▸Σφαγή μεταναστών, συγχαρητήρια στην αστυνομία από τον Σάντσεθ
Ένα καθεστώς μονιμοποιημένης και νομιμοποιημένης κατάστασης εξαίρεσης εκτείνεται κατά μήκος του «σιδηρούν παραπετάσματος» που περιστοιχίζει την Ευρώπη-φρούριο. Από τα σύνορα της Πολωνίας μέχρι τον Έβρο και από τη Λαμπεντούζα μέχρι τη Μελίγια, σοροί προσφύγων και μεταναστών στοιβάζονται στις πύλες της Ευρωπαϊκής Ένωσης — που πλέον δεν προσπαθεί καν να καμουφλάρει τη μεσαιωνική βαρβαρότητα με την οποίαν αντιμετωπίζει τους φτωχούς, με άλλο χρώμα και διαφορετική θρησκεία, ανθρώπους που δεν ζητούν τίποτα παραπάνω από μια δουλειά και ένα σπίτι. Την ίδια ώρα, επιφυλάσσει τις πιο προοδευτικές παραδόσεις του Διαφωτισμού για τους «δώρα φέροντες» ζάμπλουτους πετρετρελαιομονάρχες του Κόλπου και όχι μόνο, με διευκολύνσεις και «χρυσές» βίζες.
Η σφαγή της Μελίγια αποτελεί το αποκορύφωμα, μέχρι στιγμής, μιας μακρόχρονης διαδικασίας μετατροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μια πολεμική μηχανή κατά αμάχων, σε πεδία που δεν είναι επισήμως εμπόλεμα. Ο Έβρος το 2020 έδωσε τις ορολογίες, η Πολωνία το Φθινόπωρο του 2021 γκρέμισε τα προσχήματα. Ο Ισπανός Σοσιαλιστής πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ, που κυβερνά με τη στήριξη των Ποδέμος και αποτελεί για τις εγχώριες «προοδευτικές δυνάμεις» (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) υπόδειγμα αντίβαρου στον ευρωπαϊκό «νεοφιλελεύθερο χειμώνα», φόρεσε το «κοστούμι» του Κυριάκου Μητσοτάκη και έσπευσε να μιλήσει για «μια βίαιη επίθεση που θέτει σε αμφισβήτηση την εδαφική μας ακεραιότητα».
«Λυπούμαστε για την απώλεια ανθρώπινων ζωών, σε αυτή την περίπτωση απελπισμένων ανθρώπων που αναζητούσαν μια καλύτερη ζωή και που είναι θύματα και εργαλεία μαφίας και εγκληματιών που οργανώνουν βίαιες ενέργειες κατά των συνόρων μας», είπε. Και, κάνοντάς μας να φανταζόμαστε πίσω του το δωμάτιο του Μεγάρου Μαξίμου, όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης βιντεοσκοπεί τα μηνύματά του, πρόσθεσε: «Δεν θα κουραστώ ποτέ να εκφράζω την υποστήριξή μου στην πολιτική φρουρά και την αστυνομία. Ευχαριστώ επίσης τη μαροκινή αστυνομία για το έργο της».
Το «έργο» των αρχών Ισπανίας και Μαρόκου ήταν ο μαρτυρικός θάνατος τουλάχιστον 23 ανθρώπων (εκπρόσωποι οργανώσεων που βρίσκονταν στο σημείο ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών σε 37). Όπως καταγγέλλει η Διεθνής Αμνηστία, «τα σώματά τους περιμένουν να θαφτούν σε τάφους που σκάφτηκαν βιαστικά. Κανένας από αυτούς δεν έχει αναγνωριστεί επίσημα, δεν έχει γίνει νεκροψία ούτε έχει επιστραφεί η σορός του στα αγαπημένα του πρόσωπα για έναν αξιοπρεπή αποχαιρετισμό». Περιγράφοντας τα πλάνα που έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου, η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει: «Δέσμες ανθρώπων, άλλοι νεκροί και άλλοι ζωντανοί, έχουν σωρευτεί στο έδαφος, με αστυνομικούς του Μαρόκου να περπατούν ανάμεσά τους, κραδαίνοντας και χτυπώντας τους με κλομπς και ρόπαλα. Ερευνητής της Διεθνούς Αμνηστίας Ισπανίας είδε αδημοσίευτα πλάνα με την ισπανική αστυνομία να παραδίδει πιθανούς πρόσφυγες –οι περισσότεροι από τους οποίους προέρχονται από το Σουδάν– σε Μαροκινούς αστυνομικούς, χωρίς καμιά έρευνα ή διαδικασία για να διαπιστωθεί εάν χρειάζονται προστασία. Αμέσως ξυλοκοπούνταν ξανά από τους αστυνομικούς».
Βεβαίως η Ευρώπη-φρούριο δεν επιδεικνύει το ίδιο αποκρουστικό πρόσωπο προς όλους τους πρόσφυγες: Λίγους μήνες πριν τη σφαγή της Μελίγια, η Ισπανία του Σάντσεθ είχε υποδεχτεί επισήμως 124.000 Ουκρανούς πρόσφυγες που διέφυγαν από τη χώρα τους για να γλιτώσουν από την εισβολή της Ρωσίας, σε μία εντυπωσιακή επίδειξη αλληλεγγύης, που όμως φτάνει μόνο για όσους είναι «πραγματικοί πρόσφυγες», όπως το έθετε ο Νότης Μηταράκης — όσους δηλαδή είναι λευκοί, Ευρωπαίοι και πιθανώς Χριστιανοί. «Αντίθετα, όσοι φεύγουν από τον πόλεμο στο Σουδάν εμποδίζονται να ζητήσουν άσυλο (σ.σ. στην Ισπανία), κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Αυτή η πρακτική μόνο ως ρατσιστική μπορεί να χαρακτηριστεί», σημειώνει η Διεθνής Αμνηστία. Στη Μελίγια, τα ματωμένα ρούχα και παπούτσια των προσφύγων που έμειναν κρεμασμένα στα αγκαθωτά συρματοπλέγματα του «παραπετάσματος» θα θυμίζουν για πάντα, ως άλλη Γκερνίκα, το αίμα που έχει ποτίσει βαθιά τη μπλε σημαία με τα δώδεκα κίτρινα αστέρια. Οι εικόνες που καταγράφηκαν κάτω από τον καυτό αφρικανικό ήλιο θα αποτελούν το συμπλήρωμα στα συστηματικά εγκλήματα που λαμβάνουν χώρα τις νύχτες στις λασπώδεις βουβές όχθες του Έβρου.
Αιματοβαμμένος Έβρος: «Σκλάβοι» και εγκλήματα από την ΕΛΑΣ
Λίγα εικοσιτετράωρα αφότου ο Πέδρο Σάντσεθ απέδιδε στα «δίκτυα διακινητών» την ευθύνη για τη σφαγή της Μελίγια, υιοθετώντας την επιχειρηματολογία του Κυριάκου Μητσοτάκη, πέντε μεγάλοι δημοσιογραφικοί οργανισμοί (Lighthouse Reports, Monde, Spiegel, ARD, Guardian) αποκάλυπταν ότι οι ελληνικές αρχές συνεργάζονται με δουλέμπορους εισάγοντας «σκλάβους» που φέρνουν εις πέρας τη «βρώμικη δουλειά» των pushbacks. Σύμφωνα με το Reporters United που παρουσίασε την έρευνα στο ελληνικό κοινό, η πρακτική αυτή «είναι εν γνώσει τόσο των επιτελών της αστυνομίας όσο και πολιτικών προσώπων, αν όχι στις επιχειρησιακές της λεπτομέρειες, τουλάχιστον στις γενικές γραμμές της».
Σύμφωνα πάντα με το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ, οι «σκλάβοι» του Έβρου αναλαμβάνουν να φορτώσουν τους πρόσφυγες και μετανάστες στις βάρκες και να τους επαναπροωθήσουν πίσω στην Τουρκία. Διαβιούν μέσα σε αστυνομικά τμήματα του Βορειο-ανατολικού Έβρου και κατά τη διάρκεια της ημέρας διατηρούνται κρατούμενοι. Τη νύχτα, αφήνονται ελεύθεροι για να κάνουν τη «βρώμικη δουλειά». Ως αντάλλαγμα, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, στους «σκλάβους» χαρίζεται η ελευθερίας τους και ένα «υπηρεσιακό σημείωμα», με το οποίο τους επιτρέπεται να κινηθούν «νόμιμα» για ορισμένο χρονικό διάστημα στην ελληνική επικράτεια.
Στο νέο δημοσίευμα επιβεβαιώνονται οι ξυλοδαρμοί και ληστείες σε βάρος προσφύγων και μεταναστών: «Κατά τη διάρκεια του pushback, οι συνεργάτες των συνοριοφυλάκων συχνά βάζουν τους μετανάστες να βγάλουν όλα τους τα ρούχα και αν δουν ότι έχουν ακόμα πάνω τους κρυμμένα λεφτά, τους τα παίρνουν όλα και τους χτυπάνε. Η πρακτική αυτή επιβεβαιώνεται και από αστυνομική πηγή», αναφέρεται, ενώ ένας εκ των «σκλάβων» που μίλησε στα ευρωπαϊκά ΜΜΕ αναφέρει ότι συχνά το πρωί «έπλενε τις βάρκες που είχαν λεκέδες από το αίμα της προηγούμενης νύχτας».
Η δημοσίευση του ρεπορτάζ συνέπεσε με τη δημοσιοποίηση από το Δίκτυο Ελευθέρων Φαντάρων «Σπάρτακος» μιας συγκλονιστικής καταγγελίας πρώην φαντάρου για όσα έμαθε και είδε κατά την θητεία του στον Έβρο, ως προς τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν κατά των προσφύγων στη διαβόητη «μάχη του Έβρου» τον Μάρτιο του 2020 και το καθεστώς θανάτου που έχει παγιωθεί έκτοτε στην περιοχή.
πριν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου