ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΛΑΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ - ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

 1ο ΚΑΠΗ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ & Ν. ΠΛΑΣΤΗΡΑ 

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 22-05-2022 στις 7 : 00 μ.μ. 

 

ΟΜΙΛΗΤΕΣ 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΓΑΣ 

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΓΕΩΠΟΝΙΚΟΥ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ 

ΣΤΑΘΗΣ ΣΤΕΦΑΝΗΣ 

ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΠΟΛΗ ΑΓ. ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΚΑΜΑΤΕΡΟΥ

Έχουν περάσει δύο μήνες από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία και από ό,τι φαίνεται, υπάρχει το ενδεχόμενο να έχουμε μπροστά μας έναν μακρύ πόλεμο φθοράς. Όλες οι πλευρές επιμένουν με κλιμάκωση των στρατιωτικών και οικονομικών μέσων, ενώ οι συνέπειες της παράτασης αυτού του πολέμου είναι καταστροφικές ειδικά σε ανθρώπινες ζωές. 

Παρότι η Ρωσία δέχεται σοβαρό οικονομικό και πολιτικό πλήγμα από το κόστος του πολέμου και τις κυρώσεις της δύσης, οι Ρώσοι επιχειρηματίες και το πολιτικό σύστημα της Ρωσίας προσδοκά στον έλεγχο της Μαύρης Θάλασσας, της βιομηχανικής ζώνης στο Χάρκοβο, τα πετρέλαια της Κριμαίας κλπ. Ο Ρωσικός λαός όμως, που πλήττεται ήδη από ακραία φτώχεια και ανισότητα, πληρώνει αυτόν τον πόλεμο με ακρίβεια, χαμένες θέσεις εργασίας, υποχώρηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και βέβαια με απώλεια ανθρώπινων ζωών. 

Οι ΗΠΑ έχουν πολλά να κερδίσουν από αυτό τον πόλεμο καθώς ο αμερικανικός τομέας της ενέργειας ενισχύεται μέσα από το πλάνο για ενεργειακή "ανεξαρτησία" της Ευρώπης καλύπτοντας το ενεργειακό κενό που θα αφήσει η Ρωσία, ο τομέας της πολεμικής βιομηχανίας αναπτύσσεται λόγω των αυξήσεων των πολεμικών δαπανών στις χώρες της Ευρώπης, ενώ το ΝΑΤΟ από “ εγκεφαλικά νεκρό “ ανασυγκροτείται και ¨πλασάρεται¨ ως εγγυητής της ειρήνης. 

Η ΕΕ είναι από τους μεγάλους χαμένους (πχ μεγάλο κόστος η αγορά ενέργειας από τις ΗΠΑ). Οξύνονται οι τάσεις νέας αντιδραστικής και βαθύτερης ανασυγκρότησης και ενοποίησης της ΕΕ όπως το πεδίο της πολιτικοστρατιωτικής ενοποίησής της με το προχώρημα του ευρωστρατού. 

Η ελληνική αστική τάξη μπαίνει σε αυτό το παιχνίδι από την σκοπιά των δικών της ιδιοτελών συμφερόντων. Προσπαθεί να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία προσπαθώντας να πετύχει τους δικούς της γεωπολιτικούς στόχους, δηλαδή την μετατροπή της Ελλάδας σε διαμετακομιστικό κόμβο καυσίμου και ενέργειας από τις ΗΠΑ προς την Ευρώπη. Ταυτόχρονα το αχόρταγο ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο από την μια περιμένει μεγάλα κέρδη από την μεταφορά του υγροποιημένου φυσικού αερίου και από την άλλη εκμεταλλεύεται το κενό που αφήνουν οι επιχειρηματίες της δύσης στην μεταφορά ρωσικού φορτίου (ήδη μεταφέρουν μεγαλύτερο ποσοστό ρωσικού πετρελαίου). Από τη μία η Τουρκία αναβαθμίζει την θέση της ισορροπώντας ανάμεσα σε Αμερική και Ρωσία και από την άλλη η Ελλάδα προσπαθεί να παίξει το χαρτί της «νατοϊκότερης» των νατοϊκών δυνάμεων, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να στέλνει όπλα στην Ουκρανία και να μετατρέπει την Ελλάδα σε βασικό κόμβο μεταφοράς εξοπλισμού και στρατού του ΝΑΤΟ (Αλεξανδρούπολη, Σούδα). 

Ο Ελληνικός λαός μαζί με όλους τους λαούς της Ευρώπης, υποφέρουν από την εξοντωτική ακρίβεια. Η άνοδος των τιμών (και σε είδη πρώτης ανάγκης) εξανεμίζει το πενιχρό εργατικό εισόδημα. Οι ιδιωτικοποιήσεις, το χρηματιστήριο ενέργειας, η λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη» ευθύνονται για την άνοδο των τιμών και ο πόλεμος ήρθε να οξύνει το πρόβλημα. Μαζί με τους άλλους λαούς θα κληθούμε να πληρώσουμε τις υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες (100 δις ανακοίνωσε η Γερμανία), χωρίς να έχει εκλείψει ο κίνδυνος ο πόλεμος να γενικευτεί και να εμπλακούμε σε μία γενικευμένη σύρραξη. 

Ο λαός της Ουκρανίας πληρώνει βαρύ φόρο αίματος. Το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και οι ΗΠΑ εμφανίζονται ως εγγυητές της ειρήνης ενώ πρωταγωνιστούν στις πολεμικές επιχειρήσεις σε όλη τη γη, αλλά ευθύνονται και για τη σημερινή κατάσταση στην Ουκρανία αφού οργάνωσαν το πραξικόπημα του 2014 και πρόσφατα την ένταξής της στο ΝΑΤΟ. 

Η πλανητική διαπάλη για την παγκόσμια ηγεμονία, τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη, των αγορών , των δρόμων μεταφοράς αγαθών κ.α. έχει ξεφεύγει πλέον από την χρήση κυρίως πολιτικό- οικονομικών μέσων σύγκρουσης και περνά πλέον σε πολεμικό/στρατιωτικά μέσα. 

Τα ψευτοδιλήμματα του τύπου «φιλελεύθερη κοινοβουλευτική δημοκρατία εναντίον αυταρχισμού» μόνο δεινά φέρνουν στους λαούς και των δύο μπλοκ. 

Για την εργατική τάξη το μόνο πραγματικό δίλημμα είναι από την μια ο πόλεμος, η εκμετάλλευση και το μοίρασμα του κόσμου που οδηγεί ο ανταγωνισμός των καπιταλιστικών κέντρων και από την άλλη τα συμφέροντα των εργαζομένων που μπορούν να υπάρξουν σε ένα περιβάλλον ειρήνης. Η εργατική τάξη όλων των χωρών είναι η μόνη που έχει πραγματικό και συνεχές συμφέρον να πάψουν σήμερα όλες οι συγκρούσεις και είναι και η μόνη που έχει την δύναμη να το επιβάλει ερχόμενη σε ρήξη με τον καπιταλισμό και τους ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς. 

Δεν πρέπει να πατήσει την μπανανόφλουδα των δυτικών/ανατολικών ή των εθνικών συμφερόντων τα οποία στην πραγματικότητα είναι τα μεταμφιεσμένα συμφέροντα του εθνικού/διεθνικού κεφαλαίου. Η αστική τάξη της κάθε χώρας παρουσιάζει τα συμφέροντα της ως καθολικά και προσπαθεί να στρατεύσει την εργατική τάξη στους πολέμους της. Η εργατική τάξη και ο λαός όμως δεν έχει πλουτοπαραγωγικές πηγές άρα δεν έχει και κάτι να χωρίσει σε αυτόν τον πόλεμο. Έχει όμως πολλά που την ενώνουν, όπως η κοινή ανάγκη για ειρηνική συμβίωση για να μην γίνει κρέας στα κανόνια του πολέμου και το κοινό συμφέρον να μπει εμπόδιο στα πολεμικά σχέδια των αστικών τάξεων. Το κρίσιμο ζήτημα λοιπόν είναι η συγκρότηση ενός μαζικού, διεθνούς - ανεξάρτητου από τα συμφέροντα του κεφαλαίου - στρατοπέδου των λαών που θα απειλεί αυτά τα πολεμικά σχέδια χωρίς να στρατεύεται στο ένα ή στο άλλο μπλοκ. Απέναντι σε αυτό η εργατική τάξη και ο λαός στην Ελλάδα πρέπει να παλέψει με στόχο την αποδυνάμωση του άξονα του ΝΑΤΟ για να σταματήσει η επιθετική του ανάπτυξη προς την ανατολή, που ρίχνει λάδι στις φωτιές των πολέμων, αλλά και για να περιορίσει, έως και να εξαλείψει, τη δράση του στη Δύση. 

Τέτοια αιτήματα πρέπει να βάζουν μπροστά το ζήτημα της εξόδου της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, του κλεισίματος όλων των βάσεων, να μην γίνει η Αλεξανδρούπολη εφαλτήριο πολέμου, όχι στην οποιαδήποτε εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο, καμία αποστολή πολεμικού εξοπλισμού, κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα, στοπ στο όργιο των εξοπλιστικών προγραμμάτων. 

Να πληρώσουν όλοι όσοι ρίχνουν τα βάρη στο λαό για να πλουτίζουν. Κρίσιμη πλευρά του αγώνα της εργατικής τάξης για ειρήνη είναι ο διεθνιστικός συντονισμός της κάτω από το αίτημα να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία κόντρα στα πολεμικά σχέδια ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ-Ρωσίας. Αυτό το αίτημα μπορεί να αγκαλιάσει και τον αγώνα των εργατών στη Δύση που παλεύει για ειρήνη ενάντια στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή και αμερικανική αστική τάξη αλλά και το Ρωσικό λαό που παλεύει ενάντια στον Πούτιν, τους Ρώσους επιχειρηματίες και το διαπλεκόμενο πολιτικό σύστημα της Ρωσίας. Λεφτά για υγεία, παιδεία, άνεργους και κοινωνικές ανάγκες όχι για το στρατιωτικό σύμπλεγμα και τη βιομηχανία όπλων, κρατικοποίηση των βασικών μονάδων παραγωγής και μεταφοράς ενέργειας κάτω από εργατικό έλεγχο, κατάργηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ που συνθλίβει τους μικρούς αγρότες και ανεβάζει τις τιμές στα ράφια, έλεγχος των τιμών ενάντια στην αισχροκέρδεια κ.α. 

Το φαγητό, το ρεύμα, το νερό είναι ζωτικά αγαθά και δεν πρέπει να τα στερείται κανείς και καμία. Όλα τα αγαθά που είναι απαραίτητα για τη διαβίωση (τρόφιμα, ρεύμα, νερό) να αποδεσμευτούν από οποιαδήποτε φορολογική επιβάρυνση. Θέλουμε να ζούμε όλοι και όλες με αξιοπρέπεια κι αυτό θα το διασφαλίσουμε με τους αγώνες μας. Αυτό δεν γίνεται με τις «επιδοτήσεις» ή τις «επιταγές ακρίβειας» που δίνει η κυβέρνηση. Αυτές επιδοτούν με τα χρήματά μας την αισχροκέρδεια και τα υπερκέρδη των μεγαλοϊδιωτών. Δεν θέλουμε ψίχουλα, ούτε «ανακούφιση». Κατάργηση του Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας που έχει δημιουργηθεί με βάση τους κανονισμούς της ΕΕ και όλων των συνεπειών του (όπως η «ρήτρα αναπροσαρμογής»). Η ενέργεια, όπως και η υγεία, η εκπαίδευση, το νερό, είναι ζωτικά κοινωνικά αγαθά, πρέπει να ανήκουν εξολοκλήρου στο δημόσιο και να βρίσκονται εκτός της σφαίρας οποιασδήποτε αγοράς. Αυτά τα αιτήματα μπορούν να επιτευχθούν μόνο με τους αγώνες μας. 

Το εργατικό κίνημα πρέπει να παλέψει από τη μία να σταματήσει άμεσα ο πόλεμος αλλά και αν μπορεί να μπλοκάρει, με τον αποκλεισμό των βάσεων και των λιμανιών, τη μεταφορά πολεμικού εξοπλισμού στα ανατολικά σύνορα του ΝΑΤΟ. Και από την άλλη με οργάνωση απεργιών ειδικά στους κλάδους που θησαυρίζουν από τον πόλεμο όπως το εφοπλιστικό κεφάλαιο. 

Ο ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟ ΛΑΟ ΑΠΟ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ