«Μπαμπά σε παρακαλώ μη βγεις έξω»

Μικρά παιδιά κοιτούν μπροστά από σκηνή που έχει υποστεί πυρά κατά τη διάρκεια της ισραηλινής επιδρομής. | (AP Photo/Fatima Shbair)

«Μπαμπά σε παρακαλώ μη βγεις έξω»

Επιμέλεια:Χρήστος Καλλιμάνης

ΕΦΣΥΝ

Όταν για την απελευθέρωση 2 ομήρων από το Ισραήλ σκοτώθηκαν πάνω από 70 Παλαιστίνιοι. Μαρτυρίες που σοκάρουν.

Όταν οι ισραηλινές ειδικές δυνάμεις απελευθέρωσαν δύο ομήρους της Χαμάς στις οικογένειές τους επικράτησε ανακούφιση και εντός του Ισραήλ ανάταξη ηθικού. Η διάσωσή τους, όμως έφερε έκρηξη οργής στη Γάζα, καθώς σκοτώθηκαν περισσότεροι από 70 άνθρωποι εκείνη τη νύχτα.

Το BBC σε ένα εκτενές ρεπορτάζ καταγράφει μαρτυρίες που περιγράφουν την καταστροφή και τον θάνατο που σκόρπισαν τα ισραηλινά πυρά σε ένα ακόμη σχεδόν τυφλό χτύπημα κατά αμάχων.

«Έχασα τον μπαμπά μου, αρκετά»

Η Ναουάρα Αλ Νατζάρ, έξι μηνών έγκυος, κοιμόταν στη σκηνή που είχε γίνει το σπίτι της οικογένειάς της στη Ράφα τις τελευταίες πέντε εβδομάδες, μόλις λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά από το σημείο όπου έγινε η επιδρομή.

Στο έδαφος μαζί της ήταν ο σύζυγός της Αμπέντ Αλραχμάν και τα έξι παιδιά τους. Είχαν εκτοπιστεί από το σπίτι τους στη Χαν Γιουνίς, μετά από εντολή των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων.

Πριν πέσουν για ύπνο, το ζευγάρι συζητούσε για δύο από τα παιδιά τους που είχαν τραυματιστεί. Ο γιος τους είχε καεί από ζεματιστό φαγητό, ενώ η κόρη τους είχε μερική παράλυση στο πρόσωπο από το τραύμα των πρώτων ημερών του πολέμου.

Παλαιστίνιοι πενθούν για τους νεκρούς από την ισραηλινή επιχείρηση απελευθέρωσης ομήρων. | (AP Photo/Fatima Shbair)

Ο Αμπέντ, πριν γίνει πρόσφυγας με την οικογένειά του, έκανε όποια δουλειά μπορούσε για να στηρίξει την οικογένειά του και κυρίως δούλευε σε χωράφια. Ήταν ένα δυναμικό ζευγάρι που προσπαθούσε πάντα να λύσει συλλογικά τα προβλήματά τους.

«Ο σύζυγός μου ήταν αγχωμένος. Σκεφτόταν πως θα βρει τρόπο να βοηθήσει τα παιδιά μας και που να τα πάει. Οι γείτονές μας έλεγαν ότι ήθελαν να πάνε την κόρη μου στον γιατρό, έτσι αποφασίσαμε πως εκείνος θα είναι υπεύθυνος για τον γιο μας κι εγώ για την κόρη μας» λέει η Ναουάρα.

Τότε κάτι ασυνήθιστο συνέβη. Η Ναουάρα συνήθως κοιμόταν ανάμεσα στα παιδιά τους, όμως εκείνη την ημέρα ο Αμπέντ Αλραχμάν ζήτησε να αλλάξουν θέσεις. «Πριν πάνε για ύπνο με ρώτησε εάν ήθελα να πάω και να κοιμηθώ δίπλα του. Ήταν η πρώτη φορά που είπε “έλα να κοιμηθείς μαζί μου”» σημειώνει η Ναουάρα.

Έπεσαν για ύπνο και κάποια στιγμή μέσα στη νύχτα η Ναουάρα ξύπνησε από τους ήχους πυροβολισμών. Ο Αμπέντ τους είπε ότι θα πάει έξω να δει τι συμβαίνει.

Η Ναουάρα δηλώνει «ο μεγαλύτερος γιος μας του είπε “Μπαμπά σε παρακαλώ μην βγεις έξω”, ενώ ο πατέρας του προσπαθούσε να τον καθησυχάσει».

Τότε αισθάνθηκε έναν πολύ έντονο πόνο στο κεφάλι της. Θραύσμα από έκρηξη έπεσε πάνω στη σκηνή τους. Η Ναουάρα άρχισε να ουρλιάζει, στην αρχή δεν μπορούσε να δει τίποτα, μετά από μερικά λεπτά η όρασή της επέστρεψε όταν είδε τον σύζυγό της στις τελευταίες του αναπνοές.

«Όταν τον είδαν τα παιδιά μου άρχισαν να ουρλιάζουν “μπαμπά, μπαμπά μη μας αφήνεις” κι εγώ τους είπα “μείνετε μακριά από τον πατέρα σας και προσευχηθείτε”» δηλώνει στο BBC με συνταρακτικό τρόπο.

Η κόρη τους Μάλακ, 13 ετών, χτυπήθηκε στο μάτι από ένα θραύσμα και τέσσερα άλλα παιδιά είχαν μικρά τραύματα.

Αργότερα την ίδια νύχτα σε ένα νοσοκομείο όπου είχαν μεταφερθεί και άλλα θύματα οι γιατροί επιβεβαίωσαν στην Ναουάρα τον θάνατο του Αμπέντ.

«Ποια ήταν η αμαρτία του; Ποια ήταν η αμαρτία των παιδιών του; Ποια είναι η αμαρτία μου; Έγινα χήρα στα 27 μου» σημειώνει κλαίγοντας.

Η μικρή τους κόρη μεταφέρθηκε σε τρία διαφορετικά νοσοκομεία, όμως, τελικά, έχασε το μάτι της και δηλώνει ότι «μετά από τρεις ημέρες με χειρούργησαν, ενώ είχα δεχθεί πυρά και στη μέση μου και πονούσα, πονούσα, πονούσα». «Έχασα τον μπαμπά μου, αρκετά» ξεσπάει η Μαλάκ.

Πόνος και πένθος για τα θύματα της ισραηλινής επιδρομής της 12ης Φεβρουαρίου

| (AP Photo/Fatima Shbair)

«Γιατί μας συμβαίνει αυτό;

Ο Μοχάμεντ αλ Ζααράμπ, 45 ετών και πατέρας δέκα παιδιών θυμάται ότι ξύπνησε μέσα στη σκηνή του από την ένταση της επίθεσης. «Σφυροκοπούσαν με ελικόπτερα, με F16, ο γιος που δέχθηκε πυρά στο χέρι, ο γείτονάς μας πυροβολήθηκε στο κεφάλι» δηλώνει.

Την επόμενη ημέρα ο ηλικιωμένος πατέρας του Μοχάμεντ αισθάνθηκε αδιαθεσία. Τον πήγαν στον γιατρό και λίγο αργότερα ο άνδρας πέθανε από καρδιακή προσβολή.

«Τον έθαψα. Σήμερα είναι η τρίτη ημέρα μετά τη ταφή. Γιατί μας συμβαίνει αυτό;» αναρωτιέται πικραμένος.

Αυτοί που πέθαναν είναι οι τυχεροί

Μια άλλη γιατρός, από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, έστειλε μια σειρά από αγωνιώδη φωνητικά μηνύματα σε συναδέλφους της στο Λονδίνο, την επομένη της 12ης Φεβρουαρίου.

Ανέφερε ότι ήταν ξαπλωμένη ανάμεσα στα πτώματα των παιδιών της για να τα προστατεύσει από τα θραύσματα που έπεφταν μέσα από τα παράθυρα.

Η μαρτυρία της είναι ανατριχιαστική: Όταν κάναμε έλεγχο στο σπίτι μας βρήκα κομμάτια ανθρώπινης σάρκας. Βρήκαμε ένα ολόκληρο πόδι ανθρώπου που δεν γνωρίζουμε από πού ήρθε. Όταν είδαμε τα κομμάτια ανθρώπων στο έδαφος άρχισα να κλαίω.

«Για να είμαι ειλικρινής αυτοί που πέθαναν είναι οι τυχεροί. Εκείνοι που μένουν πίσω είναι καταραμένοι και ξεχασμένοι από όλο τον πλανήτη. Δεν είναι δίκαιο. Δεν ξέρω πώς μπορεί κάποιος να κοιμάται γνωρίζοντας ότι τα παιδιά μας υποφέρουν για το τίποτα. Είμαστε απλά άμαχοι πολίτες» σχολιάζει.

Συλλογή νεκρών μετά από το ισραηλινό χτύπημα.

| (AP Photo/Fatima Shbair)

Αεροπλάνα, τανκ και ελικόπτερα

Το Διεθνές Ιατρικό Σώμα, που προσφέρει άμεση βοήθεια σε ζώνες κρίσης σε όλο τον κόσμο, έχει ένα υπαίθριο νοσοκομείο κοντά στο σημείο που έγινε η επιδρομή. Ο δρ. Τζαβέντ Αλί, χειρουργός από το Πακιστάν, ήταν ξύπνιος όταν άρχισαν τα χτυπήματα και πήγε σε καταφύγιο. «Πέρα από τα αεροπορικά χτυπήματα, ακούγαμε τανκ, ανταλλαγή πυρών, αλλά και πυρά από ελικόπτερα. Όλα αυτά συνέβαιναν πάνω και τριγύρω από το νοσοκομείο. Ήταν πολύ τρομακτικό, πιστεύαμε ότι δεν θα τα καταφέρουμε» δηλώνει και προσθέτει πως όταν άκουσαν σειρήνες ασθενοφόρων αποφάσισαν να βγουν από το καταφύγιο και να βοηθήσουν. Μεταξύ των τραυματιών εμφανίζονταν γυναίκες και παιδιά που αναζητούσαν καταφύγιο.

«Το νοσοκομείο είναι και αυτό κατασκευασμένο από σκηνές, οπότε υπήρχε μεγάλη ανησυχία. Εάν υπάρξει χτύπημα στο νοσοκομείο θα είναι καταστροφικό, αλλά έπρεπε να σώσουμε όσους περισσότερους ασθενείς μπορούσαμε» σημειώνει.

Πολλοί από τους νεκρούς εκτιμάται ότι παραμένουν ακόμη κάτω από κατεστραμμένα σπίτια.

Η διάσωση των δύο ομήρων, Φερνάντο Σιμόν Μαρμάν και Λουίς Χαρ, στη Ράφα είναι μία από τις σπάνιες επιτυχίες των ισραηλινών ειδικών δυνάμεων, οι οποίες εξακολουθούν να αναζητούν περισσότεροι από 130 ανθρώπους.

Σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Παλαιστίνης εκείνη την ημέρα σκοτώθηκαν τουλάχιστον 74 άνθρωποι, με το BBC να υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να εξακριβωθεί πόσοι από τους νεκρούς ήταν άμαχοι και πόσοι στρατιώτες της Χαμάς, όμως μάρτυρες και πηγές από το ιατρικό προσωπικό αναφέρουν ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των θυμάτων ήταν άοπλοι πολίτες.

Το Παλαιστινιακό Κέντρο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, με έδρα τη Γάζα, επισημαίνει ότι τουλάχιστον 27 παιδιά και 22 γυναίκες σκοτώθηκαν εκείνη τη νύχτα.

Η απάντηση του IDF

Από την πλευρά του ο IDF με δήλωση στο BBC υποστηρίζει ότι παραμένει «δεσμευμένος στο να περιορίζει τις απώλειες ανθρώπων».

Οι στρατιωτικοί δικηγόροι, σύμφωνα με τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις, έχουν δώσει σαφείς οδηγίες στους διοικητές ώστε να χτυπήματα να συμμορφώνονται με το διεθνές δίκαιο.