Παρασκευή 18 Ιουνίου 2021

ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΗ

40 μέρες μετά τη δολοφονία της Καρολάιν ο γυναικοκτόνος, Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, ομολογεί. Η λύση μπορεί να ήταν μπροστά στα μάτια της αστυνομίας, ωστόσο το αφήγημα του θύτη δύσκολα έσπαγε. Ίσως να φταίει το επάγγελμά του, ίσως η καλή κοινωνική του θέση, ίσως η τάση του «είναι πολύ καθώς πρέπει και αποκλείεται». Δεν ήταν βλέπετε και ο γεωργιανός που έσπευσαν να συλλάβουν, χωρίς να έχει καμία σχέση με το φόνο.
Άλλη μία γυναικοκτονία προστείθεται στον τεράστιο αυτό κατάλογο. Και αυτό ΓΙΑΤΙ? Γιατί η δολοφονημένη έψαχνε τρόπο να φύγει από το σπίτι μαζί με το παιδί. Το ίδιο βράδυ μάλιστα έψαχνε ξενοδοχείο σε γνωστή εφαρμογή, ώστε να ξεφύγει από τον καταπιεστή και μετέπειτα δολοφόνο της. Κάτι που αν κατάφερνε, σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο της κυβέρνησης, ο γυναικοκτόνος θα δικαιούνταν τη συνεπιμέλεια του παιδιού. Το πραγματικό ΓΙΑΤΙ όμως είναι πως αυτός θεωρούσε πως η γυναίκα του τού ανήκει, πως είναι αυτός που έχει το δικαίωμα να καθορίσει τη ζωή της… μέχρι το τέλος.
Μόνο οργή και θλίψη μας γεμίζει αυτό το έγκλημα. Αυτό που με το χειρότερο τρόπο προσπάθησε να εκμεταλλευτεί η κυβέρνηση και διάφορες ακροδεξιές φωνές. Το αντιμετώπισαν ως μια ευκαιρία για αυστηροποίηση των ποινών, για επαναφορά της κουβέντας για οπλοκατοχή, για άπλετο ξενοφοβικό και ρατσιστικό δηλητήριο για τους ξένους που έρχονται και μας αυξάνουν την εγκληματικότητα.
Δεν είναι οικογενειακή τραγωδία, τραγωδία είναι η εμφυλη βία. Σε ένα κόσμο που τρέχει να ξεπλενει το θύτη, που δεν τον νοιάζει πως θα αλλάξει στερεότυπα και συμπεριφορές, σε έναν κόσμο που υπάρχουν γυναίκες που πέφτουν νεκρές, άγρια δολοφονημένες, από σύντροφο, πατέρα, αδελφό,σ’ έναν κόσμο που έστω και μια βιώνει βία, φοβάται, πονάει, που γυναίκες κινδυνεύουν, που υπάρχουν επιζώσες που ζουν με μνήμες, στο άκουσμα της είδησης, γυναίκες που υπήρξαν θύματα έμφυλης βίας, κακοποιημένες που λένε «Θα μπορούσε να ήμουν εγώ», πάντα θα λέμε, θα φωνάζουμε δυνατά
"ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ, ΚΑΜΙΑ ΛΙΓΟΤΕΡΗ"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου