Η δεύτερη νίκη του Παύλου Φύσσα
Καθαρογράφτηκε η δικαστική απόφαση για τη Χρυσή Αυγή. 12.746 σελίδες με συντριπτικά στοιχεία για την εγκληματική οργάνωση και την ηγεσία της.
Η πολυαναμενόμενη απόφαση του Α’ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων που καταδίκασε την ηγεσία και τα στελέχη της Χρυσής Αυγής τελικά καθαρογράφτηκε. Το κείμενο αυτό αποτελεί μια επιβεβαίωση για την εξαιρετική επιμέλεια της σύνθεσης του δικαστηρίου (πρόεδρος Μαρία Λεπενιώτη, μέλη Ανδρέας Ντόκος και Γεσθημανή Τσουλφόγλου) που επί πεντέμισι χρόνια εξέτασε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση.
Από την τεράστια έκτασή του που φτάνει τις 12.746 σελίδες δημοσιεύουμε σήμερα μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα, τα οποία αναφέρονται στη ναζιστική συγκρότηση της οργάνωσης ως κινήτρου για την εγκληματική της δράση, στην ιεραρχημένη της δομή, στον ειδικό ρόλο του Αρχηγού και της ηγεσίας, καθώς και στους λόγους για τους οποίους δεν έγιναν δεκτές οι περισσότερες αιτήσεις αναστολής των ποινών.
Το περιεχόμενο της ιστορικής απόφασης έχει ιδιαίτερη σημασία αυτή την περίοδο που οι φυλακισμένοι χρυσαυγίτες διεκδικούν αναστολή έκτισης της ποινής τους, ενώ κάποια καταδικασμένα πρωτοπαλίκαρα του Μιχαλολιάκου επιδιώκουν τώρα να πολιτευτούν ως… αντιναζιστές. Αναμένεται και ο επίσημος ορισμός της εκδίκασης σε δεύτερο βαθμό κατά τις αρχές του καλοκαιριού.
Ακολουθούν τα αποσπάσματα της απόφασης.
1. Η ναζιστική ιδεολογία
«Η Χρυσή Αυγή ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ως ολιγάριθμη ομάδα εθνικοσοσιαλιστικής επιμόρφωσης, με επικεφαλής τον κατηγορούμενο Νικόλαο Μιχαλολιάκο, η οποία στη συνέχεια μετεξελίχθηκε σε πολιτικό σχηματισμό κατά τα πρότυπα του Γερμανικού Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος με την επωνυμία Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή. Η ναζιστική ιδεολογία της οργάνωσης αποτυπώνεται σε έγγραφα της ίδιας της οργάνωσης από ιδρύσεώς της. […]
Η ναζιστική αυτή ιδεολογία δεν άλλαξε από το 1992, ούτε οι υποστηρικτές αυτής απομακρύνθηκαν, όπως αβάσιμα οι κατηγορούμενοι ισχυρίζονται. Τούτο άλλωστε σαφώς προκύπτει από δηλώσεις, έγγραφα, φωτογραφίες, βίντεο, ναζιστικά σύμβολα, ναζιστικό χαιρετισμό, ομιλίες εντός των γραφείων, αλλά και δημόσια, όπως ενδεικτικά:
● Απόσπασμα δημοσιεύματος στην εφημερίδα “Χρυσή Αυγή” της 6.4.2006 με θέμα “Εθνικιστές ή ναζιστές;”. […]
● Δηλώσεις του κατηγορούμενου Νικολάου Μιχαλολιάκου: “Αν υπήρχαν σήμερα ναζί ίσως να ήμαστε και μαζί”. “Είμαστε χρυσαυγίτες εθνικοσοσιαλιστές όποτε και όταν πρέπει [δίνουμε] τη δική μας μάχη”. “Ναι, ναζιστές είμαστε, προδότες της Ελλάδας δεν είμαστε”. […] “Εγώ αν ζούσα στη Γερμανία του ’33 θα ήμουν μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος και θα αισθανόμουν ιδιαίτερα χαρούμενος γι’ αυτό”. […] “Ναι, είμαστε φασίστες. Τι φοβάστε;” […] “Αυτοί είμαστε. Οι εθνικιστές, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες”. […]
● Αρθρο του κατηγορουμένου Χρήστου Παππά, δημοσιευμένο στο περιοδικό “Χρυσή Αυγή” (2005), όπου αναφέρει: “Στις 30 Απριλίου 1945, ο Αδόλφος Χίτλερ αυτοκτονεί στα υπόγεια της Καγκελαρίας του Βερολίνου… Εξήντα χρόνια μετά, χιλιάδες Συναγωνιστές, όπου Λευκός άνθρωπος σε ολόκληρο τον κόσμο, αγωνίζονται για τη μεγάλη ιδέα της Φυλής”.
● Αρθρο του Γεωργίου Μισιάκα, ο οποίος ήταν εκ των παλαιοτέρων στελεχών του Κόμματος, με μεγάλη δύναμη επιρροής στους οπαδούς του κόμματος και εκπαιδευτής των δοκίμων μελών και ο οποίος υπέγραφε ως Γεώργιος Μάστορας, με το ακόλουθο περιεχόμενο “Η Χρυσή Αυγή είναι ένας ζωντανός πολιτικός οργανισμός [...]”. Θεωρεί πως ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν είναι υπεύθυνος για την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου […] και για το περιβόητο “Ολοκαύτωμα”, γιατί απλούστατα, δεν υπάρχει κανένα “Ολοκαύτωμα”.
● Αρθρο του κατηγορουμένου Ηλία Κασιδιάρη, δημοσιευμένο στην εφημερίδα “Χρυσή Αυγή”, στις 20.4.2011 με τίτλο “Ο Χίτλερ πέρα από την Ιστορία”, όπου χαρακτηρίζει τον Χίτλερ ως κοινωνικό αναμορφωτή και οργανωτή ενός προτύπου κράτους που ανάλογό του δεν υπήρξε ποτέ στον σύγχρονο κόσμο, εξαίρει τις ιδιότητές του ως “πολιτικού ηγέτη” στρατηγικής ιδιοφυΐας και κοινωνικού αναμορφωτή. […]
Τη ναζιστική ιδεολογία τους ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής την καθιστούσαν εμφανή πλην άλλων και με δερματοστιξία, όπως ο ναζιστικός αετός του Ι. Λαγού, η σβάστικα του Ηλ. Κασιδιάρη, το “Sieg Heil” του Παν. Ηλιόπουλου, όπως και με άλλους τρόπους, μεταξύ των οποίων και η εκπαίδευση ανηλίκων με το Χάιλ Χίτλερ. Η ναζιστική αυτή ιδεολογία των ηγετικών στελεχών, μελών οπαδών, φίλων, υποστηρικτών της Χρυσής Αυγής, η οποία ουδέποτε αποκηρύχθηκε, αποτέλεσε το κίνητρο της εγκληματικής τους δράσης κατά εκείνων που επιλέγοντο ως αντιφρονούντες, ως πολιτικοί και ιδεολογικοί τους αντίπαλοι ως και κατά των μεταναστών».
2. Ο πολιτικός μανδύας μιας εγκληματικής οργάνωσης
«Η εγκληματική οργάνωση εκκολάφθηκε στους κόλπους του πολιτικού σχηματισμού και μετέπειτα πολιτικού κόμματος με την επωνυμία Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή και δραστηριοποιείτο υπό την κάλυψή του, με επικεφαλής τον Αρχηγό της κατηγορούμενο Νικόλαο Μιχαλολιάκο. […]
»Από το έτος 1987 άρχισαν να εκδηλώνονται επιθέσεις, κατ’ αρχάς εναντίον αλλοδαπών, αλλά στη συνέχεια και εναντίον ημεδαπών, τους οποίους στοχοποίησε η οργάνωση ως άτομα με διαφορετικές αντιλήψεις από τους ίδιους, που έπρεπε να υποστούν τις συνέπειες της διαφορετικότητάς τους. Ετσι, σε εφαρμογή των καταστατικών αρχών και επιδιώξεων της εγκληματικής αυτής οργάνωσης, διαπράχθηκαν στα πλαίσια της διαρκούς εγκληματικής δραστηριότητάς της δεκάδες αξιόποινες πράξεις. Ομως, από το έτος 2008 και μετά εκδηλώνεται έντονα η δράση της εγκληματικής οργάνωσης, καταγράφονται εγκληματικές πράξεις, από τις οποίες καθίσταται σαφές ότι οι δράστες είχαν κοινά χαρακτηριστικά, επεδίωκαν κοινό σκοπό και δρούσαν υπό την αιγίδα και την κάλυψη της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, για την επιβολή της ιδεολογίας της, με τρόπους και μεθόδους, που η ηγεσία της συνειδητά είχε επιλέξει.
»Η εμπρηστική ρητορική μίσους των ηγετικών κυρίως στελεχών του κόμματος και όχι μόνο αυτών, είχαν διαμορφώσει στα κατώτερα στελέχη, μέλη, οπαδούς, υποστηρικτές, μεταξύ των οποίων και σε όλους τους κατωτέρω κατηγορούμενους την αταλάντευτη απόφαση να ανταποκρίνονται σε οποιαδήποτε εντολή, οποτεδήποτε, χωρίς αντίρρηση, αμφισβήτηση ή τον παραμικρό, έστω, ενδοιασμό. Τα άτομα αυτά, χωρίς καμία απολύτως αντίρρηση, πειθήνια έσπευδαν για την εκτέλεση των πάσης φύσεως εντολών, έναντι οποιουδήποτε κόστους και τιμήματος, έτοιμα και πρόθυμα να αφαιρέσουν ακόμη και ανθρώπινες ζωές, με την πεποίθηση ότι λειτουργούν ως στρατός. Η ρητορική του μίσους γίνεται πράξη μέσα από την αξιόποινη δραστηριότητα αυτών. Οταν η ανθρώπινη αξία μετατρέπεται σε πράγμα, όταν ο άνθρωπος θεωρείται κατσαρίδα, θεωρείται έντομο, θεωρείται υπάνθρωπος, αρκεί το γενικό πλαίσιο, δεν χρειάζεται ειδική εντολή και οδηγία για την αξιόποινη πράξη που μπορεί και να υπάρξει σε ορισμένες περιπτώσεις, γιατί αυτό σημαίνει ολοκλήρωση του πολιτικού προγράμματος της Χρυσής Αυγής, την υλοποίηση του οποίου αναλαμβάνουν τα μέλη της με την ένταξή τους στην οργάνωση.
»Καμία απολύτως εγκληματική δράση δεν θα είχε εκδηλωθεί αν δεν εκπορευόταν και δεν καλυπτόταν από την ηγεσία της εγκληματικής οργάνωσης-κόμματος και δη τα ανώτερα και τα ανώτατα κλιμάκια αυτής».
3. Ο ναζισμός ως κίνητρο της εγκληματικής δράσης
«Αν η εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία, είχε παραμείνει απλά σε επίπεδο φιλοσοφικών συζητήσεων και αναζητήσεων θα ήταν αδιάφορο και πάντως όχι αξιόποινο. Ομως, όπως προέκυψε εν προκειμένω, ο εθνικοσοσιαλισμός υπήρξε το κριτήριο επιλογής των θυμάτων και το κίνητρο τέλεσης των αξιοποίνων πράξεων. Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι η Χρυσή Αυγή ήταν μία κατά το άρθρο 187 Π.Κ., εγκληματική οργάνωση, με εθνικοσοσιαλιστική, ναζιστική, ιδεολογία, με στρατιωτική ιεραρχία, δομή και πειθαρχία, με επικεφαλής και απόλυτο κυρίαρχο τον κατηγορούμενο Νικόλαο Μιχαλολιάκο, που υπό τον μανδύα πολιτικού κόμματος συμμετείχε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, με διαρκή επιχειρησιακή δράση που λειτουργούσε με οργανωμένο σχέδιο το οποίο εκτελούσαν τα κατάλληλα εκπαιδευμένα και οπλισμένα μέλη των ομάδων κρούσης, τα επονομαζόμενα τάγματα εφόδου και ότι στα πλαίσια και για την εφαρμογή των καταστατικών αρχών και σκοπών της, οργάνωσε, σχεδίασε και πραγματοποίησε διαχρονικά δεκάδες αξιόποινες πράξεις. Οι αξιόποινες αυτές πράξεις δεν ήταν μεμονωμένα, τυχαία, άσχετα μεταξύ τους φαινόμενα κάποιων οπαδών ή μελών ούτε καν ορισμένων τοπικών οργανώσεων, αλλά αντίθετα εκπορεύοντο από ένα κοινό κέντρο, ήτοι από την κορυφή της πυραμίδας της Χρυσής Αυγής και τελούντο οργανωμένα, συστηματικά κατ’ εφαρμογή των καταστατικών αρχών της οργάνωσης. Τούτο αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ηγετικά στελέχη αυτής όχι μόνο δεν καταδίκασαν αλλά αντίθετα επιβράβευαν την επιθετική και εγκληματική δράση των τοπικών οργανώσεων όπως χαρακτηριστικά συνέβη κατά την εκδήλωση για τα δυο χρόνια δράσης της τοπικής οργάνωσης της Νίκαιας στις 21.3.2013, κατά την οποία σημαντικά στελέχη του κόμματος και βουλευτές της Χρυσής Αυγής κατηγορούμενοι απηύθυναν εγκωμιαστικά σχόλια. [Αναφέρονται οι ομιλίες του Ηλία Παναγιώταρου, του Ιωάννη Λαγού, του Ηλία Κασιδιάρη, του Παναγιώτη Ηλιόπουλου και οι δηλώσεις του Νικολάου Μιχαλολιάκου. Στη συνέχεια καταγράφεται και η προσπάθεια συγκάλυψης που χρησιμοποιήθηκε στις περιπτώσεις της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και στις δολοφονικές επιθέσεις εναντίον αφισοκολλητών του ΠΑΜΕ και Αιγυπτίων αλιεργατών].
»Η επιχείρηση αυτή διάψευσης και συγκάλυψης από τα διευθυντικά στελέχη της οργάνωσης λειτουργούσε ως επιβράβευση και απόλυτη στήριξη των δραστών. Ειδικότερα, οι δράστες των εγκληματικών πράξεων κατηγορούμενοι, γνωρίζοντας ότι έχουν την έγκριση και την κάλυψη των διευθυντικών και ηγετικών στελεχών της οργάνωσης, ότι επιχειρούν σύμφωνα με τις αρχές και τους καταστατικούς σκοπούς και επιδιώξεις της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής και έχοντας την αίσθηση του ακαταδίωκτου και της ασυλίας, επαίροντο για τις δράσεις τους και ουδέποτε διεγράφησαν ή τιμωρήθηκαν πειθαρχικά ή απομακρύνθηκαν από την οργάνωση. […]
Ουδείς εκ των Βουλευτών του ως άνω πολιτικού κόμματος […] αντέδρασε, έστω και στοιχειωδώς, στην τέλεση έστω και ενός από τα τόσο σοβαρά εγκλήματα που τελέσθηκαν κατά παντός αντιφρονούντα ή στοχοποιημένου ατόμου. Ουδείς εξέφρασε, έστω και τυπικά, ένα λόγο συμπαθείας στα θύματα και στους παθόντας. Αντίθετα, όλοι ανεξαιρέτως, επιδεικτικά και επανειλημμένα, ο καθένας με τον τρόπο του, άμεσα ή έμμεσα, σιωπηρώς ή διά βοής, εγκωμίαζαν τα διάφορα εγκλήματα και τα αποτελέσματά τους, εκθείαζαν τους δράστες και εστρέφοντο φραστικά κατά των παθόντων».
4. Γιατί δεν δόθηκε αναστολή ποινής
«Από τη συνολική εκτίμηση, […] προέκυψε ότι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των κακουργηματικών πράξεων για τις οποίες κρίθηκαν ένοχοι οι κατηγορούμενοι και καταδικάστηκαν στις προαναφερθείσες ποινές καθείρξεως και δη το είδος, η φύση και η βαρύτητα των πράξεων, ο τρόπος τέλεσης αυτών, ο προσχεδιασμένος και οργανωμένος τρόπος δράσης των κατηγορουμένων, η συνεχής, επαναλαμβανόμενη και εκτεταμένη χρονικά εγκληματική δραστηριότητά τους, η ένταση του δόλου αυτών, ο χαρακτήρας τους, ο βαθμός ανάπτυξής τους, η προσωπικότητά τους, η επιδειχθείσα από πλευράς τους πλήρης περιφρόνηση προς την έννομη τάξη, πλήρης αδιαφορία τους για τις συνέπειες της δραστηριότητάς τους, η χρήση βίας απότοκης της ναζιστικής ιδεολογίας τους, οι εν ψυχρώ επιθέσεις σε βάρος αγνώστων ατόμων χωρίς πρόκληση από τους παθόντες αλλά με μόνο κριτήριο την διαφορετική ιδεολογία, η με κάθε μέσο επιδίωξη πραγμάτωσης των εθνικοσοσιαλιστικών στόχων και επιδιώξεων της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, το ιδεολογικό μίσος προς τον πολιτικό αντίπαλο, τον αντιφρονούντα, τον αλλοδαπό, καταμαρτυρούν άτομα ιδιαίτερα επικίνδυνα, ριψοκίνδυνα με άκρως ανάρμοστη, προκλητική, αντικοινωνική συμπεριφορά, χωρίς ηθικούς φραγμούς, άτομα με απαθή και αδιάφορη στάση απέναντι στο αγαθό της ζωής, που εμφορούνται από συναισθήματα δύναμης, υπεροχής, ασυλίας, που επιδιώκουν να προκαλούν φόβο και συνέχονται από αίσθημα τυφλής υπακοής στη ναζιστική ιδεολογία που συνιστά και το κίνητρο των ενεργειών τους.
Τα ανωτέρω δεν αφορούν μόνο εκείνους εκ των κατηγορουμένων που τέλεσαν τις εγκληματικές πράξεις, ήτοι εκείνους που απαρτίζουν τον εκτελεστικό βραχίονα της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Αφορούν και εκείνους εκ των κατηγορουμένων οι οποίοι υιοθέτησαν τις θέσεις, τους στόχους, τις επιδιώξεις της εγκληματικής οργάνωσης, εντάχθηκαν σε αυτή, αποδέχθηκαν, ασπάστηκαν, διέδιδαν, υπεραμύνθηκαν, διακήρυτταν τις απόψεις, θέσεις, θεωρίες και επιδιώξεις της Χρυσής Αυγής, τις οποίες υλοποιούσαν στην πράξη τα μέλη και τα στελέχη της με εγκληματικές συμπεριφορές, εκείνους οι οποίοι έγιναν κήρυκες μίσους και επιθετικότητας και ενστερνίστηκαν την αναγκαιότητα διαπράξεως εγκληματικών πράξεων κατά της σωματικής ακεραιότητας και της ζωής όσων αποτελούσαν εμπόδιο στην υλοποίηση των επιδιώξεων της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Αφορούν τέλος και εκείνους εκ των κατηγορουμένων που διηύθυναν την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι με δημόσια ρητορική μίσους και επιθετικότητας, με εμπρηστικές δηλώσεις καθοδηγούσαν, κατηύθυναν, καθόριζαν δεσμευτικά το ιδεολογικό πλαίσιο εντός του οποίου εντάσσοντο και διαπράττοντο οι αξιόποινες πράξεις, για την διά της βίας επίτευξη των στόχων και επιβολή των θεωριών και απόψεων έναντι των φυλετικών ή πολιτικών αντιπάλων, είχαν πλήρη έλεγχο και απόλυτη γνώση των εγκληματικών δράσεων των μελών της οργάνωσης και επιβράβευαν ακραίες συμπεριφορές και ποινικά κολάσιμες πράξεις μελών, στελεχών και οπαδών της Χρυσής Αυγής.
»[Με βάση τα ανωτέρω, κρίνεται ότι οι Μιχαλολιάκος, Λαγός, Κασιδιάρης, Παππάς, κ.ά.] αν αφεθούν ελεύθεροι, θα εκτραπούν σε νέα εγκληματική δραστηριότητα και συνεπώς το αίτημα αυτών περί ανασταλτικής δύναμης της έφεσης που θα ασκήσουν κρίνεται αβάσιμο και απορριπτέο».
ΕΦΣΥΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου