Ο Όσκαρ Ντιρλεβάνγκερ επικεφαλής της ομώνυμης ταξιαρχίας των Waffen SS, γνωστής και ως 36ης Μεραρχίας Εθελοντών SS, υπήρξε ένα πραγματικό κάθαρμα, που οι διασυνδέσεις του με τον Χίμλερ τον οδήγησαν αντί της φυλακής, τουλάχιστον, στη διοίκηση μιας μάχιμης μονάδας… αδίστακτων δολοφόνων.
Οι περισσότεροι ειδικοί που έχουν μελετήσει την προσωπικότητα του Oscar Paul Dirlewanger κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ήταν ένας ψυχικά άρρωστος μη άνθρωπος, κυριευμένος από ένα παθολογικό πάθος για τη βία.
Ο Ντιρλεβάνγκερ πολέμησε στον Α’ Παγκόσμιο και εντάχθηκε από τους πρώτους στο ναζιστικό κόμμα το 1923 αν και ήταν αλκοολικός.
Το 1934 καταδικάστηκε για βιασμό ανηλίκου. Αργότερα συνελήφθη και πάλι για σεξουαλικό έγκλημα και στάλθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και εκδιώχθηκε από το κόμμα.
ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ
Μετά τον Ισπανικό Εμφύλιο, ο Όσκαρ έστειλε επιστολή στον Χάινριχ Χίμλερ ζητώντας του άδεια να προσχωρήσει στα ένοπλα Ες -Ες.
Ο ναζιστής ηγέτης αρνήθηκε εξαιτίας του παραβατικού παρελθόντος του Ντιρλεβέγκερ. Τελικά ένας στρατιώτης που πολέμησε μαζί με τον Όσκαρ στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο εγγυήθηκε για τον ίδιο και το Ναζιστικό κόμμα τον δέχτηκε για άλλη μια φορά….
Ο Χίτλερ, το 1939, είχε την ιδέα να συσταθεί ένα τάγμα, το οποίο θα ανήκε στον έλεγχο των Ες Ες, αλλά θα αποτελούταν μόνο από εγκληματίες και λαθροθήρες.
Ζήτησε από τον συνεργάτη του και υπεύθυνο για την στρατολόγηση της Βάφεν Ες Ες, Γκότλομπ Μπέργκερ, να ψάξει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης φυλακές του Ράιχ και των κατεχόμενων χωρών για κατάδικους με βεβαρυμένο ποινικό μητρώο.
Η ιδέα του Φύρερ στηριζόταν σε ένα ένοπλο τάγμα από «κακούργους» που δεν θα είχαν κανένα ηθικό φραγμό να προχωρήσουν σε εγκληματικές ενέργειες, ενώ ταυτόχρονα θα χρησιμοποιούσαν τις πρακτικές λαθροθηρίας για να ανακαλύψουν ομάδες ανταρτών στις κατεχόμενες περιοχές….
Η ταξιαρχία δημιουργήθηκε το 1940 και μετά από μερικούς μήνες εκπαίδευσης στη Βαυαρία, μεταφέρθηκε αρχικά στο Λούμπλιν της ανατολικής Πολωνίας…
Η μονάδα συγκροτήθηκε επιχειρησιακά τον Ιούνιο του 1940 και αρχικά είχε δύναμη 55 μόνο ανδρών.
Αργότερα ενισχύθηκε με τέσσερις υπαξιωματικούς των SS με «βαρύ» μητρώο και 20 ακόμα άνδρες.
Σταδιακά η μονάδα ενισχύθηκε με επιπλέον άνδρες από τις φυλακές και τα πειθαρχικά τάγματα, «φονιάδες, βιαστές, ληστές, μαχαιροβγάλτες, σαδιστές» και γενικά ότι χειρότερο έχει να επιδείξει το ανθρώπινο είδος.
Ιδανικότερος ηγέτης των καταδίκων θεωρήθηκε ο Όσκαρ, γι ΄αυτό και το ένοπλο σώμα μετονομάστηκε σε «μονάδα Ντιρλεβέγκερ».
Τα υπόλοιπα ένοπλα σώματα των Ναζί αντέδρασαν στη δημιουργία του συγκεκριμένου τάγματος, μόνο για τον λόγο ότι περιλάμβανε εγκληματίες.
Έτσι η «μονάδα Ντιρλεβέγκερ» απέκτησε το δικό της οπλόσημο, που αποτελούταν από δύο σταυρωμένα τουφέκια πάνω από μία χειροβομβίδα.
Η δράση της μετέπειτα 36ης Ειδικής Ταξιαρχίας είχε διάρκεια περίπου μια πενταετία.
Μέσα σε αυτό το διάστημα, οι θηριωδίες που διέπραξαν ξεπέρασαν κάθε νοσηρή φαντασία.
Η ταξιαρχία έδρασε αρχικά στην ανατολική Πολωνία, μεταφέρθηκε στο Μινσκ της Λευκορωσίας και στην Ουκρανία για να κορυφωθεί τον Αύγουστο του 1944 με την καταστολή της εξέγερσης στο γκέτο της Βαρσοβίας….
Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1940 η μονάδα είχε δύναμη 300 ανδρών και έφερε, αρχικά, την ονομασία «Ειδική Δύναμη Ντιρλεβάνγκερ» και κατόπιν «Ειδικό Τάγμα Ντιρλεβάνγκερ». Έως τις αρχές του 1942 το τάγμα είχε δύναμη 700 ανδρών.
ΒΙΑΣΜΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ
Ο Όσκαρ Ντιρλεβέγκερ διέταζε τη μαζική δολοφονία παιδιών, αλλά για να μην ξοδέψει σφαίρες, τα σκότωνε με την ξιφολόγχη. Έκαιγε γυναίκες και ανήλικα παιδιά και πετούσε τα μισοκαμμένα πτώματά τους σε αδέσποτα σκυλιά.
Βίαζε νεαρές κοπέλες και κυκλοφόρησε μια φήμη ότι αφού τους έκοβε τον λαιμό, τις έβραζε με αλογίσιο κρέας και έφτιαχνε σαπούνι….
H δράση του Ντιρλεβάνγκερ και των καθαρμάτων του άρχισε από την κατεχόμενη Πολωνία τον Αύγουστο του 1940.
Οι δολοφονίες, οι ξυλοδαρμοί, οι βιασμοί, ήταν στην ημερήσια διάταξη.
Το 1942 η μονάδα στάλθηκε στη Λευκορωσία για να πολεμήσει τους παρτιζάνους.
Εκεί διέπραξε τρομακτικά εγκλήματα.
Η αγαπημένη μέθοδος του Ντιρλεβάνγκερ ήταν να κλείνει τους κατοίκους των χωριών σε ένα οίκημα και να τους καίει ζωντανούς.
Στη Λευκορωσία η μονάδα ήταν υπεύθυνη για τουλάχιστον 30.000 θανάτους.
Για τους πρώτους 15.000 ανθρώπους που σκότωσε η μονάδα έχασε μόλις 92 άνδρες της, πολλούς από φίλια πυρά λόγω αλκοόλ. Τον Σεπτέμβριο του 1942 η μονάδα δολοφόνησε 8.350 Εβραίους στο γκέτο του Μπαρανόβιτσι και άλλους 2.000 ντόπιους «για ληστεία».
Η συμπεριφορά των καθαρμάτων του Ντιρλεβάνγκερ προκάλεσε ακόμα και παρέμβαση των SS!
ΕΡΕΙΠΙΑ Η ΒΑΡΣΟΒΙΑ
Με την έναρξη της εξέγερσης στη Βαρσοβία η μονάδα στάλθηκε εκεί για την κατάπνιξή της μαζί με την διαβόητη επίσης ταξιαρχία καθαρμάτων του Ρώσου Καμίνσκι.
Με διαταγή του Χίμλερ ο Ντιρλεβάνγκερ είχε το ελεύθερο να κορέσει κάθε σαδιστικό του ένστικτο επί των Πολωνών.
Μαζί με τους όμοιούς τους του Καμίνσκι τα καθάρματα του Ντιρλεβάνγκερ, με τον ίδιο επικεφαλής, έκαψαν, λεηλάτησαν, βίασαν, έκλεψαν, άνοιξαν κοιλιές εγκύων, κάρφωναν βρέφη με τις ξιφολόγχες ή τα έριχναν στη φωτιά…
Μόνο στο προάστιο Βόλα της Βαρσοβίας δολοφόνησαν πάνω από 40.000 ανθρώπους (Σφαγή Βόλα), περιλαμβανομένων των ασθενών και του προσωπικού του εκεί νοσοκομείου.
«Ανατινάξαμε την πόρτα και είδαμε πολλά παιδιά, περί τα 500, όλα με τα χεράκια τους ψηλά.
Ο Ντιρλεβάνγκερ διέταξε τους άνδρες του να τα σκοτώσουν όλα και για να εξοικονομήσουν πυρομαχικά διέταξε να τα σκοτώσουν με τα κοντάκια και τις ξιφολόγχες.
Αίμα και χυμένα μυαλά έρεαν στον δρόμο», ανέφερε ο Βέλγος (Φλαμανδός) αυτόπτης μάρτυρας Ματίας Σενκ, εθελοντής σε γερμανική μονάδα μηχανικού.
ΤΟ ΛΥΝΤΣΑΡΙΣΜΑ
Η μονάδα σύντομα ανασυγκροτήθηκε και έφτασε να αριθμεί 4.000 άνδρες.
Παράλληλα μετονομάστηκε σε «2η Ταξιαρχία Εφόδου SS Ντιρλεβάνγκερ».
Η ταξιαρχία στάλθηκε στην Σλοβακία για να καταστείλει την εξέγερση των Σλοβάκων κάτι που πέτυχε με τον γνωστό της τρόπο.
Κατόπιν στάλθηκε στην Ουγγαρία όπου πολέμησε τους Σοβιετικούς.
Τον Φεβρουάριο του 1945 αποφασίστηκε η μετατροπή της ταξιαρχίας σε μεραρχία. Πέραν του τίτλου όμως λίγα άλλαξαν.
Η μονάδα δεν έφτασε ποτέ σε επίπεδο μεραρχίας, παρότι ενισχύθηκε με τμήματα του στρατού, τμήμα μηχανικού και τμήμα καταστροφέων αρμάτων.
Στις 16 Απριλίου 1945, όταν άρχισε η τελική σοβιετική επίθεση κατά του Βερολίνου, η μονάδα υποχώρησε πιεζόμενη.
Την επομένη ο Ντιρλεβάνγκερ τραυματίστηκε βαριά.
Μέχρι τις 25 Απριλίου η μονάδα είχε πάψει να υφίσταται, ενώ δεν έλειψαν αντιπειθαρχικά περιστατικά, όπως το λιντσάρισμα ενός διοικητή τάγματος από τους άνδρες του.
Τμήμα της μονάδας εξοντώθηκε από τους Σοβιετικούς στον θύλακα του Χάλμπε και μόνο ελάχιστοι άνδρες της κατάφεραν να παραδοθούν στους Αμερικανούς στις 3 Μαΐου.
Συνολικά διασώθηκαν 700 άνδρες της μονάδας, οι περισσότεροι κρυπτόμενοι.
Ο Ντιρλεβάνγκερ συνελήφθη από τους Γάλλους, τον Ιούνιο του 1945.
Όμως έγινε γνωστή η σύλληψή του και Πολωνοί στρατιώτες τον σκότωσαν με τα χέρια τους στις 8 Ιουνίου.
Υπήρχε όμως και η άποψη ότι ο Όσκαρ Ντιρλεβέγκερ δεν πέθανε, αλλά δραπέτευσε. Η κυβέρνηση της Γαλλίας, έκανε εκταφή της σορού του, τερματίζοντας οποιαδήποτε θεωρία συνωμοσίας….
Πληροφορίες
History point
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου