Οικονομολόγου διεθνών θεμάτων
Τα Παίγνια της Ισχύος Ι μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ
Η επανάληψη των πυρηνικών απειλών του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, έρχονται σε μια κρίσιμη περίοδο για το Ουκρανικό και ειδικότερα μετά τον διεθνή σάλο που προκάλεσαν οι δηλώσεις του Εμμανουέλ Μακρόν για αποστολή Ευρωπαϊκού στρατού σε ουκρανικό έδαφος.
Η Ρωσία έχει εξαπολύσει και στο παρελθόν παρόμοιες απειλές, όταν οι δυτικοί ξεκινούσαν κάθε φορά δημόσιες συζητήσεις για την αποστολή εξοπλισμών. Σε εκείνες τις περιπτώσεις, η Ρωσία τελικά επέδειξε ανοχή γιατί πιθανόν εκτίμησε πως το κόστος της απάντησης σε αυτές τις ενέργειες δεν δικαιολογούταν από τα όποια ενδεχόμενα οφέλη, ενώ παράλληλα ήταν και μια πολύ καλή ευκαιρία Α) να αποδυναμώσει την Ευρώπη εξοπλιστικά, Β) να δοκιμάσει την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία των οπλικών της συστημάτων, σε μια μορφολογικά γνώριμη περιοχή απέναντι στα αντίστοιχα δυτικά, καθώς επίσης και τις στρατηγικές και τακτικές της έναντι των ουκρανικών στρατευμάτων που είχαν οργανωθεί και εκπαιδευτεί από τους δυτικούς Γ) να περάσει από crash test το σύστημα ασφαλείας της Ρωσικής πολεμικής μηχανής, ενώ παράλληλα αναβάθμιζε το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, μέσα από την εμπειρία που θα αποκτούσαν τα στρατιωτικά σώματα Δ) να δοκιμάσει τον συντονισμό της συλλογικής Δύσης ως ενιαίο μέτωπο και Ε) να συγκρίνει το επίπεδο της αποτελεσματικότητας των δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών σε σχέση με τις αντίστοιχες Ρωσικές.
Στην περίπτωση της αποστολής στρατευμάτων στην Ουκρανία από τους Δυτικούς ωστόσο, η Ρωσία ίσως τελικά να μην επιδείξει την ίδια ανοχή, δεδομένου πως η παρουσία ξένων στρατευμάτων πιθανόν να είναι ικανή να αποτρέψει την επέλαση του ρωσικού στρατού στην Ουκρανική ενδοχώρα. Βεβαίως, αυτό το οποίο συζητιέται δεν είναι το κατά πόσο θα αποσταλούν Δυτικά στρατεύματα στην Ουκρανία, αφού όπως “μαρτύρησε” εν αγνοία του ο Γερμανός αξιωματικός, στην περίφημη υποκλοπή της συζήτησης για την αποστολή πυραύλων Taurus στην Γερμανία και την υποστήριξη του χτυπήματος στην γέφυρα της Κριμαίας, δυτικά στρατεύματα βρίσκονται και επιχειρούν ήδη στην Ουκρανία. Η ενέργεια η οποία ενδεχομένως να ενεργοποιήσει μια σφοδρή απάντηση από την Ρωσία, είναι η επίσημη και ευάριθμη αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία. Τόσο ο συμβολισμός της εισόδου των Νατοϊκών δυνάμεων στην σύγκρουση, όσο και το πρακτικό της υπόθεσης, είναι ικανά να ωθήσουν τους Ρώσους στην υλοποίηση των απειλών τους.
Η σφοδρότητα των δηλώσεων αυτών του Ρώσου Προέδρου λοιπόν, καθώς και οι τοποθετήσεις επ’ αυτού της εκπροσώπου τύπου του Ρωσικού ΥΠΕΞ Μαρίας Ζαχάροβα, όπως επίσης και του ίδιου του υπουργού εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, υποδηλώνουν πως αυτή την φορά οι Ρώσοι μάλλον το εννοούν.
Δολοφονία Ναβάλνι: Στο στόχαστρο η Δυτική κοινή γνώμη
Ο θάνατος του Αλεξέι Ναβάλνι έρχεται σε μια περίοδο που το Ουκρανικό, τόσο επί του πεδίου όσο και στο μέτωπο της κοινής γνώμης, τα πράγματα είναι κρίσιμα. Από την μια, η δυτική κοινή γνώμη εμφανίζει σημάδια κόπωσης από τις οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου και την πολιτική σύγκρουση στο εσωτερικό των κρατών, σχετικά με την πολιτική θέση των χωρών στο πρόβλημα αυτό. Από την άλλη, τα Ουκρανικά στρατεύματα εμφανίζουν φαινόμενα γενικευμένης κατάρρευσης. Του μετώπου.
Το γεγονός του θανάτου, είτε οφείλεται σε τυχαιότητα, είτε είναι αποτέλεσμα μιας δολοφονικής επιχείρησης, η οποία δεν αποκλείεται να ενορχηστρώθηκε ακόμη και από τις ίδιες τις Δυτικές υπηρεσίες. Το τελευταίο σενάριο πιθανόν φάνηκε πως στην πορεία του χρόνου θα επικρατήσει στην κοινή γνώμη έναντι του σεναρίου πως τον δολοφόνησε η ρωσική κυβέρνηση, και ίσως σε αυτό οφείλονταν και οι δηλώσεις του αρχηγού των υπηρεσιών πληροφοριών της Ουκρανίας, Κυρίλλο Μπουντάνοφ, πως ο θάνατος του Ναβάλνι προήλθε από φυσικά αίτια. Οι δηλώσεις αυτές γεννούν πολλά ερωτήματα για τις πραγματικές συνθήκες θανάτου του Ναβάλνι και σε καμία των περιπτώσεων δεν θα πρέπει να θεωρείται ως βέβαιο γεγονός η οποιαδήποτε εκδοχή.
Σε κάθε περίπτωση, εξ αφορμής αυτού του γεγονότος, η Δύση επεδίωξε να πλήξει την εικόνα του Ρώσου Προέδρου. Οι Δυτικοί είχαν κάνει εμφανή την ανησυχία τους για ενδεχόμενη βελτίωση της εικόνας του Πούτιν από την συνέντευξη του στον Αμερικανό δημοσιογράφο Τάκερ Κάρλσον. Ο θάνατος του Ναβάλνι ωστόσο γέννησε μια μεγάλη ευκαιρία στις Δυτικές ηγεσίες να το ανατρέψουν αυτή την εξέλιξη. Τα δυτικά ΜΜΕ και οι Δυτικοί αξιωματούχοι άδραξαν την ευκαιρία και παρουσίασαν τον θάνατό του ως ένα πειστήριο της ανηθικότητας και της απολυταρχίας του “σύγχρονου τσαρικού καθεστώτος“ του Πούτιν, έναντι του οποίου έχει την υποχρέωση να παραταχθεί κάθε ελευθερόφρων άνθρωπος.
Χαρακτηριστικά, αξίζει να αναφέρουμε πως στις 22/02/2024, ο Μπαίντεν συναντήθηκε με την σύζυγο και την κόρη του Αλεξέι Ναβάλνι, εκτός πρωτοκόλλου, ενώ στην συνέχεια, στις 28/02/2024, η σύζυγος του παρέδωσε ομιλία στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, στην οποία κατηγόρησε τον Πούτιν ως αρχηγό εγκληματικής οργάνωσης.
Ενδεχόμενη Κλιμάκωση του πολέμου από τους Δυτικούς
Η κλιμακωτή αποστολή οπλισμού από τους Δυτικούς στην Ουκρανία, οφειλόταν στην πρόθεση των δυτικών να βολιδοσκοπήσουν την ρωσική ανοχή και να μην εξάψουν την Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Οι εξαγγελίες για αποστολή ευρωπαϊκών δυνάμεων στην Ουκρανία ωστόσο, είναι ενδείξεις πως πλέον οι ενδεχόμενες αντιδράσεις της Ρωσίας δεν απασχολούν τους Δυτικούς. Παρά το αρχικό “άδειασμα” των Δυτικών κυβερνήσεων στον πρόεδρο της Γαλλίας, Εμμανουέλ Μακρόν, υπογείως οι συζητήσεις περί της αποστολής στρατευμάτων συνεχίζονταν πυρετωδώς. Σήμερα(15/3/2024) μάλιστα, παρά την αρχική άρνηση του Γερμανού καγκελάριου Όλαφ Σόλτζ να εμπλακεί στην σύγκρουση η Γερμανία, πραγματοποιήθηκε τριεθνής συνδιάσκεψη για την υποστήριξη της Ουκρανίας, μεταξύ Γαλλίας, Πολωνίας και Γερμανία, στην οποία αν και δεν ανακοινώθηκαν σημαντικά πράγματα, εντούτοις προδίδει υπόγειες διεργασίες που μπορούν κάλλιστα να οδηγήσουν τελικά στην επίσημη αποστολή Νατοϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία. Εκτός αυτού δε, οι συζητήσεις αυτές πιθανόν αποσκοπούν και στην έναρξη των προπαρασκευαστικών διαδικασιών για την δημιουργία του Ευρωστρατού, για το οποίο ζήτημα έχουμε δει πως η Ρωσοουκρανική σύγκρουση έχει συντελέσει σημαντικά προς την δικαιολόγησή του.
Τον προηγούμενο καιρό γίναμε μάρτυρες της κλιμάκωσης της ρητορικής των δυτικών έναντι της Ρωσίας. Σε προηγούμενο άρθρο μου (Τα Παίγνια της Ισχύος, Κινδυνεύουν να Σύρουν τον Κόσμο σε Παγκόσμιο Πόλεμο), εκτίμησα πως οι δυτικοί θα κλιμακώσουν ακόμη και σε απευθείας σύρραξη με την Ρωσία, βλέποντας πως οι εξελίξεις στην Ουκρανία γέρνουν εις βάρους τους. Τις τελευταίες ημέρες η εκτίμησή μου αυτή δυστυχώς τείνει να επιβεβαιωθεί.
Οι Δυτικοί αυτή την στιγμή φαίνεται πως επιδιώκουν διακαώς να δημιουργήσουν μια πρόφαση που θα τους επιτρέψει να διαβούν τον Ρουβίκωνα. Για παράδειγμα, πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το πυρηνικό εργοστάσιο της Ζαπορίζια, το οποίο διαρκώς αντιμετωπίζει διακοπές δικτύου και βομβαρδισμούς. Πριν μερικές εβδομάδες έγινε γνωστό πως το εργοστάσιο έχανε τακτικά την τελευταία γραμμή ηλεκτροδότησης, η οποία προέρχεται από την μεριά της Ουκρανίας. Οι Ουκρανοί κατηγόρησαν τους Ρώσους πως με τους βομβαρδισμούς τους προκαλούν ζημιές οι οποίες επιδιορθώνονταν με βραδύτητα, εξαιτίας της τακτικής επανάληψης των βομβαρδισμών. Από την άλλη οι Ρώσοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες και ανέφεραν πως οι διακοπές προέκυψαν μετά από ήχους “μικρών όπλων” από την μεριά της Ουκρανίας. Αξίζει να σημειωθεί πως το εργοστάσιο, καθ’ όλη την διάρκεια του Ρώσο-ουκρανικού πολέμου, βρίσκεται υπό καταιγισμό βομβαρδισμών από την μεριά της Ουκρανίας, παρά τους ισχυρισμούς των Ουκρανών πως οι Ρώσοι βομβαρδίζουν τους εαυτούς τους. Χθες (14/03/2024) μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες του Reuters, οι Ουκρανοί προέβησαν σε βομβαρδισμό του εργοστασίου, με τους Ρώσους να αναφέρουν πως επλήγησαν κρίσιμες υποδομές.
Επιπλέον στοιχείο περί της αναζήτησης προφάσεων από την μεριά των δυτικών, είναι η είδηση μερικών εβδομάδων, πως η Ρωσία απέτρεψε μια επίθεση με χημική ουσία Αμερικανικής κατασκευής, στην ευρύτερη περιοχή της Ζαπορίζια. Σύμφωνα με τις Ρωσικές αρχές, συνελήφθησαν τρεις Ουκρανοί πολίτες, οι οποίοι σχεδίαζαν προβοκάτσια.
Τέλος, σημαντικό γεγονός που πιθανόν σχετίζεται με τις ανωτέρω εξελίξεις και δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής, είναι η παραίτηση της Βικτώρια Νούλαντ από την θέση του υφυπουργού εξωτερικών. Ως αντικαταστάτης της θεωρείται η Τζούλιαν Σμίθ, η οποία ήταν η μόνιμη αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ. Η κ. Σμίθ σπούδασε στην Γερμανία και στο βιογραφικό της αναφέρεται πως ωρίμασε ως επαγγελματίας πολιτικός μέσα από ιδρύματα που εδρεύουν στην Γερμανία και αποτελούν βασικότατα κανάλια της Αμερικανικής επιρροής στην Γερμανία και στην Ευρώπη, όπως είναι το ίδρυμα Stiftung. Η αλλαγή αυτή πιθανόν θα οφείλεται στην βούληση των ΗΠΑ να πειθαναγκάσουν την Γερμανία στην σύμπραξη με την Γαλλία και την Πολωνία για την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία, κάτι για το οποίο η Τζούλιαν Σμίθ είναι ίσως η καταλληλότερη να φέρει εις πέρας.
Ρωσία: Στρατηγική η Απαγόρευση εξαγωγών βενζίνης για ένα 6μηνο;
Πριν μερικές εβδομάδες, η Ρωσία ανακοίνωσε την απαγόρευση εξαγωγών βενζίνης για έξι μήνες, καθώς διενεργούνται επισκευαστικές εργασίες και εργασίες συντήρησης σε έναν μεγάλο αριθμό διυλιστηρίων. Πριν έναν μήνα, οι Ρωσικές αρχές είχαν αναγγείλει περιορισμούς στην εξαγωγή βενζίνης, οι οποίοι δεν προβλεπόταν να διατηρηθούν επί Μακρόν. Η αλλαγή αυτής της πολικής ωστόσο, έρχεται λίγο μετά την συζήτηση περί αποστολής στρατευμάτων από τους δυτικούς στην Ουκρανία. Οι επιθέσεις της Ουκρανίας έναντι Ρωσικών διυλιστηρίων με drones, είναι γεγονός πως εμφανίζουν μια μεγαλύτερη συχνότητα στον διεθνή τύπο από τον Οκτώβριο του 2023 και μετά. Η χρονικότητα της ανακοίνωσης της απαγόρευσης εξαγωγών βενζίνης ωστόσο, μας προϊδεάζει για κάτι διαφορετικό.
Πιθανόν, η Ρωσία διαπιστώνοντας την βούληση των δυτικών ηγεσιών για μια ανοιχτή σύγκρουση μαζί της και προετοιμάζει τα στρατηγικά της αποθέματα για το ενδεχόμενο της επίσημης εισόδου του ΝΑΤΟ στην Ρώσο-ουκρανική σύγκρουση. Η Ρωσική ηγεσία μάλλον εκτιμά πως οι απειλές των δυτικών δεν είναι κενές και πως όντως οι δυτικοί βούλονται να εισέλθουν και αυτοί στον πόλεμο.
Στα πιο πάνω πλαίσια, το δημοσίευμα των Financial Times, πριν μερικές εβδομάδες, σχετικά με τα κριτήρια για την χρήση πυρηνικών όπλων να είναι προϊόν ηθελημένης διαρροής από μέρους των Ρώσων, για να διαμηνύσουν στους δυτικούς πως οι απειλές τους αυτή την φορά δεν είναι κενές περιεχομένου.
Ένα δυσοίωνο μέλλον.
Ο Πούτιν αποκλείεται να σταματήσει, παρά το ότι στην συνέντευξή του διαβεβαίωνε τον Αμερικανό δημοσιογράφο πως η Ρωσία είναι ανοιχτή στον διάλογο. Προς τούτο βλέπουμε πως τις τελευταίες μέρες, η Ρωσική πολεμική μηχανή άρχισε να ανεβάζει τις στροφές της απότομα, ιδιαίτερα μετά την πτώση της Αντίιβκα, η οποία αναδεικνύεται σε κομβικό σημείο για την κατάληξη του πολέμου, κατόπιν όλων όσων προηγήθηκαν μέχρι την δεδομένη χρονική στιγμή.
Στην συνέντευξη με τον Κάρλσον, ο Ρώσος Πρόεδρος επικεντρώθηκε στο ιστορικό παρελθόν των δύο λαών για να καταστήσει στην δυτική κοινή γνώμη, τον Ρώσο-ουκρανικό πόλεμο ως εμφύλιο παρά ως πόλεμο εισβολής μιας ξένης δύναμης σε ένα άλλο κράτος. Επιπλέον, στην συνέντευξή του κατέστησε σαφές στους δυτικούς πως η ανεκτικότητα στην ανάμειξή τους τελειώνει. Ειδικότερα δε, οι προειδοποιήσεις του στόχευαν την Πολωνία.
Η νικηφόρα έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία, αποτελεί έναν ανελαστικό στόχο για τη Ρωσία και προς τούτο κανείς θα πρέπει να αναμένει από αυτήν τα πάντα, ανεξαρτήτως των Δυτικών κινήσεων. Στα πλαίσια αυτά, οι πόλεις που πιθανόν θα δούμε να βρίσκονται στην επικαιρότητα είναι η Χέρσωνα, το Μικολάεβ και η Οδησσός, για την οποία έχω εκφράσει την άποψη ήδη από τις αρχές Μαρτίου του 2022, πως η Ρωσία δεν πρόκειται να παύσει τις εχθροπραξίες πριν την καταλάβει. Η Χερσώνα απέχει από το Μικολάιβ 68 χιλιόμετρα, το Μικολάιβ απέχει από την Οδησσό 152 χιλιόμετρα και η Οδησσός απέχει από την Παλανκα (Μολδαβία) 57 χιλιόμετρα.
Η έκκληση της Υπερδνειστερίας προς την Ρωσική ομοσπονδία στις 28/02/2024, για να αντιμετωπίσει τον οικονομικό κλοιό της Μολδαβίας δεν έρχεται σε τυχαία στιγμή. Θα πρέπει να θυμόμαστε πως η τοπική κυβέρνηση δεν προέβη σε παρόμοια πράξη, σε καμία των περιπτώσεων που δέχθηκε πλήγματα από την Ουκρανική πλευρά.
Όταν το Ουκρανικό θα πλησιάζει στην λήξη του με την Οδησσό, πιθανόν τότε και να κάνει η Κίνα την κίνηση της για την Ταιβάν. Ο κινέζος πρόεδρος Ξι είναι σε στάση αναμονής, δίνοντας με αυτό τον τρόπο πολύτιμο χρόνο στον Ρώσο ομόλογο του να φτάσει στην Οδησσο, η οποία ανοίγει τον δρόμο για την Μολδαβία. Το συγκεκριμένο σενάριο φαίνεται να ομοιάζει με τις συνθήκες της παραμονής της έναρξης του Ρώσο-ουκρανικού πολέμου, όταν ο Ρώσος Πρόεδρος ήταν αυτός που πρώτος έδωσε πίστωση χρόνου στον πρόεδρο Ξι, αναμένοντας την λήξη των των χειμερινών ολυμπιακών αγώνων στην Κίνα, στις 22 Φεβρουαρίου. Την επομένη της λήξης, ο Β. Πούτιν προχώρησε στην εισβολή στην Ουκρανία, η οποία ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου.
Τα πράγματα λοιπόν φαίνεται πως οδεύουν ως εξής: τη στιγμή που θα εισβάλει στην Ταιβάν η Κίνα, πιθανόν ταυτόχρονα η Ρωσία θα εισβάλει στην Μολδαβία, ούτως ώστε να ενώσει την Ρωσία με την Υπερδνειστερία. Η εισβολή στην Μολδαβία ίσως γίνει σχεδόν ταυτόχρονα με την εισβολή στην Ταιβάν, ακριβώς για να “πέσει στα μαλακά”, καθώς όλος ο πλανήτης θα έχει στραμμένη την προσοχή του στην Κίνα. Αυτή με την σειρά της, θα επιδιώξει να βάλει την σφραγίδα της ως ένας από τους μεγάλους παίκτες στο νέο πολυπολικό σύστημα, μέσα από μια αστραπιαία νίκη επί της Ταιβάν, εκμεταλλευόμενη τον όγκο δυνάμεων της.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, η Ρωσία δεν πρόκειται να σταματήσει εάν δεν διασφαλίσει τα ακόλουθα:Την αποκατάστασή της προσβεβλημένης εικόνας της Ρωσίας, τόσο ως προς την θέση της ως στρατιωτική υπερδύναμη, όσο και ως προς την ηθική της θέση.
Την οικονομική επανόρθωση της Ρωσίας μέσα από την διαχείριση των νέων γαιών και την ανοικοδόμηση των πόλεων. Αυτό μάλιστα ενδιαφέρει ιδιαίτερα και την Ρωσική άρχουσα τάξη.
Να αποκόψει στρατηγικά την Ουκρανια από την θάλασσα, καθιστώντας την ένα περίκλειστο και μη-λειτουργικό κράτος.
Στο σημείο που έχει φτάσει το Ουκρανικό για τους Ρώσους, τα οφέλη που θα εξασφαλίσει από την συνέχιση του πολέμου είναι κατά πολύ περισσότερα από το κόστος που έχει ήδη επωμιστεί εξαιτίας της Δύσης και του ενδεχόμενου επιπρόσθετου κόστους που θα έχει, στην περίπτωση που εγκαταλείψει τον πόλεμο. Η ουκρανική σύρραξη είναι ένας αμυντικός πόλεμος για τη Ρωσία και όταν φτιάχνεις την αμυνα σου, αυτό υποδηλώνει οργανωμένο σχέδιο επίθεσης.
Από την άλλη, καμια γραπτή συμφωνία στο Ουκρανικό δεν θα μπορούσε να διασφαλίσει τη Μόσχα εξαιτίας Α) της διαχρονικής στάσης που έχει επιδείξει η Δύση έναντι των Ρώσων και Β) ειδικότερα τώρα που η εμπλοκή των Δυτικών στο ουκρανικό πλησιάζει στο σημείο της αποστολής στρατευμάτων και είσοδο στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο. Οι όποιες συνομιλίες γίνουν, η σκοπιμότητα από πλευράς Ρωσίας θα είναι η χρονοτριβή, έως ότου επιτευχθούν στο πεδίο οι Ρωσικοί αντικειμενικοί στόχοι.
Όλα τα παραπάνω συντείνουν πως βρισκόμαστε ήδη σε έναν παγκόσμιο πόλεμο και απλά οι δυτικές κοινωνίες δεν το έχουν ακόμη αντιληφθεί. Η ωρίμανση του πολυπολικού συστήματος θα ξαναγράψει το εγχειρίδιο των διεθνών σχέσεων. Η εποχή που διανύουμε κρύβει πολλές εκπλήξεις και το αδιανόητο πολλές φορές μετατρέπεται από απίθανο σε πιθανό, και το αντίστροφο. Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου κάποιοι κανόνες ξαναγράφονται, κάποιοι άλλοι διαγράφονται και κάποιοι νέοι δημιουργούνται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου