Από τους ΕΠ.ΟΠ. στους ακόμη πιο φθηνούς Υπαξιωματικούς

ΦΩΤΟ: Μητσοτάκης-Δένδιας-Φλώρος, ο τελευταίος ΥΕΘΑ εν αναμονή!

Το ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ με συνεχείς ανακοινώσεις και αναδημοσιεύσεις κειμένων προσπαθεί να αναδείξει τους λόγους που οι φτωχοί νέοι δεν πρέπει να καταταγούν Μισθοφόροι Στρατιώτες, ΟΒΑ και ΕΠ.ΟΠ.

Τελευταία, συγκεκριμένο μιλιταριστικό σαιτ, φερέφωνο των κυβέρνησης και συστηματικός υμνητής του ΥΕΘΑ Δένδια, στο πλαίσιο του νέου κύματος καθεστωτικής προπαγάνδας του ΥΠΕΘΑ επιλέγει να διοχετεύσει «ανησυχίες» για τον θεσμό των ΕΠΟΠ, μέσα από ανώνυμα άρθρα «ειδικών συνεργατών».

Εξέλιξη που φαίνεται ότι συνδέεται άμεσα με τους σχεδιασμούς Δένδια για ένα ακόμη πιο φθηνό και αναλώσιμο Σώμα Υπαξιωματικών.

Το κείμενο που αναδημοσιεύουμε (και με το οποίο φυσικά δεν ταυτιζόμαστε) δίνει την δυνατότητα σε όλους, τόσο τους φτωχούς νέους που συμμετείχαν στον τελευταίο διαγωνισμό πρόσληψης ΕΠ.ΟΠ. αλλά και σε όσους υπηρετούν, να συνειδητοποιήσουν τις ευρύτερες στοχεύσεις.

Καλούμε την φτωχή νεολαία να μην καταταγεί Μισθοφόρος Στρατιώτης ΟΒΑ-ΕΠ.ΟΠ. και κανένας μαθητής να μην δηλώσει Στρατιωτικές Σχολές.

Αιφνιδίως και χωρίς εξήγηση, εμφανίζεται ένα «πρόβλημα» με τον θεσμό των ΕΠΟΠ, το οποίο δημοσιεύεται σε ένα κατά τα άλλα σοβαρό μέσο ενημέρωσης για θέματα άμυνας, με επίκεντρο το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων.

Διαβάζοντας το συγκεκριμένο άρθρο, προκύπτουν εύλογα τα εξής ερωτήματα:

Από πού προκύπτει η ανάγκη για αλλαγή του θεσμού των ΕΠΟΠ;

Είναι τελικά θεσμός ή απλώς ένας υπηρεσιακός όρος;

Από πότε οι θεσμοί του στρατεύματος κρίνονται ή αναμορφώνονται με βάση συγκρίσεις με τα λοιπά σώματα ασφαλείας;

Πότε η αναγνωρισιμότητα της ονομασίας ενός θεσμού από την κοινωνία αναγορεύτηκε σε «πρόβλημα»; 

Τι θα προσφέρει πρακτικά μια αλλαγή ονομασίας; 

Και αν αυτό είναι το θέμα, γιατί να μην περιοριστεί κανείς μόνο σε αυτή;

Δεν υπόκεινται οι ΕΠΟΠ πλήρως στη στρατιωτική πειθαρχία και τους κανονισμούς; Και αν ναι, γιατί τίθεται θέμα;

Δεν είναι ικανοί για μάχιμες ή επιτελικές αποστολές; Με ποιο σκεπτικό;

Δεν εκπαιδεύονται, δεν αξιολογούνται, δεν είναι επιχειρησιακά διαθέσιμοι;

Υπολείπονται σε δικαιώματα και υποχρεώσεις έναντι των άλλων στρατιωτικών; Αν ναι, ποια είναι αυτά;

Τι θα προσφέρει ουσιαστικά ένας «νέος θεσμός» πέρα από λογιστικές εξοικονομήσεις;

Ο θεσμός των ΕΠΟΠ (και όχι «το ΕΠΟΠ») εισήχθη το 2001 για να αντικαταστήσει τους προηγούμενους θεσμούς των ΕΜΘ, ΕΠΥ και ΟΠΥ. Οι τελευταίοι έχουν ήδη καταργηθεί και μόνο λίγοι ΕΜΘ παραμένουν, οι οποίοι πρόκειται να αποστρατευτούν σύντομα – η τελευταία πρόσληψη ΕΜΘ έγινε το 2000.

Οι ΕΠΟΠ αποτελούν μαζικό σώμα υπαξιωματικών στο πλαίσιο του σχεδιασμού ενός ημι-επαγγελματικού στρατού, με διαφορές κυρίως στα οικονομικά και στους χρόνους προαγωγής.

Σε υπηρεσιακό επίπεδο, τα καθήκοντα και οι ευθύνες τους είναι απολύτως ταυτόσημα με όλων των άλλων στελεχών. Οι στρατιωτικοί κανονισμοί εφαρμόζονται το ίδιο για όλους και οι υποχρεώσεις απορρέουν από αυτούς, όχι από τον τρόπο εισαγωγής ή την ονομασία του θεσμού.

Τα προβλήματα που επισημαίνονται – όπως η χαμηλή επάνδρωση και η οικονομική δυσπραγία – δεν είναι δυνατόν να αποδίδονται στους ΕΠΟΠ ή στους ΕΜΘ. Δεν λαμβάνουν πολιτικές αποφάσεις, δεν διοικούν.

Την ευθύνη φέρουν οι πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες. Ο θεσμός των ΕΠΟΠ σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε με ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας και αξιωματικών της Σχολής Ευελπίδων.

Σήμερα, υπαξιωματικοί κάθε προέλευσης επιφορτίζονται με καθημερινά καθήκοντα που εκτείνονται από τις αρμοδιότητες στρατιώτη έως εκείνες κατώτατου αξιωματικού. Αν επιχειρήσουμε να καταγράψουμε πλήρως αυτά τα αλλότρια καθήκοντα, θα χρειαστούμε τόμους.

Το άρθρο που δημοσιεύτηκε εισηγείται έναν «νέο θεσμό» υπαξιωματικών με χαμηλότερο κόστος, χωρίς να προσφέρει κάτι επιχειρησιακά.

Επαναφέρει τη συζήτηση περί δημιουργίας «Σώματος Υπαξιωματικών», ενώ στοχοποιεί και απαξιώνει τους σημερινούς θεσμούς.

Συνδέεται άμεσα με την εσκεμμένη υποβάθμιση των στρατιωτικών σχολών υπαξιωματικών, την αύξηση των χρόνων υπηρεσίας και την παραμονή σε βαθμούς – πρώτα στους αξιωματικούς, πρόσφατα στους ΕΠΟΠ και, προσεχώς, στο σύνολο των υπαξιωματικών.

Σε αυτό το πλαίσιο, το άρθρο του «ειδικού συνεργάτη» μόνο τυχαίο δεν είναι.

Αν συνυπολογίσουμε τη δημόσια παραδοχή του υπουργού Νίκου Δένδια για τη χαμηλή επάνδρωση, τις εξελίξεις περί συγχωνεύσεων ή καταργήσεων μονάδων, την αριθμητική κατάρρευση του προσωπικού από πάνω από 140.000 προ μνημονίων σε κάτω από 80.000 σήμερα, και τη ρητορική περί «μικρότερου και ισχυρότερου στρατεύματος» της Ατζέντας 2030, η εικόνα είναι ξεκάθαρη.

Το άρθρο αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από την έναρξη ενός «μασάζ» προς την κοινή γνώμη και μιας οργανωμένης επίθεσης στους υπαξιωματικούς όλων των προελεύσεων.

Ο στόχος είναι προφανής: δημιουργία φθηνότερου Σώματος Υπαξιωματικών – με ό,τι αυτό συνεπάγεται.