Δήλωση Αλληλεγγύης του καθηγητή Σεραφείμ Σεφεριάδη στο ΔΙΚΤΥΟ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

Μείζον και πρόδηλο πρόβλημα της εποχής που διανύει ο πολιτικός βίος της χώρας αποτελεί η συρρίκνωση των μηχανισμών λογοδοσίας των διάφορων μορφών εξουσίας. Η απόπειρα συστηματικής σίγασης των πάσης φύσεως αντιπολιτευόμενων φωνών που εγείρονται για να καταγγείλουν ατοπήματα και αυθαιρεσίες, εξυφαίνουν τη δυστοπική προοπτική μιας «δημοκρατίας» μόνο κατ’ όνομα, μιας «δημοκρατίας χωρίς το δήμο».

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η δίωξη του Νίκου Χαραλαμπόπουλου και της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων ‒μια προσπάθεια συκοφάντησης και φίμωσης του αντιπολεμικού κινήματος, της συλλογικότητας που έλλογα και δημιουργικά αναδεικνύει τα προβλήματα των στρατευμένων. Παρόμοιες πρακτικές προσβάλλουν βέβαια ατομικά δικαιώματα και καταπατούν συνταγματικά κατοχυρωμένες ελευθερίες, αντανακλούν όμως και μια προσπάθεια απονομιμοποίησης της αντίστασης στο αντιδημοκρατικό κατήφορο. Πρόκειται για εξέλιξη εξόχως ανησυχητική, ιδιαίτερα γιατί εμφανίζεται στο ευαίσθητο χώρο του στρατού.

Συνάγεται ότι αθώωση του Νίκου Χαραλαμπόπουλου δεν αφορά μόνο τον ίδιο. Αφορά επίσης ‒και κυρίως‒ τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την ίδια την έννοια της ελευθερίας και των δικαιωμάτων. Η πολιτεία δεν πρέπει επ’ ουδενί να αποδεχτεί μια πορεία ακύρωσης της μόνης δυνατής διεξόδου από τη ζοφερή ατραπό ενός «κράτους εξαίρεσης»: αυτήν της συλλογικής αντίστασης σε φαινόμενα υπέρβασης εξουσίας. Ο Νίκος Χαραλαμπόπουλος πρέπει να αθωωθεί τόσο για λόγους που τον αφορούν προσωπικά (ο καυτηριασμός των κακώς κειμένων του δημόσιου βίου όχι μόνο «συκοφαντική δυσφήμηση» δεν αποτελεί, αλλά συνιστά κεντρικό καθήκον και τεκμήριο πολιτειακής ευσυνειδησίας), όσο και για λόγους με κρίσιμο πολιτικό συμβολισμό.

Σεραφείμ Ι. Σεφεριάδης

Αν. Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης

Πάντειο Πανεπιστήμιο