Εξι μήνες «ασύμμετρων» εχθροπραξιών στη Λωρίδα της Γάζας
Η γενοκτονία, οι σπόνσορες και η ηρωική παλαιστινιακή αντίσταση
ΕΦΣΥΝ
Η υπεράνθρωπη αντοχή απέναντι στον φόβο του θανάτου, την πείνα και τις κακουχίες που επιδεικνύει ο λαός της Γάζας, αρνούμενος να εγκαταλείψει ισοπεδωμένες γειτονιές οι οποίες θυμίζουν Χιροσίμα ή Δρέσδη, και επίσης το αξιόμαχο των αντιστασιακών οργανώσεων αυτοπαγιδεύουν το Τελ Αβίβ στην ίδια του τη βαναυσότητα, αποκαλύπτουν τα τερατώδη ψεύδη του και δημιουργούν ρωγμές στη συνοχή με τους υποστηρικτές του, αλλά και στο εσωτερικό του.
Καθώς συμπληρώνονται αύριο έξι μήνες από το παγκόσμιο σοκ της 7ης Οκτωβρίου του 2023, δεν υπάρχει νομίζω πια καμία αμφιβολία ότι η καταδρομική επιχείρηση της Χαμάς και των άλλων αντιστασιακών οργανώσεων στην ευρύτερη περίμετρο της Γάζας, δηλαδή σε διεθνώς αναγνωρισμένο ως παράνομα καταπατημένο από το Ισραήλ παλαιστινιακό έδαφος, και η γενοκτονική απάντηση του σιωνιστικού καθεστώτος με την ισοπέδωση μεγάλου μέρους της Λωρίδας και τη μαζική δολοφονία δεκάδων χιλιάδων αμάχων, σηματοδοτούν μια ιστορική τομή για τον εν πολλοίς ξεχασμένο, ημιθανή και πολλαπλά προδομένο μέχρι εκείνη τη στιγμή παλαιστινιακό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.
Με μια κίνηση ματ, και παρά το τρομακτικό τίμημα που πλήρωσε και πληρώνει έκτοτε ο λαός της Γάζας στο πλαίσιο της ειδεχθούς εκστρατείας εθνοκάθαρσης και συλλογικής τιμωρίας του, η δήθεν «τρομοκρατική» για τους προσκυνημένους παλαιστινιακή αντίσταση κατάφερε, πέρα από τις μεγάλες απώλειες που προκάλεσε στον αιφνιδιασμένο πολιορκητικό στρατό και τους εποίκους, να ξαναφέρει το παλαιστινιακό πρόβλημα στο επίκεντρο της παγκόσμιας προσοχής, να επιτείνει τα στρατηγικά αδιέξοδα του Ισραήλ και των ξένων προστατών του, να ακυρώσει στην πράξη την πορεία «συμφιλίωσης» και αναγνώρισης του Ισραήλ από τα διάφορα πρόθυμα αραβικά καθεστώτα και τελικά να δώσει νέα πνοή στις ελπίδες όχι μόνο των Παλαιστινίων, αλλά κάθε αγωνιζόμενου ανθρώπου για δικαίωση.
Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες για το τι ακριβώς έγινε ή δεν έγινε στις 7/10. Το σίγουρο είναι πως το ίδιο το ισραηλινό κράτος αποφεύγει μέχρι σήμερα να διατάξει ενδελεχή έρευνα όχι μόνο για τα γεγονότα εκείνης της ημέρας, αλλά και για τις πολλαπλές προειδοποιήσεις που αποδεδειγμένα προηγήθηκαν και αγνοήθηκαν επιδεικτικά από την πολεμοκάπηλη, ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου, που χρειαζόταν όσο τίποτε αυτή την αφορμή για να προωθήσει τα ήδη γνωστά γενοκτονικά σχέδιά της για το «Μεγάλο Ισραήλ» και τη νέα Νάκμπα.
Δείτε τον χάρτη που ο ίδιος παρουσίασε τον Σεπτέμβρη στον ΟΗΕ, και στον οποίο δεν υπάρχει ούτε ίχνος Παλαιστίνης, και θα καταλάβετε. Ο «Μπίμπι» άλλωστε επιμένει πεισματικά πως η όποια έρευνα θα διεξαχθεί μετά το πέρας του πολέμου, τον οποίο, όπως όλοι έχουμε πλέον καταλάβει, κάνει τα πάντα για να διαιωνίσει και, ει δυνατόν, να διευρύνει, βομβαρδίζοντας και προκαλώντας συνεχώς με casus belli το Ιράν, τη Συρία, τη λιβανέζικη Χεζμπολάχ και άλλους περιφερειακούς αντιπάλους του.
Ωστόσο, εύκολα μπορεί κανείς να συμπεράνει από τις μαρτυρίες επιζησάντων και τα δημοσιεύματα του ίδιου του ισραηλινού Τύπου ότι πολλά από τα γκεμπελικά ψεύδη περί μαζικών αγριοτήτων σε βάρος αμάχων από τους μαχητές της Χαμάς έχουν ήδη καταρριφθεί: είναι πλέον κοινό μυστικό ότι πολλοί Ισραηλινοί ένστολοι και πολίτες σκοτώθηκαν από «φίλια πυρά», ιδίως βαρέων όπλων από ελικόπτερα Apache και άρματα μάχης, ενώ είχαν ήδη αιχμαλωτιστεί από τους Παλαιστινίους και είτε μεταφέρονταν στη Γάζα, είτε βομβαρδίστηκαν μέσα στα σπίτια τους στα διάφορα κιμπούτς-προχωρημένα φυλάκια του στρατού κατοχής, στο πλαίσιο του ανομολόγητου «Δόγματος του Αννίβα» (Hannibal Doctrine). Δόγματος που άλλωστε εφαρμόζεται και μέσα στη Γάζα, όπου οι ισραηλινές βόμβες έχουν ήδη σκοτώσει δεκάδες πολύτιμους για τη Χαμάς, αλλά αναλώσιμους για τη σιωνιστική ηγεσία ομήρους.
Οσο για τα παραμύθια για τα δήθεν δεκάδες αποκεφαλισμένα ή γενικά δολοφονημένα παιδιά, που αναπαράχθηκαν ακόμα και από τον ίδιο τον «Genocide Joe» Μπάιντεν για να νομιμοποιήσουν τη σφαγή, αυτά αποκαλύφθηκε πολύ γρήγορα πως ήταν κατασκευασμένα ψεύδη - σε αντίθεση με τις κυριολεκτικά χιλιάδες φωτογραφίες και βίντεο από καμένους και κομματιασμένους ανήλικους Παλαιστινίους, περιλαμβανομένων και εκατοντάδων βρεφών, που μπορεί ο καθένας να δει στο διαδίκτυο, αλλά κατά σατανική σύμπτωση δεν μεταδίδονται ποτέ από τα επιλεκτικώς ευαίσθητα δυτικά (και ελληνικά) Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, που εξακολουθούν να αναμεταδίδουν αμάσητη την ισραηλινή προπαγάνδα.
Πού είναι τα βίντεο από το ανύπαρκτο αρχηγείο της Χαμάς κάτω από το Αλ Σίφα, το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Γάζας, που καταστράφηκε πριν από λίγες μέρες ολοσχερώς; Πού είναι τα πειστήρια για τη δήθεν δράση μαχητών μέσα στο Αλ Σίφα και δεκάδες ακόμη νοσοκομεία και σχολεία-καταφύγια του ΟΗΕ, που προφασίζονται συστηματικά οι Ισραηλινοί για να τα ισοπεδώσουν;
Είπαμε όμως: Με κάθε νέο ψέμα που αποκαλύπτεται, με κάθε νέο ανατιναγμένο νοσοκομείο ή πανεπιστήμιο, με κάθε νέα θηριωδία ή εκατόμβη αμάχων, το Ισραήλ βυθίζεται όλο και περισσότερο στο στρατηγικό αδιέξοδο, στο οποίο έχει ήδη εδώ και δεκαετίες αυτοπαγιδευτεί. Εξι μήνες μετά την έναρξη των «ασύμμετρων» εχθροπραξιών στη Γάζα, αλλά και στην κατεχομένη Δυτική Οχθη και την Ιερουσαλήμ, η ισραηλινή πολεμική μηχανή και οι σιων(αζ)ιστές που την κατευθύνουν δεν έχουν πετύχει κανέναν από τους δηλωμένους ή αδήλωτους στόχους τους.
Παρά τον αναπόφευκτο θάνατο και τραυματισμό χιλιάδων μαχητών της, οι αντιστασιακές οργανώσεις παραμένουν αξιόμαχες και πανταχού παρούσες σε ολόκληρη τη Λωρίδα, περιλαμβανομένης και της υποτίθεται ελεγχόμενης εδώ και μήνες βόρειας και κεντρικής Γάζας, στήνοντας πολύνεκρες ενέδρες και διατηρώντας την ικανότητα εκτόξευσης ρουκετών, τουλάχιστον σε κοντινές πόλεις όπως οι Σντερότ και Ασκελόν.
Και βέβαια όσο το Ισραήλ αποτυγχάνει να απελευθερώσει (ή να σκοτώσει...) τους περίπου εκατό εναπομείναντες ή μάλλον... επιζώντες ομήρους, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι στρατιωτικοί, η Χαμάς κρατάει ζωντανό το ισχυρότερο διαπραγματευτικό χαρτί της πλήττοντας το ηθικό των κατακτητών και προκαλώντας ρήγματα στην ισραηλινή κοινή γνώμη, με τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις –που έχουν μπροστάρηδες τους συγγενείς και φίλους των ομήρων– να γιγαντώνονται.
Αξίζει μάλιστα να διαβάσετε κάποιες από τις πρόσφατες δημόσιες ομιλίες μπροστά στην «Κνεσέτ» τόσο ορισμένων από αυτούς τους ηρωικούς συγγενείς, όσο και του πρώην πρωθυπουργού Εχούντ Μπάρακ: είναι οι καλύτεροι αντιπρόσωποι του «άλλου Ισραήλ», που ευτυχώς όχι μόνον υπάρχει, αλλά και αναγνωρίζει τη λάθος κατεύθυνση που έχει πάρει η χώρα με τον Νετανιάχου και τους εξτρεμιστές επιτελείς και συμμάχους του.
Αν και βέβαια είναι λάθος να προσωποποιούμε το σιωνιστικό πρόβλημα· αργά ή γρήγορα ο Νετανιάχου θα πέσει, μπορεί ακόμα και να βρεθεί στη φυλακή, και κάποιος άλλος -ο Γκαντζ; ο Λαπίντ;- θα πάρει τη θέση του. Αλλά ο σιωνισμός, όπως όλες οι μορφές φασισμού και ρατσιστικών ιδεολογιών περί «εκλεκτών λαών» και υπανθρώπων, δεν θα τα τινάξει τόσο εύκολα.
Εξίσου σημαντικό είναι όμως το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η ισραηλινή οικονομία, τόσο από το κόστος της μαζικής επιστράτευσης και της αναγκαστικής εκκένωσης μεγάλου μέρους του βόρειου Ισραήλ από τον φόβο της Χεζμπολάχ, όσο και από τις επιπτώσεις του επιτυχημένου μπλόκου που έχει επιβάλει η επαναστατική κυβέρνηση των Χούθι στην Ερυθρά Θάλασσα.
Η γενναία Υεμένη, που έχασε σχεδόν μισό εκατομμύριο ανθρώπους στον πολυετή «πόλεμο δι’ αντιπροσώπων» με τη Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα -τους περισσότερους από την πείνα και τον αποκλεισμό- αλλά δεν το έβαλε κάτω, και τώρα στηρίζει ενεργά τους Παλαιστίνιους, γιατί δεν φοβάται πια κανέναν...
Φυσικά η Αμερική και οι Ευρωπαίοι υποτακτικοί της, περιλαμβανομένης της χώρας μας, συνεχίζουν να ταΐζουν ενεργά με όπλα, χρήματα και καύσιμα την ισραηλινή μηχανή γενοκτονίας, παρά τα κροκοδείλια δάκρυα για το δράμα των αμάχων - αλλά ακόμα και αυτοί οι ξεδιάντροποι και διπρόσωποι σπόνσορες της μεσανατολικής τραγωδίας από το 1948 ώς και σήμερα μοιάζουν μέρα με τη μέρα να ζορίζονται, καθώς οι αποθηριωμένοι Ισραηλινοί παραβιάζουν τη μια μετά την άλλη όλες τις κόκκινες γραμμές.
Το σημαντικότερο όμως στοιχείο της σύρραξης, κατά τη γνώμη μου, δεν έχει να κάνει ούτε με τις μάχες, ούτε με την οικονομία. Είναι η υπεράνθρωπη αντοχή απέναντι στον φόβο του θανάτου, την πείνα και τις κακουχίες της πολιορκίας που επιδεικνύει ο λαός της Γάζας, αρνούμενος να εγκαταλείψει ακόμα και τις ισοπεδωμένες γειτονιές της Πόλης της Γάζας, που θυμίζουν Χιροσίμα ή Δρέσδη.
Κι όμως, πάνω από 300.000 άμαχοι ζουν ακόμη στη βόρεια και κεντρική Γάζα! Το απάνθρωπο στοίχημα του Νετανιάχου και των ρατσιστών συμμάχων του, ότι θα άδειαζαν την ερειπωμένη Γάζα από τους ανθρώπους της και θα τους έσπρωχναν στην έρημο του Σινά, μοιάζει οριστικά χαμένο - δεν μπορούν, βλέπετε, να τους σκοτώσουν όλους...
Και γι’ αυτό επιμένουν με τόση λύσσα να προχωρήσουν στην προαναγγελθείσα εδώ και μήνες χερσαία εισβολή στη Ράφα, όπου έχουν καταφύγει σχεδόν ενάμισι εκατομμύριο εκτοπισμένοι, ίσως γιατί συνειδητοποιούν πως ο χρόνος τους τελειώνει και πως πρέπει, όπως τους συμβουλεύει συνεχώς ο παλιόφιλος Τραμπ, να «τελειώσουν τη δουλειά»! Θα το τολμήσουν;
Οχι άλλη σιωπή για τη Γάζα!
Μαρτυρία
«Είναι προφανές ότι το Ισραήλ επιδιώκει να αφανίσει τον παλαιστινιακό λαό, πιστεύοντας πως δεν είναι εφικτή η συνύπαρξη στα εδάφη της Παλαιστίνης. Οι τελευταίες εξελίξεις μετά την 7η Οκτωβρίου δείχνουν την απανθρωπιά του Ισραήλ, αλλά και την αλαζονεία και την αδιαφορία του απέναντι στη διεθνή κοινή γνώμη, παρ’ όλη την παγκόσμια συμπόνια προς τους Παλαιστίνιους»
Της Σάλμα Α. Σάουα*
Οταν γύρισα τελευταία φορά από τη Γάζα, τον Δεκέμβριο του 2022, με ρωτήσαν κάποιοι φίλοι μου πώς τη βρήκα. Τους είπα είναι όμορφη. Με κοίταξαν περίεργα: Πώς μπορεί η Γάζα, που είναι μια μεγάλη φυλακή, να είναι όμορφη; Και τους εξήγησα ότι είναι όμορφη γιατί ο κόσμος είναι ευδιάθετος και πάντα λέει «δόξα τω Θεώ» («Αλ Χαμντουλιλάχ») ανεξαρτήτως του τι παθαίνει. Το συνοδεύει συνήθως με το «ας ελπίζουμε να μη χειροτερέψει η κατάσταση».
Αλλά δυστυχώς κάθε φορά έρχονται χειροτέρα γεγονότα… Αφού μας κλέψανε τη γη, μας διώξανε από τα χωράφια μας και μας στρίμωξαν σε ένα μικρό κομμάτι γης, ενώ συνεχίζουν να κλέβουν τα χωράφια μας, το νερό μας και τη ζωή μας.
Η δρ Σάλμα Α. ΣάουαΟ κόσμος της Γάζας (και της Παλαιστίνης γενικά) πάντα βρίσκει λύσεις για τα προβλήματά του. Για παράδειγμα, δεν είχαμε ηλεκτρικό ρεύμα στη Γάζα για πολλά χρόνια και ο κόσμος βρήκε εκατοντάδες τρόπους για να παράγει ηλεκτρική ενέργεια. Και όπως είπε ο εθνικός ποιητής της Παλαιστίνης, ο Μαχμούντ Νταρουίς, «η Γάζα δεν είναι η πιο όμορφη πόλη, ούτε η πιο πλούσια, αλλά ταυτίζεται με την ιστορία ολόκληρης της πατρίδας μας, γιατί είναι πιο άσχημη, πιο φτωχή, πιο μίζερη και πιο αδυσώπητη στα μάτια των εχθρών μας.
»Γιατί είναι ανάμεσά μας η πιο ικανή να διαταράσσει τη διάθεση του εχθρού και τη βολή του. Γιατί είναι ο εφιάλτης του. Γιατί τα πορτοκάλια της έχουν νάρκες, γιατί τα παιδιά της δεν έχουν ζήσει παιδικά χρόνια, ούτε οι γέροντές της γηρατειά και οι γυναίκες της δεν έχουνε επιθυμίες. Γιατί είναι απ’ όλους μας η πιο όμορφη, η πιο αγνή και η πιο πλούσια και αυτή που αξίζει τη μεγαλύτερη αγάπη»**.
Ενα από τα πρώτα σπίτια όπου ζούσαμε όταν γύρισε η οικογένειά μου από το Κουβέιτ στη Γάζα (τη δεκαετία του εβδομήντα του περασμένου αιώνα) ήταν ένα διώροφο σε έναν δρόμο που είχε κυρίως μονοκατοικίες ή διώροφα κτίρια. Ενα από αυτά ήταν το σπίτι μιας οικογένειας συγγενών. Εδώ να πω ότι έχω ένα μεγάλο σόι με πολλούς διαφορετικούς κλάδους, που έχει μια καταγραμμένη ιστορία που πάει τουλάχιστον 700 χρόνια πίσω.
Η οικογένειά μου προέρχεται από μια ιστορική περιοχή της παλιάς Γάζας, η οποία ήταν μακριά από τη θάλασσα, όπως και οι πιο πολλές παλιές πόλεις στη Μεσόγειο. Σε αυτό το σπίτι λοιπόν μένανε τέσσερις θείες, η μία ήταν από τις πρώτες γυναίκες παιδίατρους στη Γάζα και οι άλλες αδελφές ήταν όλες γυναίκες επαγγελματίες, γνωστές για τις επαγγελματικές και διαπροσωπικές δεξιότητές τους.
Αυτό το σπίτι ήταν 4-5 τετράγωνα μακριά από το Νοσοκομείο Αλ-Σίφα, το μεγαλύτερο στην Πόλη της Γάζας. Και λόγω της ηλικίας τους (από 70 ώς 80 χρόνων) οι κυρίες αυτές δεν φύγανε στη νότια Γάζα με τη νοσοκόμα τους όταν ξεκίνησε η γενοκτονία στις 7 Οκτωβρίου του 2023.
Τη μέρα που ο ισραηλινός στρατός διέπραξε τη σφαγή στο Αλ Σίφα, στις 3 Απρίλιου 2024, τις ειδοποίησαν ότι είναι ασφαλείς και να μείνουν στο σπίτι. Στη διάρκεια της σφαγής χάθηκε η επικοινωνία μαζί τους. Ολη η ευρύτερη οικογένεια άρχισε να προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί τους. Και βάλαμε όλοι μας ειδοποιήσεις στα κοινωνικά δίκτυα για οποιονδήποτε μπορούσε να επικοινωνεί μαζί τους να μας ειδοποιήσει.
Η γκρεμισμένη μονοκατοικία όπου ζούσαν μέχρι πριν από λίγες μέρες οι τέσσερις θείες μου, δίπλα στο νοσοκομείο Αλ Σίφα. Στην ένθετη φωτογραφία η θεία μου, ένα από τα θύματα – το 80ό που θρηνούμε στο σόι μου. Ποιος θα πει την ιστορία της;
Οταν σταμάτησε η σφαγή πήγε ο κόσμος να δει τι έγινε με αυτές τις κυρίες και βρήκαν το σπίτι τους βομβαρδισμένο και εκείνες θαμμένες κάτω από τα συντρίμμια του. Δεν έμεινε τίποτε όρθιο. Πώς νιώθανε άραγε οι γυναίκες αυτές όταν βομβαρδίστηκε το σπίτι τους μ’ εκείνες μέσα, ποιες ήταν οι τελευταίες στιγμές της ζωής τους; Και αυτές οι ζωές πώς θα καταγραφούν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Ως απλοί αριθμοί χωρίς τις ιστορίες τους, τα επιτεύγματα ή τα συναισθήματά τους;
Αυτές οι κυρίες ήταν τα ογδοηκοστά (80ά) θύματα της εκτεταμένης οικογένειάς μου. Ομως οι νεκροί είναι πολύ περισσότεροι. Μια οικογενειακή φίλη μας με την κόρη της, οι οποίες είχανε φύγει στην αρχή της γενοκτονίας στη νότια Γάζα, αποφάσισαν να γυρίσουν πίσω στο σπίτι τους, αφού βομβαρδίστηκε και αυτό που μένανε στα νότια.
Η αυλή με τα αγαπημένα λουλούδια της οικογενειακής μας φίλης, η οποία δολοφονήθηκε με την κόρη της στην παραλιακή λεωφόρο της Γάζας
Η φίλη αυτή αγαπούσε τα λουλούδια πάρα πολύ και είχε έναν όμορφο κήπο. Πριν από τρεις εβδομάδες, ο ισραηλινός στρατός τις έδιωξε ξανά από το σπίτι τους και φύγανε χωρίς ρούχα, χωρίς τίποτε. Κάποια στιγμή ενώ περπατούσαν στον παραλιακό δρόμο για να πάνε νότια, τις σκότωσαν οι Ισραηλινοί στρατιώτες και ο κόσμος τις βρήκε μέσα στα αίματα ύστερα από πολλές ώρες.
Το οικογενειακό μας σπίτι στη Γάζα, σε καλύτερες μέρες...
Ο,τι απέμεινε από το οικογενειακό μας σπίτι στη Γάζα μετά τον βομβαρδισμό του 2014Οι γονείς μου κάποια στιγμή ήταν αισιόδοξοι και έτσι χτίσανε το σπίτι μας σε ένα οικόπεδο που είχαμε κληρονομήσει από τον παππού μου - σε ένα κομμάτι του, γιατί το υπόλοιπο το είχε πάρει το Ισραήλ… Κι αυτό το σπίτι είδε κάποιες άσπρες μέρες, αλλά από το 2001 άρχισε να βομβαρδίζεται. Στην αρχή είχανε καταστραφεί τα παράθυρα και οι πόρτες, τα ξαναφτιάξαμε, ξαναχτυπήθηκαν άπειρες φορές. Και τελικά το 2014 βομβαρδίστηκε και δεν έμεινε ούτε μια πέτρα όρθια…
Είναι προφανές ότι το Ισραήλ έχει ως στόχο να αφανίσει τον παλαιστινιακό λαό, αφού έχουν την άποψη πως δεν είναι εφικτή η συνύπαρξη των δύο αυτών λαών στα εδάφη της ιστορικής Παλαιστίνης. Οι τελευταίες εξελίξεις μετά την 7η Οκτωβρίου δείχνουν την απανθρωπιά και τη βίαιη και ρατσιστική συμπεριφορά του Ισραήλ, αλλά και την αλαζονεία και την αδιαφορία του απέναντι στη διεθνή κοινή γνώμη, παρ’ όλη την παγκόσμια συμπόνια προς τους Παλαιστίνιους.
Από την άλλη πλευρά, η παλαιστινιακή ηγεσία δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει τις δυσκολίες μεταξύ των παρατάξεών της. Μια ελπιδοφόρα παρατήρηση, ωστόσο, είναι οι βαθιές πολιτικές αλλαγές που συμβαίνουν σε παγκόσμιο επίπεδο, οι οποίες είναι πρωτόγνωρες - αλλαγές όπως η αντίσταση πολλών κυβερνήσεων, αλλά και των ίδιων των πολιτών ενάντια στην κυριαρχία των ΗΠΑ και του Ισραήλ.
* Η δρ Σάλμα Α. Σάουα γεννήθηκε στο Κουβέιτ από Παλαιστίνιους γονείς που κατάγονταν από τη Γάζα (έχει και λιβανέζικες ρίζες). Οταν επέστρεψε με την οικογένειά της στη Γάζα, φοίτησε σε Δημοτικό και Γυμνάσιο της Ιερουσαλήμ και σε Λύκειο της Γάζας. Σπούδασε Οικονομικά στο Κάιρο. Εργάστηκε στην Αίγυπτο και στη Γάζα. Πήρε υποτροφία Fulbright για μάστερ στη διοίκηση επιχειρήσεων στη Νέα Υόρκη, όπου επίσης εργάστηκε, και στη συνέχεια έκανε διδακτορικό στην Αγγλία.
Στην Ελλάδα ήρθε το 2001. Ασχολείται με την εκπαίδευση, το life coaching και τον πολιτισμό. Εχει δημοσιεύσει διάφορα άρθρα. Αυτό το διάστημα γράφει ένα βιβλίο για την ιστορία της Παλαιστίνης ιδωμένη μέσα από τα μάτια μιας μητέρας. Είναι υπεύθυνη πολιτισμού της Παλαιστινιακής Παροικίας στην Ελλάδα. Εχει μια εξαιρετική κόρη.
Τέσσερις γενιές από την οικογένειά της ανέλαβαν πολιτικές θέσεις σε εθνικό και τοπικό επίπεδο. Ο πατέρας της έφυγε από τη ζωή το 2001 ενώ ήταν δήμαρχος της Γάζας. Η μητέρα της ήτανε από τις λίγες ανεξάρτητες βουλευτίνες στην Παλαιστίνη από το 1996 μέχρι το 2017 που έφυγε από τη ζωή. Σήμερα έχει θείους και ξαδέλφια που έχουν αναλάβει διάφορα αξιώματα σε πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές θέσεις, παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν από την ισραηλινή κατοχή.
**Μαχμούντ Νταρουίς, «Σιωπή για τη Γάζα», Μέρος 2ο
Εξι ερωτήματα για έξι μήνες πολέμου στη Γάζα
Του Σωτήρη Ρούσσου*
1. Ηταν τελικά επιτυχημένη η επιχείρηση της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ; Η επιχείρηση αυτή, παρά τις εγκληματικές ενέργειες εναντίον αμάχων, επανέφερε το Παλαιστινιακό Ζήτημα στο κέντρο της διεθνούς πολιτικής και διέψευσε τη διαδεδομένη αντίληψη ότι η διαμάχη αυτή έχει πολύ μικρή σημασία για τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς στη Μέση Ανατολή. Διέψευσε επίσης την εδραιωμένη αντίληψη της ισραηλινής κοινωνίας ότι η τρομακτική τεχνολογική και στρατιωτική υπεροχή είναι απόλυτη εγγύηση ασφάλειας και οποιοσδήποτε συμβιβασμός είναι χωρίς σημασία και ωφέλεια.
Τέλος, εκτροχίασε την αμερικανική στρατηγική για συμμαχία Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας απέναντι στο Ιράν, η οποία θα επέτρεπε τη μετακίνηση αμερικανικών ανθρώπινων και υλικών πόρων από τη Μέση Ανατολή στην Ανατολική Ασία, στο πεδίο δηλαδή αντιπαράθεσης με την Κίνα. Ολα τα παραπάνω επιτεύχθηκαν με ανυπολόγιστο τραγικό κόστος για τους Παλαιστινίους της Γάζας και άμεσο κίνδυνο εξαφάνισης της ίδιας της οργάνωσης, της Χαμάς, με τη μορφή και τις επιχειρησιακές δυνατότητες που ξέραμε. Η καταστροφή που έχει επέλθει και οι πληγές που έχουν ανοίξει θα είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να επουλωθούν.
2. Τι σημαίνει η νίκη για το Ισραήλ; Η επίθεση στις 7/10/2023 ήταν ένα πολύ τραυματικό γεγονός για την ισραηλινή κοινωνία, ίσως το πιο τραυματικό από τον πόλεμο του 1973. Το άμεσο αποτέλεσμα ήταν μια αύξηση της υποστήριξης του πολέμου στη Γάζα, ακόμη και των πιο ειδεχθών όψεών του, και απόρριψη οποιουδήποτε διαλόγου με τους Παλαιστινίους. Ακόμη και το κίνημα για την απελευθέρωση των ομήρων δεν ζητά διαπραγματεύσεις ειρήνης με τους Παλαιστινίους.
Για την ισραηλινή Δεξιά η νίκη περιλαμβάνει την πλήρη φυσική εξόντωση της Χαμάς και την ουσιαστική ανακατάληψη της Λωρίδας της Γάζας. Αν αυτό συνδυαζόταν και με έναν μαζικό εκτοπισμό/φυγή των περισσότερων Παλαιστινίων από τη Γάζα, τότε θα ήταν το τέλειο νικηφόρο αποτέλεσμα. Το Ισραήλ έχει ήδη καταφέρει τον βίαιο εκτοπισμό του πληθυσμού από την περιοχή της βόρειας Λωρίδας της Γάζας, όπου βρίσκεται και η Πόλη της Γάζας και αποτελεί το σημαντικότερο κέντρο, δημιουργώντας μια νεκρή ζώνη.
3. Θα υπάρξει επέκταση του πολέμου στη Μέση Ανατολή; Αυτήν τη στιγμή η επέκταση της σύγκρουσης έχει ήδη συμβεί. Οι επιθέσεις των Χούθι στην Ερυθρά Θάλασσα επέφεραν ένα πολύ σοβαρό πλήγμα στο παγκόσμιο εμπόριο. Ο πόλεμος χαμηλής έντασης στα σύνορα Λιβάνου και Ισραήλ μεταξύ της Χεζμπολάχ και του ισραηλινού στρατού έχει οδηγήσει σε υποχρεωτικό εκτοπισμό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων εκατέρωθεν των συνόρων.
Στο Ιράκ οι σιιτικές πολιτοφυλακές επιτίθενται σε αμερικανικές βάσεις. Ο ισραηλινός βομβαρδισμός του ιρανικού προξενείου στη Δαμασκό είναι πιθανό να αποτελεί προοίμιο μιας γενικής επίθεσης του Ισραήλ κατά της Χεζμπολάχ, ανάλογης με αυτήν εναντίον της Χαμάς. Think tanks της ισραηλινής Δεξιάς υποστηρίζουν ότι η γεωπολιτική συγκυρία είναι ευνοϊκή για ξεκαθάρισμα όλων των απειλών.
AP Photo/Fatima Shbair4. Ποια είναι η αμερικανική πολιτική; Η Ουάσινγκτον, αδιαφορώντας στην ουσία για το Παλαιστινιακό, δεν έκανε τίποτα τις τελευταίες δεκαετίες για να αποτρέψει μια εκρηκτική κλιμάκωση της διαμάχης Ισραήλ - Παλαιστινίων. Λόγω της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου, ο Μπάιντεν δεν μπορεί να αποξενώσει το εβραϊκό λόμπι και τους χρηματοδότες και τα ΜΜΕ που αυτό επηρεάζει.
Δεν μπορεί, κατά συνέπεια, να πιέσει το Ισραήλ με πειστικό τρόπο, αναστέλλοντας δηλαδή τη ροή της στρατιωτικής βοήθειας, ακόμη κι αν το ήθελε. Η επίθεση στο ιρανικό προξενείο είναι ένα μήνυμα του Ισραήλ προς τις ΗΠΑ μετά τη στάση τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το μήνυμα είναι ότι το Ισραήλ θέτει τις στρατηγικές προτεραιότητες στη Μέση Ανατολή και όχι η Ουάσινγκτον. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί μια εικόνα αδυναμίας της Ουάσινγκτον στους συμμάχους της στην περιοχή.
5. Πώς επηρεάζονται οι διεθνείς συσχετισμοί; Τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία περιορίζονται στην υποστήριξη των αραβικών σχεδίων για εκεχειρία στο Συμβούλιο Ασφαλείας στον ΟΗΕ και στη διακριτική επικοινωνία και με τα δύο μέρη. Κινέζοι διπλωμάτες συναντήθηκαν με εκπροσώπους της Χαμάς στην Ντόχα και η Μόσχα φιλοξένησε συνομιλίες μεταξύ Φατάχ και Χαμάς. Το Πεκίνο και η Μόσχα επωφελούνται από την αδυναμία της Ουάσινγκτον να παρέμβει. Η αδυναμία/απροθυμία της Δύσης να παρέμβει ενισχύει τη θέση που αναπτύσσεται από χώρες του «παγκόσμιου Νότου» και δυνάμεις όπως η Κίνα, η Ινδία και η Ρωσία ότι ο δυτικός «κανόνας» της παγκόσμιας οργάνωσης θα πρέπει να αναθεωρηθεί.
6. Πόσο κοντά είμαστε στην επίλυση του Παλαιστινιακού; Στο Ισραήλ η πολιτική ηγεμονία της θρησκευτικής Δεξιάς ακυρώνει οποιαδήποτε σοβαρή συζήτηση για λύση δύο κρατών. Βασικό στοιχείο της στρατηγικής τους είναι η απόρριψη της λύσης των δύο κρατών. Η μόνη λύση για αυτούς είναι ο εκτοπισμός των Παλαιστινίων από τη Δυτική Οχθη και τη Λωρίδα της Γάζας, όταν οι γεωπολιτικές συνθήκες το επιτρέψουν. Προς το παρόν συζητούν μόνο την παροχή μερικής αυτοδιοίκησης σε περιορισμένους παλαιστινιακούς θύλακες, κάτι ανάλογο με τα μπαντουστάν της Νοτίου Αφρικής επί απαρτχάιντ.
Οποιαδήποτε ουσιαστική συζήτηση για λύση χρειάζεται νέα παλαιστινιακή ηγεσία με γνήσια δημοκρατική νομιμοποίηση. Δυστυχώς το κλειδί για κινήσεις που θα άνοιγαν μια τέτοια προοπτική, όπως η απελευθέρωση του Μαρουάν Μπαργούτι, το κρατούν οι Ισραηλινοί. Η κατάσταση διολισθαίνει όλο και περισσότερο στη συγκρότηση ενός ισραηλινού κράτους δύο εθνών με νομικό-πολιτικό πλαίσιο απαρτχάιντ εις βάρος των Παλαιστινίων. Αλλά η Ιστορία έχει αποδείξει ότι το απαρτχάιντ έχει ημερομηνία λήξης.
* Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Θρησκείας στη Μέση Ανατολή στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Το βιβλίο του «Επανάσταση και Εξέγερση στη Μέση Ανατολή» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου