ΟΤΑΝ Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΕ ΚΑΨΟΝΙ ΚΑΙ ΚΕΡΔΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

Είναι ανάγκη να παρθούν άμεσα μέτρα σχετικά με ένα σοβαρό ζήτημα, ανάγκη και βραχνά των φαντάρων, δηλαδή τις μετακινήσεις τους. Η μεγάλη πλειοψηφία, ειδικά στην παραμεθόριο δε δικαιούται διανυκτέρευση. Η έξοδος, όταν δε γίνεται με υπηρεσιακό σημείωμα (για 2-3 ώρες και μετά σκοπιά), διαρκεί από 4 έως 7 ώρες και οι δουλειές που πρέπει να προλάβουν να κάνουν οι φαντάροι αρκετές: πλύσιμο ρούχων, φαγητό, τηλεφωνήματα, αγορές για την κάλυψη προσωπικών αναγκών και άλλα.

Δε συζητάμε για ψυχαγωγία ή κοινωνικοποίηση. Αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα. Τα τοπικά οικονομικά συμφέροντα (επιχειρήσεις φαγητού, διασκέδασης κλπ) επιδιώκουν να αρπάξουν όσο το δυνατόν περισσότερα και γρηγορότερα τα ευρώ των φαντάρων, ενώ στις περισσότερες περιοχές υπάρχει ένας απροκάλυπτος ρατσισμός για τους στρατευμένους. Οι φαντάροι είναι καλοί για «να μας τα σκάνε», αλλά δεν πρέπει να συχνάζουν στα ίδια μέρη και τις ίδιες ώρες με τους νέους της τοπικής κοινωνίας. «Θα μας πειράξουν τα κορίτσια», «πειράζουν τις φοιτήτριες», «είναι μπακούρια»κλπ είναι οι συνηθισμένες ρατσιστικές ατάκες που ωθούν σε γκετοποίηση τους φαντάρους ακόμη και στην έξοδο, αναγκάζουν τα στρατευμένα παιδιά να γυρνούν σαν τις «άδικες κατάρες» συχνά σε έρημα μέρη, ενώ όταν αρχίσουν να «βγαίνουν» τα τοπικά νιάτα για διασκέδαση, οι φαντάροι είναι υποχρεωμένοι να επιστρέψουν στις μονάδες.

Ακόμα και για τους τυχερούς που έχουν διανυκτέρευση η κατάσταση δεν αλλάζει ιδιαίτερα αφού με την κούραση της χακί καθημερινότητας, ο ύπνος είναι ένα πολύτιμο και δυσεύρετο στο στρατό αγαθό. Αν λάβει κανείς υπόψη του επίσης πως για να ξεκινήσει κανείς την επιστροφή του για το στρατόπεδο πρέπει να ξυπνήσει αξημέρωτα, εύκολα καταλαβαίνουμε πως πρέπει να κοιμηθεί με τις κότες (sic).

Επιπλέον, γίνονται διακρίσεις και ευνοούνται οι φαντάροι που κατάγονται από την παραμεθόριο. Η μετάθεση εκεί μοιάζει τιμωρία των στρατευμένων από τα αστικά κέντρα. Συχνά, δήμαρχοι, τοπικοί βουλευτές της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, μητροπολίτες κλπ. μεσολαβούν για να ευνοήσουν «τα δικά τους παιδιά», ενώ οι διοικητές των μονάδων, που θέλουν να τα έχουν καλά με την τοπική κοινωνία και λαδώνονται με ποικίλους τρόπους, στηρίζουν αυτό τα απαράδεκτο καθεστώς.

Το πρόβλημα εντείνεται γιατί οι μονάδες σπάνια ασχολούνται με τις μετακινήσεις των φαντάρων. Πολλά στρατόπεδα απέχουν χιλιόμετρα από την πλησιέστερη πόλη ή χωριό. Σπάνια οι διοικήσεις των στρατοπέδων φροντίζουν για τη ναύλωση λεωφορείων ή τη διάθεση στρατιωτικών οχημάτων για την κάλυψη των αναγκών μετακίνησης των φαντάρων. Το αποτέλεσμα είναι οι φαντάροι να χάνουν πολύτιμο για αυτούς χρόνο περιμένοντας, στην ολιγόωρη για αυτούς έξοδο, τις προβληματικές τοπικές συγκοινωνίες. Αλλιώς είναι αναγκασμένοι να ξοδέψουν αρκετά χρήματα σε ταξί. Ποσά που είναι δυσβάσταχτα για την τσέπη των φαντάρων και φτάνουν ακόμα και τα 30 ΕΥΡΩ.

Οι καταγγελίες που μας έρχονται είναι πολλές και τα ερωτηματικά για την διαπλοκή των στρατιωτικών διοικήσεων με τους οδηγούς των ταξί και των ΚΤΕΛ περισσότερα. Ενδεικτικά από το στρατόπεδο ΑΒΡΑΜΙΔΗ στον Έβρο για την Ορεστιάδα ένας φαντάρος χρειάζεται γύρω στα 7 με10 ευρώ.

Πριν λίγες μέρες ένας άτυχος φαντάρος έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα την ώρα που επέστρεφε στη μονάδα του 153 ΤΕ στη Ρόδο, μια μονάδα που δεν έχει τοπικά λεωφορεία για την πόλη της Ρόδου.

Να δώσουμε τα συλλυπητήριά μας στην οικογένεια του άτυχου φαντάρου Ευστάθιου Ροδίτη. Δε θέλουμε να μοιράζουμε ευθύνες αλλά είναι τουλάχιστον αναγκαίο να γίνει κάτι. Οι λύσεις είναι απλές: το ξαλάφρωμα της καθημερινότητας μέσα στα στρατόπεδα για να μην είναι οι έξοδοι αγώνες δρόμου με αντίπαλο τον χρόνο.

Επίσης είναι ανάγκη να χρησιμοποιηθούν για την μεταφορά των φαντάρων στρατιωτικά οχήματα, οχήματα που δίνονται με γενναιοδωρία για την κάλυψη των αναγκών των αξιωματικών. Δυστυχώς όμως σε ανάλογες περιπτώσεις οι αξιωματικοί αδιαφορούν για τις ανάγκες των φαντάρων.

Προφασιζόμενοι τις δυσκολίες των μετακινήσεων, και ότι τα χρήματα δε φτάνουν για να δικαιολογείται κονδύλιο για το πετρέλαιο των οχημάτων για τις ανάγκες των φαντάρων, κάνουν ακόμα χειρότερη την κατάσταση. Απαγορεύουν τις εξόδους και τις διανυκτερεύσεις (καλύτερα μέσα και με υπηρεσία παρά να ταλαιπωρήστε έξω).

Μια άλλη παράμετρος είναι η εξής: συχνά οι φαντάροι αναγκάζονται να μεταφέρουν τα πολιτικά τους οχήματα, με τα οποία καλύπτουν την ανάγκη μετακίνηση τους στην έξοδο ή νοικιάζουν αυτοκίνητα. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, το κόστος είναι μεγάλο για την οικογένεια του φαντάρου, ενώ συχνά, είτε λόγω της εξαντλητικής κούρασης, είτε λόγω άλλων παραμέτρων θα συμβούν ατυχήματα.

Οι διοικήσεις των μονάδων, που βεβαίως καθημερινά βγάζουν τους φαντάρους-οδηγούς με λεωφορεία για να μεταφέρουν αξιωματικούς και πολιτικό προσωπικό προς και από τα στρατόπεδα, θα χύσουν κροκοδείλια δάκρυα, θα τιμωρήσουν τους στρατιώτες γιατί προκάλεσαν τα τροχαία ατυχήματα και θα συνεχίσουν με ήσυχη την συνείδηση τους. Σε πολλά στρατόπεδα οι διοικήσεις κατάσχουν τα διπλώματα οδήγησης. Η Στρατιωτική Δικαιοσύνη είναι όντως τυφλή και οι διοικητές υποκριτικά ανάλγητοι!!!

Εμείς πιστεύουμε ότι η έξοδος-διανυκτέρευση είναι δικαίωμα του φαντάρου. Το κόστος μεταφοράς και την ασφαλή μετακίνηση πρέπει να αναλάβουν οι μονάδες. Οι υπηρεσίες πρέπει να πηγαίνουν 1-1 για όλους. Οι φαντάροι πρέπει δωρεάν να απολαμβάνουν θεατρικές παραστάσεις, προβολές ταινιών-ποδοσφαιρικούς αγώνες κλπ. και το κόστος να αναλάβει η τοπική κoινωνία: δήμαρχοι, νομάρχες, τοπικοί επιχειρηματίες. Οι φαντάροι να έχουν το δικαίωμα να διανυκτερεύουν στις τοπικές Λέσχες Αξιωματικών (όπως και οι τελευταίοι, δωρεάν) αντί να πληρώνουν στα ξενοδοχεία.

Ο ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΝΑ ΠΑΥΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ
ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ

(δε μπορεί οι πιο φτωχοί και αδύναμοι κοινωνικά φαντάροι, χωρίς πολιτικές πλάτες και «φραγκάτους»-επώνυμους γονείς να πηγαίνουν μετάθεση στο πουθενά και να υφίστανται αυτή την κατάσταση)