 2020 υπηρετούν την θητεία τους σε μια πρωτόγνωρη συνθήκη που φέρνει ο κορονοίος. Η επιβολή των lockdown, ένα μέτρο που μετά από τόσο καιρό εφαρμογής η κυβέρνηση της ΝΔ με συναίνεση από το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα είχε διπλή χρήση. Μέσω του αυταρχισμού και της αστυνομοκρατίας να αντικατασταθεί από την μια η αναγκαία ενίσχυση του διαλυμένου συστήματος υγείας και μια πολιτική πρόληψης μέσω μαζικής διεξαγωγής τεστ απέναντι στην πανδημία και από την άλλη να σιγήσουν οι ανεπιθύμητες φωνές του αγώνα, της διεκδίκησης της εργατικής τάξης και του λαού και των πρωτοπόρων φωνών τους, δημιούργησε νέα δεδομένα και για τις εξόδους των φαντάρων. Η παραχώρηση εξόδου ή όχι είναι στην κρίση του διοικητή κάθε μονάδας. Έτσι, με εντολή των διοικητών σε αρκετές μονάδες και στρατόπεδα δεν έχει δοθεί ούτε μια έξοδος από την αρχή της θητείας των τελευταίων ΕΣΣΟ.
Με γνώση των υγειονομικών κινδύνων δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε την ανάγκη για την ψυχολογία του φαντάρου να αλλάξει παραστάσεις, πέραν του στρατοπέδου και του κίνδυνου να βρεθεί αντί για εξοδούχος να εκτελεί κάθε είδους αγγαρεία ή να βρίσκεται συνέχεια κλεισμένος στους ίδιους τέσσερις τοίχους. Με όλα τα μέτρα προστασίας, για να μην υπάρξει διασπορά του ιού στο στρατόπεδο ή ανάποδα, και αν είναι αναγκαίο και με κατανομή των φαντάρων να παρέχονται οι προβλεπόμενες έξοδοι για κάποιες μέρες του μήνα (αυτό να το διατυπώσουμε έτσι ή να πούμε για όλες).
Δεν μπορεί να περάσει ένα διάστημα μηνών μέχρι
την άρση του lockdown ή την χορήγηση αδειών για να βρεθούμε εκτός στρατοπέδου
και της ασφυκτικής στρατιωτικής ζωής. Στεκόμαστε δίπλα σε κάθε φωνή που μάχεται
ενάντια στην κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας και της κρίσης. Από την πλευρά
μας διεκδικούμε να μην γίνει η κυβερνητική πολιτική μια καθημερινότητα για τους
φαντάρους με επιπλέον ψυχολογική πίεση δίπλα στην έξαρση του εθνικισμού και του
αυταρχισμού στον στρατό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου