✔️ Ποιους εκθέτει με επιχειρήματα και γιατί επισήμως υπάρχει περιορισμός στην πληροφόρηση.
✔️ Με την ίδια προσοχή που ακούω την άποψη ενός περιπτερά, ακούω και τον κ. Λιόλιο.
O Υποπλοίαρχος ΥΙ και πρόεδρος της Ένωσης Στρατιωτικών Κεντρικού Τομέα Αθηνών Δημήτρης Παπαποστόλου, μιλάει σήμερα στο Armyvoice.gr για την αποστολή στη Λιβύη που οδήγησε 5 άτομα στο θάνατο, τρεις εκ των οποίων συνάδελφοί του.
Πρόκειται για την πιο αιματηρή “ειρηνευτική αποστολή” στην ιστορία των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και όλοι ζητούν απαντήσεις αλλά και ευθύνες για πράξεις και παραλείψεις όσων σχεδίασαν και υλοποίησαν την αποστολή .
Συνέντευξη στην Ιωάννα Ηλιάδη
ΕΡ: Το τελευταίο δεκαήμερο το δυστύχημα στη Λιβύη μονοπωλεί σχεδόν τις συζητήσεις των στρατιωτικών. Τι λέτε εσείς;
ΑΠ: Σίγουρα για όλους εμάς τους στρατιωτικούς είναι ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός και μας προβληματίζει ιδιαίτερα τόσο ο σκοπός της συγκεκριμένης επιχείρησης όσο και ο τρόπος οργάνωσής της. Σίγουρα είναι ένα γεγονός που θα έπρεπε να αποφευχθεί και σε καμία περίπτωση η επιχείρηση αυτή δεν θα έπρεπε να έχει πραγματοποιηθεί, καθώς η ανθρωπιστική βοήθεια προς πολίτες τρίτης χώρας δεν ανήκει στα καθήκοντα των ενόπλων δυνάμεων.
ΕΡ: Δηλαδή οι άνθρωποι αυτοί δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί;
ΑΠ: Ο ρόλος των ενόπλων δυνάμεων είναι να προασπίζεται τα σύνορα της χώρας από εξωτερικές απειλές. Σε καμία περίπτωση στο ρόλο του στρατιωτικού δεν ανήκει η φιλανθρωπική δράση. Αντιθέτως, η φιλανθρωπική δράση ανήκει σε οργανισμούς όπως ο ερυθρός σταυρός, οι γιατροί του κόσμου κ.α. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια είναι προφανές ότι ο στρατός καλείται να συνδράμει σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις που ο κρατικός μηχανισμός ανεπαρκεί.
ΕΡ: Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;
ΑΠ: Ο στρατός αποτελώντας την τελευταία ελπίδα του οργανωμένου κράτους έρχεται να ‘μπαλώσει’ και τις περισσότερες φορές να ‘κακομπαλώσει’ τρύπες και ανεπάρκειες της τοπικής και κεντρικής εξουσίας. Εμείς οι στρατιωτικοί με χαρά συνδράμουμε τους συνανθρώπους μας στην Ελλάδα και αυτό οφείλεται ξεκάθαρα στο αξιακό υπόβαθρο των στρατιωτικών.
Ωστόσο, δεν είμαστε οι αρμόδιοι να αποχιονίζουμε την αττική οδό και να μαζεύουμε τα νεκρά ζώα στο θεσσαλικό κάμπο. Όλα αυτά ανήκουν στο ρόλο άλλων φορέων όπως η περιφέρεια, οι δήμοι και η κεντρική εξουσία.
Για να επανέλθω στο θέμα που με ρωτήσατε για τη Λιβύη, σε καμία περίπτωση δεν είναι στα καθήκοντά μας ούτε στο ρόλο μας να παρέχουμε ανθρωπιστική βοήθεια σε ξένο έδαφος. Πόσο μάλλον με τον τρόπο με τον οποίο έγινε.
ΕΡ: Τι εννοείτε με τον τρόπο; Τι ήταν λάθος σε αυτήν την επιχείρηση;
ΑΠ: Για αρχή να ξεκαθαρίσω ότι δεν γνωρίζω καθώς αποτελεί αντικείμενο της έρευνας εάν αυτοί οι άνθρωποι πήγαν στη Λιβύη εθελοντικά ή διατάχθηκαν. Το πιθανότερο είναι, όπως γίνεται σε αντίστοιχες περιπτώσεις, ότι διατάχθηκαν.
ΕΡ: Εννοείτε δηλαδή ότι τους υποχρέωσαν χωρίς να το θέλουν;
ΑΠ: Εννοώ ότι όταν διατάζεσαι πλην των περιπτώσεων όπου ο στρατιωτικός κώδικας ορίζει ότι η διαταγή είναι προδήλως παράνομη οφείλεις να την εκτελέσεις. Στην προκειμένη περίπτωση κατά την άποψή μου η διαταγή είναι παράνομη, διατηρώ αμφιβολίες για το προδήλως.
Στα πλαίσια αυτού όφειλαν να εκτελέσουν τη διαταγή και στο μετά που βρισκόμαστε αυτήν τη στιγμή να πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες σε αυτούς που την έδωσαν.
Στο σημείο αυτό θα μου επιτρέψετε να ανοίξω μία παρένθεση και να πω ότι ίσως πλησιάζει η ώρα να γίνει πιο ξεκάθαρο μέχρι που φτάνουν τα όρια τελικά του ‘διατάζω’ και ‘εκτελώ’ και να οριστούν τα καθήκοντα του επακριβώς κάθε στρατιωτικού.
ΕΡ: Ποιος πιστεύετε ότι έχει την ευθύνη;
ΑΠ: Δεν γνωρίζω ποιος έδωσε τη διαταγή, σίγουρα όμως αυτός που το έκανε οφείλει να λογοδοτήσει όπως επίσης οφείλουν να λογοδοτήσουν και αυτοί που οργάνωσαν με κάκιστο τρόπο την επιχείρηση.
ΕΡ: Τι εννοείτε;
ΑΠ: Εννοώ ότι η Λιβύη είναι μία εμπόλεμη ζώνη και ως όφειλαν η μονάδα στρατού που κινείται σε εμπόλεμη ζώνη να πάρει όλα τα μέτρα και να κινείται με θωρακισμένα οχήματα και όχι με τουριστικά λεωφορεία.
ΕΡ: Ο αν. Κοσμήτορας της ΣΣΕ καθηγητής Θεόδωρος Λιόλιος σε μία συνέντευξή του είπε ότι σωστά οργανώθηκε η ανθρωπιστική βοήθεια.
ΑΠ: Κοιτάξτε από όσα γνωρίζω ο κύριος Λιόλιος είναι καθηγητής της ΣΣΕ και φυσικός που ασχολείται με τη μελέτη των όπλων. Δεν είναι στρατιωτικός, πόσο μάλλον στρατιωτικός γιατρός ώστε να γνωρίζει την οργάνωση μιας αποστολής υγειονομικού.
Σε κάθε περίπτωση η άποψή του είναι σεβαστή και σε μία φιλελεύθερη χώρα ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του. Την άποψή του έχει και ο περιπτεράς της γειτονιάς μου που τον ακούω με την ίδια προσοχή και σεβασμό, όπως και την άποψη του κυρίου Λιόλιου.
ΕΡ: Άλλες ευθύνες εντοπίζετε;
ΑΠ: Ευθύνες εντοπίζω και στη μετέπειτα διαχείριση του δυστυχήματος και κυρίως, στην παραπληροφόρηση την οποία δεχτήκαμε.
Στην αρχή μας ενημέρωσαν ότι έχουμε τραυματίες, μετά μάθαμε ότι έχουμε νεκρούς. Στην αρχή μας είπαν ότι είναι μία οικογένεια στο τζιπ και μετά μάθαμε ότι ήταν δύο μέλη από ΜΚΟ.
ΕΡ: Πιστεύετε ότι το έκαναν σκόπιμα αυτό;
ΑΠ: Απλώς πιστεύω ότι οι στρατιωτικοί δεν πρέπει να μιλούν αν δεν είναι σίγουροι για κάτι.
ΕΡ: Πιστεύετε ότι το δυστύχημα θα μπορούσε να αποφευχθεί;
ΑΠ: Πιστεύω ότι αν είχε οργανωθεί διαφορετικά ναι ή τουλάχιστον οι συνέπειες του δυστυχήματος θα ήταν λιγότερες σε λιγότερους ανθρώπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου