Ούλωφ Πάλμε 2-4
Προβολή αντιπολεμικής ταινίας και συζήτηση: Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου η οικογένεια του δωδεκάχρονου Ιβάν ξεκληρίζεται από τους Ναζί. Ο Ιβάν, θέλοντας να πάρει εκδίκηση, επιθυμεί να καταταγεί στο στρατό ως ανιχνευτής. Είναι ένα παιδί που αντί να συνεχίσει το σχολείο του βιώνει τη γρήγορη ενηλικίωση λόγω της φρίκης του πολέμου.
Η ταινία "Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν" (1962) είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Αντρέι Ταρκόφσκι. Αποτελεί ένα συγκλονιστικό αντιπολεμικό φιλμ ενηλικίωσης που έβαλε στον παγκόσμιο κινηματογραφικό χάρτη τον σπουδαίο Σοβιετικό σκηνοθέτη.
Η προβολή θα πραγματοποιηθεί στο ισόγειο της Α' ΦΕΠΑ την Τετάρτη 13/3, 8.30 μ.μ. Θα ακολουθήσει συζήτηση για τον πόλεμο.
ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΗΣΥΧΙΑ. ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΡΑΨΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!
Όλος ο κόσμος διεθνώς παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τι συμβαίνει στην Ουκρανία. Η συζήτηση επικεντρώνεται στην επέμβαση του ρωσικού κράτους στην Ουκρανία και στις όποιες επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό το γεγονός. Το διάγγελμα του Πούτιν τα ξημερώματα της Πέμπτης 24/2 προμήνυε τα γεγονότα που ακολούθησαν. Μετά από λίγα λεπτά ο ρωσικός στρατός από διάφορες πλευρές, από ξηρά, θάλασσα και αέρα, άρχισε να σφυροκοπά τις μεγάλες πόλεις της Ουκρανίας, ενώ η εισβολή συνεχίζεται ακόμα.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία αφήνει όλα τα δεδομένα ανοιχτά για το πως θα εξελιχθεί η κατάσταση. Από την πρώτη μέρα ο άμαχος πληθυσμός πληρώνει τις συνέπειες άλλου ενός πολέμου για τα συμφέροντα των λίγων. Τρομοκρατία, φτώχεια, θάνατοι αμάχων, μαζική μετανάστευση είναι κάποιες από αυτές. Οι αιτίες του γεγονότος δεν είναι πρόσκαιρες, ούτε μονόπλευρες. Ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει δεν αφορά τίποτα άλλο πέρα από τους αστικούς ανταγωνισμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ-Ρωσίας.
Καταρχάς, καταδικάζουμε τον πόλεμο που κήρυξε η Ρωσία. Η επέμβαση δεν γίνεται για να προστατευτούν οι κάτοικοι του Ντονμπάς, οι οποίοι έχουν αποφασίσει να αποσχιστούν από το ουκρανικό κράτος ήδη από το 2014. Αντίθετα, περιλαμβάνει όλη την ουκρανική επικράτεια και γίνεται για δύο βασικούς λόγους. Αφενός, για την αποτροπή της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και τη δημιουργία ΝΑΤΟϊκών βάσεων κάτω από τη Ρωσία και, αφετέρου, για την αναβάθμιση της ρωσικής ολιγαρχίας και τον έλεγχο των παραγωγικών, εμπορικών και ενεργειακών δρόμων της γύρω περιοχής (π.χ. βιομηχανικές περιοχές στο Ντονμπάς, στρατηγικά λιμάνια, δίοδος αγωγού ρωσικού φυσικού αερίου).
Από την άλλη, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ εδώ και χρόνια υποδαυλίζουν την αντιπαράθεση Ρωσίας-Ουκρανίας, αμφισβητώντας προηγούμενες διακρατικές συμφωνίες για την ουδετερότητα της Ουκρανίας. Από το 2014 έχουν αποσταθεροποιήσει μια ολόκληρη περιοχή, όπου με καθοδηγούμενο πραξικόπημα τοποθέτησαν κυβερνήσεις-μαριονέτες για να περιοριστούν η πολιτική και οικονομική επιρροή του ρωσικού καθεστώτος και να εγκατασταθούν ΝΑΤΟικές βάσεις κάτω από τη Ρωσία. Τα γεγονότα αυτά είναι συνέχεια της αντιδραστικής αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής που μπροστά στη διασφάλιση της δικής της ηγεμονικής θέσης προκαλεί πολέμους, πραξικοπήματα και επεμβάσεις στην εσωτερική πολιτική δεκάδων χωρών.
Οι εγκάθετες ουκρανικές κυβερνήσεις από το 2014 και έπειτα περιόρισαν τη χρήση της ελευθερίας του λόγου και απονομιμοποίησαν διάφορα κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως το ΚΚ Ουκρανίας, δεν αναγνώρισαν την απόσχιση του Ντονμπάς αλλά και της Κριμαίας, η οποία έχει αποφασίσει την προσάρτηση της στη Ρωσία. Επίσης, δεν αναγνωρίζονται οι μειονότητες και δεν επιτρέπεται να μιλάνε τη μητρική τους γλώσσα. Παράλληλα, η περιοχή της Ανατολικής Ουκρανίας έχει μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη από την ουκρανική κυβέρνηση, η οποία για αυτόν τον σκοπό έχει ενσωματώσει στον στρατό μισθοφορικά νεοναζιστικά τάγματα εφόδου, όπως το Τάγμα Αζόφ, που λεηλατούν, τρομοκρατούν και δολοφονούν άμαχο πληθυσμό και μειονότητες.
Με αφορμή την εισβολή της Ρωσίας οι ΗΠΑ συσπείρωσαν γύρω τους όλους τους συμμάχους τους ακόμα και αυτούς που μέχρι τώρα κρατούσαν ουδέτερη στάση στο ζήτημα αποφασίζοντας για οικονομικές κυρώσεις απέναντι στη Ρωσία αλλά και την οικονομική και στρατιωτική στήριξη στην κυβέρνηση Ζελένσκι. Αρχικά έστειλαν πολεμοφόδια, ενώ η ΕΕ συζητά την αποστολή μαχητικών αεροσκαφών και πιλότων, γεγονότα τα οποία θα μπορούσαν εν δυνάμει να πυροδοτήσουν έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο. Παράλληλα, σχεδόν όλα αυτά τα κράτη αποφάσισαν την ανανέωση και την αναβάθμιση των οπλικών τους συστημάτων. Και μάλιστα όλα αυτά συμβαίνουν σε μία συγκυρία που η ανεργία, οι αυξήσεις των τιμών, η πανδημία και η οικονομική κρίση επελαύνουν.
Η Ελλάδα, συγκαταλέγεται στα κράτη που στήριξαν την κυβέρνηση Ζελένσκι, αποστέλλοντας οπλισμό και πυρομαχικά. Μάλιστα, αποτελεί στρατηγικό στόχο της Ρωσίας, καθώς πολλές βάσεις του ΝΑΤΟ βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια. Το ελληνικό κράτος επιδιώκει έναν αναβαθμισμένο γεωπολιτικό και οικονομικό ρόλο, στην περιοχή μας και διεθνώς, και για αυτό είναι εναρμονισμένη με την πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, θέτοντας σε κινδύνους τον λαό.
Οι λαοί δεν παραμένουν θεατές σε αυτή την ιστορία. Η ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση βαραίνει όλες τις βασικές πλευρές με το δικό τους αυτοτελή τρόπο. Δεν εμπιστευόμαστε κανένα αστικό κράτος, κανέναν διακρατικό σχηματισμό. Στην Ελλάδα και διεθνώς πραγματοποιούνται πρωτόγνωρες για την εποχή μας αντιπολεμικές κινητοποιήσεις. Μέχρι και στη Ρωσία σημαντικό τμήμα του κόσμου διαδηλώνει ενάντια στον πόλεμο, βιώνοντας σκληρή καταστολή από το καθεστώς του Πούτιν. Όπως πάντα, έτσι και τώρα στους πολέμους του κεφαλαίου μόνη ελπίδα είναι να βγουν οι λαοί στο προσκήνιο με κατεύθυνση την ανάπτυξη μαζικού αντιπολεμικού, διεθνιστικού κινήματος.
• Όχι στους ανταγωνισμούς Ρωσίας-ΗΠΑ/ΕΕ/ΝΑΤΟ. Δεν πολεμάμε για τα συμφέροντα τους!
• Αλληλεγγύη στο λαό της Ουκρανίας. Να σταματήσει ο πόλεμος της Ρωσίας. Να πέσει ο ακροδεξιός Ζελένσκι από το λαό.
• Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο. Να μην σταλούν ούτε εξοπλισμός, ούτε ανθρώπινο δυναμικό.
• Να κλείσουν οι βάσεις του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα. Έξω από το ΝΑΤΟ.
• Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες, όχι για τον πόλεμο και τους εξοπλισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου