Τα πρόσφατα εγκαίνια του Σταθμού Συμπίεσης Φυσικού Αερίου του ΔΕΣΦΑ στην Κομοτηνή έδωσαν αφορμή για νέες θριαμβολογίες στα ΜΜΕ περί «ανάπτυξης», «επενδύσεων» και άλλων τινών, τα οποία είναι καλό να ιδωθούν χωρίς τα γυαλιά της κυβερνώσας προπαγάνδας. Πέραν δε των άλλων επισημάνσεων, να δούμε και μία …συνομωσιολογική υπόθεση εργασίας, με επίκεντρο την Ουκρανορωσική σύγκρουση, που θα σκανδαλίσει τα καθεστωτικά φερέφωνα.
Ο σταθμός θα εξυπηρετεί (μέσω του ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB) την προώθηση του αεριοποιούμενου LNG που έρχεται από το FSRU ανοιχτά της Αλεξανδρούπολης και το οποίο ακόμη είναι ελάχιστο και κατά βάσιν αμερικανικό. Σε ποιαν δυνητική πελατεία απευθύνεται το προϊόν; Έχει η ευρύτερη περιοχή της Βόρειας – βορειοανατολικής Ελλάδας ανάγκη από πρόσθετη (και πανάκριβη) ενέργεια; Η απάντηση είναι πως όχι αλλά θα εξάγεται το αέριο αυτό με τον Κάθετο Διάδρομο προς Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία, Μολδαβία, Ουκρανία κτλ, αυτό το νόημα είχε άλλωστε και η παρουσία των ξένων ηγετών (Βουλγαρίας, Σερβίας, Ψευτομακεδονίας) στα εγκαίνια του FSRU στην Αλεξανδρούπολη πριν 3,5 χρόνια. Θα εγκαταλείψουν όμως το φθηνό ρωσικό αέριο που παίρνουν από τον αγωγό TurkStream οι βαλκάνιοι γείτονές μας ή μήπως οι μόνοι τελικοί αποδέκτες θα είναι οι βασάλοι της Δύσης, Ουκρανοί και αύριο Μολδαβοί; Κι αν γίνει έτσι, τότε τι θα συμβεί με όλη αυτή την – πληρωμένη κι από εμάς – υποδομή, όταν ελληνικών συμφερόντων φυσικό αέριο δεν προβλέπεται να δούμε ούτε εμείς ούτε τα παιδιά μας;
Εν πάση περιπτώσει, ό,τι και να γίνει μελλοντικά, κοιτάμε αυτό που έχουμε σήμερα: το έργο που προχωράει είναι στο εσωτερικό μέτωπο αυτό της απολιγνιτοποίησης και στο εξωτερικό μέτωπο αυτό της ρωσοφαγίας. Ήτοι η καταστροφική επιβολή του εισαγόμενου φυσικού αερίου αντί του εγχώριου λιγνίτη και παράλληλα η πανάκριβη επιβολή του αμερικάνικου LNG αντί του φθηνού ρωσικού αερίου. Δύο εθνοκτόνες επιλογές που σφραγίζουν το Μητσοτακιστάν και την ταυτόχρονη υπoταγή του στην ατζέντα της ΕΕ και στα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Αξίζει όμως να επισημανθεί και η εύγλωττη χρονική αλληλουχία των επενδύσεων που μάς κατέστησαν «ενεργειακό κόμβο» για να αντηχεί χαρούμενα ο κάθε τενεκές. Ποια είναι η κύρια – εκ των ων ουκ άνευ! – συνθήκη που απαιτείται για να προχωρήσει το αμερικάνικο σχιστολιθικό αέριο στην Ευρώπη; Ο αποκλεισμός των χωρών – πελατών από το ρωσικό, φθηνό αέριο, βεβαίως. Αποκλεισμός που δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς τον πόλεμο που έδωσε την ευκαιρία στη Δύση να δαιμονοποιήσει τη Ρωσία και βαθμηδόν να την εξωπετάξει από την αγορά. Προσοχή λοιπόν στις ημερομηνίες: στις 24/2/2022 ξεκίνησαν οι συγκρούσεις στο ρωσοουκρανικό μέτωπο. Πότε ελήφθη η τελική επενδυτική απόφαση τής Gastrade (Κοπελούζος) για το FSRU; Στις 27/1/2022, έναν μήνα πριν ξεσπάσει ο πόλεμος! Που σημαίνει ότι ο σχεδιασμός πάει και λίγα χρόνια πριν, παράλληλα με τις διαρκείς παραγγελίες πλοίων LNG από το μεγαλύτερο εφοπλιστικό κεφάλαιο της Ελλάδας. Πώς άραγε ήξεραν οι ιθύνοντες ότι πρόκειται να ανοίξει η αγορά σε έναν χώρο όπου αλώνιζε ο εμπορικός τους αντίπαλος με τους αγωγούς του, πώς σκόπευε να τους πείσει να πληρώνουν πολλαπλάσια χρήματα; Ήξερε μήπως κάτι ο κ. Πάιατ που ήταν παρών όχι μόνο στο πραξικόπημα τού Μαϊντάν αλλά και στα εγκαίνια της Αλεξανδρούπολης; Προσπαθώ να φανταστώ τα μούτρα των δυτικών σχεδιαστών όταν στις 15 Απριλίου 2022 στην Κωνσταντινούπολη συναντήθηκαν Ρώσοι και Ουκρανοί και κατέληξαν σε συμφωνία ειρήνευσης, το 17σέλιδο κείμενο της οποίας αποκάλυψε η Wall Street Journal. Τα υπερατλαντικά αφεντικά δηλαδή επένδυαν τα ωραία τους χρηματάκια κι ο κοκαϊνάκιας παλιάτσος πήγε να συμβιβαστεί και να τα χαλάσει όλα! Πώς να μην στείλουν τον Μπόρις Τζόνσον να τον καταχεριάσει, οι άνθρωποι είχαν τόσα σχέδια και τα συγκεκριμένα μάλιστα τα εγκαινίαζαν σε 18 μέρες!
Επιμύθιο: εντάξει, οι ΗΠΑνθρωποι μάς επέλεξαν ως βάθρο για τις δουλειές τους. Εμείς ως Ελλάς πήραμε κάτι έστω ελάχιστο γι΄ αυτό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου