Το πολιτικό σύστημα και το κατεστημένο των ΗΠΑ έχει επιδοθεί σε μια εκστρατεία άγριας και συστηματικής καταστολής απέναντι σε φοιτητές και πανεπιστημιακούς που μετέχουν στις καταλήψεις και τις εκδηλώσεις αλληλεγγύης υπέρ των Παλαιστινίων.
Η καταστολή όσων διαδηλώνουν στις ΗΠΑ υπέρ της Παλαιστίνης δεν είναι κάτι καινούργιο. Ήδη, από τον Οκτώβρη του 2023, οπότε και το δυναμικό κίνημα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό άρχισε να ξεδιπλώνεται, εκατοντάδες φοιτητές/-τριες έχουν αποβληθεί από αρκετά πανεπιστήμια. Παράλληλα, δεκάδες καθηγητές/-τριες έχουν απολυθεί μόνο και μόνο επειδή τόλμησαν να υπερασπιστούν αντιπολεμικές θέσεις.
Την εκστρατεία ποινικοποίησης του αγώνα στηρίζει ενεργά και το αστικό πολιτικό σύστημα που εκφράζεται μέσα από το δίπολο Δημοκρατικών-Ρεπουμπλικάνων. Ο Τραμπ, ο οποίος στηρίζει άνευ όρων το Ισραήλ, έδωσε από νωρίς τον πολιτικό τόνο «εξυμνώντας» τις αστυνομικές επιχειρήσεις ως κάτι «όμορφο που πρέπει κανείς να παρακολουθεί», ενώ την προηγούμενη Πέμπτη χαρακτήρισε τους διαδηλωτές «ριζοσπαστικούς και τρελούς αριστερούς». Ο Μπάιντεν, από την πλευρά του, εμφανίστηκε δημοσίως πιο ψύχραιμος και υποστήριξε πως «πρέπει να σεβόμαστε την ειρηνική διαμαρτυρία». Βέβαια, αμέσως μετά ξεκαθάρισε πως «η βίαιη διαμαρτυρία δεν προστατεύεται». Το τι εννοούσε γίνεται ξεκάθαρο από το ότι η αστυνομία έχει εισβάλει σε πάνω από τα μισά κατειλημμένα ιδρύματα από την ημέρα που έγινε η δήλωση αυτή.
Το πολύμορφο κίνημα προκαλεί έντονες αναταράξεις στους Δημοκρατικούς, ενόψει των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου
Βέβαια, η δυναμικότητα των κινητοποιήσεων δεν επιτρέπει στο μπλοκ των Δημοκρατικών να εμφανιστεί με ενιαία στάση και αυτό έχει μία πολιτική σημασία. Ενδεικτική είναι η παρέμβαση του Μπέρνι Σάντερς, ο οποίος δήλωσε στο Associated Press: «Καταλαβαίνω ότι πολλοί άνθρωποι σε αυτή τη χώρα δεν είναι ενθουσιασμένοι με τον Μπάιντεν για διάφορους λόγους και το νιώθω αυτό. Και διαφωνώ έντονα μαζί του, ειδικά για το τι συμβαίνει στη Γάζα».
Γιατί όμως, άραγε, ο Σάντερς προχώρησε σε τέτοιες δηλώσεις; Είναι τα φιλοπαλαιστινιακά του αισθήματα που τώρα βγαίνουν στην επιφάνεια; Μάλλον όχι… Στην αμερικάνικη κοινωνία (ιδιαίτερα στη νεολαία) συντελούνται σημαντικές διεργασίες στο φόντο της γενοκτονικής επίθεσης στη Γάζα και των επερχόμενων προεδρικών εκλογών. Χαρακτηριστικό είναι πως οι φοιτητές βροντοφωνάζουν στις συνελεύσεις τους: «Δεν θα ψηφίσω τους Δημοκρατικούς τον Νοέμβριο». Άλλοι αναφέρουν πως «οι αμερικανικές εκλογές ήταν πάντα μια επιλογή μεταξύ δύο ξένων προς τα συμφέροντά μας» ενώ όλο και πιο συχνά προκύπτει το ερώτημα «Τι πρέπει να κάνουμε;».
Στην άλλη μπάντα, το αντιπολεμικό κίνημα που μπαίνει στην 4η εβδομάδα κινητοποιήσεων ψάχνει πως θα απαντήσει στο όργιο καταστολής, αλλά και στην προσπάθεια ενσωμάτωσής του. Πρώτος σταθμός είναι στις 24-26 Μαΐου, όταν οργανώνεται στο Ντιτρόιτ «Παναμερικανική Λαϊκή Συνδιάσκεψη για την Παλαιστίνη»με τη συμμετοχή μέχρι στιγμής άνω των 15 οργανώσεων και στόχο τον καλύτερο συντονισμό των δράσεων στη χώρα.
Ανάμεσά τους πρέπει να ξεχωρίσουμε την SJP (Φοιτητές για τη Δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη) η οποία συνδιοργανώνει σε εβδομαδιαία πλέον βάση συνελεύσεις στα πανεπιστήμια. Αλλά και μικρότερες, όπως η Jewish Voice for Peace (Εβραϊκή Φωνή για την Ειρήνη) ή το People’s Forum που δρουν εντός κι εκτός πανεπιστημίων, αναλαμβάνοντας σημαντικές πρωτοβουλίες. Σε ορισμένες από αυτές τις συλλογικότητες παρεμβαίνουν και πολιτικές δυνάμεις όπως το Party For Socialism AndLiberation (Κόμμα για τον Σοσιαλισμό και την Απελευθέρωση) ή οι Revolutionary Communists ofAmerica (Επαναστάτες Κομμουνιστές της Αμερικής).
Στο πλευρό των φοιτητών, φυσικά, δραστηριοποιούνται και αρκετά σωματεία. Τη Δευτέρα 6 Μαΐου, σωματεία που εκπροσωπούν πάνω από 100.000 πανεπιστημιακούς σε 58 ιδρύματα, καταδίκασαν τις επιθέσεις σε φοιτητές κι εργαζόμενους που συμμετείχαν σε φιλοπαλαιστινιακές διαδηλώσεις και κάλεσαν τις πανεπιστημιακές αρχές να σεβαστούν την ελευθερία του λόγου και το δικαίωμα στη διαδήλωση. Πολλά μάλιστα από αυτά τα σωματεία ιδρύθηκαν την προηγούμενη τετραετία, σε μια περίοδο αναζωογόνησης του εργατικού κινήματος στις ΗΠΑ.
Οι παραπάνω εξελίξεις δεν μπορούν, άλλωστε, να ιδωθούν σαν ξεχωριστά πεδία. Από το περασμένο φθινόπωρο μέχρι και σήμερα, 50 εργαζόμενοι της Google έχουν απολυθεί ως απάντηση της εταιρίας σε καταγγελίες τους για συμμετοχή του τεχνολογικού γίγαντα σε κοινό πρότζεκτ κόστους άνω του ενός δισ. δολαρίων με τον ισραηλινό στρατό. Αντίστοιχα, πάνω από 300 εργαζόμενοι στην Appleπροχώρησαν σε δημόσια καταγγελία σχετικά με τις παράνομες και εκδικητικές απολύσεις υπαλλήλων της εταιρίας που εξέφρασαν «φιλοπαλαιστινιακές» απόψεις. Αρκετοί από αυτούς πήραν τον λόγο στην πολυπληθή πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση που έλαβε χώρα στην πλατεία Φόλεϊ της Νέας Υόρκης, τη μεγαλύτερη των τελευταίων δεκαετιών…
(*) Μεταπτυχιακός Φοιτητής Δημοσιογραφίας
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (11.5.24)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου