Προκήρυξη του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Εργαζόμενοι/ες
Ακόμη δεν βγήκαμε από την πανδημία και βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την επίθεση σε ζωτικές εργατικές καταχτήσεις αιώνων, μέσω του νομοσχέδιου-τερατούργημα της κυβέρνησης της ΝΔ για τα εργασιακά.
Η αντεργατική ατζέντα με απλά λόγια
Καταργείται το 8ωρο και γίνεται 10ωρο ή/και 12ωρο. Αυξάνονται οι υπερωρίες (απλήρωτες ή σχεδόν τζάμπα). Υποβαθμίζονται οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε όφελος των Ατομικών. Οι απολύσεις γίνονται πιο «εύκολες», ενώ διευρύνεται η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Χτυπιέται το δικαίωμα στην απεργία και φακελώνεται η συνδικαλιστική ένταξη.
Κλέβουν κόπο και εισόδημα από την εργατική τάξη
Με τα μέτρα αυτά αυξάνεται η απλήρωτη εργασία, η κλοπή κόπου, πλούτου και εισοδήματος από εργαζόμενους/ες για να φουσκώσουν και άλλο οι τσέπες όσων «κατέχουν χίλιες φορές το περιττό». Όταν η επιπλέον του ωραρίου εργασία πληρώνεται ως «κανονική», αυτό τα λέει όλα.
Περισσότερος χρόνος στον εργοδοτικό ζυγό, στη μηχανή του κέρδους
Το κρυμμένο μυστικό της καπιταλιστικής παραγωγής είναι ακριβώς εκείνο το τμήμα του παραπανίσιου χρόνου εργασίας από τον αναγκαίο χρόνο για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης. Αποτελεί το μέτρο της καπιταλιστικής ληστείας και εκμετάλλευσης. Σε μια εποχή που η παραγωγικότητα έχει πολλαπλασιαστεί, που υπάρχει η δυνατότητα για μεγάλη μείωση του χρόνου εργασίας, κεφάλαιο και κυβερνήσεις, αυξάνουν το χρόνο εργασίας
Μείωση και έλεγχος από το κεφάλαιο του εξω-εργασιακού ελεύθερου χρόνου
Με τα ωράρια-λάστιχο, την κατάργηση της διάκρισης ανάμεσα σε εργασιακό και εξω-εργασιακό χρόνο μέσω της «διευθέτησης του χρόνου εργασίας» (ω! τι ωραίες λέξεις από πρόστυχους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου!), με την περαιτέρω κατάργηση των αδειών, επιχειρούν την πλήρη υποδούλωση της εργατικής τάξης, ελέγχοντας και όποιον ελεύθερο χρόνο μας έχει απομείνει. Αντί για πραγματικά ελεύθερο χρόνο για κοινωνική ζωή και συλλογικό πολιτισμό, αυτός μετατρέπεται σε αγχωτικό διάλειμμα μιας αέναης εργασιακής διαδικασίας και ανασφάλειας.
Αναμέτρηση με όρους εργατικής πολιτικής απέναντι στην αστική επίθεση
Η επίθεση της κυβέρνησης είναι πολιτική. Αφορά την καρδιά του κοινωνικού ζητήματος της εποχής μας. Πολιτική πρέπει να είναι και η απάντηση του εργατικού κινήματος σε όλες τις εκφράσεις του. Από τις πολιτικές δυνάμεις της κομμουνιστικής αριστεράς ως τα συνδικάτα και από τη μαχόμενη νεολαία ως τους ανέργους, η πάλη για να μην περάσει, να μην κατατεθεί το αντεργατικό νομοσχέδιο, για την υπεράσπιση του σταθερού ωραρίου, πρέπει να συνδεθεί με το στόχο για μείωση στις 30 ώρες εργασίας τη βδομάδα, με αύξηση των αποδοχών και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους. Η πολιτική απάντηση πρέπει να δοθεί με αντικαπιταλιστικό μέτωπο και πρόγραμμα, με εργατικό ξεσηκωμό και κίνημα ανατροπής. Όχι με κοινοβουλευτικούς δεκάρικους, με εκλογική αναμονή «αριστερών κυβερνήσεων» που θα κάνουν τα ίδια, με νομικά διαβήματα, με κοινοβουλευτικοποίηση του κινήματος και των συνδικάτων. Όχι με τις συνήθεις ηττοπαθείς τακτικές.
Αγώνες στα χέρια των εργαζομένων
Δεν περιμένουμε από τη ΓΣΕΕ που εδώ και χρόνια έχει παραδώσει τα όπλα και έχει γίνει ορντίναντσα της κυβέρνησης και των εργοδοτών. Είναι απαράδεκτη η στάση αναμονής και ο περιορισμός σε εθιμικές αντιδράσεις «την ημέρα της κατάθεσης». Δε δίνει απάντηση η κάλπικη αντιπολίτευση ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ. Ο αγώνας πρέπει να περάσει στα χέρια των εργαζομένων και των μαχόμενων σωματείων, όχι στα παζάρια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.
Οργανωνόμαστε στους χώρους δουλειάς με τα πρωτοβάθμια συνδικάτα και τις επιτροπές αγώνα.
Πρώτο βήμα πρέπει να είναι η απεργία στις 3 Ιούνη και να ακολουθήσει απεργιακή κλιμάκωση.
Καλούμε σε συντονισμένη προσπάθεια αριστερών, αντικαπιταλιστικών, κομμουνιστικών, μαχόμενων δυνάμεων για πανεργατική απεργιακή κλιμάκωση με στόχο την ανατροπή του νόμου.
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου