Γιώργος Κρεασίδης
Με το διάγγελμα Μητσοτάκη την περασμένη Δευτέρα για υποχρεωτικούς εμβολισμούς, ξεκινώντας από τις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων και τους υγειονομικούς, η κυβέρνηση συνεχίζει τον κατήφορο της χρεοκοπημένης πολιτικής της για τον κορονοϊό. Τη στιγμή που είναι αναγκαίος ο καθολικός εμβολιασμός και άρα μια αξιόπιστη εκστρατεία ενημέρωσης που θα πείσει όσους διστάζουν, η κυβέρνηση ανακοινώνει πολιτική υγείας… με διακρίσεις, στέρηση μισθού και απειλές απολύσεων για όσους δεν έχουν εμβολιαστεί.
Ο Κ. Μητσοτάκης προσπάθησε να εμφανίσει την κυβέρνηση αποτελεσματική, αλλά τα κρούσματα από τη μετάλλαξη Δ αυξάνονται ραγδαία, ενώ ο εμβολιασμός μόλις που ξεπερνά το 40%. Στην πραγματικότητα είναι οι αντιλαϊκές επιλογές της, όπως συμβαίνει σε όλη την ΕΕ και όχι μόνο, που οδηγούν σε νέα έξαρση. Ο τουρισμός και φέτος άνοιξε χωρίς ουσιαστικό έλεγχο και ιχνηλάτηση κρουσμάτων, οι χώροι εργασίας και τα μέσα μαζικής μεταφοράς λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές του ιού, συνέπεια της κυβερνητικής προτεραιότητας για την επιχειρηματική κερδοφορία. Το πρόγραμμα εμβολιασμού καθυστερεί λόγω της κυβερνητικής αναποτελεσματικότητας και των αντιφατικών δηλώσεων ή οδηγιών. Χωρίς να ξεχνά κανείς και την ανοχή στο σκοταδισμό της Εκκλησίας.
Σε αυτές τις συνθήκες στις 9 Ιούλη ο ΠΟΥ ανακοίνωσε ότι η έξαρση της πανδημίας οφείλεται σε τέσσερις βασικές αιτίες, τη φύση του ιού και τις μεταλλάξεις του, την αυξανόμενη κινητικότητα, τα λάθος μέτρα όπως το οριζόντιο λοκ ντάουν σε συνδυασμό με ανεπάρκειες της πολιτικής δημόσιας υγείας και τις ανισότητες στον εμβολιασμό.
Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά απαντά με κρατικό αυταρχισμό. Η επιλογή του υποχρεωτικού εμβολιασμού δένει με την προπαγάνδα περί ατομικής ευθύνης. Όμως όπως και οι μάσκες, ο εμβολιασμός δεν είναι ένα μέτρο που θα εξαφανίσει άμεσα τον κορονοϊό, αλλά θα περιορίσει την εξάπλωση και κυρίως την έντασή του, ώστε να αποσυμφορηθεί το δημόσιο σύστημα υγείας. Η ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας αποτελεί το κλειδί.
Πίσω από το αυταρχικό διάγγελμα η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί να κρύψει τις βαριές ευθύνες της. Απειλούνται με συνέπειες οι υγειονομικοί αν δεν εμβολιαστούν μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, όταν τα στοιχεία που φέρνουν στο φως για τους εμβολιασμένους μέχρι σήμερα οι συνδικαλιστικές ομοσπονδίες του κλάδου ΟΕΝΓΕ και ΠΟΕΔΗΝ, αναφέρουν ποσοστά που ξεπερνούν το 80%. Δηλαδή μέχρι το Σεπτέμβρη δεν θα υπάρχει πρακτικά εκκρεμότητα. Αντίστοιχα στους εκπαιδευτικούς που μάλλον θα είναι ο επόμενος κλάδος, το ποσοστό είναι ήδη 73% σύμφωνα με πηγές του Υπουργείου Παιδείας. Στοχοποιούνται οι υγειονομικοί που εργάζονται κάτω από τεράστια πίεση, με συνεχείς εφημερίες και νυχτέρια, χωρίς ρεπό και άδειες, καλύπτοντας οριακά τις τραγικές ελλείψεις προσωπικού από μια κυβέρνηση που ούτε και τα ελάχιστα μέτρα που είχε εξαγγείλει στην αρχή της πανδημίας δεν υλοποιεί (βλέπε σελίδα 15). Υποκριτικά ο Μητσοτάκης ανακοινώνει υποχρεωτικό εμβολιασμό όσων φροντίζουν ευπαθείς ομάδες, αλλά δεν συζητά ένταξή τους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα, ενώ απέφυγε κάθε αναφορά στη μετατροπή του ΕΣΥ σε σύστημα μίας νόσου ουσιαστικά, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα σε πάσχοντες, ειδικά όσους ανήκουν στα λαϊκά στρώματα.
Ο αναγκαίος καθολικός εμβολιασμός δεν μπορεί να προχωρήσει με διοικητικά μέτρα, απαγορεύσεις και πρακτικές εξαγοράς, όπως τα 150 ευρώ για νέους. Πολύ περισσότερο από μια κυβέρνηση που τροφοδοτεί τον σκεπτικισμό και τον φόβο απέναντι στα εμβόλια και τη δημόσια πολιτική υγείας με την ταύτισή της με τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τη σύγχυση που καλλιέργησε.
Σε αυτή τη φάση ο κρατικός αυταρχισμός αλληλοτροφοδοτείται από το λεγόμενο «αντιεμβολιαστικό κίνημα» που όπως φάνηκε από τις συγκεντρώσεις της Τετάρτης ηγεμονεύεται από παράγοντες της δεξιάς, της ακροδεξιάς και παραθρησκευτικές οργανώσεις. Αυτό το πολιτικό φάσμα δεν επιλέγει για πολλούς λόγους να συγκρουστεί με τη ΝΔ σε θέματα όπως η Συμφωνία των Πρεσπών, ενώ επιχειρεί να αναδιοργανωθεί πατώντας στη δυσαρέσκεια για τη διαχείριση της πανδημίας. Βέβαια απουσίαζε από κάθε διεκδίκηση δημόσιου συστήματος υγείας, υπεράσπισης των δημοκρατικών ελευθεριών, αλλά και των εργαζομένων και όσων χτυπήθηκαν οικονομικά. Η άρνηση των εμβολίων δεν αφορά κάποιου είδους σκεπτικισμό ή την αντίθεση στις πολυεθνικές. Γι αυτό και απουσιάζουν παντελώς σχετικά αιτήματα, ενώ για την δημόσια υγεία όλα επαφίενται στο… θέλημα θεού. Αυτά είναι βολικά για την κυβέρνηση που απαλλάσσεται από την πίεση για ενίσχυση του ΕΣΥ και βρίσκει άλλοθι για την αποτυχημένη πολιτική της στους «αντιεμβολιαστές». Αυτές οι τάσεις εύκολα καπελώνουν μια αντισυστημική κριτική, που αναφέρεται στη «βιοπολιτική» και από την οποία απουσιάζει το κεφάλαιο, η κερδοσκοπία του και η εκμετάλλευση της εργασίας.
Ο αναγκαίος καθολικός εμβολιασμός πάει μαζί με ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας
Γεγονός παραμένει ότι μόνο με εξαντλητική ενημέρωση πάνω στα ερωτήματα, στηριγμένη σε επιστημονικά δεδομένα και με ουσιαστική και ανοικτή συζήτηση, μπορεί με κινητοποίηση στη βάση της κοινωνικής ευθύνης να επιτευχθεί ο καθολικός εμβολιασμός. Παράλληλα χρειάζεται η διεκδίκηση ενός αποτελεσματικού μαζικού προγράμματος εμβολιασμού με ταυτόχρονη ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και της δυνατότητάς του να προσφέρει Πρωτοβάθμια Φροντίδα (ΠΦΥ). Χωρίς ποτέ να λησμονιέται ότι δεν φτάνει μόνο το αποτελεσματικό εμβόλιο ή φάρμακο, αλλά απαιτείται μια ολιστική προσέγγιση για την υγεία, με τη διασφάλιση πρόληψης, διάγνωσης και περίθαλψης μέσα από ένα ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας. Πρόκειται για ζωτικής σημασίας διεκδικήσεις που βρίσκονται απέναντι από τον κρατικό αυταρχισμό, αλλά και τον ατομισμό που βλέπει μόνο προσωπικές επιλογές κι όχι την κοινωνική διάσταση της υγείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου