Η κυβέρνηση Μπάιντεν υποστηρίζει πλήρως την ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο, μπορεί ακόμη και να υποκίνησε τον Νετανιάχου να την επιχειρήσει. Παρά τις δημόσιες εκκλήσεις της αμερικανικής κυβέρνησης για κατάπαυση του πυρός στον Λίβανο, αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου είπαν ιδιωτικά σε Ισραηλινούς αξιωματούχους, ότι συμφώνησαν με το σχέδιο εισβολής και την εστίαση των συγκρούσεων στον Βορρά, καθώς η χρονική στιγμή ήταν πιθανώς κατάλληλη για αυτήν την κλιμάκωση, ειδικά μετά τις δολοφονίες των ηγετικών στελεχών της Χεζμπολάχ. Άλλοι κορυφαίοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ περιγράφουν τον πόλεμο στον Λίβανο, «ως μια στιγμή που καθορίζει την ιστορία – μια στιγμή που θα αναδιαμορφώσει τη Μέση Ανατολή προς το καλύτερο για τα επόμενα χρόνια».
Το γεγονός αυτό έρχεται σε αντίθεση με τους δημόσιους ισχυρισμούς Αμερικανών αξιωματούχων, ότι επιδιώκουν κατάπαυση του πυρός και εργάζονται για μια διπλωματική λύση. Αντίθετα, οι ενέργειες των ΗΠΑ έδειξαν ότι υποστηρίζουν τις ενέργειες της κυβέρνησης Νετανιάχου, καθώς η κυβέρνηση Μπάιντεν έδωσε στο Ισραήλ 8,7 δισεκατομμύρια δολάρια σε νέα στρατιωτική βοήθεια, εν μέσω της δραματικής κλιμάκωσης.
Η εισβολή στο Λίβανο
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ισραήλ θέλει να αποτρέψει τη λύση του παλαιστινιακού ζητήματος. Επιπλέον, στόχος του είναι να δημιουργήσει τον δικό του άνευ όρων έλεγχο στη Λωρίδα της Γάζας και τις ακτές της θάλασσας και να χρησιμοποιήσει τις διεθνείς δυνάμεις του δυτικού συνασπισμού για να νικήσει στρατιωτικά τους κύριους περιφερειακούς αντιπάλους του εβραϊκού κράτους, το Ιράν και τους πληρεξούσιους του στο Λίβανο, τη Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη. Το Ιράν είναι για το Τελ Αβίβ, η κύρια απειλή για την ασφάλεια του, λόγω της ισχύος του και επειδή η Τεχεράνη υποστηρίζει το παλαιστινιακό κίνημα και το μέτωπο αντίστασης.
Δυσοίωνη και απειλητική για την παγκόσμια ειρήνη φαντάζει η «επόμενη ημέρα» στη Μέση Ανατολή, μετά τις τελευταίες καταιγιστικές εξελίξεις Οι επιθετικές κινήσεις του Ισραήλ ενάντια στη Χεζμπολάχ, αυξάνουν τον κίνδυνο γενικευμένης ανάφλεξης στη Μέση Ανατολή και αλλάζουν τις ήδη εύθραυστες ισορροπίες Όλες οι τελευταίες ενέργειες του Ισραήλ εμπίπτουν ενδεχομένως, στον πιθανό σχεδιασμό του, να ταπεινώσει τον Ιράν και τους συμμάχους του, επιδιώκοντας μία σκληρή απάντηση, στο βαθμό που ένας πλήρης περιφερειακός πόλεμος, στον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πολεμήσουν μαζί του, να γίνει αναπόφευκτος. Θεωρεί ότι αυτό θα συντελέσει στην επίλυση της στρατηγικής του ασφάλειας.
Όσον αφορά τις ΗΠΑ, είναι πλέον προσδεδεμένες στην μηδενιστική στρατηγική του Νετανιάχου, η οποία έχει πρωταρχικό στόχο τη διατήρηση της εξουσίας και της ασυλίας από δικαστικές διώξεις εναντίον του. Ο Νετανιάχου επιδιώκει να κρατήσει το Ισραήλ σε μια συνεχή κατάσταση πολέμου, για να αναβάλει την απειλή εκλογών και μαζί με αυτές τον κίνδυνο πτώσης από την εξουσία, με κατηγορίες διαφθοράς που εκκρεμούν στα δικαστήρια.
Η στάση του Ιράν
Από τη μεριά του το Ιράν δεν επιθυμεί την κλιμάκωση. Οι αντιδράσεις του στις επιθετικές ενέργειες του Ισραήλ, πέρα από τη ρητορική, χαρακτηρίζονται από μετριοπάθεια. Ιδιωτικά, ο Πεζεσκιάν, όπως δήλωσαν Ιρανοί αξιωματούχοι, έκανε έκκληση για προσοχή, προειδοποιώντας, ότι το Ισραήλ προσπαθεί να παγιδεύσει το Ιράν σε μια ευρύτερη σύγκρουση. Και δημόσια, ο νέος πρόεδρος έδινε διαφορετικό τόνο. Λίγες μέρες πριν από τη δολοφονία του Χασάν Νασράλα, είχε μιλήσει ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών για την επιθυμία του να εκτονώσει τις εντάσεις, δείγμα ότι το Ιράν και η Χεζμπολάχ, θέλουν να αποφύγουν να παρασυρθούν σε πόλεμο πλήρους κλίμακας με το Ισραήλ.
Σε κάθε περίπτωση, το Ιράν και οι σύμμαχοί του πρωτίστως ενδιαφέρονται να παρασύρουν το Ισραήλ σε έναν αργόσυρτο πόλεμο φθοράς που θα το υπονομεύσει οικονομικά, στρατιωτικά και δημογραφικά. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο η κυβέρνηση Νετανιάχου επείγεται να οδηγήσει τα πράγματα μίαν ώρα αρχύτερα σε “καθαρές λύσεις”, “εκβιάζοντας” ασφαλώς την αμεσότερη αμερικανική εμπλοκή.
Μία ενδεχόμενη διεύρυνση του πολέμου θα επιφέρει επιπρόσθετα καίριο πλήγμα στην ευρωπαϊκή οικονομία, που ήδη ασθενεί συνεπεία του πολέμου στην Ουκρανία. Εν τούτοις οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συνεχίζουν παθητικά να παρακολουθούν τις εξελίξεις αρκούμενες σε δηλώσεις, αντί να χρησιμοποιήσουν την πίεσή τους για να αποτρέψουν το Ισραήλ από το να συνεχίσει να κλιμακώνει, ζητώντας την άμεση κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, ως το πιο σαφές πρώτο βήμα προς τη βιώσιμη περιφερειακή αποκλιμάκωση.
Επισκόπηση των ισραηλινών στόχων
Η τρέχουσα συμπεριφορά του Νετανιάχου εξηγεί τις ενέργειές του τους τελευταίους 12 μήνες. Η κατάπαυση του πυρός δεν ήταν ποτέ επιλογή γι’ αυτόν, ακόμα κι αν συνοδευόταν από την απελευθέρωση ομήρων. Είναι διατεθειμένος να τους θυσιάσει προσβλέποντας σε μακροσκοπικά οφέλη. Πιστεύει ότι η πραγματοποίηση ισχυρών χτυπημάτων κατά της Χαμάς στη Γάζα, ήταν στρατηγικός στόχος πολύ πιο σημαντικός από την επιστροφή των ομήρων. Με την εισβολή στο Λίβανο, θέλει να επιφέρει στη Χεζμπολάχ τις ίδιες απώλειες που προκάλεσε στη Χαμάς που θα είναι μη αναστρέψιμες, παρά τη τεράστια διαφορά μεταξύ των δυνατοτήτων ανάμεσα στις δύο δυνάμεις και των πεδίων αντιπαράθεσης.
Το Ισραήλ επιδιώκει να αλλάξει τη γεωγραφική και δημογραφική πραγματικότητα στη Γάζα και πιθανόν να επιδιώξει το ίδιο στο Νότιο Λίβανο. Ο στόχος του ενδεχομένως, δεν είναι απλά η δημιουργία μίας ζώνης χωρίς μαχητές ή όπλα, αλλά μια περιοχή που θα αδειάσει από κάθε πληθυσμό.
Στο εσωτερικό, στόχος του Ισραήλ είναι να καταστεί εφικτή η επιστροφή περισσότερων από 60.000 Ισραηλινών εκτοπισμένων λόγω των επιθέσεων της Χεζμπολάχ, από τότε που ξέσπασε η σύγκρουση στις 7 Οκτωβρίου. Η λογική ασφαλείας στο Ισραήλ είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να πάνε στα σπίτια τους στις βόρειες πόλεις και τα χωριά τους, ενώ η Χεζμπολάχ θα είναι μία άμεση απειλή, περιχαρακωμένη στο νότιο Λίβανο μεταξύ των συνόρων και του ποταμού Λιτάνι. Διαφεύγει από την κυβέρνηση του Ισραήλ, ότι η ασφάλεια των εκτοπισμένων θα διασφαλισθεί μόνο με την επίτευξη ειρήνης.
Καταλήγοντας, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου πέτυχε να οικοδομήσει μια ισραηλινή κοινωνία που δεν κατανοεί την ανάγκη για συμβιβασμό και πολιτική σύνεση. Ως εκ τούτου, η πλειονότητα των Ισραηλινών θέλει να συνεχιστεί ο πόλεμος, αλλά με μια σημαντική επιφύλαξη: θέλουν να απελευθερωθούν οι αιχμάλωτοι τους στη Γάζα. Πρέπει να γίνει σαφές, ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες Ισραηλινοί που διαδηλώνουν για μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, δεν επιδιώκουν να τερματίσουν την εκστρατεία καταστροφής στη Γάζα, θέλουν μόνο μια συμφωνία που θα προβλέπει την απελευθέρωση των ομήρων. Οι κινητοποιήσεις δεν αφορούν τις ζωές των Παλαιστινίων αμάχων. Σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση της αμερικανικής δεξαμενής σκέψης Pew, το 70% των Ισραηλινών Εβραίων πιστεύει ότι δεν πρέπει να επιτρέπεται η ενσυναίσθηση της κοινής γνώμης για τους αμάχους της Γάζας. Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι ο αριθμός που πιστεύει, ότι η χρήση βίας είναι υπερβολική, είναι της τάξης. ενός μικρού 10%.
Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος πληθυσμός θα είναι ο πρώτος που θα απαιτήσει τον τερματισμό του πολέμου. Για πόσο καιρό ο πληθυσμός του Ισραήλ θα μπαινοβγαίνει στα καταφύγια χωρίς να απαιτεί αλλαγή πολιτικής; Θα είναι οι Σιίτες του Λιβάνου, των οποίων η θρησκεία υποθάλπει την επιθυμία τους να πεθάνουν ως μάρτυρες, οι πρώτοι που θα απαιτήσουν τον τερματισμό του πολέμου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου