Η Σύνοδος κορυφής για την ειρήνη στην Ουκρανία στο Μπούργκενστοκ: Ένα διπλωματικό φιάσκο που αποκάλυψε τις κρυφές ατζέντες
Εκπρόσωποι από 90 χώρες συγκεντρώθηκαν το Σαββατοκύριακο 15 και 16 Ιουνίου 2024 στο πολυτελές ξενοδοχειακό συγκρότημα του Μπούργκενστοκ στην Ελβετία. Επισήμως, το θέμα της συνάντησης ήταν η «Ειρήνη στην Ουκρανία». Ωστόσο, από την αρχή ήταν φανερό ότι ο σκοπός της συνόδου δεν ήταν αυτός που αναφερόταν στη σχετική πρόσκληση, η οποία διανεμήθηκε σε όλους τους ηγέτες των κρατών-μελών του ΟΗΕ.
Αυτή η συνάντηση, η οποία υποτίθεται ότι είχε ως στόχο την ειρήνη, κατέληξε να είναι μια από τις πιο αμφιλεγόμενες και, πιθανώς, η πρώτη στην ιστορία που καλεί όλους εκτός από ένα από τα εμπλεκόμενα μέρη. Η σύνοδος ουσιαστικά επιδίωξε να συσπειρώσει όσες περισσότερες χώρες μπορούσε στη γραμμή του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ ενάντια στη Ρωσική Ομοσπονδία.
Αν δούμε τη σύνθεση της συνόδου με αριθμούς κρατών, τα πράγματα έχουν ως εξής: Από τα 193 κράτη μέλη του ΟΗΕ, στη σύνοδο παρευρέθησαν τα 90. Από αυτά τα 90, δεν ψήφισαν το τελικό κείμενο που καλούσε τη Ρωσία να αποχωρήσει από τα εδάφη της Ουκρανίας οι εξής χώρες: Βραζιλία, Κίνα, Ινδία, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Νότια Αφρική, Μεξικό, Ινδονησία, Ταϋλάνδη, Αρμενία και Σλοβακία.
Επιπλέον, ακόμα και τα περισσότερα από τα κράτη που υπέγραψαν το τελικό κείμενο πρόσθεσαν ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξει διπλωματική προσπάθεια ειρήνευσης στο μέλλον θα είναι η συμμετοχή της Ρωσίας.
Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι τα κράτη που είτε δεν παρευρέθηκαν είτε αρνήθηκαν να ψηφίσουν το τελικό κείμενο της συνόδου εκπροσωπούν τα τέσσερα πέμπτα του πληθυσμού της Γης. Μάλιστα, ορισμένα από αυτά έχουν σημαντική παρουσία στο οικονομικό γίγνεσθαι τόσο των περιφερειακών οικονομιών όσο και του πλανήτη στο σύνολό του.
Πριν από τη Σύνοδο Κορυφής, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε ότι η Μόσχα είναι έτοιμη για ειρηνευτικές συνομιλίες αν τα ουκρανικά στρατεύματα αποσυρθούν από τις περιφέρειες της Ζαπορίζια, της Χερσώνας, του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ και αν η Ουκρανία παραιτηθεί από τα σχέδιά της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Πριν από τη σύνοδο, επίσης, ο Ρίτσαρντ Γκόουαν, διευθυντής του τμήματος για τον ΟΗΕ και τις κρίσεις στο International Crisis Group, δήλωσε σε μια κρίση ειλικρίνειας: «Η σύνοδος κορυφής κινδυνεύει να δείξει τα όρια της ουκρανικής διπλωματίας».
Η Σύνοδος Κορυφής για την Ειρήνη στην Ουκρανία κατέληξε σε ένα διπλωματικό φιάσκο, αποκαλύπτοντας την υποκρισία και τις κρυφές ατζέντες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Επιπλέον, ανέδειξε την αυξανόμενη δυσπιστία της διεθνούς κοινότητας απέναντι στις δυτικές δυνάμεις.
Επίσης, έδειξε ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ όχι μόνον δεν ενδιαφέρονται για την ειρήνη στην Ουκρανία, αλλά ήταν αυτοί που πυροδότησαν τον πόλεμο το 2014 όταν υποκίνησαν και χρηματοδότησαν το πραξικόπημα που ανέτρεψε τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο της Ουκρανίας.
Ο σκοπός τους ήταν η ένταξη και της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, η πολιορκία και η διάλυση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, και η λεηλασία του ορυκτού πλούτου της. Ο πόλεμος στην Ουκρανία ξεκίνησε το 2014 από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, οι οποίοι άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου.
Το τέλος του πολέμου μπορεί να επιτευχθεί μόνο με έναν τρόπο: η Ρωσόφωνη Ουκρανία ανατολικά του Δνείπερου να ενταχθεί στη Ρωσία και η δυτική πλευρά να γίνει ουδέτερη ζώνη.
Η προσπάθεια της Δύσης να δαιμονοποιήσει και να περιθωριοποιήσει τη Ρωσία εντάσσεται στην συνολική της πρακτική να κάνει το άσπρο μαύρο.
Έτσι, ο Παλαιστινιακός λαός και οι πολύχρονοι αγώνες του ονομάζονται «τρομοκράτες της Χαμάς», το Ιράν «μεσαιωνική δικτατορία», ο λαός της Υεμένης «τρομοκράτες Χούθι» και η «Κομμουνιστική Κίνα», «στραγγαλιστής της Ταϊβάν». Δυστυχώς για την αυτοκρατορία του «ελεύθερου κόσμου», λιγοστεύουν απελπιστικά αυτοί που τους πιστεύουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου